Με το τελευταίο διάστημα να ανακοινώνονται αποφάσεις, που έμμεσα βάζουν τέλος στο ΚΕΘΕΑ, αλλά και με τους εθισμούς και την απεξάρτηση να αποτελούν ακόμα θέματα ταμπού, είναι σημαντικό να ακούμε δημόσια πρόσωπα να αναφέρονται σε αυτά, μέσα από τα δικά τους βιώματα. Αυτό ακριβώς έκανε ο Πέτρος Λαγούτης με τη συνέντευξή του στο The 2Night Show και τον Γρηγόρη Αρναούτογλου.
Η συζήτηση ξεκίνησε, με αφορμή μία παλιότερη δήλωσή του ηθοποιού ότι έχει γενέθλια δύο φορές τον χρόνο. Η μία εξήγησε ότι είναι η μέρα που γεννήθηκε και η άλλη η 26η Νοεμβρίου, μιας και εκείνη τη μέρα το 2018 ξαναγεννήθηκε, όταν αποφάσισε να περάσει την πόρτα του ΚΕΘΕΑ. Ο ηθοποιός πήγε εκεί για να καταφέρει να απεξαρτηθεί από τα τυχερά παιχνίδια και μίλησε στον παρουσιαστή για όλη την πορεία του μέχρι να φτάσει τον στόχο του.
Η πορεία μέχρι την πλήρη απεξάρτηση
Συνολικά η απεξάρτηση του πήρε 26 μήνες. Εξήγησε, βέβαια, ότι ο δρόμος προς αυτήν μόνο εύκολος δεν ήταν. Στην αρχή τα πράγματα φαίνονται απλά, γιατί πας με την αισιοδοξία ότι τώρα ξεκινάω για να βγω από τον εθισμό μου. Όσο, όμως, μπαίνεις στην προσπάθεια, η κατάσταση αλλάζει. Βλέπεις ότι πας να ξανακυλήσεις, ότι νομίζεις ότι αν το κάνεις μια φορά θα το ελέγξεις και ότι εν τέλει δεν πρέπει απλά να ξεκόψεις από τον εθισμό σου, αλλά να αλλάξεις και πράγματα στον ίδιο σου τον εαυτό.
“Πρέπει κάποιος να είναι έτοιμος και να το θέλει πολύ. Γιατί ακόμα κι αν το θέλει πολύ, η προσπάθεια μέσα δεν είναι απλή και εύκολη. Έχει δυσκολίες. Γιατί το να σταματήσεις τον οποιοδήποτε εθισμό, σημαίνει να αλλάξεις και άλλα πράγματα στον εαυτό σου, που στην αρχή δεν τα έχεις ψυλλιαστεί καν. Οπότε αρχίζει μία διαδικασία, που σαν το φίδι αλλάζεις δέρμα. Αλλάζεις δέρμα και ξαναβγαίνεις να ζήσεις.
Μου πήρε 26 μήνες. Σαν το παιδί που γεννιέται, είπαμε, και μέχρι να περπατήσει. Αυτούς τους 26 μήνες δεν κλείνεσαι πουθενά, συνεχίζεις να ζεις τη ζωή σου, προσπαθώντας αρχικά να βγάλεις αυτό απ’ τη ζωή σου. Με κάθε δυσκολία, με πόνο ψυχής. Γιατί στην αρχή, όταν βγαίνεις από το ροζ συννεφάκι ‘Αχ, να τελειώνω μ’ αυτό’, αρχίζει κι επανέρχεται η επιθυμία να παίξω, μήπως το ελέγξω. Εκεί το παλεύεις και εκεί πρέπει ν’ αλλάζεις κι άλλα πράγματα, να ξανακοιτάς τη ζωή σου με άλλο τρόπο, να τα δεις όλα από μία άλλη οπτική γωνία. Θα υποφέρεις, που αλλάζεις πράγματα που είχες μάθει λάθος, αλλά κάθε φορά που θα προχωράς, θα έρχονται δώρα. Έχει πόνο, αλλά έχει και δώρα, τα οποία είναι απίστευτο πώς έρχονται μετά ασταμάτητα. Σαν μία ανώτερη δύναμη να σε βλέπει και να σε επιβραβεύει. Αλλά θέλει υπομονή”.
Η συμβολή του ΚΕΘΕΑ
Με αφορμή το προσωπικό του βίωμα, λοιπόν, ο Πέτρος Λαγούτης αναφέρθηκε και στο ΚΕΘΕΑ, στο έργο που κάνει και στο πώς ο ίδιος το έζησε. “Οι άνθρωποι αυτοί κάνουν απίστευτο έργο. Κι αν σκεφτείς ό,τι είναι κάτι που έχει πρόσβαση ο οποιοσδήποτε δωρεάν. Αν δεις πώς δουλεύουν αυτοί οι άνθρωποι εκεί μέσα και πόσο σκύβουν πάνω από τον κάθε ένα ξεχωριστά, είναι συγκινητικό. Τώρα που το λέω και που έχουν περάσει τόσα χρόνια πίσω, συγκινούμαι πιο πολύ απ’ ό,τι τότε”.