Ο γνωστός ηθοποιός Θανάσης Κουρλαμπάς έχει στο παρελθόν μιλήσει για την αγάπη του γιού του για το μπαλέτο και την απόφασή του να ασχοληθεί με αυτό. Όπως φαίνεται, το θέμα σχολιάστηκε εκτενώς από τα μέσα, κάτι που ο ίδιος δεν περίμενε και όπως φαίνεται τον κάνει να νοιώθει άβολα, ιδιαίτερα απέναντι στο ίδιο του το παιδί.
Ο ηθοποιός φιλοξενήθηκε στην εκπομπή της ΕΡΤ Κυψέλη, όπου και μίλησε περισσότερο για το θέμα των πιθανών επαγγελματικών επιλογών των παιδιών του και το κατά πόσο ο ίδιος θα ήθελε να ακολουθήσουν τα δικά του βήματα και να γίνουν ηθοποιοί και εκείνα.
“Μάλλον το έχουμε ξεπεράσει το ενδεχόμενο να γίνουν τα παιδιά μου ηθοποιοί.” είπε αρχικά. “Δεν λέω ευτυχώς ή δυστυχώς. Αλίμονο. Εγώ και η μητέρα τους, προσπαθήσαμε να τους περάσουμε πως ό,τι κι αν κάνουν να παθιαστούν, να το αγαπήσουν κι όσο δύσκολο κι αν είναι, θα βρουν τα παράθυρα και τις πόρτες να το κυνηγήσουν. Να κάνουν ό,τι θέλουν αρκεί να είναι, αν όχι ευτυχισμένα γιατί είναι πολύ σχετική η ευτυχία σε αυτά τα πράγματα, να είναι παθιασμένα”.
Στην συνέχεια έγινε εμφανές ότι ο ίδιος έχει εκπλαγεί με τον αντίκτυπο που είχε η δική του δήλωση ότι ο γιός του ασχολείται με το μπαλέτο και μάλλον έχει βρει εκεί την κλίση του.
“Το θέμα ότι ο γιος μου ασχολείται με το μπαλέτο το χειρίζομαι με προσοχή γιατί όταν το είπα πήρε μία διάσταση, που δεν την περίμενα ούτε εγώ, ούτε ο γιος μου. Εγώ είπα το αυτονόητο. Είδαμε μία κλίση του παιδιού μας στο μπαλέτο, την στηρίξαμε, του άρεσε πολύ, εξακολουθεί να του αρέσει και ελπίζει να πάει προς τα εκεί. Για εμένα είναι αυτονόητο για έναν άνθρωπο να στηρίξει το παιδί του, όταν έχει δει ότι έχει μία κλίση κάπου. Εγώ όταν τον βλέπω να χορεύει συγκινούμαι. Το ότι το είπα όμως, πήρε μια τέτοια διάσταση, που μοιάζει λες και εγώ βγαίνω κάθε Δευτέρα και Τετάρτη και μιλάω γι’ αυτό. Ούτε και σε εκείνον αρέσει όλο αυτό.”
Το γεγονός ότι θα πρέπει κάποιος να εξηγεί διαρκώς τον εαυτό του και να στέκεται απέναντι στην δημόσια έκθεση με αμυντικό τρόπο, είναι από μόνο του τρομακτικό. Όπως φάνηκε και από τα λόγια του ίδιου του Θανάση Κουρλαμπά, το μέτρο χάνεται πολύ εύκολα, διότι δεν είναι και τίποτα τόσο αξιοπερίεργο το να θέλει ένας νέος να γίνει χορευτής. Αν είχε βγει και είχε πει ότι ο γιός του θέλει να γίνει μηχανικός, φορτηγατζής, μπάρμαν ή δικηγόρος, θα ήταν ίδιες οι αντιδράσεις; Σαφώς όχι.