Η Sharon Stone έχει χαρίσει στο κινηματογραφικό συλλογικό μας ασυνείδητο, μια εμβληματική εικόνα: αυτή με το κολλητό λευκό φόρεμα που φοράει όσο την ανακρίνουν για φόνο. Η εικόνα αυτή έχει φυσικά και κίνηση, η οποία δεν είναι άλλη από το απλό ξεσταύρωμα των ποδιών της, που αποκαλύπτει ότι δεν φοράει εσώρουχο.
Η ταινία είχε κάνει πάταγο όταν πρωτοπαίχτηκε το 1992 και αποτελεί σημείο αναφοράς όταν μιλάμε για ψυχρό sexiness ακόμα και σήμερα, τριάντα χρόνια μετά. Η ίδια η Sharon Stone παραδέχεται ότι η σκηνή αυτή ήταν τελικά “μεγάλη υπόθεση για κείνη”, ενώ λέει ότι ακόμα και σήμερα έχει το φόρεμα αυτό στην κατοχή της.
Η 63-χρονη ηθοποιός, μίλησε για πολλά στο In Style, ανάμεσα στα οποία η επιλογή του φορέματος για την ταινία και πως το έχει διατηρήσει τα τελευταία 30 χρόνια.
“Από την στιγμή που διάβασα το σενάριο, γνώριζα ότι ήμουν το σωστό πρόσωπο για να παίξω αυτόν τον ρόλο” λέει η Stone, που ήταν 32 ετών όταν ανέλαβε να υποδυθεί την Catherine Tramell και άρχισε να συνεργάζεται με την σχεδιάστρια των κοστουμιών Ellen Mirojnick. “Η Ellen με πήγε στο Rodeo Drive και μου είπε: “Μπορείς να διαλέξεις οτιδήποτε νομίζεις ότι θα ταίριαζε στον χαρακτήρα που ενσαρκώνεις”. Αποφασίσαμε να φοράει μόνο λευκά, διότι ο χαρακτήρας είχε κάτι το Χιτσκοκικό.
Η Ellen σχεδίασε όμως η ίδια το συγκεκριμένο φόρεμα, έτσι ώστε να μπορώ να καθίσω σαν άντρας στην διάρκεια της ανάκρισης. Μου έδινε την δυνατότητα να κουνάω ελεύθερα τα πόδια και τα χέρια μου, να απλωθώ και να πάρω τον έλεγχο ενός δωματίου γεμάτου με άνδρες.”
Η Stone συνέχισε, εξηγώντας πως πήγαν τα πράγματα από εκεί και πέρα. “Ο σκηνοθέτης μου είπε να βγάλω το εσώρουχό μου γιατί φέγγιζε, ενώ με διαβεβαίωσαν ότι δεν θα φαινόταν τίποτα. Όταν φυσικά είδα την ταινία ολοκληρωμένη, παρέα με κάμποσους άλλους ανθρώπους για πρώτη φορά, διαπίστωσα ότι φαίνονταν τα πάντα.”
Η Sharon Stone εξήγησε ότι ήταν ενθουσιασμένη με όλα τα ρούχα που φτιάχνονταν ειδικά γι’ αυτήν και έβαλε στο συμβόλαιό της τον όρο να γίνουν δικά της μετά το τέλος των γυρισμάτων. “Ο κόσμος μου έλεγε ότι ήμουν τρελή, η αλήθεια είναι όμως ότι δεν πληρώθηκα και τόσο καλά για αυτήν την ταινία. Εγώ πήρα 500.000 δολάρια και ο Michael (Douglas) 14 εκατομμύρια. Το να κρατήσω λοιπόν τα κοστούμια ήταν αρκετά έξυπνο.”
Στην συνέχεια εξήγησε ότι κράτησε το φόρεμα ως ένα ενθύμιο των όσων έμαθε όσο έφτιαχνε την συγκεκριμένη ταινία.
“Κράτησα και το φόρεμα και το παλτό. Το στούντιο τα είχε τοποθετήσει σε μια τσάντα με φερμουάρ και έμειναν έτσι από τότε. Κάποια στιγμή έσπασα το φερμουάρ της τσάντας, οπότε έμεινε ερμητικά κλειστή, σαν ένα αντικείμενο τέχνης ή μια πολύ cool χρονοκάψουλα.”
“Όταν το κοιτάζω τώρα, δεν μπορώ παρά να σκεφτώ το πόσα έμαθα από τα γυρίσματα αυτής της ταινίας. Έμαθα πόσο τρομακτικό μπορεί να είναι, όχι μόνο για τους άνδρες, αλλά και για την κοινωνία συνολικά να βλέπουν μια γυναίκα να δείχνει την δύναμή της και να την επιβάλει. Έμαθα επίσης πως να έχω κότσια, πως να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου και, ναι, πως να δείχνω υπέροχη στα λευκά.”