Με δεδομένο πως αυτή τη στιγμή το Inventing Anna είναι νούμερο ένα στα trending του Netflix, οι πιθανότητες λένε πως το έχεις δει. Αν όχι, ορίστε περί τίνος πρόκειται με πολύ λίγα λόγια. Η σειρά εννέα επεισοδίων σε παραγωγή της Shonda Rhimes, ακολουθεί την αληθινή ιστορία της Anna Sorokin, μιας νεαρής γυναίκας που με το όνομα Anna Delvey ξεγέλασε όλη την ελίτ της Νέας Υόρκης και υποδυόμενη την Ευρωπαία εξαιρετικά πλουσία κληρονόμο, σχεδόν κατάφερε να κλέψει 40 εκατ. δολάρια από τις μεγαλύτερες τράπεζες της Αμερικής. Η σειρά είναι τουλάχιστον εθιστική, οπότε για να μάθεις την κατάληξη της ιστορίας, προτείνουμε να μην γκουγκλάρεις το όνομα Anna Sorokin, αλλά να μπεις και να μπιντζάρεις το Inventing Anna, (που εδώ που τα λέμε είναι ο μόνος τρόπος να το παρακολουθήσεις, αφού κολλάς από το πρώτο επεισόδιο).
Πέρα από την ήδη εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία, που η Shonda Rhimes βρήκε “στο πιάτο”, η επιτυχημένη δημιουργός φρόντισε να αποδώσει άψογα και όλα τα υπόλοιπα κομμάτια του παζλ που συνθέτουν μια σειρά, δημιουργώντας ένα μικρό διαμαντάκι. Από τις ερμηνείες των δυο πρωταγωνιστριών, της Julia Garner (Anna Delvey/Sorokin) και της Anna Chlumsky (Vivian Kent) που για εμάς σίγουρα θα διεκδικήσουν από ένα Emmy, ως και την σκηνοθεσία που σε κρατάει στην άκρη της καρέκλας σου, και από το σκηνικό που μας μεταφέρει από την Ibiza στο Παρίσι και από τo ένα χοτ σποτ της Νέας Υόρκης στο επόμενο, η εν λόγω παραγωγή έχει πολλά να προσφέρει στο μάτι του θεατή.
Για να μην ξεχνιόμαστε όμως, τίποτα δεν σκιαγραφεί καλύτερα έναν χαρακτήρα με την πρώτη ματιά, τίποτα δεν λέει την ιστορία του πιο γρήγορα και παράλληλα αποτέλεσματικά, όσο τα ρούχα του, κοινώς τα κοστούμια. Όταν βέβαια μιλάμε για την περίπτωση της Anna Sorokin, και τα κοστούμια της ηρωίδας που την υποδύεται, έχουμε να κάνουμε με μια μέτα κατάσταση, αφού η ίδια η irl Anna σκηνοθετούσε τον εαυτό της και την ζωή της μέσα από τον τρόπο που παρουσιαζόταν.
Δεδεομένου του στόχου της, ο βασικός παρονομαστής στις ενδυματολογικές της επιλογές, το ρούχο να φαίνεται και να είναι ακριβό. Οπότε, οι μεγάλοι οίκοι ήταν μονόδρομος. Chanel, Dior, Gucci, Valentino, και Balenciaga είναι λίγα μόνο από τα πολυτελή brands που είδαμε την Julia Garner να φοράει στην οθόνη μας, ενώ η βασική αισθητική ήταν κάπου ανάμεσα σε girly και posh. Στην συνέχεια της σειράς, αφού η Anna αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να αλλάξει τροπάριο για να την πάρουν στα σόβαρά, κρατώντας τον βασικό άξονα του στυλ της, κατευθύνεται σε πιο εκλεκτικά κομμάτια και αυστηρές γραμμές, ωστόσο οι εξόφθαλμα designer τσάντες και οι χαρακτηριστικές της Chanel μπαλαρίνες παραμένουν σταθερές στην εικόνα της.
Τα μεγάλα μαύρα της Celine γυαλιά που εκείνη την περίοδο (2017-2018) ήταν το απόλυτο luxury κομμάτι, είναι το σήμα κατατεθέν της, ενώ τα μαλλιά της είναι ένα από τα κύρια αξεσουάρ που χρησιμοποιεί όταν θέλει να παρουσιάσει μια υποτίθεται μυστηριώδη εικόνα, σχεδόν κρύβοντας με αυτά το πρόσωπό της. Ακόμα και αν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, και ειδικά προς το τέλος που όλα έπαιρναν την κατιούσα, η μόνη σταθερά της Anna, και ίσως το βασικότερο της εργαλείο από την αρχή ως το τέλος, ήταν η εμφάνισή της. Αν αυτά που βλέπουμε στην σειρά ισχύουν με κάποια ακρίβεια, η ικανότητά της να χειραγωγεί τους ανθρώπους προσαρμόζοντας την εικόνα της προς την κατεύθυνση που ήξερε ότι θα τους σαγηνεύσει, ήταν ίσως το πιο εντυπωσιακό ατού της.
Μιλώντας στο Bustle για το σχεδιασμό των κοστουμίων, οι δυο ενδυματολόγοι της σειράς, Lyn Paolo and Laura Frecon εξηγούν την δημιουργική διαδικασία σε ό,τι αφορά τον χαρακτήρα της Anna.
“Μπήκαμε σε μια τεράστια σκουληκότρυπα, γκουγκλάροντας και stalkάροντας τους φίλους που ήταν ταγκαρισμένοι (στα social media) και στην συνέχεια προσπαθήσαμε να αναδημιουργήσουμε όσα λουκ της βρήκαμε όσο το δυνατό πιο κοντά στο πρωτότυπο. Μάλιστα φτιάξαμε και το μικρό μαύρο bomber jacket που αναφερόταν (στο άρθρο του The Cut ‘How Anna Delvey Tricked New York’s Party People’)”.
Αναφερόμενη στην ιδιαίτερη περίπτωση της Anna, η Paolo είπε στο Grazia, “Δεν ήταν απλά ότι θα βάλεις όμορφα ρούχα σε έναν όμορφο άνθρωπο. Στην προκειμένη, καλούμασταν να δείξουμε την Anna και το πως μονίμως επαναπροσδιόριζε τον εαυτό της. Είχε πολύ ενδιαφέρον γιατί είχαμε κάμποσες διαφορετικές αφηγήσεις, με κάμποσες διαφορετικές Άννες, αλλά μετά πρέπει να βρεις και την αληθινή Anna. Προσπαθήσαμε να μείνουμε όσο πιο κοντά στην αλήθεια της. Για μένα ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον παζλ.”