Στην αγγλική γλώσσα υπάρχει η λέξη compersion, η οποία σαν έννοια περιγράφει το ακριβώς αντίθετο συναίσθημα από αυτό της ζήλειας. Αν είσαι από αυτούς που είναι έξτρα ευφραδεις στην αγγλική και παρ’ όλα αυτά δεν αναγνωρίζεις τούτη τη λέξη, τότε μην ανυσηχείς, δεν σου χρειάζεται κι άλλο μάθημα αγγλικών. Ο συγκεκριμένος όρος δεν βρίσκεται καν στο λεξικό, ενώ ακόμα και για τους περισσότερους αγγλόφωνους είναι άγνωστος. Το compersion, ή αλλιώς το να χαίρεσαι με την χαρά του άλλου, ακόμα και όταν δεν συμπεριλαμβάνεσαι σε αυτή, είναι μια λέξη που πρωτοκυκλοφόρησε στην δεκαετία των ΄80ς και ήρθε στην επιφάνεια χάρη στην φρέσκια τότε κοινότητα των ανοιχτά πολυγαμικών. Παρ’ ότι λοιπόν η κοινωνία στην οποία ζούμε, δεν ανήκει στην πλειοψηφία της σε αυτή την κατηγορία (μέχρι στιγμής τουλάχιστον), η εν λόγω έννοια μπορεί να κάνει πολύ καλό σε κάθε είδους σχέση και αυτό θα εξερευνήσουμε από εδώ κάτω.
Ο λόγος που το όλο “κίνημα” ξεκίνησε από την πολυγαμική κοινότητα είναι απλός. Για τα άτομα που επιλέγουν να βρίσκονται σε μια ελεύθερη σχέση, είναι δεδομένο πως θα χαίρονται με το γεγονός πως ο εκάστοτε σύντροφός αντλεί ικανοποίηση και από τις σχέσεις του με άλλους συντρόφους, αλλιώς δεν θα έβαζαν φυσικά τον εαυτό τους σε αυτήν τη θέση. Στην περίπτωση τώρα μιας μονογαμικής σχέσης αυτό μεταφράζεται σε αποδοχή και στήριξη προς τον άνθρωπό σου, όταν αυτ@ βρίσκει χαρά σε κάτι που εσύ δεν μπορείς να καταλάβεις ή να ταυτιστείς με αυτό.
Ας εξηγήσουμε όμως λίγο καλύτερα τι σημαίνει και πώς ακριβώς μπορείς να το βάλεις σε πράξη. Σύμφωνα με την ψυχίατρο Dr. Liz Powell, αναλύοντας το συναίσθημα της ζήλιας, μπορούμε πιο εύκολα να καταλάβουμε την έννοια του compersion. Όπως αναφέρει, “όταν κάποιος αισθάνεται ζήλια, στην πραγματικότητα είναι το υποσυνείδητό του που λέει, έχεις κάτι που θέλω, αλλά δεν θέλω να το έχεις εσύ, θέλω να το έχω μόνο εγώ.” Το compersion λοιπόν για να το πούμε με πολύ απλά λόγια μοιάζει με τη σκέψη “έχεις κάτι που σε κάνει πολύ χαρούμενο, εγώ δεν έχω αυτό το πράγμα, αλλά χαίρομαι αληθινά που εσύ το έχεις”.
Σχετικά με το πώς θα το βάλεις στην καθημερινότητά σου (αν δεν το κάνεις ήδη ασυναίσθητα), η Dr. Powell εξηγεί πως μοιάζει λίγο σαν την εξάσκηση ευγνωμοσύνης. Προκειμένου να φέρεις αυτή τη θετικότητα στην ζωή σου θέλει καθημερινή δουλειά και επιμονή. Όπως λοιπόν όταν αισθάνεσαι αυτολύπηση, ότι όλα πάνε σου στραβά και άλλα τέτοια, βοηθάει το να σκεφτείς 5 καλά πράγματα που υπάρχουν στην ζωή σου, κάτι αντίστοιχο ισχύει και με το compersion. Κάθε φορά που πας να κάνεις μια αρνητική σκέψη σε σχέση με την ζήλια, παρατήρησε τον εαυτό σου, δέξου ότι για κάποιο λόγο αισθάνεσαι έτσι, και έπειτα κάνε φόκους σε μια θετική σκέψη, όπως το πόσο ωραία μπορεί να νιώθει ο σύντροφός σου σε αυτή τη στιγμή και πόσο χαίρεσαι για αυτό. Όπως λέει η γιατρός, αυτή η αλλαγή δεν θα έρθει ουρανοκατέβατη, θέλει χρόνο και κόπο, αλλά τα αποτελέσματα θα σε απελευθερώσουν.
Έχοντας πει όλα αυτά, προφανώς τονίζουμε πως κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε πρόκειται να γίνει ποτέ. Είναι όμως πολύ σημαντικό να προσπαθούμε κάθε μέρα για το καλύτερο, τόσο για τους γύρω μας, κοντινούς ή και μακρινούς, όσο και για την προσωπική μας εξέλιξη. Εκεί είναι άλλωστε και όλο το ζουμί, στην προσπάθεια.