Κρίστυ Περρή“Τελείωσες το Emily in Paris;”
“Ναι.”
“Και;”
“Ε, τι και; Είμαι έξαλλη.”
Αυτός ήταν ένας ακόμα διάλογος μεταξύ εμού και άλλου ένα μέλους της παρέας που είχε περάσει το Σαββατοκύριακό της μπιντζάροντας το τελευταίο σουξέ του Netflix, όπου μία νεαρή αμερικανίδα εγκαταλείπει το Chicago για το Παρίσι και τις μπαγκέτες του. Το Emily in Paris δεν βασίζεται εξολοκλήρου στην ερμηνεία της Lilly Collins στον πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά στην ίδια την μαγεία της Πόλης του Φωτός, στην οποία πολλοί από εμάς ονειρευόμαστε να ταξιδέψουμε, τουλάχιστον πριν έρθει η πανδημία. Γεμάτο με απίστευτα όμορφες εικόνες, το Emily in Paris δεν θα μπορούσε να έχει κυκλοφορήσει υπό πιο κατάλληλες συνθήκες για εγγυημένη επιτυχία. Σε μία εποχή που το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη είναι κλεισμένο στα σπίτια του, έρχεται ξαφνικά μία σειρά που δεν τσιγκουνεύεται να προσφέρει στον θεατή ό,τι του λείπει: shopping σε πολυσύχναστους δρόμους, ρομαντικές βόλτες ανάμεσα σε νεοκλασικά, βραδιές στην όπερα, κρασί και φαγητό, casual σεξ, ξέφρενο χορό σε μπαρ και στην συνέχεια έφοβο σε μεταμεσονύχτιες κρεπερί. Σε όλο αυτό προσθέτουμε και την συμμετοχή των συντελεστών του Sex and the City και μπορούμε να καταλάβουμε ακριβώς γιατί το Emily in Paris συζητιέται τόσο πολύ. Παρόλο που για τους περισσότερους η υπόθεση είναι τρομερά κλισέ και ταυτόχρονα τελείως ψεύτικη.
Εμείς βρήκαμε 9 αληθινές κοπέλες από την Ελλάδα που έχουν μετακομίσει στην γαλλική πρωτεύουσα και τις αφήσαμε να μας διηγηθούν πώς κυλάει για εκείνες η ζωή, πριν και μετά τον Covid. Ταυτίζονται με την Emily, έστω στο ελάχιστο;
Η Στεφανία
Η Στεφανία μετακόμισε στο Παρίσι το 2015 για μεταπτυχιακές σπουδές. Το διάλεξε γιατί έχει μια ακαδημαϊκή παράδοση στον κλάδο της και γιατί “είχα δει την Αμελί και την είχα πιστέψει”. Μόλις ξεκίνησε το δεύτερο χρόνο του PhD της στα προάστια του Παρισιού με υποτροφία από το γαλλικό υπουργείο παιδείας και το συμβόλαιό της διαρκεί μέχρι το 2022. Ακόμα αισθάνεται φοιτήτρια. Πάντως όταν συστήνεται στα μπαρ δηλώνει μαθηματικός.
Πώς ήταν οι πρώτες σου εντυπώσεις από την πόλη ως μόνιμος κάτοικος της και πώς την αντιμετωπίζεις τώρα;
Ήρθα από την ηρεμία της ελληνικής επαρχίας και ο πρώτος μου χρόνος συνέπεσε με τις τρομοκρατικές επιθέσεις (Bataclan, Carillon κλπ) οπότε δε θα σου κρύψω ότι τα χρειάστηκα και παραλίγο να τα παρατήσω. Μου πήρε πάρα πολύ καιρό να συνηθίσω τη γλώσσα παρόλο που θεωρητικά τη μιλούσα, με αποτέλεσμα να δυσκολεύομαι ταυτόχρονα να αντεπεξέλθω στο μάστερ, αλλά αποφάσισα να εστιάσω στο στόχο μου και να επιμείνω και πλέον το Παρίσι έχει γίνει το σπίτι μου. Το λες και success story.
Γάλλοι και αγένεια: τι ισχύει και τι όχι; Ποια είναι η δική σου εμπειρία με τους Παριζιάνους;
Κοίταξε, υπάρχει μια εμμονή με την etiquette και τον καθωσπρεπισμό εδώ, ίσως γι’αυτό να τους έχει βγει το όνομα, όσο ψάχνει κανείς βρίσκει. Εγώ θεωρώ πως είναι ευγενικά αγενείς οι Παριζιάνοι και σίγουρα ακραία τυπικοί, σπάνια θα παραλείψουν τα ‘ευχαριστώ’, ‘παρακαλώ’, ‘με συγχωρείτε’. Έχουν όμως άλλου τύπου αγένεια, σχηματικά, δε θα ακούσεις συχνά ‘άντε γαμήσου‘ αλλά΄θα μπορούσατε σας παρακαλώ πολύ να πάτε να γαμηθείτε;΄ το λες και διακριτική προσβολάρα.Το πιο εντυπωσιακό για μένα, είναι πως οι Γάλλοι δεν χαρακτηρίζουν ποτέ τους άλλους, σπάνια θα ακούσεις ‘είσαι μαλάκας‘ αλλά στη θέση του ‘αυτό που είπες ήταν μαλακία‘, το οποίο κατάγεται από την etiquette και εγώ προσωπικά το ερμηνεύω ως δείγμα σεβασμού προς τον συνομιλητή. Αν και στην πλειοψηφία τους τηρούν τα προσχήματα και είναι υπομονετικοί, προφανώς, σε μία πόλη 10 εκατομμυρίων ανθρώπων που οι κουλτούρες και οι συνήθειες είναι αμέτρητες και όλοι πρέπει να λειτουργούν κουρδισμένα, είναι αδύνατο να μη βγουν νευρώσεις. Ωστόσο δεν νομίζω πως μπορείς να βάλεις στο ίδιο καλούπι κάποιον που ζει σε λοφτ και περνάει τα σαββατοκύριακα του στην εξοχή με έναν ανειδίκευτο εργάτη που στοιβάζεται 2 και 4 ώρες καθημερινά στα ΜΜΜ και βιώνει στο πετσί του το Covid Anxiety και την επισφαλή εργασία. Όλοι έχουν δικαίωμα στα νεύρα και την αγένεια, αλλά εγώ αν δείξω σε κάποιον κατανόηση θα είναι ο δεύτερος. Τέλος, παλιότερα έπαιζε ανελέητο cat-calling, κάτι που εγώ ταξινομώ και ως αγένεια εκτός από αντικοινωνική συμπεριφορά και ματσίλα, μέχρι που άρχισε να εφαρμόζεται ο νόμος και να πέφτουν πρόστιμα και έχουν ηρεμήσει κάπως τα πράγματα. Ενδέχεται κιόλας να μην περνάει πια η μπογιά μου.
Η πόλη είναι τόσο όμορφη όσο φαίνεται όπου και αν πας;
Εσύ είσαι εξίσου όμορφη κάθε μέρα κι από όλες της γωνίες; Εν γένει, γίνεται μεγάλη προσπάθεια να διατηρεί το μύθο της, intra muros τουλάχιστον (εντός του περιφερειακού). Ε, κάποια σημεία όπως το Triangle d’or ή η Faubourg Saint Honoré που είναι τα κλισέ locations σε όλες τις σειρές που μιλάνε για privileged socialites (Sex and the City, Gossip Girl) είναι σκέτη βιτρίνα, σε άλλα σημεία όπως το Chateau d’eau ή η Montorgueil διατηρείται ακόμα ο χαρακτήρας της μέσα από τις αντιφάσεις και όπως σε κάθε πόλη υπάρχουν και μέρη που δε βλέπονται. Έχω φίλες πχ. που απεχθάνονται το Montparnasse που κάποτε υπήρξε ο κυρίως τόπος συνάντησης των σουρεαλιστών.
Ποια η εμπειρία σου με τους Γάλλους και το φλερτ;
Πανομοιότυπη ανεξαρτήτως εθνικότητας. Ανταλλαγή βλεμμάτων, λίγος χορός, λίγο small talk, διαγωνισμός εύστροφης ατάκας. Aν και το new age flirt λαμβάνει χώρα κυρίως στα chat ενώ εγώ είμαι της περιπατητικής σχολής, την έχω πατήσει δυστυχώς.
Ποια είναι μερικά από τα αγαπημένα σου μέρη στο Παρίσι και πόσο συχνά τα επισκέπτεσαι;
Ανάλογα την περίοδο, αλλά πχ. μουσεία, galleries κι εκθέσεις παραμένουν πάντα must, έχει πάρα πολλά να σου προσφέρει η πόλη αν σε ενδιαφέρει η τέχνη. Το προηγούμενο ΣΚ ήμουν πάλι στο Λούβρο, σόρρυ, αλλά είναι όνειρο χωρίς κόσμο. Το ’15 το έβγαλα στο σπίτι της Λίζας στην Corvisart, το ’16 και το ’17 στις βιβλιοθήκες της Σορβόννης και στο Jardin des Plantes και το ’18 στους κήπους του Λουξεμβούργου και στη Villette. Πριν την πανδημία πήγαινα πολύ στο σινεμά, τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα σε ανεξάρτητους κινηματογράφους που προβάλλουν από Νόλαν μέχρι γιαπωνέζικο soft porn και το καλοκαίρι σε υπαίθριες προβολές. Επισκέπτομαι σίγουρα μηνιαία το Μαραί γιατί ‘είμαστε όλες queer’, εβδομαδιαία τους bouquinistes ή το Shakespeare and Co χωρίς τύψεις αφού ο χιπστερισμός έχει γίνει πια mainstream, τη rue Charonne για μπύρα όποτε προτείνει κάποιος reunion από τους γαλλόφωνους φίλους μου από το μάστερ, τη Belleville ή τον τελευταίο όροφο του Pompidou για να δω το Παρίσι από ψηλά και κάνω πάντα στάση αν πετύχω υπαίθρια brocante ), χαδιάρη σκύλο ή γάτα να ποζάρει περήφανα. Είναι κοινή ομολογία ότι το Παρίσι το ανακαλύπτει κανείς περπατώντας κι εγώ αυτό κάνω.
Είδες το Emily in Paris; Ταυτίστηκες έστω και λίγο με την ηρωίδα ή θεώρησες την σειρά τελείως ψεύτικη;
Δεν το έχω δει ακόμα δυστυχώς… Το φυλάω για binge watching σε περίπτωση που γίνει δεύτερο lockdown!
Eικόνες από την ζωή της Στεφανίας στο Παρίσι
Η Μ.
Έκανε εξάμηνο erasmus στο Παρίσι για να δοκιμάσει πώς είναι η ζωή σε μία μεγάλη πόλη και να βελτιώσει τα γαλλικά της. Μετακόμισε μόνιμα πριν τρία χρόνια και πλέον ασχολείται με τον τουριστικό τομέα (που “καμία σχέση δεν έχει ούτε με τις σπουδές μου ούτε με τη δουλειά-αφορμή να έρθω στο Παρίσι πριν 3 χρόνια”).
Πώς ήταν οι πρώτες σου εντυπώσεις από την πόλη ως μόνιμος κάτοικος της και πώς την αντιμετωπίζεις τώρα;
Νομίζω πως οι εντυπώσεις μου από τον πρώτο μήνα κιόλας στο Παρίσι είναι πάνω κάτω οι ίδιες που έχω σήμερα.
Στα αρνητικά βάζω το κρύο και την συννεφιά (είχα έρθει Σεπτέμβρη πρώτη φορά), την πολλή γραφειοκρατία, την δυσκολία να βρεις σπίτι, τους πολλούς τουρίστες και την σχετική αρνητικότητα των Παριζιάνων. Στα θετικά τα πολλά πράγματα να δεις και να κάνεις, το υπέροχο φαγητό, ο ισορροπημένος τρόπος ζωής για μεγάλη πόλη, τα πολύ όμορφα κτίρια, η ιστορία που ζεις με το να περπατάς στην πόλη
Γάλλοι και αγένεια: τι ισχύει και τι όχι; Ποια είναι η δική σου εμπειρία με τους Παριζιάνους;
Όχι, δεν ισχύει όσο νομίζουμε. Έχουν κάποιο τυπικό βαθμό ευγένειας που δεν έχουμε στην Ελλάδα, όπως το να μιλάνε όλοι σε όλους στον πληθυντικό, να περιμένουν το σερβιτόρο να τους υποδείξει πού να καθίσουν (ακόμα και αν το μαγαζί είναι άδειο) και να μην απευθύνονται ποτέ σε κάποιον χωρίς να του πούνε πρώτα ‘καλημέρα’/’καλησπέρα’. Αν δεν πεις ‘καλημέρα’ στο φούρναρη ή στον οδηγό του λεωφορείου ή μπαίνοντας σε ένα μαγαζί απλά θα σε κοιτάξουν με μισό μάτι. Επίσης, όταν σε σκουντάνε στο δρόμο γυρνάνε και λένε συγγνώμη με ένα χαμόγελο (ενώ εγώ θέλω να απαντήσω ‘καλά δεν βλέπεις μπροστά σου, βλάκα;’) Όσον αφορά τους τουρίστες είναι μεν αγενείς προς αυτούς αλλά έχουν ένα δίκιο. Η πόλη είναι σε κάποια σημεία αφόρητη και όταν είσαι υποχρεωμένος να περάσεις ή θέλεις απλά να κάνεις μια βόλτα και πρέπει να κάνεις στην άκρη γιατί βγάζουν φωτογραφίες ή να απαντήσεις σε ερωτήσεις τύπου ‘πού είναι το μετρό’ ή να τους βλέπεις να περπατάνε αργά ενώ εσύ βιάζεσαι να πας δουλειά σου τη δίνει κάπως!
Αλλά αυτό που ονομάζουμε ‘αγένεια’ στους Γάλλους είναι νομίζω πιο πολύ η αρνητικότητα τους. Γκρινιάζουν για τα πάντα!! Έχει ήλιο; Αχ, δεν μπορώ με τόσο ήλιο γιατί έχω όρεξη να βγω έξω και να μην δουλέψω. Έχει συννεφιά; Αχ, θέλω να μείνω σπίτι και να μην βγω στη βροχή. Κάνουν αρνητικές παρατηρήσεις για όλα τα θέματα και δυστυχώς το έχω υιοθετήσει κάπως σε ένα βαθμό.
Η πόλη είναι τόσο όμορφη όσο φαίνεται όπου και αν πας;
Ένα μεγάλο μέρος του Παρισιού intra-muros είναι όντως έτσι αλλά σίγουρα όχι όλο και σίγουρα όχι τα προάστια. Από γειτονιά σε γειτονιά η εικόνα αλλάζει αρκετά, αλλά στα τουριστικά σημεία (όπως εκεί που γυρίστηκε το Emily in Paris) σπάνια θα δεις πολυκατοικίες του ‘70 ή κακόγουστα μαγαζιά. Βέβαια, όποιος επισκεφτεί μόνο αυτές τις γειτονιές χάνει κάτι από το χαρακτήρα του αληθινού Παρισιού.
Ποια η εμπειρία σου με τους Γάλλους και το φλερτ;
Αν κάτι πέτυχαν σωστά στη σειρά ήταν ο φιλόσοφος. Αλήθεια υπάρχουν Γάλλοι που απαγγέλλουν ποιήματα και φέρνουν λουλούδια, αλλά είναι συχνά τόσο επιφανειακό. Αυτό που διόρθωνε την Εmily και πετούσε φιλοσοφίες για να φαίνεται ψαγμένος αντικατοπτρίζει δυστυχώς αρκετά καλά ένα μέρος του γαλλικού ανδρικού πληθυσμού. Οπότε ως γενικό συμπέρασμα από τους Γάλλους άνδρες θα πω ότι είναι πιο ρομαντικοί και στοργικοί και πολύ λιγότερο ματσό αλλά ταυτόχρονα κάνουν επίδειξη (κούφιων) γνώσεων. Εντάξει, κάνετε φιλοσοφία στο σχολείο και διαβάσατε 5 βιβλία του Προυστ και του Καμύ! Σας απαγγέλλω εγώ Σωκράτη και Αριστοτέλη;
Ποια είναι μερικά από τα αγαπημένα σου μέρη στο Παρίσι και πόσο συχνά τα επισκέπτεσαι;
Ευτυχώς μένω στο 11ο διαμέρισμα που σημαίνει ότι έχω κοντά περιοχές που μου αρέσουν (Marais, Canal Saint-Martin, Belleville, Charonne). Αγαπώ ιδιαίτερα την πίσω πλευρά της Μονμάρτης (Lamarck-Caulaincourt, Julles Joffrin) αλλά ζήτημα αν πηγαίνω μια φορά στους 2-3 μήνες. Γενικά ο χρυσός κανόνας είναι να βγαίνουμε κοντά σε σταθμούς μετρό που βολεύουν όλη την παρέα ή στις γειτονιές των φίλων μας εναλλάξ. Δυστυχώς η καθημερινότητα δεν μας αφήνει να εξερευνούμε πολύ μακρινότερες γειτονιές.
Είδες το Emily in Paris; Ταυτίστηκες έστω και λίγο με την ηρωίδα ή θεώρησες την σειρά τελείως ψεύτικη;
Το είδα. Ταυτίστηκα λίγο με την αθωότητά της και τη θετική της διάθεση την οποία οι Γάλλοι κορόιδευαν. Μέχρι εκεί. Δεν θεωρώ ότι είναι τελείως ψεύτικη αλλά αντιπροσωπεύει μια εξαιρετικά μικρή ομάδα του πληθυσμού (τους πλούσιους Αμερικανούς και όχι μόνο που έρχονται στο Παρίσι ντυμένοι υπερβολικά με μάρκες, είναι κατενθουσιασμένοι με τα πάντα, έχουν εξιδανικεύσει το Παρίσι γιατί διάβασαν ένα βιβλίο του Χέμινγουει και είδαν 1-2 ταινίες με τη Χέμπορν και δεν ξεμυτίζουν πέρα από τις σικ γειτονιές).
Εικόνες από την ζωή της Μ. στο Παρίσι
Η Νεφέλη
Η Νεφέλη μετακόμισε στο Παρίσι μόλις πριν ενάμιση μήνα, αλλά αισθάνεται πως είναι εκεί χρόνια. Πήγε για το δεύτερο μεταπτυχιακό της στην Νομική, πάνω στο ευρωπαϊκό δίκαιο.
Πώς ήταν οι πρώτες σου εντυπώσεις από την πόλη ως μόνιμος κάτοικος της και πώς την αντιμετωπίζεις τώρα;
Οι πρώτες μου εντυπώσεις δεν έχουν αλλάξει. Ίσα ίσα, κάθε μέρα καλυτερεύουν. Προσαρμόστηκα πολύ γρήγορα ίσως και εξαιτίας της γλώσσας και του ότι έκανα παρέες από την πρώτη μέρα που ήρθα. Πιστεύω λοιπόν ότι δεν είμαι και ο πιο αντικειμενικός άνθρωπος. Υπάρχουν πολλοί που παιδεύονται με σπίτια και παρέες, ενώ εγώ είχα ήδη κλείσει το σπίτι πριν έρθω και αυτό μου έλυσε πολλά προβλήματα. Πάντως η πόλη από μόνη της σε αγκαλιάζει, έτσι ένιωθα. Ένιωσα ότι είμαι σπίτι μου πολύ γρήγορα.
Γάλλοι και αγένεια: τι ισχύει και τι όχι; Ποια είναι η δική σου εμπειρία με τους Παριζιάνους;
Ήμουν τυχερή σε αυτό το κομμάτι. Το πτυχίο Νομικής το πήρα στο Στρασβούργο όπου και ζούσα 3 χρόνια. Οι Αλσατοί είναι πολύ πιο ψυχροί από οποιοδήποτε Παριζιάνο. Πολλές φορές δεν έχουν φίλτρα οπότε αυτό μπορεί να παρεξηγηθεί σαν αγένεια. Είναι πολύ comme il faut και θέλουν να τους πεις καλημέρα για να σε εξυπηρετήσουν. Θα σε ρωτήσουν εάν έχεις λεφτά ή τι μισθό βγάζεις χωρίς να το σκεφτούν. Όχι γιατί είναι αγενείς όμως, απλώς εμείς έχουμε συνηθίσει λίγο διαφορετικά και μας φαίνεται παράξενο. Όμως να σημειωθεί ότι μιλούσα πολύ καλά γαλλικά πριν έρθω στην Γαλλία. Απευθείας λοιπόν μπορούσα να επικοινωνήσω και να δικτυωθώ. Έχω ακούσει από παιδιά που δεν μιλάνε γαλλικά ότι δυσκολεύονται με τις επαφές. Συνεπώς πιστεύω ότι η γλώσσα είναι το εμπόδιο.
Επίσης, είναι πολύ ανταγωνιστικοί και ειδικά στο κομμάτι των σπουδών. Δεν θα σε βοηθήσουν εύκολα, θα το σκεφτούν δίπλα πριν σου δώσουν σημειώσεις. Όλα αυτά λοιπόν μπορούν σε μερικές περιπτώσεις να μεταφραστούν σαν αγένεια.
Η πόλη είναι τόσο όμορφη όσο φαίνεται όπου και αν πας;
Την πόλη την λάτρεψα αμέσως. Λόγω της πανδημίας, αποφεύγω να παίρνω το μετρό, σκέψου έχω μπει δυο φορές και αυτό αρχές Σεπτεμβρίου. Γυρνάω όλη την πόλη με τα πόδια και την έχω μάθει όσο καλά γνωρίζω την Αθήνα. Μεγάλοι δρόμοι που μπορείς να περπατήσεις, με μια αύρα που είναι σαν να σε αγκαλιάζει.
Μέχρι και σήμερα η άποψη μου δεν έχει αλλάξει. Γυρίζω αριστερά και δεξιά το κεφάλι μου και παρατηρώ τα κτήρια που υπάρχουν από το 1800. Σε πιάνει απευθείας ένα δέος. Αυτό το συναίσθημα και μόνο είναι αρκετό για να σε κάνει να ερωτευτείς την πόλη και να ξεχάσεις τα προβλήματα σου. Μέχρι σήμερα, εάν έχω πιεστεί πολύ από την σχολή, που συμβαίνει συχνά, περπατάω, πηγαίνω κάτω από τον Πύργο του Άιφελ, χαμογελάω, και γυρνάω. Βέβαια, υπάρχουν και οι περιοχές που είναι πολύ επικίνδυνες και στις οποίες όμως δεν έχω πάει ποτέ. Τα προάστια είναι πιο μίζερα.
Η πόλη λοιπόν, κατά κυρία βάση, δεν είναι όσο όμορφη όσο φαίνεται. Από κοντά είναι ακόμα καλύτερη.
Ποια η εμπειρία σου με τους Γάλλους και το φλερτ;
Ακριβώς επειδή έχουν μεγαλώσει διαφορετικά, οι Γάλλοι είναι πιο κλειστοί από τους Έλληνες. Ο Έλληνας το έχει στην φύση του να είναι γύπας. Δεν έχω υπάρξει single στο Παρίσι όποτε δεν μπορώ να πω ότι έχω φλερτάρει. Δεν θα κρύψω όμως ότι στο φλερτ, οι Γάλλοι σου πουλάνε το στυλ και τον ερωτισμό. Κάνουν την κάθε γυναίκα να νιώσει ξεχωριστή. Αυτό όμως δεν πάει να πει ότι όντως το νιώθουν. Οι Γάλλοι ξέρουν πως να κινούνται, έχουν αυτοπεποίθηση, όποτε έτσι θα σε προσεγγίσουν. Έχουν πολύ ταλέντο σε αυτό το κομμάτι, απλά πρέπει να σου αρέσει η συγκεκριμένη προσέγγιση.
Ποια είναι μερικά από τα αγαπημένα σου μέρη στο Παρίσι και πόσο συχνά τα επισκέπτεσαι; Αγαπημένα μου μέρη είναι η γειτονιά του Marais , του St Germain, η Μονμάρτη και φυσικά η γειτονιά μου στο 7ο κοντά στον Πύργο του Άιφελ. Μου αρέσει πάρα πολύ να περπατάω δίπλα στον Σικουανα και να κατεβαίνω από τον Πύργο μέχρι και την Notre Dame με τα πόδια. Στο 7ο θα δεις τους σικάτους Γάλλους που πηγαίνουν προς Champs Élysées, στο Marais πιο νέο κόσμο με μπαρ και καφέ όλη την ώρα γεμάτα και στο St Germain ένα μιξ των δυο. Είναι οι κλασικές περιοχές που πηγαίνουν όλοι αλλά αυτό δεν είναι τυχαίο. Λόγω μεγάλου φόρτου εργασίας στην σχολή, ξυπνάω πολύ νωρίς ακριβώς για να μπορώ να επισκέπτομαι όλα αυτά τα μέρη τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα
Είδες το Emily in Paris; Ταυτίστηκες έστω και λίγο με την ηρωίδα ή θεώρησες την σειρά τελείως ψεύτικη;
Το είδα γιατί οι Γάλλοι φίλοι μου είπαν “δες αυτή την καινούργια σειρά, θα έπρεπε να λέγεται Nefeli in Paris“. Δεν συμφώνησα γιατί εγώ δεν αισθάνθηκα ποτέ στο περιθώριο στο Παρίσι. Μου άρεσε πολύ το κομμάτι της μόδας ή το γεγονός ότι η Emily πήγαινε σε όλα τα μέρη που πηγαίνω και εγώ. Η σειρά όμως είναι πολύ μακριά από την πραγματικότητα. Δεν ταυτίστηκα καθόλου. Ούτε όλοι οι Γάλλοι είναι κούκλοι, πλούσιοι και πάντα με κοστούμι, ούτε όταν δουλεύεις ή σπουδάζεις έχεις τόσο ελεύθερο χρόνο για να κάνεις όλες αυτές τις βόλτες. Επίσης, η ζωή στο Παρίσι είναι παρά πολύ ακριβή. Το σπίτι της Emily όπως φαίνεται θα έκανε τουλάχιστον 1800€ το μήνα. Τώρα το πώς ήταν όλη την ώρα έξω με την φίλη της την babysitter και πήγαιναν στο deux magots που η ζέστη σοκολάτα έχει 11€ κανείς δεν ξέρει.
Φωτογραφίες από την ζωή της Νεφέλης στο Παρίσι
Η Ελένη
Η Ελένη μετακόμισε στο Παρίσι το 2017 με αφορμή την πρακτική της σε μία γκαλερί street art. Έπειτα ανέλαβε την εικαστική διακόσμηση ενός εστιατορίου και συνέχεια έβρισκε αφορμές και δουλίτσες για να μην επιστρέψει στην Ελλάδα. Αυτή τη στιγμή κάνει το μεταπτυχιακό της στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο τμήμα του Design MMI (Μétiers du Multimédia Interactif). Πέρα από αυτό είναι καλλιτέχνης και συνεργάζεται παράλληλα με μια ελληνική μάρκα αθλητικών ρούχων custom design (Athlon Custom Sportswear) της οποίας έχει αναλάβει τις πωλήσεις στην Γαλλία. Το καλοκαίρι εργάζεται ως ξεναγός.
Πώς ήταν οι πρώτες σου εντυπώσεις από την πόλη ως μόνιμος κάτοικος της και πώς την αντιμετωπίζεις τώρα;
Αρχικά οταν πρωτοήρθα δεν είχα τον σκοπό να μείνω μόνιμα (αν και η λέξη ‘μόνιμα’ για μένα είναι πολύ σχετική. Δεν μπορείς να ξέρεις τώρα πού θα καταλήξεις σε κάποια χρόνια). Οι πρώτες μου εντυπώσεις ήταν καθαρά ενθουσιασμός και θαυμασμός. Μου φαίνονταν όλα σαν ένα σκηνικό ταινίας. Ήταν θεωρώ η πιο ωραία φάση της ζωής μου, καθώς ένα όνειρό μου γινόταν πραγματικότητα . Τώρα τα έχω μάθει όλα απ’ την καλή και την ανάποδη. Είμαι επιλεκτική στην καθημερινότητά μου για το πώς και πού θα περάσω τον πολύτιμο χρόνο που έχω. Έχω μάθει την πόλη καλύτερα κι απ’την Αθήνα και ανακαλύπτω πλέον τα πιο ψαγμένα μέρη.
Γάλλοι και αγένεια: τι ισχύει και τι όχι; Ποια είναι η δική σου εμπειρία με τους Παριζιάνους;
Οι Παριζιάνοι καταφέρνουν να είναι ταυτόχρονα οι πιο ευγενείς και οι πιο αγενείς πολίτες. Γιατί; Διότι στην κουλτούρα τους η ευγένεια αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό, σαν μια ‘υποχρέωση’ συμπεριφοράς, εξαναγκασμό θα έλεγα. Για παράδειγμα, όλοι οι μαγαζάτορες, πωλητές κλπ έχουν μια υπερβολική ευγένεια. Άλλες φορές αληθινή που σου φτιάχνει τη μέρα και άλλες φορές μηχανική και κρύα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε αυτή την πόλη δεν σου χαρίζεται τίποτα.
Η πόλη είναι τόσο όμορφη όσο φαίνεται όπου και αν πας;
Όχι βέβαια. Αυτό δεν ισχύει για καμία πόλη θεωρώ. Στο Παρίσι μπορεί να βρίσκεσαι στο πιο όμορφο σημείο του και δύο στάσεις μακριά να θυμίζει τριτοκοσμική χώρα. Γι’ αυτό θέλει προσοχή όσον αφορά τις μετακινήσεις και τις επικίνδυνες περιοχές. Απ’ την άλλη πλευρά ναι, το Παρίσι είναι τόσο όμορφο όσο φαίνεται και ακόμα παραπάνω, μιλώντας για την πλειοψηφία των περιοχών του. Πιστεύω ότι δύσκολα αποτυπώνεται μέσω μιας φωτογραφίας.
Ποια η εμπειρία σου με τους Γάλλους και το φλερτ;
Η αλήθεια είναι ότι οι Γάλλοι είναι πιο άμεσοι και ίσως λίγο επιθετικοί στο φλερτ ενώ παράλληλα κατέχουν μια μυστικοπάθεια στις σχέσεις τους. Το Παρίσι ουσιαστικά φημίζεται ότι είναι η πόλη του έρωτα επειδή είναι πολύ απλά μια απ’ τις πιο όμορφες και ερωτεύσιμες και όχι επειδή οι Παριζιάνοι είναι ρομαντικοί. Απ’ την άλλη όταν κάποιος θέλει να σε φλερτάρει θα το τολμήσει, όποια κι αν είναι η απάντηση.
Ποια είναι μερικά από τα αγαπημένα σου μέρη στο Παρίσι και πόσο συχνά τα επισκέπτεσαι;
Λατρεύω το ποτάμι, τον Σηκουάνα. Το καλοκαίρι πηγαίνω καθημερινά. M’αρέσει το νησάκι Saint-Louis (που βρίσκεται μέσα στο ποτάμι). Γενικά συχνάζω πολύ στο 5ο διαμέρισμα, Saint Michel, Saint-Germain, Rue Mouffetard, στο 1ο διαμέρισμα, στο 2ο rue Rivoli, Marais και Châtelet αλλά και στο 12ο όπου και προπονούμαι.
Είδες το Emily in Paris; Ταυτίστηκες έστω και λίγο με την ηρωίδα ή θεώρησες την σειρά τελείως ψεύτικη;
Έχω δει μόνο 2-3 επεισόδια μέχρι στιγμής απο περιέργεια. Γέλασα πολύ γιατί ο,τι της έχει συμβεί μου έχει συμβεί και εμένα και ναι, ταυτίστηκα λίγο. Τα περισσότερα ισχύουν όπως το ότι τα σπίτια είναι παλιά (19ου αιώνα) και δεν υπάρχει ασανσέρ, η πόλη εμπνέει πολύ να βγεις για τρέξιμο, πάντα υπάρχει χρόνος για ένα ζεστό κρουασάν απο μια boulangerie, οι Γάλλοι (ναι) είναι αγενείς στη μούρη σου, ο πελάτης δεν έχει πάντα δίκιο, και πολλά άλλα. Κάτι το οποίο είναι τελείως ψεύτικο στην σειρά είναι οτι η πρωταγωνίστρια τα καταφέρενει μόνο με αγγλικά.Εδώ γελάμε. Οι Γάλλοι δεν μιλάνε αγγλικά, και εαν θες να επιβιώσεις σε αυτή τη ζουγκλα -όπως την αποκαλούμε- θέλει γαλλικά. Επίσης παρουσιάζει το Παρίσι μονόπλευρα, σαν να είναι το επίκεντρο του πλούτου και της διασκέδασης, ενώ ένας μέσος εργαζόμενος περνάει τη μισή του ημέρα στα μετρό, δουλεία (βέβαια ναι, κάνει μια ώρα pause-deujener) και πετυχαίνει στον δρόμο τουλάχιστον 5 με 10 αστέγους τη μέρα.
Η Ναταλία
Μετακόμισε στο Παρίσι τον Άυγουστο του 2016 για να κάνει μεταπτυχιακό πάνω στην αστροφυσική στο Αστεροσκοπείο του Παρισιού. Τον τελευταίο χρόνο εργάζεται σαν μηχανικός έρευνας (ingénieur d’étude) στο διαστημικό κέντρο έρευνας της Γαλλίας (CNES).
Πώς ήταν οι πρώτες σου εντυπώσεις από την πόλη ως μόνιμος κάτοικος της και πώς την αντιμετωπίζεις τώρα;
Για να είμαι ειλικρινής δε νιώθω ότι έχω ζήσει την πόλη και ας βρίσκομαι εδώ για πάνω από τέσσερα χρόνια. Είχα επισκεφθεί το Παρίσι για μία βδομάδα με το γυμνάσιο και θυμάμαι ότι η εμπειρία μου τότε ήταν μαγική, είμαι στο Παρίσι έλεγα και πετούσα. Δυστυχώς δεν έχω νιώσει αυτό το συναίσθημα από τότε που μετακόμισα εδώ. Νομίζω είναι διαφορετικά όταν πας κάπου για τουρισμό και όταν πας για να σπουδάσεις και να ζήσεις. Όλη μέρα διαβάζεις ή δουλεύεις και τα ΣΚ τρέχεις να κάνεις όλες τις εκκρεμότητές σου.
Γάλλοι και αγένεια: τι ισχύει και τι όχι; Ποια είναι η δική σου εμπειρία με τους Παριζιάνους;
Θεωρώ ότι τα ποσοστά άγχους/αγένειας/εκνευρισμού αλλάζουν ανά διαμέρισμα και ανά ώρα της ημέρας επομένως θα ήταν άδικο να μιλήσουμε γενικά για όλους τους Παριζιανους. Το Παρίσι είναι πάρα πολύ αγχωτική πόλη και αυτό βγαίνει δυστυχώς στους ανθρώπους. Παρόλα αυτά θεωρώ ότι οι βέροι Παριζιανοι έχουν μία τάση να θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερα όντα, ίσως και γι’αυτό όλοι οι υπόλοιποι Γάλλοι τους μισούν.
Η πόλη είναι τόσο όμορφη όσο φαίνεται όπου και αν πας;
Χαχαχαχαχαχαχα. Όχι.
Αλλά αυτό πιστεύω ισχύει για όλες τις τουριστικές πόλεις! Οι περιοχές που προσελκύουν τον περισσότερο τουρισμό είναι προσεγμένες και σχετικά καθαρές. Μετά, οι μη τουριστικές περιοχές που όμως περιέχουν σχετικά εύπορους κατοίκους είναι εξίσου προσεγμένες αλλά ίσως λιγότερο εντυπωσιακές. Και μετά υπάρχουν και οι άλλες…
Ποια η εμπειρία σου με τους Γάλλους και το φλερτ;
Οι Γάλλοι γενικά είναι ακομπλεξάριστοι καιαν τους αρέσεις θα στο δείξουν και θα σου μιλήσουν χωρίς ντροπή. Δυστυχώς αυτό σημαίνει ότι δεν μπορείς να έχεις εύκολα φίλους Γάλλους όταν είσαι κοπέλα. Ακόμα και μία πρόσκληση για καφέ σημαίνει ραντεβού για αυτούς!
Ποια είναι μερικά από τα αγαπημένα σου μέρη στο Παρίσι και πόσο συχνά τα επισκέπτεσαι;
Λατρεύω την περιοχή του κέντρου (Πάνθεον, κήποι του Λουξεμβούργου, Σαιντ Μισέλ) γιατί εκεί πέρασα τα δυο φοιτητικά μου χρόνια, το Αστεροσκοπείο βρίσκεται ανάμεσα στους κήπους και τις κατακόμβες. Ένα άλλο αγαπημένο μου μέρος είναι το νησί Σαιντ Λουίς με τα στενά του δρομάκια και το νησί των Κύκνων επειδή είναι ήσυχο και προσφέρει υπέροχη θέα στον Πυργο του Άιφελ. Τέλος, λατρεύω όλα τα μουσεία του Παρισιού (ευτυχώς είναι παρα παρα πολλά!). Προσπαθώ να επισκέπτομαι ένα-δυο κάθε μήνα.
Είδες το Emily in Paris; Ταυτίστηκες έστω και λίγο με την ηρωίδα ή θεώρησες την σειρά τελείως ψεύτικη;
Οχι δεν έχω δει τη σειρά, είδα αποσπάσματα με την Εμιλυ να κάνει βόλτες με λεπτά και ψηλά τακουνάκια, σίγουρα δεν ταυτίστηκα με αυτό (το Παρίσι δεν προσφέρει πεζόδρομους για τέτοια παπούτσια δυστυχώς) .
H Kατερίνα
Βρίσκεται στο Παρίσι για δουλειά και σπουδές εδώ και ενάμιση χρόνο, κάνοντας το δεύτερό της master. Εργάζεται ως ασκούμενη δικηγόρος σε ένα ελληνογαλλικό γραφείο στη Λεωφόρο Victor Hugo και είναι Γενική Γραμματέας στο Institut Hellénique de la Diplomatie Culturelle που ασχολείται με την ενίσχυση της εικόνας των Ελλήνων στη Γαλλία μέσω της πολιτιστικής διπλωματίας.
Πώς ήταν οι πρώτες σου εντυπώσεις από την πόλη ως μόνιμος κάτοικος της και πώς την αντιμετωπίζεις τώρα;
Οι πρώτες εντυπώσεις ήταν ως και τραυματικές -με τρόμαζαν τα πάντα και όλα μου φαίνονταν ίδια και ταυτόχρονα διαφορετικά (ακόμα και οι κωδικοί στις πόρτες). Με τον καιρό όμως ερωτεύτηκα την πόλη με τις ιδιαιτερότητες της και βρήκα την ισορροπία μου.
Γάλλοι και αγένεια: τι ισχύει και τι όχι; Ποια είναι η δική σου εμπειρία με τους Παριζιάνους;
Σε γενικότερο πλαίσιο θα έλεγα πως είναι ιδιαίτερα τυπικοί άνθρωποι. Δεν είχα μέχρι στιγμής κάποια άσχημη εμπειρία (ως και έχω εντυπωσιαστεί από την ευγένεια των δημοσίων υπαλλήλων).
Η πόλη είναι τόσο όμορφη όσο φαίνεται όπου και αν πας;
Σε καμία περίπτωση δεν είναι παντού το ίδιο όμορφα. Τα κινηματογραφικά κομμάτια της πόλης και οι γραφικοί δρόμοι παραμένουν το ίδιο ονειρικά, ωστόσο το σκηνικό αλλάζει άρδην στα βόρεια προάστια όπως επίσης και σε ορισμένες περιοχές εντός των τειχών.
Ποια η εμπειρία σου με τους Γάλλους και το φλερτ;
Διατηρώ σχέση από απόσταση με τον σύντροφο μου που βρίσκεται στην Ελλάδα, οπότε δεν έχω κάποια εμπειρία. Από φίλες μου όμως ξέρω πως φλερτάρουν πολύ και συνέχεια και το γεγονός ότι μπορεί να έχουν ήδη κάποια σχέση δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα.
Ποια είναι μερικά από τα αγαπημένα σου μέρη στο Παρίσι και πόσο συχνά τα επισκέπτεσαι;
Αγαπώ πολύ τη γειτονιά μου, Les gobelins και τον ζωντανό δρόμο Mouffetard με τα όμορφα μπαράκια και τις ωραίες γεύσεις τον οποίο διασχίζω κάθε μέρα για να πάω στο Πανεπιστήμιο μου στην Quartier Latin που λατρεύω εξίσου. Από μαγαζιά, με ευκολία ξεχωρίζω το le bar de fer για τα ζεστά του live και το Amore e Gusto που άνοιξε τον προηγούμενο μήνα ένας βέρος ιταλός και κάνει τις πιο υπέροχες πίτσες στον ξυλόφουρνο.
Είδες το Emily in Paris; Ταυτίστηκες έστω και λίγο με την ηρωίδα ή θεώρησες την σειρά τελείως ψεύτικη;
Ταυτίστηκα παραδόξως σε ορισμένα σημεία που αφορούσαν στη δυσκολία της προσαρμογής αλλά και τον ρομαντικό ενθουσιασμό που νιώθεις τις πρώτες μέρες της μετακόμισης . Σίγουρα η πραγματικότητα παρουσιάζεται πολύ ωραιοποιημένη και φυσικά δεν προβάλλονται ουσιαστικά τα άβολα κομμάτια της προσαρμογής. Κανείς δεν περίμενε, άλλωστε, από τον δημιουργό του Sex and the City να εστιάσει στα δυσλειτουργικά σημεία, αν έχεις θετικό πνεύμα και εστιάσεις στα όμορφα κομμάτια, βρίσκεις κοινά.
Η Κορίνα
Μετακόμισε στο Παρίσι με το αγόρι της και την σκυλίτσα τους την Μαμού χωρίς να το πολυσκεφτούν σχεδόν τυχαία, πριν 8 χρόνια. Εκείνη τότε τέλειωνε τις σπουδές της στο τμήμα μηχανικών επιστήμης υλικών αλλά ήθελενα σπουδάσει θέατρο και υποκριτική και το αγόρι ήθελε να κάνει μεταπτυχιακό στην φυσική. Είναι ηθοποιός και σκηνοθέτης. Επίσημα από το 2018 ίδρυσε μια ομάδα θεάτρου που λέγεται ” Les Hétérotopistes”, έχει βάση το Παρίσι, και ανεβάζει physical theater παραστάσεις. Αυτήν την περίοδο δουλεύει πάνω σε έναν μονόλογο θεατρικού κλόουν, εμπνευσμένο από την Αντιγόνη του Σοφοκλή, που έχει γράψει και σκηνοθετεί.
Πώς ήταν οι πρώτες σου εντυπώσεις από την πόλη ως μόνιμος κάτοικος της και πώς την αντιμετωπίζεις τώρα;
Δεν έχω μνήμες από την πόλη το πρώτο καιρό, δεν θυμάμαι να λέω τι ωραία βόλτα τι ωραία κτήρια τι ωραίο ποτάμι, τι τέλεια που ζω εδώ. Υυμάμαι μόνο ότι περνούσα ατελείωτες ώρες στο μετρό και στα τρένα και προσπαθούσα να τα καταφέρω. Στην αρχή να καταφέρω απλά πράγματα όπως να καταλάβω τι μου λένε στο τηλέφωνο έπειτα πιο περίπλοκα όπως να βρω μια δουλειά, ένα σπίτι, να με δεχτούν στο τμήμα θεάτρου στο πανεπιστήμιο έπειτα στην σχολή υποκριτικής και σιγά σιγά έχτιζα την ζωή μου και πραγματοποιούσα τους στόχους μου. Εδώ, από την πρώτη μέρα συνειδητοποιείς ποσό σημαντικά είναι τα χρήματα για να ζεις με αξιοπρέπεια. Τα σπίτια είναι μικροσκοπικά και πανάκριβα, το καθετί στοιχίζει πολύ και δεν σου προσφέρεται εύκολα. Το Παρίσι για μένα τώρα είναι η πόλη που μου έχει χαρίσει αμέτρητες εμπειρίες και γνώσεις. Είναι η πόλη με τις άπειρες δυνατότητες, είναι όλα πιθανά και έτσι την αντιμετωπίζω.
Γάλλοι και αγένεια: τι ισχύει και τι όχι; Ποια είναι η δική σου εμπειρία με τους Παριζιάνους;
Είναι αγενείς με ευγενικούς τρόπους… είναι συνήθως απρόθυμοι να σε βοηθήσουν λέγοντάς σου όμως πάντα désolé. Έχουν εκπαιδευτεί να είναι ευγενικοί, να λένε πάντα ευχαριστώ και συγγνώμη αλλά συνήθως μένει στην επιφάνεια γιατί μέσα τους δεν το αισθάνονται. Παρόλα αυτά αν διασταυρωθείς με κάποιον στο ασανσέρ ή στις σκάλες σε χαιρετάει ακόμα και αν δεν σε ξέρει και αυτό μπορεί να μην σου φτιάχνει την μέρα αλλά σίγουρα δεν σου την χαλάει. Μου πήρε καιρό να το συνειδητοποιήσω, αλλά υπάρχουν διαφορές στην κουλτούρα και στον τρόπο που σκέφτονται συγκριτικά με εμάς τους νότιους. Ταυτόχρονα όμως ούτε αυτοί καταλαβαίνουν τον τρόπο μας, μας θεωρούν επιθετικούς αν μιλάμε έντονα και παθιασμένα. Πολλές φορές όταν με ακούνε να συζητάω με Έλληνες στα ελληνικά νομίζουν ότι τσακωνόμαστε.
Η πόλη είναι τόσο όμορφη όσο φαίνεται όπου και αν πας;
Η πόλη είναι πανέμορφη, ακόμα δεν μπορώ να συνηθίσω την ομορφιά της, αλλά όχι όπου και αν πας. Έχει και σημεία κρυφά από τους τουρίστες που φαίνεται η αληθινή σκληρή πλευρά του φανταχτερό κόσμου του Παρισιού. Βρώμικοι δρόμοι, αρουραίοι που περπατάνε διπλά σου τα βράδια, ναρκομανείς, άστεγοι και μετανάστες που κοιμούνται κάτω από γέφυρες. Μεγάλες τεράστιες πολυκατοικίες με μικρά παράθυρα χωρίς αυτή την παριζιάνικη γοητεία.
Ποια η εμπειρία σου με τους Γάλλους και το φλερτ;
Καμία! Ήρθα με το αγόρι μου και είμαστε ακόμα μαζί! Αυτό που έχω να σχολιάσω για αυτήν την ερώτηση είναι ότι ενώ οι Γάλλοι φιλιούνται σταυρωτά κάθε φορά που συναντιούνται -ακόμα και στην δουλειά- αλλά και κάθε φορά που αποχαιρετίζονται, δεν αγγίζονται καθόλου. Δηλαδή αν σου ξεφύγει την ώρα που φιλάς σταυρωτά να ακουμπήσεις χέρι ή μπράτσο ή να χαϊδέψεις πλάτη- αυτό το απλό το φιλικό που κάνουμε εμείς στην Ελλάδα- ψάχνονται να καταλάβουν τι θες από αυτούς. Ττοια παράνοια!
Ποια είναι μερικά από τα αγαπημένα σου μέρη στο Παρίσι και πόσο συχνά τα επισκέπτεσαι;
Αγαπώ πολύ το 11ο διαμέρισμα. Μέναμε κιόλας για ένα χρόνο εκεί, στεναχωρήθηκα πολύ όταν έπρεπε να φύγουμε και πάντα όταν πηγαίνω νοιώθω ότι γυρνάω σπίτι μου. Σε αυτό το διαμέρισμα βρίσκεται η αγαπημένη μου πλατεία η Republique. Αυτή η πλατεία είναι το σημείο συνάντησης των Γάλλων για να διαδηλώσουν να θρηνήσουν ή να πανηγυρίσουν.
Επίσης αγαπώ το κανάλι Σεν Μαρτέν (Canal St. Martin) είναι πάντα γεμάτο παρέες που αράζουν, πίνουν, γελάνε, τρώνε, παίζουν μουσική. Μου αρέσει πολύ να κάνω βόλτα στο Μαραί (Le Marais) να πίνω καφέ διπλά από το Cirque d’hiver και να χαζεύω τα μαγαζιά στην περιοχή της Μονμάρτης. Δεν επισκέπτομαι καθημερινά τα μέρη που αγαπώ γιατί οι ρυθμοί της καθημερινότητας είναι πολύ έντονοι και οι αποστάσεις μεγάλες αλλά το κάνω όταν μπορώ.
Είδες το Emily in Paris; Ταυτίστηκες έστω και λίγο με την ηρωίδα ή θεώρησες την σειρά τελείως;
Ναι την είδα την σειρά και γέλασα παρά πολύ. Εδώ, είναι hot θέμα αυτές τις μέρες. Η ηρωίδα θα έλεγα ότι είναι υπερβολικά τυχερή για να είναι αληθινή! Αρχικά το διαμέρισμα της που το ονομάζει chambre de bonne και είναι παλατάκι μπροστά στα αληθινά chambre de bonne που κυκλοφορούν στην πόλη τα οποία τις περισσότερες φορές δεν ξεπερνούν τα 10 τετραγωνικά και η ντουζιέρα είναι διπλά από το μάτι της κουζίνας και η τουαλέτα στον κάτω όροφο. Στην συνεχεία, σου έρχεται μια πολύ εύλογη ερώτηση. Αυτό το κορίτσι δεν παίρνει το μετρό? ή κινείται πάντα με βάρκα πλούσιου παριζιάνου από Σηκουάνα μεριά? Γιατί εμείς έχουμε φάει τα χρόνια μας μέσα στα υπόγεια τούνελ και τέτοια βάρκα δεν έχουμε δει να κυκλοφορεί ποτέ. Και τέλος πάντων κερδίζει 1000 φολοουερς την ημέρα επειδή φωτογραφίζει μπαγκέτες και κρουασάν? θα πρεπε να ήμασταν όλοι ινφλουέντσερς τώρα δηλαδή με τόσα κρουασάν που έχουμε φάει. Παρόλα αυτά η σειρά έχει πέσει μέσα στους χαρακτήρες των Γάλλων και στο πως αντιμετωπίζουν την Emily σαν ξένη, έκτος από εκείνο το επεισόδιο που οι συνάδελφοι της δεν καταλαβαίνουν την διάφορα μεταξύ του σέξι και σεξιστικό, που το θεωρώ τελείως άτοπο και δεν ανταποκρίνεται στον τρόπο που αντιμετωπίζουν εδώ το θέμα. Αν παραβλέψω λοιπόν το τυχερό αστέρι της Emily, ταυτίστηκα με τα άπειρα σκαλιά της πολυκατοικίας της , την μοναξιά του να μην καταλαβαίνεις τι σου λένε και την υπερπροσπάθεια που έκανε για να ενσωματωθεί.
Η Ιπποδαμεια
Μετακόμισε στο Παρίσι επίσημα πριν 3 χρόνια και το επέλεξε γιατί έχει γεννηθεί εκεί και αισθάνεται άνετα με την γλώσσα. Εκτός από φοιτήτρια αρχιτεκτονικής, τα Σαββατοκύριακα εργάζεται σε ένα κατάστημα κατασκευαστικών ειδών.
Πώς ήταν οι πρώτες σου εντυπώσεις από την πόλη ως μόνιμος κάτοικος της και πώς την αντιμετωπίζεις τώρα;
Όταν ήμουν μικρή είχα συνηθίσει να μένω στην νονά μου όποτε πήγαινε στο Παρίσι, ωστόσο την στιγμή που ενηλικιώθηκα έπρεπε να βρω ένα διαμέρισμα. Στη Γαλλία η ενοικίαση ενός διαμερίσματος είναι το πρώτο και πιο δύσκολο κομμάτι για κάποιον μετανάστη, όχι γιατί τα διαμερίσματα είναι ακριβά (που είναι), αλλά γιατί απαιτείται ένας εγγυητής που να έχει εισόδημα 3 φορές μεγαλύτερο από το νοίκι. Και όταν το νοίκι αγγίζει το χιλιάρικο, καταλαβαίνεις. Άλλο τεράστιο πρόβλημα είναι η γαλλική γραφειοκρατία. Ναι, είναι χειρότερη από την Ελλάδα.
Γάλλοι και αγένεια: τι ισχύει και τι όχι; Ποια είναι η δική σου εμπειρία με τους Παριζιάνους;
Οι Παριζιάνοι είναι αρκετά διαφορετικοί από τους υπόλοιπους Γάλλους. Δεν είναι καθόλου αγαπητοί και έχουν πολύ κακή φήμη. Κατά την άποψη μου, οι Παριζιάνοι είναι τυπικά ευγενικοί. Κρατάνε πάντα ένα επιφανειακό σεβασμό προς τους άλλους. Ένα παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι μόλις μπεις σε ένα λεωφορείο λες πάντα καλημέρα στον οδηγό. Είναι σαν κανόνας.
Η πόλη είναι τόσο όμορφη όσο φαίνεται όπου και αν πας;
Υπάρχουν φυσικα περιοχές πιο άσχημες αλλά αν είσαι μόνιμος κάτοικος και θέλεις να τις αποφύγεις μπορείς γιατί το Παρίσι είναι τεράστιο. Γενικά η πόλη είναι πανέμορφη. Η αρχιτεκτονική, τα πάρκα, οι πλατείες, τα καφέ…όλα μαγικά.
Ποια η εμπειρία σου με τους Γάλλους και το φλερτ;
Στον έρωτα οι Γάλλοι δρουν με γρήγορους ρυθμούς. Δεν θα διστάσουν να σε σταματήσουν στον δρόμο και να ζητήσουν τον αριθμό σου.
Ποια είναι μερικά από τα αγαπημένα σου μέρη στο Παρίσι και πόσο συχνά τα επισκέπτεσαι;
Le jardin du Luxembourg, le 5ème arrondissement, le marais είναι μέρη που συχνάζω. Πριν τον Covid συνήθιζα να πηγαίνω για λίγο κρασί, ψωμί και ορεκτικά στον Σηκουάνα ή στο κανάλι Saint-Martin. Επίσης ως φοιτήτρια και εργαζόμενη διαθέτω προσφορά 1 ευρώ μεσημεριανό στη λέσχη και μια κάρτα carte ticket restaurant 80 ευρώ το μήνα για να τρώω έξω!
Η Ελβίρα
Μετακόμισε στο Παρίσι πριν από δυο χρόνια και εργάζεται σε μια πολυεθνική εταιρεία με δραστηριότητα και στην Ελλάδα. Συμμετείχε σε ένα πρόγραμμα ανάπτυξης και εκπαίδευσης ταλέντων και μετά την ολοκλήρωση του πρότεινε να εργαστεί για τα κεντρικά γραφεία της Ευρώπης, Μέσης Ανατολής και Αφρικής που βρίσκονται στο Παρίσι.
Γάλλοι και αγένεια: τι ισχύει και τι όχι; Ποια είναι η δική σου εμπειρία με τους Παριζιάνους;Η αγένεια δεν είναι είναι ένα ιδιαίτερο πρόβλημα στην Γαλλία υπό την προϋπόθεση να μιλάς γαλλικά. Θα έλεγα υπάρχουν δυο κατηγορίες Παριζιάνων: Εκείνων που ξέρουν αγγλικά και είναι σε περιβάλλον που έρχονται σε επαφή με expatriates όποτε είναι γενικά κοινωνικοί, φιλικοί και υποστηρικτικοί και εκείνων που μιλάνε μόνο γαλλικά οι οποίοι ας πούμε ότι κρατάνε τις αποστάσεις τους.
Η πόλη είναι τόσο όμορφη όσο φαίνεται όπου και αν πας;
Η πόλη είναι μαγευτικά όμορφη, παραμυθένια , ένα κινητό μουσείο.
Ποια είναι μερικά από τα αγαπημένα σου μέρη στο Παρίσι και πόσο συχνά τα επισκέπτεσαι;
Αγαπώ το La Marais. Είναι μια διάσημη εβραϊκή γειτονιά, με εξαιρετική αρχιτεκτονική, πληθώρα από μπαρ και εστιατόρια, υπέροχο φαγητό ,καταπληκτικά καταστήματα μόδας (όχι τα πασίγνωστα και πανάκριβα brands αλλά μικρά, αυθεντικά μαγαζιά με παριζιάνικο στιλ) εκκεντρικό και μοντέρνο πλήθος. Στο La Marais βρίσκεται το μουσείο του Πικάσο, που μάλλον δεν θα βαρεθώ ποτέ να επισκέπτομαι και το σπίτι – πάρκο πλέον του Victor Hugo. Ένα από τα πιο αγαπημένα μου μέρη είναι το Shakespeare and Co, διάσημο βιβλιοπωλείο και βιβλιοθήκη κυρίως βιβλίων αγγλικής γλώσσας . Οι φωτογραφίες του μιλάνε από μόνες τους. Μια βόλτα στην Μονμαρτη ή στο κανάλι Saint Martin είναι πάντα καλή ιδέα.
Είδες το Emily in Paris; Ταυτίστηκες έστω και λίγο με την ηρωίδα ή θεώρησες την σειρά τελείως ψεύτικη;
Η σειρά αγγίζει πτυχές του χαρακτήρα των Γάλλων. Σαρκάζει το σοβινισμό τους ενώ παράλληλα δείχνει πόσο μπορούν να αλλάξουν αν τους κερδίσεις. Ταυτίστηκα πολύ στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ηρωίδα επειδή δεν μιλάει την γλώσσα διότι μετακόμισα στο Παρίσι χωρίς να μιλάω γαλλικά και αυτό από μόνο του είναι πρόκληση. Κατά τα άλλα η σειρά προβάλλει πολλά όμορφα μέρη στο Παρίσι αλλά μόνο τα mainstream αλλά όχι την αυθεντική πόλη.
