Γράφει η Αθηναΐς Νέγκα
“Κάποτε”, ήμουν μια υπερδραστήρια, υπεραπσχολημένη επαγγελματίας. Δεν καταστράφηκα από τον COVID. Δεν είχαμε θύματα στην οικογένεια. Μπορώ δηλαδή να χτυπήσω ξύλο χίλιες φορές που είμαστε καλά, έχουμε την υγεία μας όμως, όπως πολύς κόσμος, δικαιούμαι, μακριά από τα τεράστια δράματα της πανδημίας, χωρίς συγκρίσεις, να στεναχωριέμαι για τις δικιές μου μικρότερες απώλειες στην γωνιά μου…στο ημερολόγιο μου, χωρίς να νιώθω κακομαθημένη Μαρία Αντουανέτα .
Ακολουθούν λίγες σκόρπιες σελίδες και ίσως κάποιες από αυτές να μοιάζουν με τις δικιές σας.
25 Μάρτιου 2020

Αγαπητό ημερολόγιο, δεν μπορεί ο κόσμος να κάνει υπομονή 2, 3 εβδομάδες, να ξεμπερδέψουμε με αυτόν τον covid 19 μια για πάντα; Κυκλοφορούν κανονικά. Χρειάζεται αυστηρή απαγόρευση. Από την άλλη, τους καταλαβαίνω, ο Έλληνας κάνει σαν τρελός να ξεσκάσει γιατί εργάζεται ατέλειωτες ώρες ανοργάνωτα, με χαμηλή παραγωγικότητα όλο το χρόνο. Είμαστε δούλοι των συνηθειών, δεν φταίμε, όμως δεν αλλάζουμε. Διαβάζω αγοράζουν σκόρδα με μανία γιατί πιστεύουν πως τα σκόρδα προστατεύουν. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εξήγησε πως παρότι το σκόρδο είναι μια υγιεινή τροφή, που μπορεί να έχει κάποιες αντιμικροβιακές ιδιότητες, δεν υπάρχουν ενδείξεις πως η κατανάλωση του μπορεί να προστατεύσει άρα γλιτώσαμε το σκορδοστούμπι σε παγκόσμιο επίπεδο! Δεν μου έχουν πει κάτι για την συνέχεια του MEGA talk στο κανάλι, θα συνεχίσουν να έχουν ενημερωτική εκπομπή για τον κορωνοϊό στην ώρα μου-δεν έχω καμιά άλλη πληροφόρηση. Με στενοχωρεί που θα γράψουν πως με έκοψαν ,πως με έχουν πετάξει στα σκουπίδια ή σε ένα πηγάδι και με φτύνουν… Στο Αίγιο, με την ευλογία του μητροπολίτη, ιερείς ανέβηκαν στην καρότσα αγροτικού οχήματος και άρχισαν να ρίχνουν αγιασμό για να σωθεί η πόλη από τον κορωνοϊό. Ότι μπορεί ο καθένας αγαπημένο μου ημερολόγιο-αν είναι να σωθούμε …
15 Απριλίου 2020
Αγαπητό ημερολόγιο, πέρασα 2 βδομάδες άρρωστη με χαμηλό πυρετό, βήχα και κάτι εξανθήματα. Δεν έχω ξανακάνει πυρετό σχεδόν 12μερες στη ζωή μου. Δεν έκανα τεστ covid εφόσον η σύσταση είναι όποιος μπορεί να περάσει τον πυρετό του σπίτι με αντιπυρετικά. Ευτυχώς κανείς δεν είχε συμπτώματα, ούτε τα παιδιά ούτε ο Γιάννης. Έχω χάσει 3 μπορεί και περισσότερα κιλά αλλά είμαι καλά. Όταν μπορέσω ίσως κάνω τεστ αντισωμάτων ή κάτι τέτοιο που νομίζω σε λίγο καιρό θα μπορούν όλοι να κάνουν. Είμαι γενικά καλά όμως μετά την αρρώστια δεν ακούω καθόλου από το δεξί αυτί, δεν έχω ομολογήσει σε κανέναν πόσο πραγματικά κουφή είμαι -λέω πως έχω ένα βούλωμα…Παίρνω ένα σωρό φάρμακα για αυτό αλλά δεν βλέπω βελτίωση. Θα δυναμώνω την τηλεόραση εφεξής και όλα καλά.
5 Μαΐου 2020

Στο φούρνο από όπου αγοράζω ψωμί συνηθέστερα, οι πωλήτριες μου κάνουν κομπλιμέντα τελευταία και αυτό με βοηθάει γιατί δεν δουλεύω και μάλλον έχω κατάθλιψη για την οποία θα έπρεπε ίσως να ντρέπομαι. Ομολογώ σε σένα που δεν μπορείς να με κρίνεις πως η προτίμηση μου στο συγκεκριμένο φούρνο, έχει ξεκάθαρα να κάνει με τις φιλοφρονήσεις τους. “Δείχνετε ωραιότερη από κοντά”, “Σαν κοριτσάκι!”, μου λένε και εγώ ανθίζω. Ο φούρνος είναι το στέκι μου μέσα στην καραντίνα. Το μόνο μέρος που μπορεί κανείς να υπολογίσει πως θα με βρει συγκεκριμένες μέρες της εβδομάδας, σε μια από τις λίγες μου εξόδους. Προχθές, κρύφτηκα πίσω από το καρότσι με τα φρέσκα μπισκότα και δίπλα στην βιτρίνα με τα σιροπιαστά που απεχθάνομαι και περίμενα μέχρι να μπει μια άλλη κυρία, χαριτωμένη όπως εγώ .Ήθελα να δω αν θα της κάνουν κομπλιμέντα και δυστυχώς της είπαν “Πρωί -πρωί σήμερα” και της χαμογέλασαν που θεωρώ πως ήταν κάπως υπερβολικό αν αναλογιστεί κανείς πως ψώνισε μόνο έναν καφέ, ενώ εγώ, υπάρχουν μέρες που φτάνω τα 7 ευρώ σε αγορές και δεν μου έχουν κάνει ποτέ σχόλιο για την ώρα προσέλευσης. Ένιωσα προδομένη. Πήγα σπίτι. Έφαγα για πρωινό όλο το χούμους που μου έφερε η σπιτονοικοκυρά μου, ήπια τρεις εσπρέσο και το μεσημέρι έφαγα τα μακαρόνια από χθες παγωμένα για να μην τα πετάξουμε. Συνέχισα με σοκοφρέτα για επιδόρπιο και το βράδυ σπιτικό σουβλάκι με πίτα χωρίς κρέας -δεν είμαι vegan. Είμαι ένα λαίμαργο “τίποτα”! Η ντροπή της κοινωνίας. Από δουλειά ευτυχώς ραδιόφωνο, από γυμναστική πιστεύω πως θα τα καταφέρω αύριο .
10 Μαΐου 2020
Αγαπητό ημερολόγιο, είναι απίστευτα γελοία τα μέτρα που εφαρμόζονται για ψυχολογικούς λόγους : Το plexiglass στο βήμα της Βουλής εξυπηρετεί ξεκάθαρα ψυχολογικούς και επικοινωνιακούς σκοπούς, μιλάνε όλοι αλλά μόνο ένας έχει μπροστά του προστατευτικό τείχος και ο πρόεδρος τους φτύνει από πάνω ελεύθερα όση ώρα αγορεύουν-αυτοί είμαστε ! “Στις παραλίες της Γλυφάδας οι ξαπλώστρες θα απέχουν τόσο που η εικόνα θα θυμίζει τροπική παραλία φέτος το καλοκαίρι”, διάβασα. Δεν νομίζω πως έχει υπάρξει ποτέ στο παρελθόν τόση δημοσιογραφική ανοησία. Παρακολουθούσα προ ημερών “συνάδελφο” που ρωτούσε επίμονα γιατρό σε εκπομπή τηλεοπτική ‘στους πόσους βαθμούς πρέπει να πλένουμε τα ρούχα για να μην μείνει υποψία υιού !”….Του απάντησε η γυναίκα πως “η πλύση στο πλυντήριο αρκεί”.
29 Μαΐου 2020
Αγαπητό ημερολόγιο, τεντωμένα τα νεύρα. Επανειλημμένα αγενής κηπουρός γείτονα, έκανε εκκωφαντική φασαρία με το φυσερό των φύλλων που εφευρέθηκε για το Hyde park αλλά έσπευσαν να το αγοράσουν και πολλοί νεόπλουτοι Έλληνες και να το χρησιμοποιήσουν πολλοί κηπουροί για να πείσουν τα αφεντικά τους πως δουλεύουν “φυσώντας τα φύλλα” . Βγήκα για παρατήρηση προ ημερών. Με έγραψε επιδεικτικά. Πέταξε και φύλλα στην μεριά μας. Ξαναβγήκα, ομολογώ τον έβρισα. Δέχτηκα τηλεφώνημα από τον γείτονα-αφεντικό : ο κηπουρός τους είναι ευγενέστατος είπε και να πηγαίνω για ψώνια αν με ενοχλεί η φασαρία που κάνει …Ο εύθικτος γείτονας που με πήρε για υποδείξεις, είναι υποδιευθυντής σε κάποια τεράστια εταιρία, να του πω πως δεν έχω λεφτά για το shopping που μου προτείνει είναι μάλλον ανώφελο – μπλόκαρα το τηλέφωνο του για να αποφύγω επαφή στο μέλλον. Θα τους χαιρετάω στο δρόμο με νεύμα. Σε τέτοιες προσωπικότητες είναι έκδηλο ότι ο Έλληνας χειραφετήθηκε απότομα. Κακώς χάθηκε η σχέση του με την εκκλησία-αυτή η αχαλίνωτη γαϊδουριά φανερώνει, αυτό το πρόβλημα. Διαβάζω πως υπάρχει μεγάλο ζήτημα με την θεία κοινωνία εν μέσω covid. Δεν είμαι συνεπής χριστιανή, όμως αν ο καθένας έχει το κουταλάκι του στην εκκλησία μήπως γίνουν όλα πιο απλά; Φαντάζομαι θα με αφορίσουν αν πω τέτοιο πράγμα δημόσια. Ο γείτονας χρησιμοποιεί το άχρηστο φυσερό φύλλων από τότε που έκανα παρατήρηση, ακόμα συχνότερα-πολλές φορές και δυο φορές μέσα στην ίδια ημέρα.
1 Αυγούστου 2020
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, ευτυχώς πέρασα ένα καλοκαίρι γεμάτο δουλειά στο MEGA .Όμως δεν μπορώ να πω πως είμαι γενικά αισιόδοξη. Σκεφτόμουν πως μου λείπει αυτή η αισιοδοξία που όταν χάνεις την δικιά σου, την βρίσκεις γύρω σου-το κατάλαβα σήμερα. Επιστρέφοντας σπίτι, έστριψα σε ένα στενό και είδα μια μπουλντόζα, να σκάβει. Το θέαμα θα έπρεπε να με είχε αφήσει αδιάφορη, αλλά η μπουλντόζα που έσκαβε το κοκκινόχωμα μου έδωσε, απρόσμενη χαρά. Σταμάτησα, βγήκα από το αυτοκίνητο και παρακολούθησα για λίγο του εργάτες που πρέπει να με πέρασαν τρελή. Μάλλον θα μου λείπει η αίσθηση πως “κάτι δημιουργείται” πως “κάτι ετοιμάζεται”. Βγήκε το ρωσικό εμβόλιο κι αυτό δίνει κάποια ελπίδα βέβαια. Θα το έκανα ευχαρίστως αν αυτό σήμαινε πως η ζωή μου θα είναι κανονική. Θα το έκανα ακόμα και αν είχε σφυροδρέπανα επάνω του το φιαλίδιο ή τη φάτσα του Πούτιν -χωρίς δεύτερη σκέψη !
4 Νοεμβρίου 2020

Αγαπητό ημερολόγιο, πάμε σε δεύτερη καραντίνα. Χτύπησαν τηλέφωνα. Εστάλησαν μηνύματα, φίλοι ήθελαν να μοιραστούν το σοκ, να ρωτήσουν για τα σχολεία, τις επιχειρήσεις, τις διαδρομές και τώρα σιωπή. Ησυχία. Δεν θα παίρνει κανείς τηλέφωνο πάλι. Έτσι θα είναι τώρα. Από εκεί και πέρα, ας μην δώσουν επιδόματα αυτή τη φόρα, ας φάμε τοίχους όσο κρατήσει η καραντίνα, ας κλείσουν όλα, ας μη μας πληρώσει κανείς εργοδότης όσο είμαστε κλεισμένοι, πρέπει όμως να απαγορεύσουν τις απολύσεις, αλλιώς καήκαμε! Αν παραμείνουμε σε αυτό το χαλαρό καταστρεπτικό lockdown χωρίς να σκεφτούν μηχανισμούς προστασίας της εργασίας, απλώς θα τριφτούμε σαν το αφηρημένο δάχτυλο στον τρίφτη του τυριού. Κόσμος πάλι πολύς, στο σούπερ μάρκετ. Βαριά η ατμόσφαιρα.
15 Νοεμβρίου 2020
Τίποτα σημαντικό δεν έγινε όλη την εβδομάδα -αν πρέπει να ξεχωρίσω όμως ένα γεγονός θα έλεγα πως αυτό συνέβη την Τετάρτη. Με πήραν τηλέφωνο στο σταθερό και μου είπαν πως κέρδισα 640 ευρώ, αμέσως κατάλαβα πως επρόκειτο για απάτη και πως οι αφελείς κομπιναδόροι δεν ήξεραν με ποια έμπλεξαν. Ήθελαν να καλέσω και έναν αριθμό προκειμένου να πάρω ‘το δώρο μου”. Τους φοβέρισα με καταγγελία στον Ευαγγελάτο και αμέσως το έκλεισαν. Σήμερα που δεν είχε Νίκο, είδα Γιώργο Αυτιά και έπειτα ολόκληρη την εκπομπή του Μάνεση. Δεν έχω παράπονα από τη ζωή αλλά νομίζω γέρασα. Αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι πως δεν υπάρχει κάποιος σίγουρος τρόπος να το ξέρω. Ασφαλώς υπάρχει το προγούλι. Οι ρυτίδες που εμφανίζονται γύρω από τα μάτια. Πιστεύω φταίει για όλα η καραντίνα. Αν δούλευα όλη μέρα όπως συνήθως κανείς δεν θα παρατηρούσε την αλλαγή. Γερνάς όταν λείπεις από κάπου και μετά εμφανιστείς γιατί μόνο έτσι όλοι παρατηρούν πως γέρασες. Αν είσαι παρούσα δεν γερνάς -δεν φταίει ο ήλιος λοιπόν, το υπογράφω. … Νιώθω πλήρως αποξενωμένη από τη δουλειά μου, σε βαθύ σκοτάδι για το μέλλον μου .Ξέρω φταίει ο COVID19 , όμως θα ήθελα να δουλεύω εγώ και όχι οι άλλοι-γιατί όχι εγώ; Γιατί οι άλλοι -μήπως δεν είμαι καλή; Θα με απολύσουν; Θα με κρατήσουν; Έφαγα όλες τις πατάτες από το κοτόπουλο στο φούρνο που έφτιαξα. Είναι το πιο ηλίθιο φαγητό διότι το βραδύ δεν το τρώει κανείς ξαναζεσταμένο. Θα τους ταράξω στα σάντουιτς όλη την εβδομάδα .
14 Δεκεμβρίου 2020
Αγαπητό ημερολόγιο, γιατί να μην εμβολιαστούμε όλοι μαζί μια Κυριακή σαν εκλογές; Να πάμε όπου ψηφίζουμε. Μέσα στο παραβάν να έχει νοσοκόμα με εμβόλιο κι όλα τα κανάλια να μεταδίδουν τραπέζια με κουβέντες πολύωρες άνευ ουσίας, καλεσμένο τον Λαζόπουλο, exit poll και ποσοστό αποχής; Πέρα από πλάκα, καταλαβαίνω γιατί είναι λογικό να εμβολιαστούν όταν έρθει η ώρα πρώτα οι ηλικιωμένοι και οι ευπαθείς, όμως οι υπόλοιποι ; Δεν θα έχουν λένε αρκετά εμβόλια, θα μας έρχονται σιγά σιγά κι αυτό από μόνο του είναι ένα ..δράμα
3 Μαρτίου 2021

Αγαπητό ημερολόγιο, δεν θυμάμαι πως γίνεται η αφαίρεση κλασμάτων που δεν έχουν όμοιο παρονομαστή, δεν πιστεύω πως μπορεί ποτέ να κατείχα τέτοια γνώση, όμως πρέπει κάπως να μάθω στην κόρη μου αυτό που δεν ξέρω…Δεν είμαι δασκάλα. Δεν ξέρω καν πως να μεγαλώσω τα παιδιά μου και σε όλες αυτές τις αμφιβολίες προστέθηκε και η τηλεκπαίδευση! Ευτυχώς δουλεύω περισσότερο από πριν. Γράφω – αυτή είναι μια σημαντική βελτίωση στη ζωή μου, φως! Ευλογία ! Δεν νομίζω προς το παρόν μπορώ να κάνω καλύτερη συμφωνία. Κάνω βόλτες βέβαια και έτσι έχω ανακαλύψει πράγματα που δεν θα είχα ανακαλύψει με τα παλιά μου ωράρια όπως: που βγαίνει ένας δρομάκος κοντά στο σπίτι μου ή ποιο είναι το καλύτερο ψιλικατζίδικό της γειτονιάς. Νιώθω πως ξεχειλίζω από ιδέες, οι περισσότερες αφορούν την μελαγχολική ελληνική πραγματικότητα. Παρατήρησα πως δεν υπάρχει μια τράπεζα με πράσινο χρώμα στο σήμα της-αυτό το αισιόδοξο του ΠΑΣΟΚ , το χρώμα της φύσης και του χρήματος. Μεγάλο λάθος. Χρειαζόμαστε μια πράσινη τράπεζα για να ανακάμψουμε. Πιστεύω τόσο στη δύναμη της που μόλις ανοίξει η πράσινη τράπεζα, δεσμεύομαι να μεταφέρω τις καταθέσεις μου εκεί ! (220 ευρώ )
7 Μαρτίου 2021
Αγαπητό ημερολόγιο, πήγα με τα παιδιά μια βόλτα στην παιδική χαρά με τον σπασμένο φράχτη, ευτυχώς που υπάρχει κι αυτή, όλες οι υπόλοιπες είναι κλειστές . Έφτιαξα φασολάκια του Μπάρμπα Στάθη που αρέσουν σ όλους. Ήλπιζα πως θα είχε στο viasat nature απανωτά επεισόδια της σειράς “Ο κτηνίατρος του Γιόρκσαϊρ” που βλέπω φανατικά. Δυστυχώς έχουν αλλάξει τον προγραμματισμό τους και στην θέση του βάζουν το: “Ο μυστηριώδης πλανήτης μας” ,θα τους γράψω ένα email παραπόνων, διότι ΔΕΝ υπάρχει τίποτα μυστηριώδες σε αυτή την ηλίθια σειρά ντοκιμαντέρ! Αντιθέτως “ο Κτηνίατρος του Γιόρκσαϊρ”, φωτίζει τις ανθρώπινες πτυχές ψύχραιμων ανθρώπων. Θα ήθελα η ζωή μου να έμοιαζε με αυτή τη σειρά- τίποτα δεν φοβίζει έναν κτηνίατρο του Γιόρκσαϊρ: ούτε μια αγελάδα που κούτσαινε και χρειάστηκε να της βάλουν τακούνι στην οπλή, ούτε το παγκ με τα στενά ρουθούνια που ροχάλιζε, ούτε το πόνυ που ξυνόταν στον φράχτη και τραυμάτισε την ράχη του. Έβαλα Netflix και είδα την Μαρία Αντουανέτα, της Σοφία Κόπολα-μια ταινία για την αθωότητα της ρηχότητας – όμως και πάλι …ενώ ίσως θα έπρεπε, δεν μου έφυγε η επιθυμία να ζήσω στο καταπράσινο Γιόρκσαϊρ, να ασχολούμαι με ζώα σε ένα περιβάλλον όπου οι άνθρωποι δεν έχουν παραπανίσια συναισθήματα και δεν τρομάζουν από τις δυσκολίες. Δεν αισθάνομαι πως κάπου έκανα λάθος στροφή γενικότερα … πως δεν αγαπάω την ζωή μου, την οικογένεια μου ή το επάγγελμα μου. Πανδημία είναι στο κάτω -κάτω, κάποτε, δε μπορεί θα περάσει!
