Στην εκπομπή The Dot του ΣΚΑΪ, βρέθηκε καλεσμένος ο Γιάννης Μπέζος και μίλησε με ευθύ και ειλικρινή τρόπο για πολλά, απαντώντας στις ερωτήσεις της Νάντιας Μπουλέ και του Μίνωα Θεοχάρη. Οι απόψεις του ήταν όπως συνήθως ξεκάθαρες και σαφώς τοποθετημένες.
Ρωτήθηκε αν έπεσε από τα σύννεφα για όσα είδαν το φως της δημοσιότητας τον τελευταίο καιρό και αφορούσαν σε συναδέλφους του. Είπε λοιπόν ότι το θέμα της κατάχρησης εξουσίας μπορεί να αφορά οποιονδήποτε άνθρωπο απολαμβάνει εξουσίας, ακόμα και τον εαυτό του και επεσήμανε ότι το σπουδαίο είναι να καταλάβει κανείς ότι η διαφορά βρίσκεται στο πως φέρεσαι στους υφισταμένους και όχι στους προϊσταμένους σου.
“Το θέμα δεν είναι αν πέφτω από τα σύννεφα ή όχι με συμπεριφορές που ήρθαν στην επιφάνεια. Υπάρχει μια γενικότερη συμπεριφορά που εμένα δεν μου αρέσει. Πιστεύω ότι αν θες να είσαι σοβαρός άνθρωπος και καλλιτέχνης, πάνω απ’ όλα, πρέπει να είσαι πάρα πολύ προσεκτικός με τους υφισταμένους και όχι με τους προϊσταμένους. Δηλαδή στον τρόπο που μιλάς στον νέο ηθοποιό, τον τεχνικό στην τηλεόραση, στον άνθρωπο που σε ντύνει. Εάν σου δώσουν την εξουσία μετράει πολύ ο τρόπος με τον οποίο θα την διαχειριστείς και υπάρχουν προβλήματα πάρα πολλά. Σε αυτό μπορεί να πέσουμε όλοι μέσα σε αυτή την παγίδα και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου καθόλου”.
“Προφανώς κι εγώ μπορεί να έχω καταχραστεί τη θέση μου και να έχω κάνει ακρότητες. Απλώς δεν με χαρακτήρισαν αυτά. Είναι επικίνδυνο, όμως, να σου συμβεί. Πρέπει να είμαστε λοιπόν πάρα, πάρα πολύ προσεκτικοί. Όταν με κάποιους ανθρώπους έχεις συνεργαστεί επί σειρά ετών, πάντα σοκάρεσαι και αισθάνεσαι αμήχανα. Εγώ σήμερα αισθάνομαι πολύ αμήχανα και άσχημα με όσα έχουν συμβεί, φυσικό είναι. Δεν χρειάζεται αυτό ιδιαίτερη ανάλυση”.
Όσο αφορά στο ζήτημα της πολιτικής ορθότητας, όπως αυτή πάει να καθιερωθεί ως η νέα, πιο δόκιμη συμπεριφορά στον χώρο του θεάματος αλλά και στην κοινωνία, ο Γιάννης Μπέζος είπε:
“Χαλάμε τον κόσμο για την πολιτική ορθότητα αλλά δεν δίνουμε σημασία στις διαπροσωπικές μας σχέσεις πολλές φορές. Στο πως συμπεριφερόμαστε στα παιδιά μας ή στον περίγυρό μας, την παρέα μας, τον σύντροφο μας, τον συνομιλητή μας. Αυτά δηλαδή που δημιουργούν ένα κλίμα στην καθημερινότητα. Δεν εξετάζουμε πως ζει ένας άνθρωπος στην καθημερινότητα του, πως συμπεριφερεται και πως πολιτεύεται, αλλά πιανόμαστε από έναν τίτλο. Από ένα συγκεκριμένο πράγμα, της λογικής “είπε ο τάδε αυτό” και αρχίζει μια τρομερή συζήτηση γύρω από κάτι που είναι άνευ νοήματος.”
Και συμπλήρωσε το αυτονόητο, ότι δηλαδή πρέπει να σεβόμαστε τους γύρω μας, όχι για να κάνουμε αυτό που είναι σήμερα στην μόδα (την υποτιθέμενη πολιτική ορθότητα δηλαδή) ή γιατί μας το επιβάλουν, αλλά ουσιαστικά και ανθρώπινα.
“Επειδή αυτά φοβάμαι πως είναι λίγο στη μόδα και η μόδα πεθαίνει νωρίς, πιστεύω ότι θα γλιτώσουμε άπαξ δια παντός και θα μείνει ο καρπός. Δηλαδή ουσιαστικά να σεβόμαστε και όχι επειδή μας το επιβάλλει κάποιος.”