Αυτές τις μέρες μοιάζει να ακούμε όλο και περισσότερα περιστατικά έμφυλης βίας και γυναικοκτονιών. Κάποιοι μιλάνε για μεμονωμένα περιστατικά και προσπαθούν να μάς πείσουν ότι δεν υπάρχει πραγματική σύνδεση μεταξύ αυτών των εγκλημάτων και του σεξισμού, της πατριαρχικής κοινωνίας και των ρόλων που για χρόνια αποδίδονταν στα δύο φύλα. Βέβαια, η συγκεκριμένη προσέγγιση μοιάζει απλά να αρνείται το προφανές, ώστε να μην αναγνωρίσουμε το πρόβλημα και κατ’ επέκταση να μην αναζητήσουμε λύση σε αυτό. Και, δυστυχώς, η συγκεκριμένη προσέγγιση υιοθετείται κυρίως από άντρες και από τις παλαιότερες γενιές.
Αυτός είναι και ο λόγος που θεωρούμε αναζωογονητικό το να βλέπουμε άντρες, που αρνούνται να εθελοτυφλήσουν. Ένας από αυτούς είναι και ο Ζήσης Ρούμπος. Ο κωμικός, με μία δημοσίευση στο Facebook, μίλησε για τη δική του εμπειρία με τα διδάγματα της πατριαρχικής κοινωνίας και πώς αυτά ήταν για χρόνια βαθιά ριζωμένα μέσα του. Μίλησε, όμως, και για το πώς με ψυχανάλυση κατάφερε να βγάλει από πάνω του το τέρας του ισχυρού φύλου και, όπως αναφέρει, από άντρας να γίνει άνθρωπος. Η αφορμή; Η συνειδητοποίηση του πόσα έχουν να του προσφέρουν οι γυναίκες και πόσο δυνατότερο τον κάνει η γυναίκα του.
Όλη η ανάρτηση του Ζήση Ρούμπου
“Αυτήν την σκατίλα της πατριαρχίας την έζησα, την διδάχτηκα καλά. Γεννημένος το ’76, πρόλαβα να δω τις γυναίκες στις μαζώξεις να μαζεύουν τα πιάτα, ενώ οι άντρες καπνίζαν τα τσιγάρα στα σαλόνια. Σαλόνια που δεν ξεβρωμίζανε από την αντρίλα ποτέ.
Πρόλαβα να ζήσω το ‘η γυναίκα σπίτι με τα παιδιά αλλιώς στην μάνα της’ και το ‘αυτή βάφει το μαλλί, είναι πουτάνα’. Το παιδικό μου αυτί άκουσε σε καφενείο τους ‘μεγάλους’ να μιλάνε για ‘γκόμενες’ λες και ήταν αμάξια.
Άμα κανένας φίλος ήταν πιο τρυφερός με την γυναίκα του, έτρωγε σίγουρα παντόφλα.
‘Σ’ αγαπώ, θα πεις μονάχα τη μέρα που παντρεύεσαι.’ Συμβουλή συγγενή, στο παιδικό μου αυτί.
Έζησα, άκουσα, έμαθα να τις μειώνω τις γυναίκες. Να επιβάλλομαι.
Έθρεψα για χρόνια μέσα μου ένα τέρας. Το ισχυρό φύλο. Μέχρι που είδα πόσο ανίσχυρος είμαι μπροστά σε αυτά που μπορεί να μου προσφέρει η γυναίκα. Οι γυναίκες. Η γυναίκα μου. Για χάρη τους, έκανα ψυχανάλυση. Να σπάσω το γαμημένο απόστημα, να χυθεί από μέσα όλη η σκατίλα του άντρα και από άντρας, να γίνω άνθρωπος.
Έζησα κι άλλα, που δεν γράφονται.
Μου δίνει ελπίδα που μαζί με τους φίλους μου, μεγαλώνουμε παιδιά, που βλέπω το παρελθόν να πεθαίνει.
Καμία συμφιλίωση με το τέρας. Να πάτε ψυχανάλυση μάγκες. Να το σκοτώσετε, το μόνο που αξίζει θάνατο. Το τέρας που μας φυτέψανε οι παλιοί. Κι όσο το τρέφουμε, μέρος του προβλήματος θα είμαστε κι εμείς.
Είναι ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ. Συγγνώμη που υπήρξα κάποιος που τον ενοχλούσε η λέξη.
Είναι το τέρας δυνατό, μα εμένα με κάνει η γυναίκα μου δυνατότερο”.
