Ο Harry Styles γενικά προσπαθεί να κρατά την προσωπική του ζωή ιδιωτική. Ο ίδιος δεν έχει μιλήσει ποτέ ανοιχτά για σχέσεις του και συνήθως μαθαίνουμε για αυτές μόνο χάρη στους παπαράτσι και στις διάφορες πηγές. Αν δεν υπήρχαν αυτοί, τότε πιθανότατα δεν θα είχαμε πάρει ποτέ είδηση ότι ο μουσικός είναι σε σχέση με την Olivia Wilde, η οποία τον σκηνοθέτησε στην επερχόμενη ταινία Don’t Worry Darling.
Κι αν τώρα αυτή η στάση είναι απλά προσωπική επιλογή, κάποτε ήταν απόρροια της ντροπής του. Έτσι τουλάχιστον αποκάλυψε στο Better Homes & Gardens. Ο Styles έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό, με αφορμή το νέο του album, Harry’s House, που θα κυκλοφορήσει στις 20 Μαΐου και από το οποίο έχουμε ήδη πάρει μια ιδέα. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στην ερωτική του ζωή και συγκεκριμένα στο πόσο ντρεπόταν ο κόσμος να γνωρίζει γι’ αυτήν στα πρώτα χρόνια της καριέρας του, όταν ακόμα ήταν μέλος των One Direction.
Κι αν αυτή η ντροπή σήμερα έχει ξεπεραστεί, αυτό δεν αλλάζει ότι για κάποια πράγματα είναι αποφασισμένος να μην μιλήσει ποτέ. Ένα από αυτά είναι ο σεξουαλικός προσανατολισμός του, με τους fans χρόνια τώρα να κάνουν εικασίες και να του χρεώνουν συντρόφους όλων των φύλων. Γιατί; Διότι πολύ απλά ο Styles δεν ενδιαφέρεται να βάλει στον εαυτό του ταμπέλες και να στριμωχτεί σε κουτάκια.
“Για πολύ καιρό, ένιωθα ότι το μόνο πράγμα, που ήταν δικό μου, ήταν η σεξουαλική μου ζωή. Ντρεπόμουν τρομερά γι’ αυτήν, ντρεπόμουν στην ιδέα ότι οι άνθρωποι μπορεί ακόμα και να ήξεραν ότι έκανα σεξ, πόσο μάλλον να ήξεραν και με ποιον. Εκείνη την περίοδο, υπήρχαν ακόμα περιπτώσεις, που κάποιος έκανε κάτι με κάποιον και μετά μίλαγε στα media. Το να δουλέψω το ποιον μπορούσα να εμπιστευτώ ήταν τόσο στρεσογόνο. Νομίζω, όμως, ότι έφτασα σε ένα σημείο, που ήμουν σε φάση: Γιατί νιώθω ντροπή; Είμαι ένας 26χρονος άντρας, που είναι ελεύθερος. Ναι, κάνω σεξ.
(…) Έχω υπάρξει πραγματικά ανοιχτός σχετικά με αυτό (τη σεξουαλικότητά μου) με τους φίλους μου, αλλά αυτή είναι η προσωπική μου εμπειρία. Είναι δική μου. Το όλο νόημα του προς τα πού πρέπει να κατευθυνθούμε, δηλαδή προς την αποδοχή όλων και στο να είμαστε πιο ανοιχτοί, είναι ότι δεν έχει σημασία και σκοπός δεν είναι να πρέπει να βάζουμε ταμπέλες στα πάντα, ούτε να χρειάζεται να ξεκαθαρίζουμε σε ποια κουτάκια ταιριάζουμε”.