Είσαι πια ενήλικας εδώ και καιρό αλλά τα ιατρικά ραντεβού σου τα κλείνει ακόμα η μαμά σου; Μήπως δυσκολεύεσαι να πάρεις μια οποιαδήποτε απόφαση χωρίς να ρωτήσεις πρώτα την γνώμη της; Μήπως τελικά η σχέση σου με την μητέρα σου έχει μείνει κολλημένη σε μια προηγούμενη ηλικιακή περίοδο που είχες πραγματικά μεγαλύτερη ανάγκη την βοήθεια και την συμμετοχή της στα προσωπικά σου;
Όσο μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε, θα πρέπει παράλληλα να ωριμάζει και η σχέση μας με τους γονείς μας. Ο στόχος κάθε γονέα θα πρέπει να είναι η σταδιακή αλλά σίγουρη εξέλιξη του παιδιού του σε ένα ανεξάρτητο άτομο. Παρόλα αυτά, είναι συχνό το φαινόμενο η σχέση με την μητέρα να κολλάει και να μην εξελίσσεται, με αποτέλεσμα, τα όρια που πρέπει να αναπτυχθούν και να γίνουν σεβαστά και από τις δύο πλευρές, να είναι συχνά πολύ θολά ή ακόμα και ανύπαρκτα. Αυτό θα αποφευχθεί αν οι μητέρες δουλέψουν πάνω στην ιδέα να ετοιμάσουν τα παιδιά τους ώστε να βγουν ανεξάρτητα στην κοινωνία, ενώ τα παιδιά να αποδεχθούν ότι έχουν μεγαλώσει και δεν μπορούν να εξαρτώνται εσαεί από τους γονείς τους.
Αν μας συμβαίνουν πολλά από τα παρακάτω, είναι ένα σημάδι ότι θα πρέπει να ξανασκεφτούμε τα όριά μας και να τα επαναδιαπραγματευθούμε με την μητέρα ή και με τους δύο γονείς μας.
Η μητέρα σου ζητάει υπερβολικό χρόνο και προσοχή
Αν έχεις την αίσθηση ότι η μητέρα σου έχει απόλυτη προτεραιότητα στην ζωή σου και ότι θα πρέπει να παρατήσεις τα πάντα προκειμένου να τρέξεις κοντά της όταν σου το ζητήσει, τότε η σχέση σας πρέπει μάλλον να επανεξεταστεί με σκοπό την θέσπιση νέων ορίων. Φυσικά και πρέπει να βοηθάμε την μαμά μας όταν πραγματικά το χρειάζεται, όχι όμως πάνω και πριν από οτιδήποτε ή οποιονδήποτε άλλο στην ζωή μας. Φυσικά το ίδιο ισχύει και αντίστροφα. Ένα ενήλικο παιδί δεν θα πρέπει να νοιώθει ότι έχει απόλυτη προτεραιότητα στην ζωή των γονιών του. Όλες αυτές οι συμπεριφορές είναι πιθανό να γεννούν ή να βασίζονται σε αισθήματα χρέους ή ενοχών που δεν χαρακτηρίζουν καμιά υγιή σχέση, ενώ όταν χρονίζουν, μπορεί να προξενήσουν αποστροφή ή θυμό, κάτι που σίγουρα θα θρυμματίσει το δέσιμο που έχουμε μεταξύ μας.
Αισθάνεσαι υπεύθυνος/η για την συναισθηματική κατάσταση της μητέρας σου
Αν η μητέρα σου δείχνει με την στάση της ότι σε θεωρεί υπεύθυνο/η για την συναισθηματική της κατάσταση, τότε κάτι δεν πάει καλά. Είναι δυστυχώς μια τακτική που ακολουθούν πολλοί γονείς προκειμένου να ασκούν έλεγχο πάνω στην ζωή των παιδιών τους. Ακόμα και σε ταινίες έχουμε δει την μητέρα να λιποθυμάει όταν ο γιός δεν της κάνει το χατίρι να ζήσει την ζωή του όπως εκείνη θεωρεί σωστό. Έτσι τα παιδιά, μπαίνουν από μικρά σε έναν φαύλο κύκλο ενοχών, προσπαθώντας απεγνωσμένα να κάνουν τους γονείς τους ευτυχισμένους.
Αυτή η τοξική συμπεριφορά μπορεί να μας αφήσει εκτεθειμένους και στις άλλες μας σχέσεις και να μας βάλει στον μόνιμο ρόλο του ανθρώπου που θέλει να ευχαριστεί τους άλλους διαρκώς.
Λες ψέματα στην μητέρα σου για να μην την απογοητεύσεις
Όταν ήμασταν μικροί ήταν πολύ πιο φυσιολογικό να πούμε και κανένα ψέμα στους γονείς μας που και που προκειμένου να κάνουμε τα δικά μας. Ως ενήλικες όμως, δεν θα έπρεπε να δυσκολευόμαστε να τους πούμε την οποιαδήποτε αλήθεια για την ζωή μας, για να μην απογοητευτούν. Αν κάνουμε κάτι τέτοιο τακτικά ή τους αποκρύπτουμε πράγματα, αυτό σημαίνει ότι είμαστε κολλημένοι στον ρόλο γονέα-παιδιού από τον οποίο θα βγούμε μόνο με την ειλικρίνεια. Πάνω σε αυτήν την βάση θα μπορέσουμε να χτίσουμε μια πιο ισότιμη σχέση μαζί τους.
Εξαρτάσαι οικονομικά από τους γονείς σου
Φυσικά δεν είναι κακό να ζητήσουμε οικονομική βοήθεια από τους γονείς μας αν περάσουμε μια περίοδο ανεργίας ή αντιμετωπίσουμε κάποιες δυσκολίες. Αν όμως είμαστε σε θέση να βρούμε δουλειά δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε να εξαρτόμαστε από τους γονείς μας οικονομικά. Αν μας δίνουν χρήματα συστηματικά, αυτό σημαίνει ότι έχουν πλήρη γνώση της οικονομικής μας κατάστασης και μέσω της ενίσχυσης αυτής είναι σε θέση να επηρεάσουν τις αποφάσεις ζωής που θα πάρουμε, ανά πάσα στιγμή. Αυτό μας εμποδίζει να είμαστε αυτόνομοι ενήλικες. Δεν είναι κακό να δεχτούμε τα δώρα τους ή ακόμα και μια μικρή βοήθεια όταν παρουσιαστεί ανάγκη, η γενικότερη οικονομική εξάρτηση όμως είναι κακή για την σχέση μας ως ενήλικες.
Επιτρέπουμε στην μητέρα μας να αναλαμβάνει εκείνη τις δικές μας υποχρεώσεις
Ενήλικες που έχουν σωματική και πνευματική αυτάρκεια, πρέπει να μπορούν να βάλουν μόνοι τους μια τάξη στο νοικοκυριό τους, να πλύνουν τα ρούχα τους και να πληρώνουν τους λογαριασμούς τους. Ακόμα κι αν είναι βολικό να έρχεται μια φορά την εβδομάδα η μαμά σου να τακτοποιεί και να βάζει μπουγάδες, αν το δέχεσαι σημαίνει ότι καθυστερείς την ανεξαρτησία και την πλήρη ενηλικίωσή σου.
Η μαμά σου θεωρεί ότι πρέπει να έχει γνώμη για κάθε απόφαση που προτίθεσαι να πάρεις
Αν νοιώθεις ότι δεν είναι εύκολο να πάρεις απλές καθημερινές αποφάσεις χωρίς την έγκριση της μητέρας σου ή ακόμα χειρότερα χωρίς την άδειά της, κάτι δεν πάει καλά. Ως ενήλικας, θα πρέπει να μπορείς να αποφασίζεις για την ζωή σου και να κάνεις τις δικές σου επιλογές. Μπορείς φυσικά να ζητήσεις την γνώμη της αν θέλεις, δεν θα πρέπει να νοιώθεις υποχρέωση όμως να την πάρεις έτσι κι αλλιώς.
Η μητέρα σου παρακολουθεί τα μηνύματα, τα email σου και τον τραπεζικό λογαριασμό σου
Οι υγιείς σχέσεις χτίζονται πάνω στην αμοιβαία εμπιστοσύνη. Αν η μητέρα σου νοιώθει ότι μπορεί να σκαλίζει τα προσωπικά σου και παρεμβαίνει στην ζωή σου με αυτόν τον τρόπο, τότε κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Αν έρχεται στο σπίτι σου χωρίς σε ενημερώσει πρώτα, απαιτεί χρόνο και προσοχή σε στιγμές που δεν είσαι σε θέση να της τον δώσεις ενώ πληγώνεται όταν λες όχι, αυτή είναι μια κλασσική καταστρατήγηση των ορίων μεταξύ σας.
Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις ότι ανταγωνίζεσαι την μητέρα σου
Σε μια υγιή σχέση γονέα-παιδιού, ο γονέας είναι περήφανος για το παιδί του και όχι ανταγωνιστικός ή ζηλιάρης για τα επιτεύγματα ή τις δεξιότητες του και το αντίστροφο. Αν λοιπόν εμφανιστούν τέτοια αισθήματα, τότε θα πρέπει να εξετασθούν διότι δεν αρμόζουν σε αυτήν την σχέση.
Τα αισθήματα αυτά μπορεί να σχετίζονται με την εμφάνιση, την προσοχή των άλλων-όπως για παράδειγμα του πατέρα- αλλά και τα γενικότερα επιτεύγματα έτσι που να κάνουν το ενήλικο παιδί να αμφιβάλει για τον εαυτό του και την προσωπική του αξία.
Η μαμά σου προσπαθεί να καλύψει την επιπόλαιη ή κακή συμπεριφορά σου
Είναι πραγματικά πολύ συχνό το φαινόμενο της μητέρας που προσπαθεί να καλύψει τις άσκημες συμπεριφορές του παιδιού της ώστε να το προστατέψει από τις όποιες συνέπειες. Αυτές οι προσπάθειες όμως συνήθως κάνουν περισσότερο κακό, παρά καλό επιτρέποντας τις όποιες κακές μας συνήθειες να επαναλαμβάνονται. Η στάση της αυτή μπορεί να βασίζεται σε αισθήματα ενοχής για πιθανά λάθη της στον τρόπο που μεγάλωσε το παιδί της ή πραγματικά να επιθυμεί την διαιώνιση της εξάρτησής του από την ίδια.
Μοιράζεται υπερβολικές λεπτομέρειες της προσωπικής της ζωής με το παιδί της
Αν έχεις συλλάβει τον εαυτό σου να λέει “όχι, δεν θέλω να ακούσω άλλο” όταν η μητέρα σου διηγείται τις ερωτικές της περιπέτειες, τότε μάλλον θα πρέπει να ξαναδείτε τα όρια της σχέσης σας και να τα αναθεωρήσετε. Το ίδιο ισχύει και όταν ζητάει να μάθει υπερβολικές λεπτομέρειες για την δική σου ερωτική ζωή. Είναι άλλο πράγμα να μπορεί το ενήλικο παιδί να μιλήσει ελεύθερα στην μητέρα του και άλλο να νοιώθει άβολα από μια τέτοια κουβέντα. Υπάρχουν κάποια πράγματα τα οποία απλά δεν λέγονται και είναι αναφαίρετο δικαίωμα του παιδιού να κρατάει κάποια πράγματα για τον εαυτό του.
Συμπερασματικά να πούμε ότι από την στιγμή που ενηλικιωνόμαστε και χαράζουμε τον δικό μας δρόμο στην ζωή, είμαστε συνυπεύθυνοι για την θέσπιση και την τήρηση των ορίων ανάμεσα σε εμάς και τους γονείς μας και δεν έχουμε παρά να τα διεκδικήσουμε.
