Θυμόσαστε πόσο ενθουσιασμένοι ήμασταν στην αρχή της πανδημίας που θα είχαμε την ευκαιρία να δουλέψουμε για λίγο καιρό από το σπίτι και επομένως να ξεκουραστούμε περισσότερο ή να αποτοξινωθούμε λίγο από το περιβάλλον του γραφείου; Για πολλούς από εμάς αυτό το όνειρο μετατράπηκε σε εφιάλτη καθώς η κλεισούρα και η έλλειψη αλλαγής σκηνικού έφεραν πολλά προβλήματα, σωματικής και ψυχικής υγείας. Για κάποιους αυτός ο εφιάλτης μπορεί να συνεχίζεται διότι δεν έχουν επιστρέψει καθόλου στο γραφείο ή κάνουν κάποιες μέρες της εβδομάδας υποχρεωτική τηλεργασία.
Ανάμεσα σε αυτά τα άτομα, υπάρχουν πολλοί που υποφέρουν από ημικρανίες και πονοκεφάλους και δυστυχώς είδαν τα συμπτώματά τους να επιδεινώνονται. Όπως λέει η ειδικευμένη στους πονοκεφάλους γιατρός Juliana VanderPluym, “πολλοί ασθενείς με ημικρανίες είδαν τα συμπτώματά τους να υποχωρούν γιατί δεν εκτίθενται πλέον τόσες ώρες στο τεχνητό φως και τον κλιματισμό του γραφείου, τρέφονται και ενυδατώνονται τακτικότερα, ενώ κάνουν ίσως πιο ουσιαστικά διαλείμματα ξαπλώνοντας λίγο στον καναπέ τους ή βγαίνοντας στο μπαλκόνι για μια ανάσα. Υπάρχουν όμως και άλλοι που δεν έχουν επωφεληθεί καθόλου όσον αφορά τις ημικρανίες τους δουλεύοντας από το σπίτι και οι λόγοι είναι πολλοί.”
Η καθημερινή μας ρουτίνα έχει χαλάσει
Υπάρχει ένα ρητό ανάμεσα σε γιατρούς και ασθενείς με πονοκεφάλους: “το κεφάλι με ημικρανίες μισεί τις αλλαγές”. Αυτό σημαίνει ότι οι ασθενείς που υποφέρουν από αυτές επωφελούνται από την ρουτίνα τους, όπως είναι το να πηγαίνουν στο γραφείο καθημερινά”, λέει η VanderPluym. Για να μειώσουμε λοιπόν τον κίνδυνο των πονοκεφάλων, αντικαθιστούμε την προηγούμενη ρουτίνα μας με μια νέα: Ξυπνάμε και ντυνόμαστε άνετα. Πάμε μια βόλτα στην γειτονιά για να μιμηθούμε την διαδρομή προς την δουλειά και καθόμαστε στο γραφείο μας με ένα μπουκάλι νερό δίπλα μας για καλή ενυδάτωση. Προσπαθούμε δηλαδή να δημιουργήσουμε μια νέα ρουτίνα που να μοιάζει κάπως με την παλιά.
Έχει αυξηθεί ο χρόνος της οθόνης
Και πριν καθόμασταν πολύ ώρα μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή μας, τώρα όμως είμαστε περισσότερο εκτεθειμένοι στο γαλάζιο φως της γιατί κάνουμε και όλα τα meetings διαδικτυακά, κάτι που μπορεί να επιδεινώσει την ημικρανία μας. Όπως λέει η VanderPluym, “αυτή είναι πλέον η πραγματικότητα όλων μας και οι προσπάθειες να μειώσουμε την έκθεσή μας στο φως της οθόνης είναι συνήθως μάταιες, καθώς ξοδεύουμε πολύ χρόνο και για την διασκέδασή μας, εκτός από την δουλειά μας, μπροστά της”.
Τα άτομα όμως που πάσχουν από πονοκεφάλους πρέπει να περιφρουρήσουν τον χρόνο τους μακριά από τις οθόνες γιατί αυτές είναι συχνά υπεύθυνες γι’ αυτούς. Πρέπει να κάνουν τα απαραίτητα διαλείμματα και να προσπαθούν να αφήσουν το βλέμμα τους να ξεκουραστεί σε κάποιο μακρινό σημείο για τουλάχιστον 30 λεπτά. Τα τεχνητά δάκρια είναι επίσης βοηθητικά για τα μάτια που τσούζουν, ενώ προτείνει να γυρίσουμε την οθόνη του υπολογιστή μας στο νυχτερινό mode ώστε να επωφεληθούμε από τα πιο θερμά του χρώματα. Για τα φίλτρα οθόνης και τα γυαλιά γαλάζιου φωτός λέει ότι ενώ δεν έχει αποδειχθεί ότι ωφελούν στις ημικρανίες, δεν κάνουν και κακό.
Δουλεύουμε από τον καναπέ
Πολλοί από εμάς δεν ήταν προετοιμασμένοι να δουλεύουν από το σπίτι και δεν έχουν έναν χώρο που να μιμείται τον χώρο του γραφείου, με αποτέλεσμα να εργάζονται πολλές ώρες από τον καναπέ τους. Αυτό όμως δεν έχει τις εργονομικές προϋποθέσεις που απαιτούνται για οκτάωρη εργασία και η στάση του σώματός τους είναι ακατάλληλη και τελικά βλαβερή. Ο αυχένας και η πλάτη δοκιμάζονται κι αυτό μπορεί να προκαλέσει πονοκεφάλους, λέει η VanderPluym. Η ουδέτερη καθιστή θέση θα μας προστατέψει και θα πρέπει να μεριμνήσουμε ώστε να εργαζόμαστε καθισμένοι σωστά.
Θα το πετύχουμε αν δουλεύουμε σε ένα τραπέζι, αν όχι σε ένα γραφείο, με τα πόδια μας να ακουμπάνε και τα δύο στο πάτωμα, τους ώμους μας χαλαρούς και τους καρπούς μας στηριγμένους στο τραπέζι. Προσπαθούμε να έχουμε την οθόνη μας στο ύψος των ματιών μας και αποφεύγουμε να ακουμπάμε τον υπολογιστή στα γόνατά μας. Το ίδιο κάνουμε και για τα διαδικτυακά meetings με το κινητό ή το τάμπλετ στηριγμένο πάνω σε μια στοίβα βιβλίων ή στο ειδικό τριποδάκι. Αν μάλιστα έχουμε την δυνατότητα να καθόμαστε σε μια εργονομική καρέκλα γραφείου θα είμαστε ακόμα καλύτερα, γιατί θα στηρίζεται σωστά η μέση και η πλάτη μας.
Δεν έχουμε προσέξει ιδιαίτερα τον φωτισμό
Το πολύ δυνατό φως είναι δυνατό να προκαλέσει ημικρανίες στα πάσχοντα άτομα λόγω της φωτοευαισθησίας, οπότε αν δουλεύουμε στην κουζίνα ή το καθιστικό μας που είναι ηλιόλουστα, μπορεί να δούμε τους πονοκεφάλους μας να επιδεινώνονται. Φροντίζουμε λοιπόν να χαμηλώσουμε κάπως την ένταση του φωτός, με τα παντζούρια ή τις ανάλογες κουρτίνες. Όπως λέει η VanderPluym, “καλό θα είναι να έχουμε το ίδιο επίπεδο φωτεινότητας σε όλον τον χώρο που εργαζόμαστε και αυτό περιλαμβάνει τον περιορισμό της έκθεσής μας στο δυνατό ηλιακό φως που μπαίνει από τα παράθυρά μας. Θα πρέπει να αντισταθούμε όμως και στην τάση μας να δουλεύουμε στο σκοτάδι, ακόμα κι αν το βρίσκουμε ανακουφιστικό, καθώς θα κάνει το φυσικό φως ακόμα πιο σκληρό όταν θα έρθουμε σε επαφή μαζί του.”
Μας αποσυντονίζουν τα παιδιά μας
Ακόμα και τώρα που τα παιδιά μας έχουν επιστρέψει στο σχολείο, η καθημερινότητά τους δεν είναι ακόμα ομαλή, καθώς μπορεί να χρειαστεί να μείνουν κάποιες μέρες σε καραντίνα ή να έχουν κάποιες δραστηριότητες, όπως ιδιαίτερα μαθήματα, από το σπίτι, μέσω υπολογιστή. Αυτό δυστυχώς μας γυρίζει πίσω στην εποχή που εμείς είχαμε επαγγελματικά meetings και τα παιδιά μας μπορεί να έπαιζαν κυνηγητό στο διπλανό δωμάτιο ή να γκρίνιαζαν γιατί δεν είχαν καλό σήμα και έχαναν την παράδοση. Αυτές οι συνθήκες είναι ότι πρέπει για να μας πιάσει πονοκέφαλος και μάλιστα δυνατός. Κάνουμε λοιπόν τις ανάλογες ρυθμίσεις ώστε να έχουμε έναν μικρό έστω χώρο για να δουλεύουμε ο καθένας και αποφεύγουμε τις ενοχές, τα νεύρα και την ένταση όσο είναι δυνατό.
Δεν κάνουμε τα απαραίτητα διαλείμματα
Όταν το διάλειμμα για μεσημεριανό περιλαμβάνει μια βόλτα ως το ψυγείο και όχι ως το κοντινό καφέ που πηγαίναμε όταν δουλεύαμε στο γραφείο, χάνουμε την ευκαιρία αποφόρτισης που μας έδινε αυτή η μικρή βόλτα. “Η τακτική άσκηση μπορεί να λειτουργήσει προληπτικά ενάντια στις ημικρανίες”, λέει η VanderPluym, “αν και υπάρχουν αρκετοί ασθενείς που χειροτερεύουν με την γυμναστική. Κάποιες διατατικές ασκησούλες όμως στην διάρκεια του διαλείμματός μας, που μας σηκώνουν από την καρέκλα και βοηθούν το αίμα να κυλήσει σωστά στις φλέβες μας, είναι πιθανό να αποτρέψουν τις ημικρανίες.”
Τα ίδια ισχύουν και για το φαγητό. Διακόπτουμε για να τσιμπήσουμε ένα σνακ ή ένα φρούτο κι αν μπορούμε να βγούμε στην βεράντα να το φάμε ώστε να πάρουμε και λίγο καθαρό αέρα, ακόμα καλύτερα. Ένα από τα καλά του να δουλεύουμε από το σπίτι είναι και το ότι κανείς δεν θα μας επιπλήξει που αφήνουμε το γραφείο μας τακτικά, οπότε το εκμεταλλευόμαστε ανάλογα.
Δουλεύουμε αδιάκοπα
Η τηλεργασία έχει δυστυχώς καταργήσει το ωράριο πολλών εργαζομένων που αναγκάζονται να απαντούν σε επαγγελματικά e-mails ακόμα και το βράδυ. Για τους πάσχοντες από πονοκεφάλους όμως, το άγχος και τα νεύρα που συνοδεύουν μια τέτοια κατάσταση μπορεί να προκαλέσουν κρίσεις. Είναι λοιπόν απαραίτητο να θέσουμε όρια στο αφεντικό ή τον προϊστάμενο μας, προστατεύοντας τον ελεύθερο χρόνο μας και την ησυχία μας.