Πίσω στον Ιανουάριο του 2021, λίγο καιρό αφότου είχε σκάσει το πρώτο της κομμάτι “Rotonda”, είχαμε προβλέψει ότι η Penny θα γίνει από τα πιο συζητημένα ονόματα της fem rap σκηνής. Μετά από μία σειρά επιτυχημένων singles και συνεργασίες με άλλες εκπροσώπους της ταχύτατα ανερχόμενης σκηνής της ελληνικής hip – hop μουσικής, η Penny επέστρεψε με το ντεμπούτο άλμπουμ της “Cabaret de Lumiere”, γεμάτη αυτοπεποίθηση και έτοιμη να δεχτεί στο κεφάλι της το στέμμα της εγχώριας βασίλισσας του drill.
Η Penny μπήκε στο studio με ένα all star cast παραγωγών όπως ο Grizzle, ο Gojix, ο Smintzis και ο Argy W, που την εμπιστεύονται από τα πρώτα της βήματα, και άλλους παραγωγούς που φροντίζουν να διαμορφώσει έναν αιχμηρό, προσωπικό ήχο, και επί 8 μήνες εργάζονταν για τη δημιουργία του πρώτου της δίσκου με 9 αψεγάδιαστα tracks. Παράλληλα, η δημιουργική ομάδα που τη συνοδεύει όπως μπορούμε να συνάγουμε από τη δραστηριότητά της στο Instagram, το Vanity Crew, έστηνε το σύμπαν του “Cabaret de Lumiere” το οποίο και διέπεται από μια 20s’ αισθητική, εύρημα όχι μόνο ευχάριστο επειδή δημιουργεί αυτή την απροσδόκητη (που όμως βγάζει απόλυτο νόημα) συνάντηση της εν λόγω δεκαετίας με το απόλυτα σύγχρονο fem rap της, αλλά και καθοριστικό για το αποτύπωμά της. Η ενασχόλησή της με το θέατρο, η σκοτεινή ατμόσφαιρα που αναπόδραστα, λόγω της ιδιαίτερης χροιάς της φωνής της, φέρουν όλα τα κομμάτια της, η παράνοια ενός γκροτέσκ τσίρκου που σκιαγραφεί τα συναισθήματα της γενιάς της για την κοινωνική συνθήκη που βιώνουν και ίσως ένα nod στα δεύτερα roaring 20s (καθαρά προσωπική μου υπόθεση) έπειτα από 2 χρόνια πανδημίας συνθέτουν την ταυτότητα του ντεμπούτου της και το κάνουν αυτόματα σχεδόν κλασικό, ανεβάζοντας βέβαια τον πήχη για οτιδήποτε ακολουθήσει μετά.
Το πρώτο single του δίσκου, το ομότιτλο “Cabaret de Lumiere”, έδωσε τον τόνο για τη νέα, πιο σίγουρη και πιο μεστή εκδοχή της ράπερ. Φαίνεται πως αυτά τα δύο χρόνια μπροστά από το μικρόφωνο, με singles, live εμφανίσεις σε Θεσσαλονίκη, την ιδιαίτερη πατρίδα της, και Αθήνα υπήρξαν καθοριστικά για την Penny και την καθιέρωση του ιδιαίτερου ύφους της. Η ράπερ είναι πλέον πιο σίγουρη για το flow της, ενώ είναι ιδιαίτερα εμφανές ακόμα και από την πρώτη ακρόαση ότι έχει προηγηθεί μελέτη και εξάσκηση για τη δημιουργία αυτού του άλμπουμ και την προσωπική της εξέλιξη.
Στο “Cabaret de Lumiere” η Penny δεν φοβάται. Δεν φοβάται να γίνει πιο μελωδική, ακόμα πιο “ρομαντική”, όπως ίσως να έλεγε και η ίδια, έχει πάει ένα βήμα πιο πέρα από τα ψήγματα λυρισμού που μας έδινε στα πρώτα της κομμάτια, ενώ η οργή της, πιο ακατέργαστη και ωμή στους στίχους των singles της, έχει τώρα μια νηφαλιότητα, εκπορεύεται από τη φεμινιστική της φύση, όμως ο διεκδικητικός και ενδυναμωτικός λόγος της έχει μεστώσει, φέρει μια ωριμότητα.
Η ίδια έγραψε για το πρώτο της ολοκληρωμένο μουσικό πόνημα: “Συνήθως δεν γράφω πολλά, άλλα σήμερα θα γίνω λίγο ρομαντική. Νιώθω τρομερή ευγνωμοσύνη γι’ αυτόν τον δίσκο γιατί μέσα από τη μουσική βρήκα ένα τρόπο να ζήσω και να εκφραστώ όπως θέλω. Η επαφή μου με το θέατρο ήταν βασική επιρροή για τον δίσκο μου, ένα θέατρο που μου έμαθε τόσα πολλά, άλλα ποτέ δεν χώρεσα σε αυτό. Γνώρισα και δούλεψα με κόσμο που θα ευχαριστώ μια ζωή, με πρώτο τον Κωτσο που επί 8 μήνες ηχογραφούσε το δίσκο χωρίς να ζητήσει τίποτα, με συμβούλευε και ήταν πάντα δίπλα μου. Όλες μου τις φίλες που με στήριζαν από την αρχή. Τα παιδιά μου Νεφέλη, Τάσο, Βίκυ και Ιωάννα που σε μια κουβέντα στη ρωμαϊκή για να κάνουμε ένα κλιπ έγινε το Vanity, που είναι μαζί μου, ακούνε και προσπαθούν να δώσουν ζωή στις ιδέες μου. Τον Argy για όλη τη βοήθεια του. Όλους τους παραγωγούς που μου εμπιστεύτηκαν τη μουσική τους. Τον Πάνο για τα υπέροχα εξώφυλλα. Την Αλεξία που φτιάχναμε μαζί επί πόσους μήνες με άπειρα μπουκάλια κρασιού το καμπαρέ του φωτός.Κι όλο τον κόσμο που δούλεψε και ρωτούσε με αγάπη πότε θα είναι όλα έτοιμα. Γιατί όπως είπε και η Αλεξία, από παιδιά μια κοινή πατρίδα έχουμε όλοι και αυτή είναι η τέχνη. Και χαίρομαι πολύ που για μας είναι και η μόνη. Γιατί αν έμαθα κάτι από το θέατρο είναι ότι δεν κάνεις τίποτα μόνο σου, όλες οι ιδέες εξελίσσονται και υλοποιούνται μέσα από την ομάδα. Για αυτό και κάθε φορά που μου λένε κάτι για τη μουσική λέω ευχαριστούμε και όχι ευχαριστώ. Και επειδή αν δεν υπάρχει beat από πίσω εγώ δεν το ‘χω με το γράψιμο. Έρχονται άλλα τρία κλιπ. Καλή ακρόαση. Μέχρι να κάψουμε τον κόσμο”.
Το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ της Penny είναι σημαντικό γιατί σφραγίζει την άνοδο του fem rap, που βγαίνει πλέον από τους δρόμους, τα διαμερίσματα, τα αυτοσχέδια στούντιο και τα live σε καταλήψεις και κατακτά σιγά – σιγά την ελληνική hip – hop σκηνή που πλειοψηφικά εκπροσωπείται από άνδρες και έχει ως κυρίαρχο υποείδος την trap, η οποία χαρακτηρίζεται από σεξιστικό στίχο, την αντικειμενοποίηση του γυναικείου φύλου και τη διαιώνιση στερεοτύπων κατά του. Μιας και είναι από τις ελάχιστες παρουσίες της εγχώριας φεμινιστικής rap σκηνής με ολοκληρωμένο άλμπουμ, η Penny είναι μπροστά, τρέχει και ετοιμάζεται να κόψει την κορδέλα, κάτι που ίσως φέρει το είδος που εκπροσωπεί στη mainstream σφαίρα. Γυναικείο rap, 2, 3 και…