Δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε ταινίες με άντρες συνοδούς πολυτελείας. Ακόμα περισσότερο, δεν έχουμε συνηθίσει αυτοί οι άντρες να είναι πελάτες άλλων αντρών και όχι γυναικών. Ο Christian Coppola φρόντισε να μάς δώσει μία τέτοια ταινία -έστω μικρού μήκους-. Ωστόσο, αν και οι πρωταγωνιστές της είναι διάσημοι, άργησε να φτάσει στα αφτιά μας. Ώρα, λοιπόν, να το διορθώσουμε. 

Το Daddy είναι μία ταινία 18 περίπου λεπτών. Πρωταγωνιστές της είναι ο 28χρονος Dylan Sprouse και ο 80χρονος Ron Rifkin. Ο πρώτος υποδύεται τον συνοδό πολυτελείας και ο δεύτερος τον πελάτη του. Πριν βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα, η ταινία σε κανένα της σημείο δεν γίνεται πρόστυχη. Αντιθέτως, είναι βαθιά συναισθηματική. Από τη μία, έχουμε έναν συνοδό πολυτελείας που δεν αντικειμενοποιείται. Δεν αποτελεί ένα κενό “δοχείο”, με μόνο σκοπό το χρήμα, μέσω του σεξ ή της εκμετάλλευσης των πελατών. Έχει δικά του συναισθήματα. Ενδιαφέρεται για το πώς αισθάνονται οι άλλοι άνθρωποι. Νοιάζεται και προσπαθεί να τους βοηθήσει συναισθηματικά, πέραν των επαγγελματικών του δεσμεύσεων. Έχει κατανόηση και εκτιμά την καλή συμπεριφορά, επειδή απλά είναι καλή, όχι γιατί είναι καλύτερη από των άλλων.  

Από την άλλη, έχουμε έναν 80χρονο άντρα που αρχίζει να ξεκλειδώνει μία καλά κρυμμένη πλευρά του εαυτού του. Τόσα χρόνια δεν καταπιεζόταν αναγκαστικά. Ήταν παντρεμένος και αγαπούσε τρομερά τη γυναίκα του. Γι’ αυτό εξάλλου δεν έκαναν παιδιά, τους αρκούσε που είχαν ο ένας τον άλλον. Όμως τώρα αυτή έχει πια φύγει και ξαφνικά συνειδητοποιεί ότι υπάρχει και μία άλλη ανάγκη μέσα του. 

Αυτή την ανάγκη καταφέρνει να εξερευνήσει, έτσι ώστε να μην αισθάνεται ότι την προδίδει με κανέναν τρόπο. Είναι η πρώτη τους επέτειος χωριστά. Πηγαίνει στο ξενοδοχείο που πάντα πέρναγαν εκείνη τη μέρα. Ο συνοδός πρωτευόντως βρίσκεται εκεί για να καλύψει την απουσία της, για να προσποιηθεί σε έναν βαθμό ότι είναι εκείνη. Ντύνεται με έναν φόρεμά της και αφήνει κάτω τα μαλλιά του. Ανά διαστήματα κάνουν μαζί διαλόγους σαν να είναι εκείνη. Χορεύουν σαν να χορεύει μαζί της το We’ll meet again. Άλλες στιγμές, όμως, μιλάνε για εκείνη παραδεχόμενοι την απουσία της.  

Το όραμα του σκηνοθέτη

Ο τίτλος Daddy είναι λίγο παραπλανητικός. Μάς προϊδεάζει ότι θα δούμε μία σεξουαλική σχέση με μία σταθερή δυναμική. Μάς κάνει να πιστεύουμε ότι ο 80χρονος θα έχει έναν κυριαρχικό ρόλο και ο συνοδός έναν παθητικό. Ο τίτλος, όμως, τελικά είναι ένα είδος τεστ για τον καθένα μας, όπως παραδέχεται ο ίδιος ο Coppola. Ένα τεστ για να φανεί αν τελικά “βουτάμε” σε υποθέσεις ή περιμένουμε μέχρι να είμαστε σίγουροι για την αλήθεια. Το “πείραγμά” του φανερώνεται με μία σκηνή της ταινίας, όταν στο ασανσέρ μία γυναίκα κάνει μία λάθος υπόθεση και λέει στον Sprouse: “Εσύ και ο μπαμπάς σου δείχνετε φανταστικοί σήμερα”.  

Ο σκηνοθέτης ανέφερε σε συνέντευξή του στο Interview Magazine για την αίσθηση που ήθελε να αφήνει το Daddy: “Ήθελα να έχει μία περίπλοκη αίσθηση, γιατί έτσι είναι οι άνθρωποι. Υπάρχει κάτι πραγματικά όμορφο στην ασάφεια του πώς οι άνθρωποι λειτουργούν και κινούνται στον κόσμο. Αυτό το τεράστιο φάσμα που συνθέτει το τι χρειάζονται οι άνθρωποι και το τι δομεί έναν ρομαντικό δεσμό”.  

@oneofusgr

If you're here, you're one of us!