Aπό την στιγμή που έπεσα πάνω στον λογαριασμό της Τζένης στο ίνσταγκραμ, η αρχική μου σκέψη ήταν πως έχει ένα από τα πιο όμορφα και γεμάτα χαμόγελα που έχω δει σε άνθρωπο που δεν γνωρίζω. Οι φωτογραφίες της, ακόμα και εκείνες από επαγγελματικά στούντιο ή τηλεοπτικά πλατό, έβγαζαν πάντα μία ευθυμία και μια γνήσια λάμψη που σε έκαναν να θέλεις να βρίσκεσαι στον ίδιο χώρο μαζί της και να μοιράζεσαι λίγη από την χαρά της.
Μερικούς μήνες αργότερα, βρεθήκαμε στην ίδια δουλειά και στο ίδιο ασανσέρ. Η παραπάνω αύρα την συνόδευε και στην πραγματική ζωή, ακόμα πιο ενισχυμένη από την προθυμία της να πει “καλημέρα” και να το εννοεί πραγματικά, να εκφράσει γνήσιο ενδιαφέρον για τον άνθρωπο που βρίσκεται δίπλα της και να του πιάσει κουβέντα που δεν θα κοπεί απότομα με το που φτάσετε στον όροφό σας.
Πλέον αυτή της η αμεσότητα μαζί με το χιούμορ, την ειλικρίνεια και το πολύ σωστό στιλ την έχουν οδηγήσει να έχει ένα από τα πιο επιδραστικά προφίλ των ελληνικών social media, το οποίο μεγαλώνει μέρα με την μέρα. Μέσα από την online παρουσία της έχει καταφέρει να χτίσει μία τεράστια διαδικτυακή παρέα, όπου δίνει χώρο στον εαυτό της να εκφραστεί με ποικίλους τρόπους και όχι τόσο συνηθισμένους. Αντί για ένα ατέλειωτο swipe up, στις ιστορίες της Τζένης θα βρεις συζητήσεις, συμβουλές, εξομολογήσεις, αστείες ιστορίες, μαγειρικές, ρομαντικές (και μη) περιπέτειες με τον σύντροφό της, όλα με κοινό στόχο την προσωπική ηρεμία, αυτοπεποίθηση και ναι, ευτυχία.
Για αυτά και άλλα πολλά μίλησε στο One of Us
Φωτογραφία: Τζοβάννα Στεφάνου
Είσαι ένα άτομο που επιλέγει να μοιραστεί αρκετή από την καθημερινότητά του με τους ακολούθους σου στο ίνσταγκραμ. Τι είναι αυτό που σου αρέσει περισσότερο από αυτήν την επαφή με τους άλλους;
Με κάνουν και γελάω. Όχι να το παινευτώ, αλλά παίζει να έχω τους πιο cool ακόλουθους στο Instagram. Πλάκα- πλάκα, όμως, έχε υπόψη σου ότι προσπαθώ να μειώσω κι εγώ, όπως πολλοί φίλοι και γνωστοί, το χρόνο που περνάω στα social media πλέον, γιατί μην στο κρύψω ένας κορεσμός παίζει.
Αισθάνεσαι ποτέ “υποχρέωση” να ανεβάσεις καινούργιο υλικό και μάλιστα αισιόδοξο, ακόμα και αν δεν έχεις ιδιαίτερη διάθεση εκείνη την ημέρα ή είσαι στεναχωρημένη για κάτι;
Αν είμαι στεναχωρημένη, δεν θα ανεβάσω με το ζόρι κάτι. Σαφώς, κάνω μια δουλειά, που απαιτεί από εσένα ενέργεια και αισιοδοξία παντός καιρού. Μου έχει τύχει σε παλαιότερη συνεργασία μου στην τηλεόραση, να με έχουν πιέσει να βγω στην εκπομπή παρόλο που δεν ήμουν πραγματικά σε κατάσταση να βγω. Αλλά το “γέλα παλιάτσο” δεν μου είναι και τελείως άγνωστο.
Φωτογραφία: Τζοβάννα Στεφάνου
Έχεις μιλήσει ανοιχτά για την πορεία σου προς μια πιο χαρούμενη ζωή, γεμάτη αυτοπεποίθηση και αγάπη προς το ποια είσαι. Υπήρξαν και δύσκολες εποχές;
Ουουουου. Πολλές. Ακόμα υπάρχουν. Κάνω ψυχοθεραπεία εδώ και 1,5 χρόνο για να μπορέσω να διαχειριστώ τις πιο dark καταστάσεις. Έρθεις είμαι ένας άνθρωπος, που κρίνω πολύ αυστηρά τον εαυτό μου και αυτό πια με δυσκολεύει πολύ. Δεν το θέλω στη ζωή μου και προσπαθώ να το βελτιώσω. Να με αποδεχτώ και να με αγκαλιάσω. Ένα μεγάλο ευχαριστώ (έτσι γιατί το αξίζει) στο σύντροφο μου, που είναι δίπλα μου σε κάθε ξενύχτι και σε κάθε κλάμα.
Τι ήταν εκείνο που σε βοήθησε να αλλάξεις ματιά και να αρχίσεις να απορρίπτεις βλαβερές συμπεριφορές και τρόπους σκέψεις;
Πρόσφατα, άρχισα να απομακρύνω από τη ζωή μου την τοξικότητα. Συνήθειες, ανθρώπους. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, δεν κυνηγούσα αποκλειστικά τα θέλω μου, “όχι” δεν έλεγα ούτε για αστείο. Αυτό που με βοήθησε να αλλάξω ματιά ήταν η δουλειά με τον εαυτό μου. Έχω καθίσει παρά πολλές ώρες πια να με ακούω. Να γράφω τις σκέψεις μου, αυτά που νιώθω.
Τζένη και αγάπη προς το σώμα: Έχεις αναφερθεί στο ότι παλαιότερα δεν είχες την καλύτερη σχέση ούτε με την εικόνα σου ούτε με το φαγητό. Θεωρείς ότι πλέον έχεις τελειώσει με αυτό το κεφάλαιο της ζωής σου και έχεις αποκτήσει μία υγιή αντιμετώπιση και για τα δύο, ή είναι κάτι που ποτέ δεν τελειώνει και πρέπει πάντα να προσπαθείς;
Δεν θυμάμαι, που ακριβώς είχα αναφερθεί σε κάτι τέτοιο. Αντιθέτως, αυτό που πρόσεχα πάντα ήταν η εικόνα μου και εκεί χάθηκα λίγο με την πραγματική Τζένη.
Τελευταία, είχα πάρει κάποια κιλά λόγω της διακοπής του καπνίσματος και της καραντίνας και πριν δυο μήνες είπα στον εαυτό μου «έλα να τα βάλουμε σε σειρά.» Το κάνω συχνά αυτό. Κυρίως, με βοηθάει η γυμναστική, που κάνω από πολύ μικρή. Το σώμα, όντως, κάτι θυμάται. Πλέον, μπήκα σε μια σειρά με διατροφή και πήρα στα γενέθλια μου το καλύτερο δώρο στον εαυτό μου, έναν διάδρομο. Πραγματικά, είναι σωτήριος. Και από ψυχολογικής άποψης μέσα στην καραντίνα.
Φωτογραφία: Τζοβάννα Στεφάνου
Σε ενδιαφέρει να βοηθάς και άλλους να ξεπεράσουν παρόμοια εμπόδια με τα δικά σου ή δεν θέλεις να αναλάβεις τέτοια ευθύνη;
Πολλές φορές νιώθω στις πλάτες το βάρος της ευθύνης να σώσω όποιον δω μπροστά μου, αλλά δεν παλεύεται να κουβαλάς και τέτοιο βάρος. Προσπαθώ να βοηθάω όσο μπορώ και όπου μπορώ. Οι κολλητές και οι κολλητοί μου ξέρουν, έχουν τη βεβαιότητα, ότι οποιαδήποτε ώρα και στιγμή θελήσουν κάτι θα είμαι εκεί να βοηθήσω no matter what.
Ποιες είναι μερικές άλλες γυναίκες που θαυμάζεις και ζητάς την συμβουλή τους όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπη με ένα πρόβλημα;
Έχω μια φίλη από το Πανεπιστήμιο, που είναι το αποκούμπι μου. Το “καλμόλ”, όπως τη λέω, από μια vintage διαφήμιση παυσίπονων. Τη Γρηγορία. Μια εξαιρετική δικηγόρο και την πιο σοφή και αληθινή φίλη, που θα μπορούσα να βρω. Η Γρηγορία, λοιπόν, και η μητέρα μου. Ο πιο δυνατός άνθρωπος, που ξέρω. Και ο πιο δοτικός. Άσε και θα με πάρουν τα ζουμιά.
Έχεις θέσει κάποιους στόχους για το 2021 που θα ήθελες να φέρεις εις πέρας σχετικά με το self care;
Συνεχίζω ακάθεκτη τη δουλειά με τον εαυτό μου σε επίπεδο ψυχοθεραπείας, κάνω business coaching αυτήν την περίοδο, και τα τελευταία 2 χρόνια κάνω και θεατρικό παιχνίδι, που είναι το πιο απελευθερωτικό ραντεβού της εβδομάδας μου. Προσπαθώ να εντρυφώ σε περισσότερα βιβλία και να περνάω χρόνο με τον εαυτό μου, ακούγοντας με. (Και να κάνω double cleansing κάθε βράδυ.)
Φωτογραφία: Τζοβάννα Στεφάνου
Τι συμβουλές θα είχες να δώσεις για κάποιον που δεν έχει καλή σχέση με τον εαυτό του και θα ήθελε να το διορθώσει;
Να ξεκινήσει να μοιράζεται τα συναισθήματα του, για να τα ακούσει και ο ίδιος δηλαδή. Σε φίλους, σε συγγενείς, σε μια κόλα χαρτί. Ξέρεις μέσα στην τρέλα της καθημερινότητας, ξεχνάμε να μας φροντίσουμε και το μόνο, που μας νοιάζει είναι ο καλός βαθμός στο σχολείο ή στο Πανεπιστήμιο, μια καλή δουλειά, μια σαχλαμάρα στην τηλεόραση ή στο Netflix και αυτό ήταν όλο. Περνάνε οι μέρες χωρίς να το καταλάβεις. Και έρχεται μια στιγμή, που ο εαυτός σου σε σκουντάει άλλοτε πιο ελαφριά, άλλοτε όμως και πιο βαριά και σου λέει «Ωπ με ξέχασες!». Και εκεί γυρνάς, κοιτάς και ούτε καν ξέρεις καλά καλά ποιος είσαι. Παύση. Ανάπαυλα. Focus προς τα μέσα. Όχι άλλο προς τα έξω. Επανεκκίνηση.