Σε καμία περίπτωση, η κοινωνία μας δεν είναι εύκολη για τους τρανς. Δεν το λέμε εμείς, το λένε τα στατιστικά. Συνοπτικά; Σχεδόν το 30% των τρανς έχει δεχτεί σωματική βία ή απειλές των τελευταίο χρόνο. Σε 15 από τις 195 χώρες του κόσμου το να είσαι τρανς αποτελεί έγκλημα. Σε 26 υπάρχουν νόμοι για τη διατήρηση της δημόσιας τάξης, οι οποίοι στην πραγματικότητα στοχεύουν τους τρανς. Σε 70 υπάρχουν νόμοι αναφορικά με τον σοδομισμό, οι οποίοι μπορούν να αποτελέσουν “παραθυράκι” για την στοχοποίηση των ετερόφυλων τρανς ζευγαριών. Στις ΗΠΑ αυτή την στιγμή προσπαθούν να περάσουν νομοσχέδια, που θα απαγορεύουν την παροχή ιατρικής περίθαλψης, σχετικά με τη μετάβαση φύλου, στα τρανς άτομα. Κι όλα αυτά είναι μόνο όσα υπάρχουν στο “χαρτί” και δεν αποτυπώνουν σε καμία περίπτωση την τρανσφοβία, που βιώνουν στην καθημερινότητά τους.
Με τι δικαιολόγηση περνάνε τα περισσότερα από τα παραπάνω; Παλιότερα το βασικό χαρτί που παιζόταν ήταν αυτό της θρησκείας, της αμαρτίας και του “ο θεός τα πάντα εν σοφία εποίησεν”. Στην εποχή μας, το αφήγημα έχει αλλάξει. Ο κόσμος προτιμά τα πιο επιστημονικά επιχειρήματα. Κάπως έτσι, η τρανσφοβία “τρέφεται” μέσα από την προώθηση πληροφοριών για την ιατρική περίθαλψη των τρανς ατόμων. Πληροφορίες που οι περισσότεροι πλέον θεωρούν δεδομένες, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι παρά μύθοι. Μύθοι που ήρθε η ώρα να καταρρίψουμε.
“Οι τρανς πιέζονται να κάνουν ιατρικές επιλογές που δεν κατανοούν πλήρως ή δεν γνωρίζουν όλες τις εναλλακτικές τους”
Είναι τουλάχιστον παράλογο να πιστεύουμε τον παραπάνω μύθο. Ζούμε σε μία κοινωνία που οι πιθανότητες λένε ότι η πλειοψηφία θα προσπαθήσει να σε πείσει να μην κάνεις μετάβαση φύλου. Τουλάχιστον όχι ιατρικά.
Σε κανένα κράτος, δεν μπορείς απλά να πας σε έναν γιατρό να του πεις “Θέλω να κάνω αλλαγή φύλου” και αυτός να ξεκινήσει τις ιατρικές διαδικασίες χωρίς κανένα ερώτημα. Ούτε θα πας σε ψυχολόγο για να μιλήσεις για τη δυσφορία φύλου σου και αυτός θα σε πείσει με το ζόρι να κάνεις ορμονικές θεραπείες και χειρουργεία μετάβασης φύλου.
Στις περισσότερες των περιπτώσεων, ο νόμος επιβάλει να υποβληθείς ένα διάστημα σε ψυχοθεραπεία πριν την όποια ιατρική επιλογή. Μάλιστα, σε ορισμένες χώρες το απαιτούμενο διάστημα ψυχοθεραπείας αγγίζει μέχρι και τα δύο χρόνια. Παράλληλα, οι μετέπειτα γιατροί εκτός από τις εκτιμήσεις του ψυχοθεραπευτή, συζητάν ώστε να δημιουργήσουν και οι ίδιοι μία εκτίμηση. Τέλος, σε ιατρικές διαδικασίες προχωράνε μόνο εφόσον έχει γίνει πρώτα και μία πλήρης ενημέρωση για εναλλακτικές επιλογές, όπως είναι η κοινωνική μετάβαση.
“Τα παιδιά μπορούν να λάβουν ορμονικές θεραπείες ή να κάνουν χειρουργεία μετάβασης φύλου”
Για κάποιον λόγο, έχει προωθηθεί πως παιδιά μπορούν να κάνουν ορμονικές θεραπείες και χειρουργεία μετάβασης φύλου. Ωστόσο, αν πράγματι ξέρεις περίπτωση ανθρώπου που αυτό έχει συμβεί, τότε έγινε παράνομα/παράτυπα.
Τα παιδιά δεν επιτρέπεται να υποβληθούν σε καμία ιατρική διαδικασία μετάβασης φύλου. Ο κανόνας είναι οι γιατροί να περιμένουν μέχρι ένα συγκεκριμένο στάδιο της εφηβείας, που στις περισσότερες περιπτώσεις έχει οριστεί να είναι η ηλικία των 16 ετών. Μάλιστα, η γενική σύσταση που υπάρχει είναι από τα 16 να επιτρέπεται η ορμονική θεραπεία ή η λήψη αναστολέων εφηβείας και από την ενηλικίωση και μετά το χειρουργείο μετάβασης φύλου.
Αυτό δεν σημαίνει ότι συστήνεται να καταπιέζεις ένα παιδί στο φύλο, με το οποίο το ίδιο δεν ταυτίζεται. Οι ειδικοί λένε να του επιτρέψεις την κοινωνική μετάβαση φύλου, αφήνοντας να φορέσει τα ρούχα, να έχει τα μαλλιά και να συστήνεται με το όνομα, που το ίδιο επιλέγει.
“Οι ορμόνες GnRH ή αναστολείς εφηβείας είναι μη αναστρέψιμοι”
Οι αναστολείς εφηβείας συχνά ταυτίζονται με την ορμονική θεραπεία μετάβασης φύλου. Δεν είναι, όμως, το ίδιο πράγμα. Στην πραγματικότητα, δεν έχουν κάποια σχέση. Για να το πούμε όσο πιο απλά γίνεται, η ορμονική θεραπεία σε οδηγεί σε χαρακτηριστικά του φύλου, με το οποίο ταυτίζεσαι. Οι αναστολείς εφηβείας βάζουν “φρένο” στην ανάπτυξη των χαρακτηριστικών του φύλου, με το οποίο δεν ταυτίζεσαι.
Ουσιαστικά οι αναστολείς εφηβείας περιέχουν τεράστια ποσότητας GnRH. Πρόκειται για ένα είδος ορμόνης που υπάρχει έτσι κι αλλιώς στον οργανισμό όλων μας και βρίσκεται είτε στους όρχεις είτε στις ωοθήκες, ενεργοποιώντας την παραγωγή τεστοστερόνης ή οιστρογόνου αντίστοιχα. Την στιγμή που τη βάζεις σε μεγάλες ποσότητες στον οργανισμό σου, έχεις το αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα. Αυτό είναι χρήσιμο αν θες, για παράδειγμα, να προλάβεις χαρακτηριστικά, όπως την ανάπτυξη του στήθους. Μάλιστα, οι αναστολείς εφηβείας προτείνονται ιατρικά σε περιπτώσεις παιδιών, που εμφανίζουν πρόωρη εφηβεία.
Να πούμε επίσης ότι το αποτέλεσμά τους θεωρείται 100% αναστρέψιμο. Μόλις σταματήσεις να παίρνεις τους αναστολείς εφηβείας, η εφηβεία συνεχίζεται κανονικά. Την βάζουν σε παύση, δεν την διακόπτουν εντελώς.
“Η ορμονική θεραπεία και οι αναστολείς εφηβείας είναι το ίδιο με τον χημικό ευνουχισμό”
Αυτό είναι εν μέρει μύθος. Τι εννοούμε; Καμία από τις δύο θεραπείες δεν συνιστά χημικό ευνουχισμό. Στην περίπτωση των αναστολέων εφηβείας, η απώλεια της γονιμότητας μπορεί να έρθει ως παρενέργεια, αλλά αποτελεί μόνο πιθανότητα. Ωστόσο, η ορμονική θεραπεία και ορισμένα χειρουργεία μετάβασης φύλου έχουν ως σίγουρο επακόλουθο την απώλεια γονιμότητας. Πράγμα, όμως, που το εκάστοτε άτομο γνωρίζει πριν υποβληθεί σε αυτά. Και πράγμα που για ορισμένα άτομα αποτελεί θετικό επόμενο, μιας και δεν θέλουν κανένα κομμάτι ενός φύλου, μέσα στο οποίο καταπιέζονται.
Τα παραπάνω, ωστόσο, δεν χρειάζεται να αποτελέσουν εμπόδια στην απόκτηση ενός βιολογικού παιδιού. Τα τρανς άτομα έχουν την επιλογή, πριν περάσουν σε οποιαδήποτε μη αναστρέψιμη ιατρική διαδικασία, να παγώσουν το σπέρμα ή τα ωάρια τους.
“Οι αναστολείς εφηβείας προκαλούν προβλήματα στα οστά”
Η παραπάνω θεωρία έχει βασιστεί σε μία και μοναδική έρευνα, που διαπίστωσε ότι οι αναστολείς εφηβείας μπορούν μακροπρόθεσμα να επηρεάσουν την πυκνότητα των οστών. Αυτή η έρευνα δεν είχε ψευδή στοιχεία, αλλά ήταν περιορισμένη. Στην πραγματικότητα, δεν έχει επαληθευτεί αρκετά, ώστε να χρησιμοποιείται ως επιχείρημα αποφυγής των αναστολέων εφηβείας.
Ήρθαν, ωστόσο, άλλες έρευνες να την τσεκάρουν. Το αποτέλεσμα; Ναι, είναι πιθανόν να επηρεάσουν την πυκνότητα των οστών. Το ποσοστό αυτή της πιθανότητας, όμως, είναι εξαιρετικά μικρό, κάτω του 1%.
“Οι περισσότεροι έφηβοι αλλάζουν γνώμη όταν ενηλικιώνονται”
Είναι ένα από τα συχνότερα επιχειρήματα όσων αρνούνται ιατρική περίθαλψη σε τρανς έφηβους. Βασίζεται σε δύο διαφορετικά στοιχεία. Από τη μία, έχουμε μία σειρά ερευνών που έγιναν σε παιδιά και έφηβους, με ένα μεγάλο ποσοστό να δηλώνει ότι άλλαξε γνώμη και ότι τελικά νιώθει άνετα με το βιολογικό φύλο του. Το πρόβλημα; Λίγο αργότερα, διαπιστώθηκε ότι για τις έρευνες αυτές είχαν επιλεχθεί συμμετέχοντας, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους δεν αυτοπροσδιορίζονταν ως τρανς. Βασικά, είχαν επιλέξει κυρίως gay άτομα, που ως παιδιά δεν ήταν σίγουρα για το “τι τους συμβαίνει”.
Το άλλο στοιχείο; Ότι κάποιοι έφηβοι ξεκινάνε ορμονικές θεραπείες και τις σταματάνε ή μετανιώνουν ότι τις έκαναν. Μικρή “λεπτομέρεια” που δεν αναφέρουν; Σύμφωνα με την 2015 US Transgender Survey, αιτία δεν ήταν ότι άλλαξαν γνώμη, αλλά ότι ένιωθαν πίεση από την οικογένεια, τους φίλους ή την κοινωνία, ότι φοβόντουσαν τις διακρίσεις και ότι βίωναν ήδη διακρίσεις.