Αν γκουγκλάρετε “Willis Sisters” η πρώτη δημοφιλής αναζήτηση είναι “Willis Sisters jaw”. Είναι οι κόρες της Demi Moore και του Bruce Willis, Rumer, Scout και Tallulah, που είχαν την ατυχία να γεννηθούν από δύο διάσημους και σέξι γονείς. Όπως για κάθε παιδί διασήμων, έτσι και για αυτές, ο πήχης είχε τεθεί πολύ ψηλά πολύ πριν καν έρθουν στον κόσμο, όταν η Demi Moore φωτογραφίζονταν γυμνή σε προχωρημένη εγκυμοσύνη (έγκυος στη δεύτερη κόρη της Scout) στο πλέον εμβληματικό εξώφυλλο του Vanity Fair από την Annie Leibovitz. Σκεφτείτε για μια στιγμή πόσο θαυμάζουμε την Kaia Gerber, την Lily – Rose Depp, την Maya Hawke και την Deva Cassel. Μας αρέσει να παρατηρούμε τις ομοιότητές τους με τους γονείς τους. Εκείνο όμως που μας ικανοποιεί περισσότερο είναι το γεγονός ότι η μίξη πέτυχε. Δύο όμορφοι γονείς, ίσον ένας εξίσου όμορφος απόγονος. Είναι τα νέα, βελτιωμένα μοντέλα διάσημων, γοητευτικών, όμορφων και πετυχημένων ανθρώπων. Αυτός είναι και ο λόγος που μισούμε τις αδερφές Willis.
Παρακολουθώ τις τρεις αδερφές εδώ και χρόνια στο Instagram. Και οι τρεις τους μοιράζονται πολλές προσωπικές ιστορίες και σκέψεις στη δημοφιλή πλατφόρμα. Μία από αυτές η πρόσφατη ανάρτηση της Scout, της μεσαίας κόρης που είναι μουσικός, στην οποία ποζάρει θελκτικά στο φακό και γράφει: “Συχνά φοβάμαι να ανεβάζω τέτοιο περιεχόμενο, φωτογραφίες σαν και αυτές χωρίς κάποιο μεγαλύτερο σκοπό ή σημασία, στο μυαλό μου τις ερμηνεύω ως πολύ εγωκεντρικές, πολύ ωραιοπαθείς, πολύ κάτι… ή σκέφτομαι ότι δεν είμαι αρκετά καλή, δεν είμαι αρκετά όμορφη. Όμως θέλω να διαδράσω περισσότερο, καθαρά για την αγνή χαρά του να μοιράζεσαι, αλλά και για να απολαύσω τον εαυτό μου. Χθες κοιτούσα μία φωτογραφία μου από 2013 και σκέφτηκα “Ουάου δες αυτό το απαλό γλυκό μωρό με το ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ δέρμα που θεωρούσε δεδομένο και έκρινε τόσο σκληρά. Δεν θέλω σε 15 χρόνια να κοιτάξω πίσω και να νιώσω ότι δεν απήλαυσα το σώμα μου και δεν γιόρτασα τον εαυτό μου από φόβο να μην κριθώ και φυσικά επειδή ήδη η ίδια κρίνω τον εαυτό μου”.
Αναγνώρισα μέσα σε μερικές από αυτές τις γραμμές κομμάτια του εαυτού μου, ένιωσα συμπάθεια για την Scout, έγνεψα καταφατικά το κεφάλι σαν να λέω “Σε νιώθω κοριτσάρα μου” και έπειτα σκέφτηκα το μέγεθος της έκθεσης που βιώνει, τις απαιτήσεις που έχει ο κόσμος από εκείνη απλά και μόνο επειδή είναι η κόρη κάποιων, το bullying και τα τοξικά σχόλια που έχει δεχτεί πολύ πριν την ύπαρξη των social media όπως τα ξέρουμε και τα βιώνουμε σήμερα, στους υπερβολικούς τίτλους των tabloids.
Η μεγαλύτερη αδερφή της, Rummer, έχει μιλήσει αρκετές φορές για όλα αυτά. Είναι εκείνη που συμπρωταγωνίστησε δίπλα στη μητέρα της στο θρυλικό “Striptease”. “Έλεγαν ότι μοιάζω με άνδρα, με αποκαλούσαν “buttface”, ή “potato head”, αυτό ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές, και γενικότερα κορόιδευαν την εξωτερική μου εμφάνιση. Η μητέρα μου είναι μία από τις πιο όμορφες γυναίκες που έχω γνωρίσει και φυσικά όλοι με σύγκριναν μαζί της. Για χρόνια σκεφτόμουν, ίσως αν κάνω πλαστική ή αδυνατίσω πολύ [να με αποδεκτούν], αλλά φυσικά δεν ήταν αυτή η απάντηση”.
Ενώ η Tallulah, η μικρότερη από τις τρεις βιώσε με τον χειρότερο τρόπο τις συνέπειες της διασημότητας των γωνιών της. Όταν εκείνη ήταν στην εφηβεία και η Demi Moore ήταν παντρεμένη με τον Aston Kutcher (έναν ακόμα όμορφο άνθρωπο) τα κουτσομπολίστικα περιοδικά κυριολεκτικά την κατασπάραξαν. Στα 23 της μπήκε σε κέντρο αποτοξίνωσης καθώς πέρα από κατάχρηση ουσιών, πάλευε με διατροφικές διαταραχές και ψυχικά προβλήματα. Έχει μιλήσει ανοιχτά για το γεγονός πως είχε αυτοκτονικές τάσεις. Λέξεις όπως “παραμορφωμένη” και “τερατώδης” συνόδευαν το όνομά της σε κάθε δημοσίευμα.
“Είναι πολύ δύσκολοι χαρακτηρισμοί για ένα παιδί 13 – 14 χρονών. Απλά επιβεβαίωναν τον χειρότερό μου φόβο. Δημιούργησαν μία τεράστια πληγή μέσα μου και είναι πηγή χρόνιων ψυχικών ασθενειών. Κάθε μέρα διάβαζα ότι εγώ και οι αδερφές μου είμαστε άσχημες. Όσο κι αν προσπαθούσαν οι γονείς μου να με κρατήσουν μακριά από αυτό είχα υπολογιστή, έβλεπα. Πολλές φορές αν ήταν να παραστούμε σε κάποια πρεμιέρα με έβαφαν και με έντυναν. Αναγνωρίζω ότι αυτό ήταν ένα φοβερό προνόμιο που απολάμβανα, ένιωθα το πιο όμορφο κορίτσι στον κόσμο. Μετά θα διάβαζα ένα άρθρο και θα έφευγε η γη κάτω από τα πόδια μου”.
Το 2017, μέσα σε διάστημα λίγων εβδομάδων και οι τρεις αδερφές έκαναν η από μία ανακοίνωση στα social δηλώνοντας ότι είναι νηφάλιες εδώ και κάποιο καιρό από τους εθισμούς που βασάνιζαν την κάθε μια. Με σόκαρε το γεγονός ότι και τα τρία κορίτσια ήρθαν αντιμέτωπα με την εξάρτηση, προσπαθώντας να επουλώσουν τις πληγές τους. Ειδικότερα μετά την έκδοση της βιογραφίας της Demi Moore “Inside Out”, στην οποία αποκαλύπτει τη δική της μάχη τις ουσίες, αλλά και άλλα πολλά πράγματα, ανάμεσά τους τον βιασμό της στην ηλικία των 15 ετών, η περίπτωση των αδερφών Willis μου κάθεται πολύ βαριά.
Ακόμα και σήμερα προσπαθούν μέσα από τα social media να πάρουν πίσω τις ζωές τους, να εξελίξουν τη σχέση τους με την εικόνα τους, να την αποδεχτούν, να σπάσουν τις αλυσίδες που τις κρατούν δεμένες με ένα παρελθόν κατά το οποίο κρίθηκαν δίχως έλεος. Κρίθηκαν επειδή δεν ήταν αδύνατες αλαβάστρινες έφηβες, επειδή δεν ήταν ίδιες με τη μαμά τους ή επειδή η γοητεία του μπαμπά τους δεν έγραψε όπως όλοι περίμεναν στα χαρακτηριστικά τους. Ποιος και ποιά από εμάς δεν ήταν εντελώς “άβολος” στην εφηβεία του; Είναι μια συγκλονιστική διαδικασία που έχει ψυχολογικά και βιολογικά transitions, μια διαδικασία που τα κορίτσια αυτά δεν είχαν την επιλογή να κρατήσουν ιδιωτική ή να μοιραστούν όσο θέλουν, με όσους θέλουν και με τον τρόπο που θέλουν (για να σας προλάβω, αν βιαστείτε να σκεφτείτε ότι σημερινές έφηβες ανεβάζουν τα πάντα στα social media). Οι αδερφές Willis υπήρξαν εκτεθειμένες σε μία τόσο ιδιαίτερη στιγμή της ζωής τους, χωρίς να έχουν τον έλεγχο της κατάστασης.
Ως χρήστες των social media, έχουμε τον απόλυτο έλεγχο του περιεχομένου που μοιραζόμαστε, ωστόσο το με ποιους το μοιραζόμαστε τελικά, είναι κάτι που στην πραγματικότητα δεν είναι στον έλεγχο μας. Παρατηρώντας καθημερινά πόσο τοξικά περιβάλλοντα έχουν γίνει οι δημοφιλείς πλατφόρμες των κοινωνικών δικτύων, αναρωτιέμαι τι πραγματικά μας χωρίζει από την περίπτωση των Willis. Ναι, δεν είμαστε διάσημες ή πλούσιες κόρες δύο κινηματογραφικών αστέρων, αλλά το πώς η ασυδοσία των tabloids επηρέασε και τα τρία κορίτσια είναι τρανή απόδειξη ότι μπροστά στα κακόβουλα, αν όχι αισχρά και εν τέλει κακοποιητικά σχόλια είμαστε όλοι ίσοι, όλοι το ίδιο ευάλωτοι.
Αναρτήσεις όπως αυτή της Scout που ενέπνευσε αυτό κείμενο ή της Tallulah, η οποία απεικονίζεται με το μαγιό της και την αφιερώνει σε όσους την αποκαλούσαν άσχημη στα 13 της ας είναι μια υπενθύμιση για να γιορτάζουμε την εικόνα μας κάθε μέρα. Είναι μια πολύ δύσκολη δουλειά, μα μονάχα εμείς μπορούμε να την κάνουμε σε έναν κόσμο που αδιάλειπτα και με όλους τους πιθανούς τρόπους μας φέρνει αντιμέτωπους με αυτή καθημερινά.
Και για όλους εκείνους που εκτοξεύουν με τόση ευκολία τοξικά σχόλια, χωρίς να αντιλαμβάνονται το κόστος που έχουν στην ψυχική υγεία του άνθρωπου στον οποίο απευθύνονται, θα μοιραστώ μαζί σας μια φράση που επιστρατεύω ως σωσίβιο, κάθε φορά που τη χρειάζομαι – “Η συμπεριφορά ενός ανθρώπου απέναντί μας, λέει περισσότερα για τον ίδιο, παρά για εμάς”.