Όταν για το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη ο κορωνοϊός ήταν το τραγικότερο γεγονός του 2020, στον Λίβανο τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στις 4 Αυγούστου, μία τεράστια έκρηξη έγινε στη Βηρυτό, σκοτώνοντας περισσότερους από 200 ανθρώπους, τραυματίζοντας περίπου 6.000, διαλύοντας σπίτια και επιχειρήσεις και δημιουργώντας οικονομικές καταστροφές ύψους δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η έκρηξη, χωρίς να έχει επιβεβαιωθεί 100%, εικάζεται ότι ήταν ατύχημα και προκλήθηκε από μεγάλες ποσότητες νιτρικού αμμωνίου, που είχαν κατασχεθεί και παρέμεναν επί χρόνια σε ένα κτίριο του λιμανιού.
Μερικούς μήνες μετά, καλλιτέχνες της πόλης έχουν αρχίσει τις προσπάθειες ανάκαμψης. Τόσο αναδομώντας τα κατεστραμμένα ατελιέ, στούντιο και καταστήματά τους, όσο και δημιουργώντας νέα έργα και συλλογές. Βέβαια, δεν θυμίζουν εκείνα που έφτιαχναν την προ της έκρηξης εποχή. Τα περισσότερα έχουν εμπνευστεί απ’ όσα αυτή άφησε πίσω της, απ’ όσα χάθηκαν από αυτήν ή από την ελπίδα για το αύριο.
Οι καλλιτέχνες που δημιουργούν ξανά
Το αμερικανικό Marie Claire μίλησε και μάς σύστησε τρεις τέτοιους δημιουργούς. Οι λόγοι που μπήκαν ξανά τόσο γρήγορα στην παραγωγή δεν είναι οικονομικοί. Περισσότερο τους ενδιαφέρει να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, να δημιουργήσουν ξανά μία αίσθηση ελπίδας και κοινότητας, αλλά και να καταφέρουν να επιβιώσουν και να συνεχίσουν να στηρίζουν όσους εργάζονται για εκείνους.
Η Tania και η Dima Nawbar είναι ανάμεσα σε αυτούς τους δημιουργούς. Έχουν το L’ atelier Nawbar, στο οποίο πουλούν τα κοσμήματα που δημιουργούν. Ήδη από τον Οκτώβριο, έχουν δημιουργήσει τη συλλογή Fragments of Beirut (Θραύσματα της Βηρυτού). Δαχτυλίδια, βραχιόλια, κολιέ και σκουλαρίκια στα σχέδια και τα χρώματα των αγαπημένων τους γειτονιών της πόλης. Σχέδια και χρώματα που η έκρηξη εξαφάνισε σε μία στιγμή.
Από την άλλη, η Huda Baroudi και η Maria Hibri ετοίμασαν μία συλλογή για το homeware brand τους Bokja, ώστε να απεικονίσουν τη Βηρυτό όχι μόνο πριν, αλλά και μετά την έκρηξη. Και μετά και τον κορωνοϊό. Αφού πέρασαν ένα διάστημα, επιδιορθώνοντας αφιλοκερδώς έπιπλα που καταστράφηκαν στην έκρηξη (με κόκκινη κλωστή ως έναν παραλληλισμό στα ράμματα των γιατρών στους τραυματίες της έκρηξης), αποφάσισαν να βάλουν όλα τους τα βιώματά σε μία συλλογή. Από την ανοιξιάτικη Βηρυτό που γνώρισαν καλύτερα στο πρώτο lockdown, μέχρι τη σημερινή κατεστραμμένη της εικόνα.
Με αφορμή την έκρηξη, ο Hass Idriss βγήκε εντελώς από τα νερά του. Άφησε την υψηλή ραπτική, μιας και θεωρεί ότι μία πολυτελής συλλογή θα αποτελούσε ύβρις αυτή την περίοδο. Αντί αυτής, δημιούργησε το project Social Tapestries. Σε αυτό βλέπουμε ταπισερί, που απεικονίζουν σημερινές εικόνες της Βηρυτού, συνδυαστικά με φωτογραφίες Λιβανέζων γυναικών, που μιλάνε για τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν.