Δεν είναι άγνωστο ότι σε πολλά επαγγέλματα υπάρχει κάποιου είδους ελιτισμός. Όταν μιλάμε για ηθοποιούς, αυτό συνήθως εκφράζεται με την υποτίμηση όσων κάνουν συγκεκριμένα είδη ή προς όσους έχουν αποφασίσει να κάνουν τηλεόραση. Κι όσο πιο πίσω στον χρόνο πάμε, αυτό είναι όλο και πιο έντονο. Απόδειξη είναι και η περίπτωση του Γιώργου Καραμίχου. 

Ο ηθοποιός μίλησε στην κάμερα της εκπομπής Mega Καλημέρα και στον Θανάση Πάτρα. Εκεί εξήγησε, μεταξύ άλλων, πως όταν ο ίδιος τελείωσε την σχολή, θεωρούταν ντροπή να κάνεις τηλεόραση και όχι μόνο θέατρο ή ταινίες, ενώ πολλοί σκηνοθέτες σνομπάρουν μέχρι σήμερα τους τηλεοπτικούς ηθοποιούς. Μάλιστα, σημείωσε και την υποκρισία πως, όταν δεν έκανε τηλεόραση, το θεωρούσαν μείον επειδή αυτό σήμαινε ότι δεν ήταν τόσο αναγνωρίσιμος. Επίσης, χαρακτηριστικό είναι και πως όταν δέχτηκε να συμμετέχει στο Καφέ της Χαράς, φίλοι του σταμάτησαν να τού μιλάνε, επειδή θα έκανε ξανά τηλεόραση. Όσο για τους τηλεθεατές; Αυτοί δεν φαίνεται να είχαν θέμα με τις επαγγελματικές του επιλογές, αλλά με τους ρόλους του, με πολλούς να μην ξεχωρίζουν τη διαφορά ηθοποιού και χαρακτήρα και να καταλήγουν να τον βρίζουν και να τον φτύνουν στον δρόμο. 

“Όταν εγώ βγήκα απ’ το Εθνικό, ήταν ντροπή να κάνει κάποιος τηλεόραση. Ακόμα και τώρα υπάρχει ενοχή για την τηλεόραση. Είναι πάρα πολλοί οι ηθοποιοί, που νιώθουν την ενοχή για την τηλεόραση, και είναι και πάρα πολλοί σκηνοθέτες -οι κινηματογραφικοί, οι δεν ξέρω τι-, που επειδή έχεις κάνει τηλεόραση, δεν θα σε πάρουν ποτέ. Μέχρι να κάνω τηλεόραση, πήγαινα ας πούμε σε cast για ταινία και λέγανε ‘Μωρέ, λίγη τηλεόραση να είχε κάνει, να είναι λίγο ονοματάκι’. Με το που έκανα την πρώτη μου σειρά, έλεγαν ‘Μωρέ, αυτό κάνει τηλεόραση, κάηκε’. (…) Με είχαν πάρει για το Καφέ της Χαράς. Έφαγα πάρα πολύ βρισίδι από πολύ κόσμο γύρω μου τότε. Θυμάμαι κάποιοι φίλοι μου σταμάτησαν να μού μιλάνε, επειδή θα έκανα ξανά τηλεόραση. 

(…) Δύο φορές με έχουν φτύσει στον δρόμο. Μία ‘Σαν δεν ντρέπεσαι αυτά, που κάνεις, φτου σου, στην πρωτευουσιάνα’. Λες και τα έκανα εγώ. Ο ρόλος τα έκανε. Και η άλλη φορά ήταν για το Λένη, που έπαιζα έναν χαρτοπαίχτη, με πολύ μεγάλη εταιρεία και δύο παιδιά, και είναι μία, η οποία έρχεται, πραγματικά με έφτυσε, που δεν ήξερα από πού μού ήρθε”.

@oneofusgr

If you're here, you're one of us!