Θυμάσαι τον πρώτο σου χωρισμό; Τα δάκρυα, τον πόνο, το τρομερό αίσθημα εγκατάλειψης; Φυσικά και τον θυμάσαι. Νευρολόγοι του Πανεπιστημίου Columbia βρήκαν ότι τα τμήματα του εγκεφάλου μας που “ανάβουν’ στην διάρκεια σωματικού πόνου, είναι τα ίδια που φαίνονται να υποφέρουν και μετά από έναν επώδυνο χωρισμό.
Δεν είναι περίεργο λοιπόν ότι μπορεί κανείς να θυμάται καθαρά τον πόνο που ένοιωσε μετά από τον χωρισμό με τον ερωτικό του παρτενέρ για χρόνια μετά, ακόμα και μέχρι το τέλος της ζωής του.
Τα στάδια είναι λίγο ως πολύ γνωστά: θυμώνουμε, μετανιώνουμε, βυθιζόμαστε σε θλίψη, ξαναπαίζουμε τις ίδιες και τις ίδιες σκηνές στο μυαλό μας και τελικά πενθούμε. Αυτό το πένθος είναι ένα από τα σπουδαιότερα συναισθήματα που θα αντιμετωπίσουμε προκειμένου να καταφέρουμε να αφήσουμε αυτή την σχέση πίσω και να προχωρήσουμε μπροστά.
Αυτή την θλίψη και την διαδικασία του πένθους θίγει με μια ανάρτησή της στο Instagram η ψυχοθεραπεύτρια Dr Lalitaa Suglani και αναλύει τους πέντε τύπους θλίψης μετά από έναν χωρισμό, όπως και την ανάγκη να δώσουμε στον εαυτό μας το περιθώριο να βιώσει αυτό το στάδιο.
View this post on Instagram
Οι πέντε τύποι θλίψης μετά από έναν χωρισμό
Οι χωρισμοί δεν επηρεάζουν μόνο την συναισθηματική μας υγεία, αλλά και την σωματική. Μπορεί να επιδεινώσουν την κατάσταση του ανοσοποιητικού μας συστήματος, τα επίπεδα του άγχους να ανέβουν υπερβολικά και ο ύπνος μας να φύγει από το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας και να μην ξαναγυρίζει εύκολα.
Όλα τα παραπάνω είναι δυνητικά πιθανό να τα βιώσουμε και με τις πλατωνικές μας σχέσεις, σχεδόν με την ίδια ένταση. Το να χάσουμε τον ή την καλύτερή μας φίλη μπορεί να είναι το ίδιο επώδυνο όπως με έναν ερωτικό χωρισμό.
Αποδοχή του γεγονότος ότι ο σύντροφος ή ο φίλος μας έχει προχωρήσει την ζωή του παρακάτω
Το να χάνουμε την επαφή με ένα άτομο για το οποίο έχουμε πολύ ισχυρά αισθήματα, μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά δύσκολο να το αποδεχθούμε.
“Αυτό το είδος της θλίψης δεν έχει να κάνει μόνο με την ιδέα ότι το άτομο αυτό δεν θα είναι πια στην ζωή μας. Έχει να κάνει επίσης και με την ιδέα που είχαμε για το πως θα μοιάζει το μέλλον μας από τώρα και πέρα” λέει η Dr Suglani. “Μια σχέση εξελίσσεται διαρκώς όσο μεγαλώνουμε και αναπτυσσόμαστε κι αυτό κάποιες φορές μπορεί να σημαίνει ότι αλλάζουν οι ανάγκες μας από την συγκεκριμένη σχέση. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο είναι εξαιρετικά σημαντική η επικοινωνία και η κατανόηση.”
Αυτό που πρέπει να βάλουμε σε προτεραιότητα είναι η συναισθηματική μας ανάρρωση. Παρότι βέβαια είναι δελεαστικό να επιταχύνουμε τα πράγματα για να πάμε στην επόμενη φάση-σχέση-κατάσταση, καλό θα είναι να δώσουμε χρόνο στον εαυτό μας να αναρρώσει και να επεξεργαστεί τα συναισθήματα που τον κατακλύζουν, όσο βασανιστικά και αν είναι αυτά.
Είναι πιθανό να έχουμε αισθήματα αποτυχίας γιατί η σχέση μας έληξε και δεν εξελίχθηκε σύμφωνα με τις προσδοκίες μας
Ακόμα κι αν γνωρίζουμε ότι αυτό είναι κάτι στείρο που δεν οδηγεί πουθενά, πολλοί από εμάς ξοδεύουμε τον χρόνο και την ενέργειά μας σκεπτόμενοι τι πήγε λάθος, ρίχνοντας τις ευθύνες στον εαυτό μας.
Είναι καλό όμως να θυμόμαστε πάντα ότι οι σχέσεις μπορεί να χαλάσουν για έναν σωρό λόγους, που πολλοί απ’ αυτούς είναι εκτός του δικού μας ελέγχου. Ο στόχος μας θα πρέπει να είναι η συμφιλίωσή μας με το τέλος μιας εποχής και το βλέμμα μας να κοιτάζει προς το ξεκίνημα μιας νέας, όσο καιρό και αν κρατήσει αυτό.
Συμβιβασμός με την ιδέα ότι το μέλλον μας δεν θα είναι έτσι όπως το φανταζόμασταν τελικά
Ένα από τα πιο επώδυνα ζητήματα ενός χωρισμού είναι το να συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι τα πράγματα στην ζωή μας δεν θα εξελιχθούν τελικά όπως τα περιμέναμε. Ίσως να ονειρευόμασταν έναν γάμο, μια συγκατοίκηση, την δημιουργία ενός κοινού σπιτικού κι ένα σωρό άλλα πράγματα που θα κάναμε μαζί.
Δυστυχώς δεν υπάρχει ένα μαγικό ραβδί για να περάσουν αυτά τα αισθήματα. Χρειάζεται χρόνος, υπομονή και να δώσουμε χώρο στον εαυτό μας να νοιώσει όλα όσα χρειάζεται να νοιώσει.
Κατανόηση της νέας κατάστασης: δεν εξαρτόμαστε πια από αυτό το άτομο και νοιώθουμε μοναξιά
Όταν χωρίζουμε και η σχέση μας τελειώνει, είναι φυσικό και αναμενόμενο να αισθανόμαστε απώλεια, όχι μόνο συναισθηματικά αλλά και σωματικά. Οι σύντροφοί μας παίζουν πολλούς ρόλους στην ζωή μας ως ερωτικοί παρτενέρ, φίλοι, ως άνθρωποι με τους οποίους μοιραζόμαστε μυστικά και όνειρα, οπότε αν τους χάσουμε, είναι σαν να νοιώθουμε ότι το υποστηρικτικό μας σύστημα έχει καταρρεύσει.
Ακόμα κι έτσι όμως, δεν είμαστε ποτέ πραγματικά και ολοκληρωτικά μόνοι. Υπάρχουν οι φίλοι και η οικογένειά μας αλλά και δραστηριότητες που μπορεί να μας δώσουν χαρά. Η πορεία προς μια νέα κανονικότητα είναι και στο δικό μας χέρι.
Ο χωρισμός από τον σύντροφο όταν υπάρχουν παιδιά και η εικόνα της οικογένειάς μας από τώρα και πέρα
Όταν στην σχέση υπάρχουν παιδιά, ο χωρισμός μπορεί να γίνει πολύ πιο σύνθετη υπόθεση. Όχι μόνο υπάρχουν και άλλα πρόσωπα για τα οποία χρειάζεται να είμαστε δυνατοί, αλλά υπάρχει και η θλίψη της απώλειας της εικόνας την οποία νομίζαμε ότι θα έχει η οικογένειά μας στο μέλλον.
Όπως λέει η Dr Suglani, πρέπει να θυμόμαστε ότι η θλίψη είναι ένα φυσικό επακόλουθο του χωρισμού. Αν βιώνουμε κάτι τέτοιο, πρέπει να είμαστε υπομονετικοί και ευγενικοί με τους εαυτούς μας.
Η θλίψη είναι επίσης κάτι εντελώς προσωπικό. Δεν ακολουθεί κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα ή μοτίβο για όλους. Μπορεί να κλάψουμε, να θυμώσουμε, να αποτραβηχτούμε και να νοιώσουμε άδειοι. Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι ασυνήθιστο ή λάθος. Ο κάθε άνθρωπος περνάει την θλίψη του διαφορετικά.