Σχεδόν πάντα, όταν ακούμε τον όρο “πρόωρη εκσπερμάτωση”, αυτός συνοδεύεται από ένα αρνητικό πρόσημο και από έναν τρόμο. Είτε μιλάμε γι’ αυτήν από την άποψη της κλινικής σεξουαλικής διαταραχής, είτε για κάτι που μια στο τόσο μπορεί να συμβεί. Η κοινωνία έχει μάθει πολλούς άντρες να ντρέπονται γι’ αυτήν και τις γυναίκες να προσεύχονται να μην τούς τύχει. Υπάρχει πράγματι, όμως, λόγος για τόσο πανικό;
Η απάντηση στην παραπάνω ερώτηση μπορεί εύκολα να δοθεί αν σκεφτούμε γιατί εξ αρχής προκαλείται ο πανικός. Φέρε στο μυαλό σου πώς τα media παρουσιάζουν το σεξ μεταξύ των δύο αντίθετων φύλων. Το ζευγάρι φιλιέται, υπάρχει κάποιο είδος προκαταρκτικού, το σεξ ξεκινάει, ο άντρας εκσπερματώνει και το σεξ ολοκληρώνεται, με τη γυναίκα πολύ βολικά να έχει φτάσει σε οργασμό ακριβώς τη σωστή στιγμή. Μόνο που το σεξ πολύ σπάνια ακολουθεί πράγματι αυτή την πορεία. Τις περισσότερες φορές οι δύο παρτενέρ δεν τελειώνουν συγχρόνως, με τις στατιστικές να μάς δείχνουν ότι οι γυναίκες σχεδόν πάντα θέλουν περισσότερο χρόνο σε σχέση με τους άντρες, για να φτάσουν σε μία σεξουαλική κορύφωση. Επίσης, τις περισσότερες φορές η κοινωνία μάς έχει μάθει ότι από την στιγμή, που ο άντρας τελειώνει, τότε και το σεξ έχει φτάσει στο τέλος του, άσχετα με το τι κάνει η γυναίκα.
Στην τελευταία διαπίστωση αντικατοπτρίζεται και το από πού προκύπτει όλος ο πανικός για το θέμα της πρόωρης εκσπερμάτωσης. Οι γυναίκες την τρέμουν, μιας και ξέρουν ότι έτσι και ο άντρας ολοκληρώσει πριν αυτές προλάβουν να κάνουν το ίδιο, τότε απλά θα μείνουν μετέωρες, χωρίς οργασμό. Παράλληλα, πολλοί άντρες αισθάνονται ντροπή αν τελειώσουν γρήγορα, θεωρώντας ότι απέτυχαν να ικανοποιήσουν τη σεξουαλική παρτενέρ τους. Αυτό, βέβαια, μόνο για το ποσοστό των αντρών, που πράγματι ενδιαφέρεται να περάσει καλά και η γυναίκα στο σεξ.
Με άλλα λόγια, το όλο θέμα έχει τη βάση του σε μία λάθος αντίληψη για το πώς πρέπει να λειτουργεί το ετερόφυλο σεξ. Η πρόωρη εκσπερμάτωση είναι κάτι, που 1 στους 3 άντρες δηλώνει ότι έχει βιώσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του, σύμφωνα με τη Mayo Clinic. Μπορεί να οφείλεται σε κλινικούς λόγους, σε ψυχολογικούς, σε μεγάλη αποχή από το σεξ ή στη νεαρή ηλικία. Είναι, λοιπόν, παράλογο να αντιμετωπίζονται από τους εαυτούς τους και από την κοινωνία ως προβληματικοί και ως καταστροφείς της σεξουαλικής εμπειρίας. Η λύση δεν είναι να τούς στήσουμε στον τοίχο και να τούς πιέσουμε να βρουν μία “θεραπεία” και να φροντίσουν να μην τους ξανασυμβεί. Η λύση είναι να κατανοήσουμε όλοι ότι η εκσπερμάτωση του άντρα δεν χρειάζεται να είναι το τέλος του σεξ σε καμία περίπτωση. Η γυναίκα έχει το ίδιο δικαίωμα να φτάσει σε οργασμό και να περάσει γενικά καλά στο σεξ, ακόμα κι αν αυτό συνεχιστεί με τη βοήθεια χεριών, sex toys ή και μετά από ένα σύντομο διάλειμμα.
