Γνώρισα για πρώτη φορά την Αντιγόνη πριν περίπου δύο χρόνια, όταν επισκέφτηκα την έκθεση/ροζ δημιούργημά της Fluffy Library, μαζί με δύο φίλες μου και μία κάμερα. Καθώς εμείς ποζάραμε ανάμεσα στα ροζ χουχουλιάρικα πατώματα και βγάζαμε φωτογραφίες δίπλα σε μαξιλάρια-ουρές γοργόνας, μονόκερους και αιδοία, η ίδια μπήκε στην ‘βιβλιοθήκη’, μίλησε για λίγο με τους επιστάτες και στην συνέχεια κάθισε δίπλα μας και μας συγχάρηκε για τις ενδυματολογικές μας επιλογές. Προσιτή, η ίδια πολύχρωμη και με πλήρη άνεση μέσα στον χώρο που φιλοξενούσε το έργο της, ξεκίνησε να μας μιλάει για την δουλειά της, να μας ρωτάει για τα αγαπημένα μας παραμύθια και να μας προσκαλεί στα πάρτι και τα events που και η ίδια σκόπευε να πάει μέσα στην εβδομάδα (άτιμε Covid, ΦΥΓΕ ΠΙΑ). Από τότε παρακολουθώ το έργο της με ενδιαφέρον, παρατηρώντας αξιοπρόσεκτες διαφορές στην κοπέλα που γνώρισα και την ανεξάρτητη, fierce εικαστικό που παρουσιάζεται στα social media. Υπάρχει όμως και μία βασική ομοιότητα: και οι δύο είναι ξεχωριστές.
Σήμερα λοιπόν, ας δούμε για λίγο τον κόσμο λίγο πιο pop, παραμυθένιο, queer, σεξουαλικό, gender fluid, ροζ, τρανσφεμινιστικό, οργασμικό, παιδικό και ανάποδα, μέσα από τα μάτια της ταλαντούχας Aντιγόνης Τσαγκαροπούλου.
Είναι προφανές ότι η τέχνη σου έχει έναν ισχυρά φεμινιστικό και γενικότερα political χαρακτήρα, μέσα από ένα πολύ ιδιαίτερο και πρωτότυπο στιλ. Ποιες είναι κάποιες από τις βασικές επιρροές σου;
Η δουλειά μου βασίζεται σε έναν συμπεριληπτικό queer φεμινισμό και οι επιρροές μου ποικίλουν από θεωρητικούς όπως οι Donna Haraway, Jack Halberstam, Silvia Federici, Rosi Braidotti, Virginie Despentes, σε φεμινιστικά sci-fi μυθιστορήματα όπως της Ursula Le Guin και Octavia Butler ή συγγραφ@ και ποιητ@ όπως Travis Alabanza, Alok Vaid-Menon, Kathy Acker. Επιπλέον εμπνέομαι από τις φίλες μου και τις εμπειρίες μας καθώς το προσωπικό είναι και πολιτικό και η δουλειά μου βασίζεται σε αυτό.
Όταν δημιουργείς αισθάνεσαι πίεση πως πρέπει να αντιπροσωπεύσεις μία από τις κοινότητες στις οποίες ανήκεις ή δρας εξολοκλήρου με βάση το συναίσθημα και την προσωπικότητά σου;
Θα έλεγα πως δεν αισθάνομαι καθόλου πίεση για αυτό το λόγο άλλωστε είναι όλα αλληλένδετα μεταξύ τους. Το συναίσθημα και η προσωπικότητά μου αντικατοπτρίζουν όλα αυτά τα οποία αντιπροσωπεύω και η δουλειά μου έρχεται σαν αποτέλεσμα αυτών. Πίεση και άγχος αισθάνομαι για το θολό, δυστοπικό μέλλον.
Τα έργα σου χαρακτηρίζονται από έναν εξαιρετικά ενδιαφέροντα συνδυασμό της παιδικότητας και της γυναικείας σεξουαλικότητας. Είσαι ακόμα σε επαφή με τον παιδικό σου εαυτό; Τον αφήνεις πάντα να παίρνει τα ηνία όταν πρόκειται να δημιουργήσεις κάτι καινούργιο;
Με ενδιαφέρει η διερεύνηση της ταυτότητας, του φύλου και της σεξουαλικότητας όχι μόνο μέσα από τη cis γυναικεία εμπειρία. Η συμπερίληψη queer θηλυκοτήτων, τρανς και non-binary υποκειμένων, αφηγήσεων, απεικονίσεων παίζει σημαντικό ρόλο στη δουλειά μου. Η ‘παιδικότητα’ εντάσσεται στο πλαίσιο του παιχνιδιού και στα ονειρικά περιβάλλοντα που φτιάχνω, στη ριζοσπαστική απαλότητα και τρυφερότητα.
Η δουλειά μου είναι αρκετά προσωπική οπότε πολλές φορές έρχομαι σε επαφή με παιδικές μου αναμνήσεις τις οποίες ανακαλώ και ανακατασκευάζω σε μια προσπάθεια χειραφέτησης.
Το στοιχείο του φανταστικού είναι εμφανές σε κάθε σου δουλειά. Ποιες ιστορίες/ταινίες/παραμύθια είναι εκείνα που σε έχουν επηρεάσει περισσότερο;
Στην δουλειά μου από τη μία υπάρχει το στοιχείο του φανταστικού που εκφράζεται μέσα από μυθοπλασίες που φτιάχνω όπως το Fluffy και από την άλλη το κομμάτι της έρευνας πάνω σε ιστορικά δεδομένα ή ήδη υπάρχοντες μύθους. Για παράδειγμα, πρόσφατα ερευνούσα ιστορικά στοιχεία σχετικά με το κυνήγι μαγισσών του 17ου αιώνα και την δαιμονοποίηση της γυναικείας σεξουαλικότητας από τις πατριαρχικές κοινωνίες. Επιπλέον μου αρέσει να προσαρμόζω γνωστά παραμύθια στο δικό μου σύμπαν με τους δικούς μου όρους.
Πιστεύεις ότι είναι σημαντικό για τα παιδιά του σήμερα να ενημερώνονται και να έρχονται σε επαφή με την διαφορετικότητα από μικρή ηλικία και αν ναι, πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό; Ποιες συμβουλές θα έδινες στους νέους γονείς που επιθυμούν να τα εκπαιδεύσουν ανάλογα;
Φυσικά και το θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό και πιστεύω πως θα πρέπει να μπει μέσα στο κομμάτι της εκπαίδευσης προκειμένου να καταφέρουμε να εξαλείψουμε τις έμφυλες διακρίσεις και τα στερεότυπα γύρω από τα σώματά μας. Οι συμβουλές που θα έδινα είναι να τους δίνουν ερεθίσματα που δεν εντάσσονται μόνο σε ετεροκανονικές αφηγήσεις και να δίνουν βάση στις επιθυμίες τους. Να τους παρέχουν παιχνίδια ουδέτερα ως προς το φύλο και βιβλία που μιλάνε για πολλαπλές ταυτότητες και για οικογένειες όλων των μορφών. Να τους καλλιεργούν την έκφραση και επικοινωνία των συναισθημάτων τους. Να τα μεγαλώνουν πέρα από το ροζ και το γαλάζιο, σε ένα ευρύ φάσμα χρωμάτων και με τη δυνατότητα να επιλέξουν ανεξάρτητα από το φύλο τους και τις κοινωνικές επιβολές.
Ποιες είναι κάποιες σύγχρονες γυναίκες δημιουργοί που θαυμάζεις;
Θαυμάζω καλλιτέχνιδες όπως η Melanie Bonajo, η Tai Shani, η Arca.
Πιστεύεις πως πρέπει η queer τεχνη να ανήκει μόνο στα μέλη της κοινότητας, προσφέροντας έτσι ένα safe space, ή αξίζει να παρουσιαστεί σε ένα ευρύ κοινό;
Σίγουρα αξίζει να επικοινωνείται σε ένα ευρύτερο κοινό παρέχοντας όμως παράλληλα και ένα safe space ενάντια σε σεξιστικές, ομορφοβικές, τρανσφοβικές συμπεριφορές. Το Fluffy Library προσέλκυσε πολύ κόσμο και οικογένειες με τα παιδιά τους που δεν είχανε απαραίτητα άμεση σχέση με την queer κοινότητα και μου δόθηκε χώρος να περάσω μέσα από το έργο μου μηνύματα συμπερίληψης και ορατότητας σε σχέση με το φύλο, την ταυτότητα και τη σεξουαλικότητα.
Στον καιρό του Covid και της καραντίνας, η φαντασία σου σε βοήθησε να ξεφύγεις τους περιορισμούς μετακινήσεων; Σε οδήγησε ίσως σε νέα μονοπάτια ή προτίμησες το comfort αυτών που έχεις ήδη εξερευνήσει;
Δημιούργησα το project Fluffy Dentatas, μια σειρά από γλυπτικές μάσκες – υβριδικά πλάσματα για την γκαλερί The Breeder. Οι Fluffy Dentatas είναι θηλυκότητες και non-binary υποκείμενα που διασχίζουν τα όρια του φύλου των ειδών και της επιβεβλημένης κανονικότητας. Είναι όλες μέρος ενός sisterhood μέσα σε ένα τρανσφεμινιστικό, μη ετεροκανονικό, post-πατριαρχικό σύμπαν στο οποίο κυριαρχεί η πολιτική της φροντίδας, της τρυφερότητας και της ευαλωτότητας ως κύριων συστατικών επιβίωσης και αλληλοσύνδεσης.
Φωτογραφία εξωφύλλου: The Breeder Gallery