Ζούμε σε μία περίοδο, που τα τρανς άτομα δέχονται αρκετό πόλεμο, τόσο σε επίπεδο δικαιωμάτων, όσο και αναγνώρισης της ταυτότητάς τους. Είναι, λοιπόν, τρομερά σημαντικό να ακούμε ιστορίες τρανς ατόμων, για διαφορετικές πτυχές της ζωής. Μία τέτοια ιστορία είναι και αυτή του Yuval Topper-Erez.
Είναι συχνός μύθος ότι το 100% των τρανς αντρών δεν μπορούν να κάνουν παιδιά. Ωστόσο, αυτό δεν είναι πάντα η αλήθεια. Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις, που ο τρανς άντρας δεν χάνει τη γονιμότητά του κατά τις θεραπείες ορμονών και δεν επιλέγει να αφαιρέσει χειρουργικά τα αναπαραγωγικά του όργανα. Οπότε αυτός ο άντρας, αν έχει σεξουαλικές επαφές με άλλον άντρα ή κάνει εξωσωματική, είναι δυνατόν να μείνει έγκυος και να γεννήσει. Στην περίπτωση του Topper-Erez, η εγκυμοσύνη έχει συμβεί τέσσερις φορές και τρεις από αυτές κατέληξε στη γέννηση των παιδιών του.
Το μικρότερο παιδί του γεννήθηκε το 2019. Λίγο πριν, είχε πάρει την απόφαση να προσλάβει έναν επαγγελματία φωτογράφο γεννήσεων και να μοιραστεί με τον κόσμο τις εικόνες από τη γέννα του. Οι λόγοι που το έκανε ήταν δύο. Από τη μία, ήθελε να κανονικοποιήσει τη γέννα σε νερό στο σπίτι. Από την άλλη, ήθελε να κανονικοποιήσει το γεγονός ότι και τα τρανς και non-binary άτομα είναι δυνατόν να περάσουν εγκυμοσύνη και γέννα. Έτσι, πρόσφατα μοιράστηκε μαζί μας το τελικό φωτογραφικό αποτέλεσμα μέσω του Facebook.
Το κείμενο για την φωτογράφιση γέννας του
Μαζί με τις εικόνες, μοιράστηκε το εξής κείμενο: “Ήταν η τέταρτη εγκυμοσύνη μου και περίμενα το τρίτο μου παιδί. Ήταν μία δύσκολη εγκυμοσύνη, σωματικά και ψυχολογικά.
Πάντα μου άρεσαν οι φωτογραφίες γεννήσεων και περίπου στα μισά αποφάσισα να με ‘κεράσω’ έναν φωτογράφο γεννήσεων. Σε εκείνο το σημείο, πίστευα ότι θα ήταν μία όμορφη ανάμνηση για εμένα και ίσως για το παιδί μου. Όταν είδα, όμως, τις φωτογραφίες, ξαφνικά αισθάνθηκα ότι έπρεπε να βγουν προς τα έξω, καθώς αντιπροσωπεύουν πολύ καλά δύο σκοπούς, που έχω στην καρδιά μου: την κανονικοποίηση της γέννας στο σπίτι και την κανονικοποίηση της γέννας από τρανς και non-binary άτομα.
Πρώτα τις μοιράστηκα με τους φίλους μου. Τώρα είμαι έτοιμος. Μου πήρε πάνω από έναν χρόνο να νιώσω έτοιμος να τις μοιραστώ με τον κόσμο και τώρα κοινοποιώ το άλμπουμ δημόσια.
Ελπίζω, μεταξύ άλλων, ότι αυτό το άλμπουμ θα εμπνεύσει τους εργαζόμενους της μαιευτικής και τους μελλοντικούς μπαμπάδες ιππόκαμπους (aka μπαμπάδες που κυοφορούν). Ξέρω πόση σημασία κάτι τέτοιο θα είχε για εμένα πριν την πρώτη μου εγκυμοσύνη και πόσο σημαντικό είναι για εμένα μέχρι σήμερα να βλέπω εικόνες από άλλους τρανς και non-binary που γεννάνε.
Η γέννηση πραγματοποιήθηκε στη βόρεια Αγγλία στις 8 Μαΐου του 2019 στις 5:55 το πρωί, μετά από μία πολύ γρήγορη και έντονη γέννα. Παρ’ όλα αυτά, ήταν μία πραγματικά όμορφη γέννα.
Το μωρό γεννήθηκε σε 39+3 εβδομάδες κυοφορίας και ζύγιζε 3,720 κιλά. Γέννησα με τη βοήθεια δύο απίθανων ανεξάρτητων μαιών, από τις οποίες η μία με είδε στα σκαμπανεβάσματα μία αποβολής, μίας δύσκολης εγκυμοσύνης, γέννας και επιλόχειας περιόδου, μίας από τις καλύτερες μου φίλες, που τυχαίνει να είναι και υπέροχη επαγγελματίας σύντροφος υγείας, και ο σύντροφός μου στη ζωή και την αγάπη”.
