Η βιομηχανία της ομορφιάς έχει θέσει κάποια πρότυπα που, σύμφωνα με αυτή, μάλλον πρέπει πάντα να ακολουθούμε. Αν δε μπορείς να συμμορφωθείς σε κάποιο από αυτά, τότε συγγνώμη που στο χαλάμε αλλά είσαι άσχημος, ή τουλάχιστον αυτό θέλουν να σε κάνουν να πιστεύεις. Και σε περίπτωση που υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι αυτά τα πρότυπα δεν επηρεάζουν το ανδρικό φύλο, πλανάται πλάνην οικτρά. Σύμφωνα με την μόδα και τις διάφορες εκφάνσεις της λοιπόν, οι άνδρες-πρότυπα είναι οι εξής : Ψηλοί σαν τα κυπαρίσσια, πλάτες σαν την οροσειρά της Πίνδου, χέρια γυμνασμένα και δυνατά για να λυγίζουν σίδερα, κοιλιακοί για να παίζεις τρίλιζα και πόδια γερά για να περπατάς και να ραγίζουν οι πλάκες στο πεζοδρόμιο. Τι συμβαίνει όμως σε όλους όσους δεν μπορούν να μπουν σε αυτά τα καλούπια; Όταν για παράδειγμα το μόνο που κατέχεις από τα παραπάνω “must” είναι το ύψος, χωρίς όμως τον όγκο και τις πλάτες Πίνδου;
Το skinny shaming και η οικογένεια
Οι οικογενειακές συγκεντρώσεις μπορούν να γίνουν ένας εφιάλτης επειδή οι συγγενείς έχουν να σχολιάσουν ένα σωρό αρνητικά πράγματα για τις επιλογές σου στην ζωή, από επαγγελματικές μέχρι συναισθηματικές. Φαντάσου σε όλο αυτό να σε μειώνουν επιπλέον και για τον τρόπο που είναι πλασμένο το σώμα σου. Δεν είναι λίγες οι φορές που σε κάποιο τραπέζι θα έχεις ακούσει την φράση, “Στον Τάδε βάλε παραπάνω φαγητό, γιατί φαίνεται ότι δεν τρώει καλά” ή το άλλο μεγάλο χιτ “Τι έχεις και δεν τρως;”. Το θέμα είναι ότι δεν παίρνεις γραμμάριο και δεν μπορούν να το καταλάβουν. Όσες φορές κι αν σε δουν, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Και κάθε φορά πρέπει να εξηγείς τα ίδια. Εκεί είναι που προσπαθείς να υπενθυμίσεις στον εαυτό σου ότι δεν το λένε από κακία και τις περισσότερες φορές σε νοιάζονται, όμως η σκέψη πως πρέπει να προετοιμαστείς ψυχολογικά για την επόμενη μάζωξη, σε κάνει να σκεφτείς λίγο παραπάνω για το αν θες να τους δεις.
Yπόθεση γυμναστική
Κάποια στιγμή ακούς ότι η γυμναστική μπορεί να βοηθήσει πολύ στο να πάρεις κάποια κιλά και ξεκινάς όλο χαρά να χτυπιέσαι μερόνυχτα στα βάρη, να τρως κοτόπουλο που λένε ότι βοηθάει να πάρεις όγκο, να τραγουδάς το theme του Gaston από το Beauty and the Beast για έμπνευση. Κάνεις ό,τι καλύτερο πραγματικά μπορείς και έρχεται η στιγμή που βλέπεις κάποια διαφορά πάνω σου. Η σωστή εκγύμναση άλλωστε φέρνει και καλύτερη στάση σώματος, ενώ χτίζει τους μύες και βοηθάει στο να έχουμε παραπάνω ενέργεια. Παρόλα αυτά μπορεί κάπου εκεί να ανέβεις στην ζυγαριά και να καταλάβεις ότι έχεις πάρει μόνο ένα ή δύο κιλά. Και παραμένεις σε αυτά όσο κι αν πολλαπλασιάσεις αυτά που τρως, όσο κι αν αυξήσεις τα βάρη στο γυμναστήριο. Ο μεταβολισμός σου δεν ξεκολλάει από εκείνον του 12χρονου παιδιού. Κι εκεί ξενερώνεις και βρίζεις θεούς και δαίμονες που άκουσες τις συμβουλές του φίλου σου μπρατσαρά ενώ θα μπορούσες να έβγαινες για χαλαρές μπυρίτσες.
Η γνώμη μου; Συνέχισε την άσκηση. Ίσως η διαφορά δεν γίνεται αισθητή στην ζυγαριά, αλλά αξίζει τον κόπο και σταδιακά θα δεις πραγματικά αποτελέσματα.
Κακοπροαίρετα σχόλια
“Θέλεις λίγο να φας; Είσαι πετσί και κόκαλο!”
“Καλύτερα που δε φοράς skinny παντελόνι, γιατί θα φαινόταν πραγματικά το πόσο λεπτός είσαι και δεν είναι ωραίο αυτό”
“Άστο, δε θα καταφέρεις να το σηκώσεις, είναι πολύ βαρύ”.
Αυτά τα casual αλλά συνάμα απίστευτα ενοχλητικά σχόλια ίσως τα έχεις ακούσει κι εσύ και μάλλον έχεις κρατηθεί για να μην ξεκινήσεις να βρίζεις, και με το δίκιο σου. Έτσι κι αλλιώς, το ότι είσαι αδύνατος δε σε κάνει ταυτόχρονα κι αδύναμο, είτε εσωτερικά, είτε εξωτερικά. Και θα φορέσεις ό,τι θέλεις κι όπως θέλεις. Αλλά ξέρεις ότι πρέπει να είσαι έτοιμος και για κάθε έναν που ξύπνησε με όρεξη για αστειάκια εκείνο πρωί. Άλλες μέρες αυτά ίσως δε σε επηρεάζουν, αλλά υπάρχουν και μέρες που συμβαίνει. Σε κανέναν δεν αρέσει να σχολιάζουν επικριτικά το σώμα του.
Ψώνια = κόλαση
Ό,τι έχει να κάνει με τον κορμό σου (μπλούζες, φούτερ, ζακέτες) είναι πάντα size Large, άντε κάνα Medium στο τσακίρ κέφι. Αν φορέσεις Small κινδυνεύεις να φανείς σαν υπεραναπτυγμένο 6χρονο. Και μετά πας στα παντελόνια, aka τον εφιάλτη κάθε ψηλόλιγνου ανθρώπου. Παίρνεις πάντα 2 νούμερα από το ίδιο παντελόνι για να δοκιμάσεις (ένα μικρότερο και ένα μεγαλύτερο) και γνωρίζεις πως θα συμβούν τα εξής: το μικρότερο θα σου κάνει στη μέση γάντι, αλλά στο μήκος θα τα χαλάσετε. Θα είναι σαν εκείνες τις βερμούδες των 2000’s, που σταματούσαν λίγο πιο πάνω από τη γάμπα. Το μεγαλύτερο θα σου κάνει στο μήκος αλλά μέσα του θα χωράς και εσύ και οι αμαρτίες σου. Με άλλα λόγια η μοδίστρα της γειτονιάς σε ξέρει με το μικρό σου όνομα και δεν ρωτάει καν πια αν θες στένεμα ή κάτι άλλο.
Οι βόλτες με αέρα είναι λίγο επικίνδυνες
Υπάρχει ένας θρύλος για το φάντασμα του Πύργου των Αθηνών. Ήταν ένα ψηλόλιγνο παλικάρι που βγήκε για βόλτα μία μέρα που φύσαγε έντονα, παρά τα παρακάλια των δικών του ανθρώπων να κάτσει σπίτι. Λένε ότι ο αέρας τον πήρε και τον σήκωσε κάπου στην Βασιλέως Κωνσταντίνου και τον πήγε μέχρι την κορυφή του πύργου. Σύμφωνα με τον θρύλο ακόμα ακούγονται οι φωνές του που παρακαλούν να τον κατεβάσουν από κει. Τον έχω ψάξει να ανταλλάξουμε συμβουλές, αλλά δεν τον έχω πετύχει ακόμα. Στο σήμερα, ο δυνατός αέρας είναι όντως πρόβλημα για ένα λεπτό άτομο και προσωπικά, έχουν υπάρξει φορές που έχω κοντέψει να χτυπήσω άσχημα εξαιτίας του. Η λύση είναι μία: μαζί με το outfit της επιλογής σου, παίρνεις ένα βαρύ σακίδιο για να σε κρατάει στο έδαφος. Ή λες σε κάποιον από την παρέα σου να σε πάρει από το σπίτι με αμάξι.
Τι φταίει;
Όλοι μας λένε ότι κάποιο ιατρικό πρόβλημα πρέπει να έχουμε για να είμαστε έτσι. Μα θα είναι θυροειδής, μα θα είναι κάποια διατροφική διαταραχή; Το ότι είσαι πολύ λεπτός, πρέπει να συνοδεύεται από το ότι κάτι πάει λάθος με τον οργανισμό σου, αντίληψη που υπάρχει και για ένα παχύ άτομο αντίστοιχα. Ενοχλητικό τουλάχιστον και επίσης τελείως λάθος. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απλά θέμα μεταβολισμού. Αν είναι όμως όντως πρόβλημα υγείας, ένας λόγος παραπάνω να μην κάνεις εικασίες και να αποφεύγεις σχόλια και συζητήσεις για το σώμα του οποιουδήποτε.
Δυστυχώς, από την δική μου εμπειρία, τέτοιες αρνητικές συμπεριφορές προέρχονται σχεδόν πάντα από cis straight white γυναίκες. Ίσως αυτό συμβαίνει λόγω της πλύσης εγκεφάλου που τους κάνει συνεχώς το beauty industry και έχουν πειστεί πως τα κιλά, το σχήμα και οι αναλογίες μας είναι αντικείμενο debate.
Πάντως για εμάς που είμαστε έτσι, ένα έχω να πω: Αγάπα τον εαυτό σου. Ακόμα και εάν πρέπει να σε κρατάει κάποιος σφιχτά όποτε τα μποφόρ ανεβαίνουν για να μην πετάξεις. Ακόμα κι αν κινδυνεύεις να κάνεις παρέα στον Πύργο των Αθηνών.
