Όλοι ξέρουμε πώς λειτουργούν τα ριάλιτι, σε πόσο προσωπικές πληροφορίες μπορεί να μπουν, πόσο εξευτελιστικά μπορούν να γίνουν για τους διαγωνιζόμενούς τους και πως ενδιαφέρονται μόνο για τα νούμερα τηλεθέασης και θα κάνουν τα πάντα για να τα ανεβάσουν. Ακόμα και στα πιο κίτρινα και τα πιο trash από αυτά, όμως, πιστεύαμε ότι υπάρχουν κάποια όρια, όταν μιλάμε για μία από τις πιο τραγικές στιγμές στη ζωή ενός ανθρώπου. Κάναμε λάθος.
Ο πατέρας του Τάκη Καραγκούνια από το Survivor έφυγε πριν μερικές μέρες από τη ζωή. Η παραγωγή, προφανώς, είχε την υποχρέωση να τον ενημερώσει και να τον στηρίξει όπως μπορεί σε αυτή την στιγμή. Αυτό σε έναν βαθμό έγινε. Off camera -ευτυχώς- τον ενημέρωσαν για τον θάνατο του πατέρα του και, σύμφωνα με τον Τάκη, τού πρότειναν να τού καλύψουν όλα τα έξοδα, για να βρεθεί στην κηδεία, και τού έδωσαν τη δυνατότητα μετά, αν ο ίδιος το θέλει, να επιστρέψει στο ριάλιτι επιβίωσης.
Μέχρι εδώ, δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό στην στάση της παραγωγής. Αυτό άλλαξε, όμως, από τον τρόπο, που οι τηλεθεατές μάθαμε για το γεγονός. Όχι, δεν το γνωρίζουμε ούτε από κάποια ιστοσελίδα που έβγαλε την είδηση, ούτε ήταν ο Γιώργος Λιανός αυτός, που το μοιράστηκε μαζί μας. Η παραγωγή φαίνεται να προτίμησε να ακολουθήσει την τακτική, που πιθανώς σκέφτηκαν ότι θα πουλήσει περισσότερο. Ποια ήταν αυτή; Να βάλουν τον ίδιο τον Τάκη να πει πως ο πατέρας του έφυγε από τη ζωή σε προσωπική του συνέντευξη, λίγο μόλις αφότου ο ίδιος το είχε μάθει.
Ναι, το Survivor αποφάσισε πως το πένθος πουλάει και θα ανεβάσει τα νούμερα. Το Survivor αποφάσισε, για να ανεβάσει τηλεθέαση, να βάλει έναν άνθρωπο μπροστά από την κάμερα σε μία από τις πιο ευάλωτες στιγμές της ζωής του και να μιλήσει γι’ αυτήν, αφιλτράριστα εξαιτίας του πόνου. Έτσι, είδαμε στις οθόνες μας έναν άνθρωπο να κλαίει για τον νεκρό του πατέρα, να λέει για τις τύψεις που νιώθει για όλα όσα δεν πρόλαβε να του πει, να σφαδάζει επειδή δεν προλαβαίνει να πάει στην κηδεία και να τον δει για μια τελευταία φορά και να έχει όλες τις φυσιολογικές αντιδράσεις μπροστά στο άκουσμα του θανάτου ενός γονιού. Αντιδράσεις, που κανονικά θα έπρεπε να τού επιτρέψουν να τις έχει εκείνη την στιγμή είτε στο τηλέφωνο με την οικογένειά του, είτε με άτομα που θεωρεί φίλους του και κοντά του, είτε εντελώς μόνος του. Σίγουρα, πάντως, όχι μπροστά από μία κάμερα.
Παρά το ψυχοφθόρο της εικόνας του ανθρώπου, που πενθεί, η παραγωγή αποφάσισε να εξαργυρώσει όσα περισσότερα μπορεί από αυτήν. Δεν έφτασε ο πόνος, που είδαμε να βιώνει δημόσια σε προσωπική του συνέντευξη. Στο Συμβούλιο του Νησιού ο Γιώργος Λιανός αναφέρθηκε στο τραγικό γεγονός και έδωσε το δικαίωμα στον Τάκη να μην βρίσκεται εκεί και να πάει να ηρεμήσει και να σκεφτεί off camera. Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, γιατί αυτή η συζήτηση δεν μπορούσε να έχει γίνει νωρίτερα και απλά ο παρουσιαστής να μάς ενημερώσει στο Συμβούλιο για την αιτία απουσίας του Τάκη; Δύο απαντήσεις μπορούμε να σκεφτούμε. Από τη μία, η παραγωγή ήθελε να μάς πείσει για το ανθρώπινο και ευαίσθητο πρόσωπό της, που επέτρεψε στον διαγωνιζόμενο να μην ακολουθήσει τις τυπικές διαδικασίες λόγω του πένθους του. Από την άλλη, ήταν ακόμα μία εξαιρετική ευκαιρία να κρατήσει ψηλά την τηλεθέαση, αφού πριν ο Τάκης αποχωρήσει, τον έβαλαν ξανά να μιλήσει για τον θάνατο του πατέρα του.
Αν είχαμε κάποια ελπίδα για την ελληνική τηλεόραση, μέρα με τη μέρα αυτή διαλύεται. Μόλις χθες, συζητάγαμε για το Super Mammy του Μάρκου Σεφερλή, με τα απαράδεκτα “αστεία” περί βιασμών και με τις gay καρικατούρες. Τώρα, με το ζόρι πέρασε μία μέρα, και βλέπουμε το Survivor να εκμεταλλεύεται τον θάνατο, το πένθος και γενικά τον ανθρώπινο πόνο, ώστε να ανεβάσει τηλεθέαση και πιθανώς να φτιάξει το προφίλ του. Μένει να ρωτήσουμε, λοιπόν: Ως πότε; Μέχρι το κοινό να απαντήσει σε αυτές τις τακτικές με μη παρακολούθηση των αντίστοιχων προγραμμάτων; Ή μέχρι οι ιθύνοντες των καναλιών να ακούσουν τα σχόλια και να αποφασίσουν επιτέλους να έρθουν στην εποχή μας; Όποια κι αν είναι η απάντηση, ελπίζουμε να μην αργήσει πολύ ακόμα, γιατί πλέον ντρεπόμαστε και μόνο που έχουμε τηλεόραση στο σπίτι μας.