Μαίρη Συνατσάκη και Κώστας Τσουρός, Βίκυ Καγιά και Ηλιάνα Παπαγεωργίου, Μαρία Μπακοδήμου και Μάρα Μεϊμαρίδη. Αυτές είναι οι “κόντρες” όπως τις ονομάζει η τηλεόραση και ορισμένα site, που έχουν “ξεσπάσει” μόνο την τελευταία περίπου βδομάδα. Πάμε να δούμε τι έγινε, και γιατί η χρήση της λέξης “κόντρα” ταλανίζει την εγχώρια showbiz και ταυτόχρονα αναπαράγει έναν εξαιρετικά πασέ και υπόγεια καταστροφικό κιτρινισμό.
Κεφάλαιο πρώτο, Συνατσάκη-Τσουρός. Το περασμένο ΣΚ, η Μαίρη Συνατσάκη μοιράστηκε μια σειρά από Instagram stories στα οποία ανέφερε πως ένας άγνωστος προσπάθησε να φωτογραφίσει εκείνη αλλά και μια ακόμα περαστική, μάλλον όχι με τις καλύτερες προθέσεις. Γεγονός στο οποίο εκείνη αντέδρασε μιλώντας στον άνθρωπο αυτό και ζητώντας του με κάθε ευγένεια να δει το κινητό του, ή έστω να σβήσει εκείνος τις φωτογραφίες που θεωρητικά (σχεδόν σίγουρα) είχε τραβήξει (δες το αναλυτικό άρθρο εδώ). Στο εν λόγω συμβάν λοιπόν αναφέρθηκαν διάφορες εκπομπές το πρωί της περασμένης Δευτέρας, συμπεριλαμβανομένου του προγράμματος Mega Καλημέρα. Εκεί ο Κώστας Τσουρός έσπευσε να υπερασπιστεί τα δικαιώματα του κάθε ανθρώπου στην προσωπική του ιδιοκτησία, παίρνοντας τρόπον τινά το μέρος του κυρίου και λέγοντας ότι δεν γίνεται τελοσπάντων να αρχίσουν όλοι να βγαίνουν και να ζητάνε τα κινητά των άλλων για να σιγουρευτούν πως δεν τους έβγαλαν φωτογραφία, και πόσο μάλλον για λογαριασμό τρίτων. Ναι ο παρουσιαστής ήταν κάπως δηκτικός απέναντι στην Συνατσάκη, ωστόσο δεν έκανε προσωπική επίθεση στην ίδια. Αντιθέτως απλά σχολίασε επικριτικά μια πράξη της. Και παρ’ ότι εμείς καθόλου δεν συμφωνούμε με το παριεχόμενο του σχολίου του, εκείνος έκανε απλά την δουλειά για την οποία προσλήφθηκε, είπε δηλαδή την γνώμη του για ένα θέμα της επικαιρότητας.
Στην συνέχεια η επιχειρηματίας και ηθοποιός πολύ λογικά απάντησε στον Κώστα Τσουρό, αλλά και στα λεγόμενα του υπόλοιπου πάνελ, μέσω ακόμα μιας σειράς από Instagram stories, όπου εξέφρασε την διαφωνία της και τους προβληματισμούς της σχετικά με τα όσα είπαν, παραθέτοντας βέβαια επιχειρήματα.
Έπειτα λοιπόν από όλο αυτό το γαϊτανάκι, που η Μαίρη Συνατσάκη αναμένοντας βέβαια τα επακόλουθα, φρόντισε να αποφορτίσει λέγοντας σε ένα από τα δεύτερα stories της πως δεν πρόκειται για προσωπική “βεντέτα” με τον Κώστα Τσουρό, αφού ούτε καν γνωρίζονται, τα μίντια έσπευσαν να ανακοινώσουν τη νέα κόντρα (!). Και εδώ ξεκινάει το πρόβλημα.
Το γεγονός δηλαδή ότι η όλη ιστορία έφτασε στον τηλεοπτικό αέρα, όχι βέβαια για να συζητήσουμε το εξαιρετικά προβληματικό φαινόμενο όπου διάφοροι άντρες επεμβαίνουν στον προσωπικό χώρο γυναικών και θηλυκοτήτων απαθανατίζοντας τους με την κάμερα του κινητού, με ή χωρίς την γνώση τους, για τους όποιους αμφισβητήσιμους λόγους. Έφτασε μέχρι τον τηλεοπτικό αέρα για να σχολιάσουμε την “παράξενη” Μαίρη Συνατσάκη, που “δεν κάθεται στα αυγά της”, αλλά αντιθέτως σκέφτεται τον συμπολίτη της και αν προκύψει ανάγκη, δεν κοιτάει από την άλλη (κάτι το οποίο θα ‘πρεπε να θεωρείται αυτονόητο για όλους μας, και όχι να αποτελεί αντικείμενο διχασμού σε πάνελ). Και σε δεύτερο χρόνο, (μη και πέσουν τα νούμερα τηλεθέασης) ασχολούμαστε κι άλλο με το όλο ζήτημα, πάλι για τον λάθος λόγο, δηλαδή για να αναπαράγουμε μια κόντρα, η οποία στην πραγματικότητα ποτέ δεν υπήρξε.
Με λίγα λόγια, κοιτάζουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Το ακόμα χειρότερο; Το “δέντρο” στο οποίο επικεντρώνονται τα μίντια, αναπαράγει μια παλιακή και βλαβερή ρητορική που λέει το εξής.
Όποιος διαφωνεί με κάποιον σε δημόσια πλαίσια έχει σίγουρα κάποιο προσωπικό πρόβλημα μαζί του. Το αποτέλεσμα αυτής της επιβαλλόμενης από τα μίντια λογικής; Πολλοί άνθρωποι της showbiz αποφεύγουν να παίρνουν θέση σε σημαντικά ζητήματα της επικαιρότητας, προκειμένου να μην δώσουν πάτημα για “κόντρες”, και συνεπώς ο δημόσιος διάλογος σταματάει εκεί που ξεκίνησε ή δεν αρχίζει καν. Γεγονός λυπηρό αφού όπως αποδείχθηκε και με το κίνημα του Metoo στην Ελλάδα, o ουσιαστικός και ορθά κατευθυνόμενος δημόσιος διάλογος για κοινωνικά ζητήματα μπορεί στ’ αλήθεια να φέρει αλλαγή.
Λόγω λοιπόν της αδιαμφισβήτητης επιρροής που φέρει η τηλεόραση, όταν στον αντίποδα διάφορα προγράμματα επιλέγουν να αφιερώσουν χρόνο σε τηλεοπτικές κόντρες, όχι απλά δεν προχωράμε σαν κοινωνία, αλλά αντίθετα ενισχύεται το συλλογικό αίσθημα της μισαλλοδοξίας, σε μια μάλιστα περίοδο που ο κόσμος έχει ανάγκη την ενότητα πιο πολύ από ποτέ. Όταν διακυρήττεις στην τηλεόραση και στα εν γένει μίντια, πως δυο άνθρωποι που διαφωνούν, ή που δεν βρίσκονται πλέον σε κοινό πλατώ κλπ, πρέπει οπωσδήποτε να είναι εχθροί, και παλεύεις να ρουφήξεις μέχρι το μεδούλι τα νούμερα τηλεθέασης αυτής της πλασματικής “επικαιρότητας”, τότε τι είδους συναισθηματική ωριμότητα και αποδοχή προς τις απόψεις του διπλανού (όταν δεν είναι βλαβερές) μπορούμε να περιμένουμε από τον κύριο Στέλιο πχ. που κοιτάει από το σπίτι;
(screenshot από Google Search)
Να τονίσουμε κάπου εδώ πως το παραπάνω περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο, αφού όπως είπαμε και παραπάνω, κάθε βδομάδα έχουμε σίγουρα από δυο-τρεις νέες “κόντρες”, που δυστυχώς συχνά δημιουργούνται από τους ίδιους τους ανθρώπους της τηλεόρασης, προς ιδίαν κατανάλωση αν μας καταλαβαίνετε. Όπως για παράδειγμα η “κόντρα” της Ηλιάνας Παπαγεωργίου και της Βίκυς Καγιά, που έπειτα από έναν περίπου χρόνο χειμερίας νάρκης, “αναστήθηκε” μέσα από την πρόσφατη συνέντευξη της πρώτης στην εκπομπή του κύριου Αρναούτογλου (τον οποίο ας σημειωθεί πως γενικά βρίσκουμε εξαιρετικά συμπαθή).
Μια ερώτηση μόνο έχουμε. Γιατί πρέπει να διυλίζουμε μια ανούσια κατάσταση μεταξύ δυο γυναικών (μην ξεχνάμε και τον σεξιστικό χαρακτήρα της υπόθεσης) οι οποίες κάνουν την δουλειά τους με αξιοπρέπεια, και ποτέ δεν έχουν δώσει πάτημα για την οποιαδήποτε τηλεοπτική παρεξήγηση, ιδίως στην περίπτωση της Καγιά; Γιατί να μην ασχοληθούμε καλύτερα με αυτά που όντως τις ορίζουν, όπως η σκληρή τους δουλειά, η επιτυχίες τους και η ευγένειά τους;
Σε όλα αυτά κάποιος εύλογα (ή μήπως όχι και τόσο;) μπορεί να απαντήσει, πως όποιος επιλέγει να εκτίθεται στην δημοσιότητα, πρέπει να μπορεί να διαχειριστεί και τις εκάστοτε αρνητικές συνέπειες. Και σ’ αυτό εμείς ρωτάμε, ποιος όρισε τον κιτρινισμό και τις ανήθικες ενέδρες σαν κάτι δεδομένο; Σαν κάτι που αναπόδραστα ένα δημόσιο πρόσωπο θα πρέπει να υποστεί; Δεν υποτίθεται πως προχωράμε σαν κοινωνία; Δεν θα πρέπει άραγε με την σειρά της και η τηλεόραση να αφουγκραστεί όλες αυτές τις προόδους και να προσαρμοστεί στο νέο μοντέλο τηλεθεατή; Από την πλευρά μας τους το συστήνουμε ανεπιφύλακτα. Άλλωστε όποιος δεν εξελίσσεται, μοιραία γίνεται παρωχημένος.
ΥΓ. Για όποιον ακόμα αμφιταλαντεύεται σχετικά με τα λεγόμενα της Μαίρης Συνατσάκη για τον άγνωστο “κύριο” και την παραβατικότητα της πράξης του. Να σας ενημερώσουμε πως πέρα από ηθικής απόψεως, η πρωτοβουλία που πήρε η Συνατσάκη στηρίζεται και νομικά. Για την αναλυτική εξήγηση δες οπωσδήποτε το βίντεο της νομικού @Nefelimeg.