Πρόκειται για μια ιστορία 4.500 χιλιάδων ετών για την πρώτη γυναίκα ηγεμόνα, ενός από τους μεγαλύτερους αρχαίους πολιτισμούς.
Δεν είναι φυσικά περίεργο ότι ο κατάλογος των Σουμερίων Βασιλιάδων είναι κατειλημμένος αποκλειστικά από ανδρικά ονόματα, όπως και σχεδόν όλων των αρχαίων πολιτισμών (αλλά και των σύγχρονων για να λέμε την αλήθεια). Ο πολιτισμός των Σουμερίων είναι ο πρώτος καταγεγραμμένος ανθρώπινος πολιτισμός και από αυτόν ξεκίνησαν πολλά σπουδαία ανθρώπινα κατορθώματα.
Σε αυτόν λοιπόν τον πολιτισμό έχουμε και την πρώτη αναφορά σε γυναίκα ηγεμόνα. Πρόκειται για την Κουμπάμπα, (Kubaba, γνωστή και ως Kug-Bau ή Ku-Baba) της οποίας η πρώτη δουλειά ήταν να φτιάχνει και να πουλάει ένα είδος μπύρας, στην αρχαία πόλη Κις της Μεσοποταμίας. Η γυναίκα αυτή κατάφερε όμως να γίνει μια πραγματική μονάρχης, ενώ ο Κατάλογος των Βασιλέων την αναφέρει ως βασίλισσα και όχι ως σύζυγο μονάρχη. Είναι η μόνη γυναίκα του καταλόγου που έχει αυτόν τον τίτλο.
Οι πληροφορίες που υπάρχουν στην διάθεση των σύγχρονων μελετητών για την Κουμπάμπα είναι λίγες και βρίσκονται κάπου ανάμεσα στην ιστορία και τον μύθο, ενώ προέρχονται αποκλειστικά από τον παραπάνω κατάλογο.
Πώς πήρε την βασιλεία στα χέρια της
Στην εποχή εκείνη, η Μεσοποταμία ήταν ένα τεράστιο κράτος που δεν είχε μια μόνιμη πρωτεύουσα. Μάλιστα πολλοί ειδικοί λένε ότι δεν ήταν καν ένα ενιαίο κράτος. Η πρωτεύουσα μπορούσε να αλλάξει σύμφωνα με τα γούστα των θεών. Εκείνοι αποφάσιζαν σε ποια πόλη και σε ποιόν ηγεμόνα θα πάει αυτή η τιμή. Η Κουμπάμπα λοιπόν θεωρείται η ταβερνιάρισσα που έβαλε τα θεμέλια της πόλης Κις, στην οποία και βασίλεψε. Πριν η ίδια γίνει ηγεμόνας της Τρίτης Δυναστείας της Κις, η πρωτεύουσα βρισκόταν στην πόλη Mάρι για περισσότερο από έναν αιώνα, ενώ μετά την Κουμπάμπα πήγε στο Ακσάκ. Επέστρεψε στο Κις με την βασιλεία του γιού και κατόπιν του εγγονού της, που υπηρέτησαν την χώρα ως Τέταρτη και τελευταία δυναστεία.
Την εποχή λοιπόν εκείνη, όσοι ηγεμόνες δεν κατάφερναν να ευχαριστήσουν τον θεό Μαρντούκ ή τον πρόσβαλαν γιατί αμελούσαν τις προσφορές τους προς το ιερό του, έχαναν την θέση τους και τιμωρούνταν. Με την Κουμπάμπα συνέβη το αντίθετο:
Εκείνη λοιπόν είχε ένα άγνωστο πελάτη στην ταβέρνα της που ήταν ψαράς. Του πρότεινε λοιπόν να φάει σκέτο το ψωμί του με την μπύρα του και τα ψάρια που είχε πιάσει να τα πάει θυσία στο ιερό του θεού. Μόνο που αυτός ο πελάτης ήταν ο ίδιος ο θεός Μαρντούκ.
Η απάντησή του άλλαξε για πάντα την ζωή της Κουμπάμπα: “Θα γίνει η επιθυμία σου” της είπε και μαζί με αυτό, “εμπιστεύτηκε στην Κουμπάμπα την ταβερνιάρισσα, την βασιλεία πάνω στον κόσμο όλο”.
Βεβαίως υπάρχει και μια άλλη θεωρεία, ότι η Κουμπάμπα κατέκτησε την εξουσία γιατί ήταν ένα πρόσωπο σεβαστό. Οι Σουμέριοι θεωρούσαν την μπύρα τους ως ένα δώρο των θεών και σέβονταν τους ανθρώπους που την παρασκεύαζαν, σε σημείο που κάποιες τέτοιες ταβερνιάρισσες ήταν μέλη της αριστοκρατίας. Έτσι λοιπόν μπορούμε να σκεφτούμε ότι η Κουμπάμπα ήταν μια “πετυχημένη επαγγελματίας που είχε τα μέσα της με τους θεούς.”
Όποιος όμως και να είναι ο τρόπος που πήρε τον θρόνο η Κουμπάμπα, δεν μπορούμε παρά να της βγάλουμε το καπέλο, διότι είναι μια μοναδική ιστορική προσωπικότητα. Σε μια αυτοκρατορία που διήρκησε 1.000 χρόνια, εκείνη ήταν η μόνη γυναίκα ηγεμόνας. Και η πρώτη παγκόσμια!
Με τα χρόνια, η γυναίκα Κουμπάμπα ξεχάστηκε και στην επόμενη χιλιετία, την θέση της πήρε μια θεότητα, ως προστάτιδα της πόλης Καρχεμίς. Λέγεται ότι ως θεότητα, μετονομάστηκε σε Κυβέλη στην διάρκεια της ελληνικής και ρωμαϊκής περιόδου και συνέχισε να λατρεύεται 3.000 χρόνια μετά τον θάνατό της. Για ταβερνιάρισσα, δεν τα πήγε καθόλου άσκημα!