Ώρα Αργεντινής 10. Ο Diego ξυπνάει στο San Andres. Λέει ότι δεν αισθάνεται καλά, ότι η κατάσταση του μετά το χειρουργείο έχει χειροτερέψει. Θέλει να αναρρώσει γιατί υπάρχουν σχέδια. Επιστροφή στην Κούβα, επανένωση της οικογένειας. Την Κούβα θεωρεί τώρα πια σπίτι του. Είναι το νησί που τον αγκάλιασε όταν η τρελή του καρδιά είχε ανάγκη να ξεκουραστεί, όταν το τσακισμένο το κορμί έπρεπε να κλείσει τις πληγές των εξαρτήσεων. Θέλει να ανάψει δύο πούρα στον τάφο του Fidel, να δωρίσει από μία μπάλα στο γιο του Diego Junior και στον εγγονό του μικρό Aguero.
Ώρα Αργεντινής 13.02.H Dalma, η Gianinna και η Jana, οι κόρες του, του κλείνουν τα μάτια. Μετά από λίγο η ανθρωπότητα τραντάζεται:”Ο Diego Armando Maradona πέθανε”.
Πριν από 25 μέρες είχε τα γενέθλιά του. 60 χρόνια από τότε που γεννήθηκε στο Villa Fiorito, στην περιφέρεια του Buenos Aires. Μεγάλωσε με λίγο γάλα, πολλές λάσπες, μία μπάλα. Δεν ήταν απλώς η διέξοδος του, αλλά ο κόσμος του. Αυτή τον ερωτεύτηκε αμέσως. Τον άφησε να την χαϊδεύει, να κοιμάται μαζί της, του έκανε όλα τα χατίρια. Τέρμα πια τα Diegito,τώρα τον φωνάζουν “το χρυσό αγόρι” και η ομάδα των Argentinos Juniors προσφέρει στο Pibe de oro το πρώτο του συμβόλαιο. Ακολουθεί η ομάδα της καρδιάς του, η Boca, όλα τρέχουν με ταχύτητα, στα 16 του προσκαλειται στην εθνική ομάδα, αλλά ο προπονητής της είναι επιφυλακτικός: «Πολύ μικρός για Μουντιάλ», λέει ο Menotti και το μετανιώνει όταν τον βλέπει να γίνεται εξώφυλλο για τις επιτυχίες του με την εθνική νέων.
Η επόμενη συνάντηση του παγκόσμιου ποδοσφαίρου γίνεται στην Ισπανία.1982. Γεννιέται ο μύθος Μaradona. Φωτίζει την διοργάνωση με δύο γκολ, δεν είναι πια μόνο οι συμπατριώτες του που τον συγκρίνουν με τον Πελέ. Μια περιουσία καταθέτει στα πόδια του η Barcellona και τον κάνει δικό της. Στο παιχνίδι με την Atletic Bilbao, ο Andoni Coicoechea του σπάει το αριστερό πόδι, μέσα σε δύο χρόνια παίζει μόλις 36 παιχνίδια. Γράφονται τα πρώτα άρθρα που υποστηρίζουν ότι το χρυσό αγόρι είναι εξοφλημένο.
Στη Napoli δεν συμφωνούν. Η πόλη γίνεται χαλί να την πατήσει κι εκείνος της χαρίζει το ταλέντο του στην πιο ώριμη μορφή του. Είναι μια από τις λίγες φορές που ο Νότος ορθώνει ανάστημα στο Βορρά, η Napoli κατακτά δύο πρωταθλήματα και κάνει πιο έντονη την αυθάδεια της φιλοδωρώντας, μέσα στο Τορίνο, την Juventus με έξι γκολ. Οι δρόμοι παίρνουν το όνομα του, η φιγούρα του ζωγραφίζεται στους τοίχους, οι tifosi αντί για “καλημέρα” τραγουδάνε “Maradona è megl’e Pelé”, οMaradona είναι καλύτερος από τον Pele”.
1988. Μεξικό. Ο Maradona παίρνει την Αργεντινή από το το χέρι και την οδηγεί στην κορυφή. Είναι πια ο θεός και με τον συνάδελφο του αναπτύσσει σχέσεις. Όταν σηκώνεται ψηλά για να πάρει κεφαλιά από τους αμυντικούς της Αγγλίας, το μπόι του δεν αρκεί, αλλά τον βοηθάει ένα χέρι. Το slow motion δείχνει ότι είναι το δικό του, αλλά εκείνος αποκαθιστά την τάξη: «Ήταν το χέρι του Θεού». Στη συνέχεια, για να δείξει ότι και το πόδι του διαθέτει την ίδια ευλογία, χορεύει μπαλέτο στο κέντρο του γηπέδου, οι κομπάρσοι σκορπίζονται, φτάνει στον αντίπαλο τερματοφύλακα και προσφέρει στο ποδόσφαιρο ένα σπάνιο έργο τέχνης. Το χρυσό αγόρι σηκώνει ψηλά το παγκόσμιο κύπελλο, το βάζει στην συλλογή με τους πέντε τίτλους που κατέκτησε με την Νάπολι και προσπαθεί να αντέξει το βάρος του ονόματός του. Τα καταφέρνει μέχρι το 90. Ξαναφοράει την φανέλα της Αργεντινής και στον τελικό αντιμετωπίζει την Γερμανία. Χάνει από ένα πέναλτι. Στην λήξη το αγόρι κλαίει, καταγγέλλει «κέρδισε η mafia”και δείχνει πιο εύθραυστο από ποτέ. Το 1991 βρίσκεται θετικός σε αντιντόπινγκ κοντρόλ, τον αποκλείουν για 15 μήνες από το ποδόσφαιρο. Οι δαίμονες έχουν πια το πάνω χέρι, η κοκαΐνη τον τρώει, οι ειδικοί τον αποχαιρετούν με θλίψη. Αυτός δεν έχει πει την τελευταία λέξη. Το 1994 επιστρέφει στο Μουντιάλ με τα γαλανόλευκα της Αργεντινής, στην πρεμιέρα πανηγυρίζει μπροστά στην κάμερα την νίκη κατά της Ελλάδας και το γκολ που βάζει είναι δείγμα ότι η saga συνεχίζεται. Η FIFA τον ελέγχει, βρίσκει εφεδρίνη στον οργανισμό του, η Αργεντινή αποκλείεται, αυτή τη φορά δεν υπάρχει πέναλτι ούτε δάκρυα, αλλά η κραυγή «Mafia” είναι πιο διαπεραστική από ποτέ.
Το τελευταίο κεφάλαιο γράφεται στην εκρηκτική Bombonera, το γήπεδο της Boca. Οι οπαδοί κρατάνε πανό με το πορτραίτο του, φωνάζουν το όνομα του, περιμένουν ένα ακόμη θαύμα. Αυτό που προκύπτει είναι ένας ακόμη έλεγχος αντιντόπινγκ. Την ημέρα που ανακοινώνει το οριστικό του Adios στην ενεργό δράση, δίπλα βρίσκεται μία τούρτα με 36 κεράκια.
Ακολουθούν γεγονότα ήσσονος σημασίας. Ο Maradona γίνεται προπονητής με μικρές ή μεγάλες επιτυχίες, δίνει συνεντεύξεις, διεκδικεί την προσοχή και την λατρεία που έχει συνηθίσει, ενίοτε με λάθος τρόπους.Πιο λάθος είναι αυτός που συνέβη στις 13.02 στο San Andres. “Ο Μaradona είναι νεκρός”, λένε τα ψυχρά ανακοινωθέντα και ξαναγίνεται viral το βίντεο όπου έξω από το σπίτι τον περιμένει ο Manu Chao για να του τραγουδήσει “η ζωή είναι λοταρία”…