Είναι Νοέμβρης και οι συννεφιές επιτάσσουν σχεδόν το χουχούλιασμα στον καναπέ και φυσικά τη θέαση rom coms, ένα από τα αγαπημένα μας genres εδώ στο One of Us. Βέβαια όσο κι αν αγαπάμε τις κομεντί, υπάρχουν κάποια tropes που κάπως πια έχουμε κουραστεί να βλέπουμε για πάρα πολύ συγκεκριμένους λόγους. Ειδικότερα στις παλαιότερες από αυτές που λατρεύουμε να κάνουμε rewatch, η αλήθεια είναι πως κριντζάρουμε συχνά. Ποιες είναι αυτές οι κλισέ πλοκές που δυσκολευόμαστε πλέον να βλέπουμε; Ιδού!
Το extreme makeover
To αφήγημα του ασχημόπαπου που γίνεται κύκνος είναι διαχρονικό στις χολιγουντιανές ταινίες. Ειδικά η έρμη η Anne Hathaway το έχει υποστεί δύο φορές, μία ως Mia Thermopolis στο “The Princess Diaries” και μία ως Andrea Sachs στο “The Devil Wears Prada”. Ένα κοινό που έχουν όλες οι ηρωίδες που περνούν από αυτή τη διαδικασία είναι ότι έχουν σγουρά ή κατσαρά μαλλιά και φορούν γυαλιά μυωπίας. Το makeover κλασικά ξεκινά από τη στιγμή που κάποια “καλή νεράιδα” αφαιρεί τα γυαλιά από το πρόσωπο της πρωταγωνίστριας και τότε εκείνη, βλέπει στον καθρέφτη τον πραγματικό, σέξι εαυτό της. Λες και τα τζάμια των γυαλιών μυωπίας είναι φιμέ και τόσο καιρό ούτε η ίδια, ούτε και οι άλλοι (και κυρίως φυσικά οι άντρες) δεν έβλεπαν την ομορφιά της. Επίσης, είναι περιττό θεωρώ να πούμε ότι οι μπούκλες είναι σούπερ σέξι και ότι τα ίσια, στιλπνά μαλλιά δεν είναι καθεστώς. Thank God for Carrie Bradshaw!
Το φιλί που διακόπτεται
Τα χείλη τους απέχουν μόλις χιλιοστά, οι ανάσες τους μπλέκονται, τα βλέφαρά τους τρεμοπαίζουν και ξαφνικά, κάποιος δυνατός θόρυβος, το γάβγισμα ενός σκύλου, το κλάμα ενός μωρού ή χειρότερα η άφιξη ενός χαρακτήρα που δεν θα έπρεπε να είναι παρόν σε αυτή τη σκηνή, διακόπτουν ΤΟ φιλί. Από τα πιο εξοργιστικά πράγματα σε τέτοιου είδους σκηνές είναι ότι το φιλί δεν συνεχίζεται ποτέ, εν είδει cliffhanger της κλασικής πλοκής will they, won’t they. Θα σας σοκάρω, αλλά οι πραγματικοί άνθρωποι σπάνια διακόπτουν τα φιλιά τους, δηλαδή θα έδιναν ένα μικρό πεταχτό φιλάκι, θα στρέφονταν σε αυτό που τους απέσπασε την προσοχή και μετά θα συνέχιζαν. Καταλαβαίνω βέβαια να χαλάσει το moment αν είναι το πρώτο φιλί των πρωταγωνιστών EVER, αλλά και πάλι, παιδιά οκ, έφυγε η ενοχλητική ανταγωνίστρια ή σταμάτησε το κομπρεσέρ από το παρακάτω τετράγωνο, μπορείτε να φασωθείτε ελεύθερα τώρα και όχι, όπως γίνεται συνήθως, να χωρίσουν οι δρόμοι των πρωταγωνιστών οριακά μέχρι λίγο πριν το τέλος της ταινίας.
Και το φιλί “Σκάσε και φίλα με!”
Το έχουμε δει αμέτρητες φορές. Η πρωταγωνίστρια είναι έξαλλη με τον συμπρωταγωνιστή της για κάτι που έχει κάνει ή πει. Κι εκεί που πάει να κάνει κάποιο point τότε εκείνος την πιάνει από το μπράτσο, την τραβάει προς το μέρος του, την κολλάει στο στήθος του και τη φιλάει παθιασμένα. Ως δια μαγείας κάθε διένεξη λύνεται και όλα ξεχνιούνται μετά το φιλί. Παιδιά, όχι. Φτάνει. Αφήστε τις πρωταγωνίστριες να μιλήσουν, σταματήστε να τις φιμώνετε με φιλιά και δείξτε μας πως γίνονται σοβαρές, άβολες, δυσάρεστες συζητήσεις μεταξύ εραστών γιατί αυτές είναι που τους πάνε ένα επίπεδο παραπέρα.
Από μαλάκας σε Mr. Perfect
Πόσους τρομερά, απαίσιους, απαίσιους τύπους έχουμε δει να τη σκαπουλάρουν με τα πάντα και να παίρνουν και το κορίτσι των ονείρων τους με τη δικαιολογία ότι η συμπεριφορά τους είναι σκατένια επειδή έχουν πληγωθεί στο παρελθόν ή επειδή έχουν mommy/ daddy issues ξέρω ‘γω; Πάρα πολλούς, ειλικρινά. Και τελειώσαμε με αυτό. Δείξτε μας επιτέλους αγόρια που πηγαίνουν για ψυχανάλυση και λύνουν, όσο μπορούν, τα θέματά τους.
Η υπερβολική ρομαντική χειρονομία
Όπως έχουμε αναλύσει ξανά, με αφηγήματα όπως “στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται” και άλλα τσιτάτα που μοιάζουν να έχουν ξεσηκωθεί από στιχάκια ημερολογίου, ακόμα και τα καλύτερα παιδιά των ρομαντικών κομεντί, που τόσο απολαμβάνουμε να βλέπουμε ξανά και ξανά, έχουν επιδείξει κακοποιητική συμπεριφορά. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα το οποίο και έχει σχολιαστεί εκτενώς στον ξένο Τύπο, είναι η περιβόητη σκηνή της ταινίας “Love Actually” όπου ο Mark (Andrew Lincoln) εμφανίζεται στο κατώφλι της συζύγου του φίλου του, Juliet (Keira Knightley) και προσποιούμενος ότι είναι παιδιά που λένε τα κάλαντα, εξομολογείται τον έρωτά του στην εμβρόντητη κοπέλα. Παρά το γεγονός ότι αυτό είναι από μόνο του απροσδόκητο, και πως τίποτα στη μέχρι τότε σχέση τους δεν δικαιολογούσε αυτού του είδους την εισβολή, η πρωταγωνίστρια επικυρώνει αυτή την ακραία ρομαντική κίνηση με ένα φιλί.
Και αν αυτό σας φαίνεται μια εκβιασμένη ερμηνεία της υπερβολικής συμπεριφοράς ενός “αυθεντικά καλού παιδιού” που απλά επιδιώκει να εντυπωσιάσει τη γυναίκα που αγαπά, τότε να σας θυμίσουμε τον Noah (Ryan Gosling) στο περίφημο “The Notebook”, που απειλεί να αυτοκτονήσει αν η Allie της Rachel McAdams δεν βγει μαζί του. Τέτοιες creepy συμπεριφορές οφείλουν να σταματήσουν να κανονικοποιούνται από την pop κουλτούρα.
Το τρέξιμο στο αεροδρόμιο
Αν κάτι έχουμε βαρεθεί πιο πολύ από όλα αυτά τα tropes είναι το τρέξιμο στο αεροδρόμιο, κυρίως επειδή η ασφάλεια του αεροδρομίου στην πραγματική ζωή όχι απλά δεν θα άφηνε τον εκάστοτε πρωταγωνιστή να κάνει βήμα, θα τον έκανε pin down και θα τον έθετε υπό κράτηση. Επίσης, σταματήστε να αγοράζετε εισιτήρια για όποια πτήση να ΄ναι μόνο και μόνο για να περάσατε και καλά το πρώτο security check. Δηλαδή, έχετε δει ποτέ πόσο κοστίζει ένα εισιτήριο και μάλιστα τελευταίας στιγμής;!
Έγινε παρεξήγηση κι εξήγηση δεν δώσαμε
Συνέβη στο “Notting Hill“, όταν η Anna Scott αποφάσισε ότι ο Will την είχε ξεπουλήσει στα media. Συνέβη στο “Bridget Jones: The Edge Of Reason”, όταν η Bridget πίστευε ότι ο Mark είχε σχέση με τη βοηθό του, Rebecca, βασισμένη σε κανένα μα κανένα στοιχείο. Και σχεδόν συνέβη στο “The Holiday”, όταν η Amanda άρπαξε το τηλέφωνο του Graham και υπέθεσε ότι τα μηνύματα από τις δύο κόρες του ήταν από άλλες γυναίκες με τις οποίες κοιμόταν. Όπως έχουμε ξαναπεί, ναι, αν το αγόρι πάρει το κορίτσι από την αρχή, τι θα κάτσουμε να δούμε; Δεν έχει ζουμί το στόρι, δεν έχει αγωνία, καμία σημασία δεν έχει που από τους τίτλους αρχής ξέρουμε ότι πηγαίνουμε καρφί για happy end, όooχι. Θέλουμε το δράμα μας. Για ακόμη μια φορά όμως, οι φυσιολογικοί άνθρωποι ζητούν εξηγήσεις, συζητούν, δεν υποθέτουν κάτι, εκνευρίζονται και φεύγουν σε έξαλλη κατάσταση. Α, μισό, μήπως τελικά το κάνουν για να τρέξεις πίσω τους στο αεροδρόμιο;
Από μούφα ζευγάρι σε αληθινό
Από το “Pretty Woman” στο “The Wedding Date” και το “All The Boys I’ve Loved Before” μέχρι και το “The Proposal”, έχουμε δει αμέτρητες κινηματογραφικές σχέσεις να ξεκινούν από μία απάτη ή μία χρηματική συμφωνία. Αυτού του τύπου οι σχέσεις διέπονται από μία ανισορροπία ισχύος, αλλά κυρίως αντικειμενοποιούν τις γυναίκες και διαιωνίζουν το στερεότυπο της συντρόφου – τρόπαιο.
Το on again off again ζευγάρι
Πόσες φορές χρειάζεται να το διαλύσουν η Carrie και ο Mr. Big μέχρι να παραδεχτούν ότι η σχέση τους απλά δεν λειτουργεί; Το ίδιο ισχύει σχεδόν για κάθε κινηματογραφικό ζευγάρι για το οποίο έχει γυριστεί ένα sequel; Όπως είπαμε και παραπάνω, οι σεναριογράφοι πρέπει επιτέλους να μάθουν να αντιμετωπίζουν τη σύγκρουση μέσα σε έναν γάμο ή μια σχέση κάποια στιγμή, αντί να χωρίζουν συνεχώς ένα ζευγάρι και να τους τα ξαναφτιάχνουν. Όχι μόνο δεν είναι ρεαλιστικό, αλλά δημιουργεί και την εντύπωση ότι ορισμένα ζευγάρια είναι γραφτό να είναι μαζί, ακόμα και όταν είναι απίστευτα τοξικοί ο ένας για τον άλλο.
H αλήθεια είναι πως μας έχει λείψει τελευταία ένα τίμιο, σύγχρονο rom com, αλλά να ξέρετε ότι παρόλο που κρίνουμε, η καρδιά μας είναι δοσμένη σε αυτές τις ταινίες. Θα δούμε και φέτος τα Χριστούγεννα για παράδειγμα “Love Actually” και “The Holiday”.