Σε μια ιδανική κατάσταση και σε μια ιδανική οικογένεια, οι γονείς συμπεριφέρονται στα παιδιά τους με σεβασμό και αγάπη σε κάθε στάδιο της ζωής τους από την παιδική ηλικία, στην εφηβεία και τελικά στην ενηλικίωση. Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι πάντα τόσο ιδανικά. Πολλά παιδιά μεγαλώνουν με γονείς των οποίων η συμπεριφορά μπορεί να τα βλάψει σε σημείο συναισθηματικής κακοποίησης. Παιδιά που έχουν μεγαλώσει με αυτόν τον τρόπο συχνά το δείχνουν ως ενήλικες παρουσιάζοντας συγκεκριμένα σημάδια στην συμπεριφορά τους.

” Η κακοποιητική συμπεριφορά από τα άτομα που υποτίθεται ότι παρέχουν φροντίδα στο παιδί, όπως είναι η λεκτική και συναισθηματική βία, οι διαρκείς παρατηρήσεις και επικρίσεις, η συναισθηματική απομόνωση, η απόρριψη, προκαλούν βλάβες και τραύματα στην συναισθηματική και ψυχολογική κατάσταση του παιδιού” λέει η ψυχοθεραπεύτρια  Mayra Mendez στο Bustle.

Αυτές οι βλάβες μπορεί να χρονίζουν και να ακολουθούν το άτομο σε όλη του την ζωή. Φυσικά οι γονείς είναι άνθρωποι κι αυτοί και είναι δυνατό να κάνουν λάθη, κάποιοι όμως έχουν μεγαλύτερα ψυχολογικά προβλήματα και οι ίδιοι, τα οποία κάποιες φορές περνούν στις δικές τους οικογένειες. Φυσικά δεν θα παρουσιάσουν όλα τα παιδιά των κακοποιητικών ή καταπιεστικών γονέων τα ίδια σημάδια ως ενήλικες, ενώ αν παρουσιάζετε κάποια από αυτά δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είχατε συναισθηματικά κακοποιητικούς γονείς. Αν όμως έχετε μια τεταμένη σχέση μαζί τους, πιθανά να ανήκετε κι εσείς στα παιδιά που καταπιέστηκαν συναισθηματικά από κάποιον ή και τους δύο γονείς τους.

Δεν έχετε υγιείς σχέσεις με τους άλλους

Είναι δύσκολο να συνάψετε υγιείς σχέσεις με άλλους ανθρώπους όταν το παράδειγμα που είχατε από το σπίτι και τους γονείς σας ήταν αντίθετο. Αν έχετε διδαχθεί να επικοινωνείτε με παθητικο-επιθετικό, ή χειριστικό τρόπο. Αν έχετε μάθει να μην πλησιάζετε πολύ κοντά για να μην πληγωθείτε, αυτό ίσως οφείλεται σε συναισθηματική κακοποίηση στην παιδική σας ηλικία. “Η ικανότητα να εμπλεκόμαστε σε υγιή μοτίβα σχέσεων ενισχύεται από την κοινωνική και συναισθηματική μας ευχέρεια” λέει η Mendez. “Όταν τα παιδιά έχουν βιώσει συναισθηματική καταπίεση από τους γονείς τους η ικανότητά τους να εμπιστεύονται και να χτίζουν υγιείς σχέσεις μειώνεται.”

Έχετε χαμηλή αυτοεκτίμηση

Το να τα βγάλετε πέρα με την λεκτική κακοποίηση όσο μεγαλώνετε δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αν σας έκαναν διαρκώς κακή κριτική ή σας έλεγαν ότι δεν είστε επαρκείς, είναι πιθανό να μεταφέρετε αυτές τις ιδέες για τον εαυτό σας και στην ενήλικη ζωή σας.

“Όταν εκτιθέμεθα διαρκώς σε μειωτικές συμπεριφορές, όταν μας φωνάζουν, μας χαρακτηρίζουν με διάφορα αρνητικά επίθετα ή μας τιμωρούν συχνά, δημιουργούνται τα θεμέλια για να αμφιβάλουμε για τον εαυτό μας, να τον μισήσουμε ή να πιστέψουμε ότι δεν αξίζουμε.” λέει η Mendez. “Η συναισθηματική κακοποίηση καταστρέφει την ελπίδα, την υπερηφάνεια και την ύπαρξη κινήτρων. Προβλήματα ψυχικής υγείας είναι πολύ πιθανό να προκύψουν αργότερα ή επίσης δυσκολία στη διαχείριση των συναισθημάτων.”

Έχετε την τάση να είστε πεσιμιστές

“Αν μεγαλώνοντας ακούγατε μόνο αρνητικά πράγματα, ίσως να είναι δύσκολο να δείτε τα θετικά της ζωής σας. Η μακροχρόνια έκθεση στην αρνητικότητα και οι προσωπικές επιθέσεις που έχετε δεχθεί, βλάπτουν την ικανότητά σας να νοιώσετε ελπίδα” λέει η Mendez. “Μια αρνητική θεώρηση του εαυτού σας αλλά και της ζωής παγιώνεται με τον καιρό.”

Απωθείτε τα συναισθήματά σας

Η απώθηση των συναισθημάτων σας είναι ένας μηχανισμός άμυνας που είναι δυνατό να έχετε αναπτύξει από την παιδική σας ηλικία προσπαθώντας να αντιμετωπίσετε την συναισθηματική κακοποίηση από τους γονείς σας-αν αγνοούμε ένα συναίσθημα δεν χρειάζεται να το νοιώσουμε κι έτσι η ζωή είναι πιο διαχειρίσιμη. Αυτό όμως μπορεί να προκαλέσει προβλήματα αργότερα στην ζωή μας καθώς θα μας δυσκολέψει να δεθούμε με άλλους ανθρώπους και να νοιώσουμε βαθύτερα συναισθήματα.

“Τα παιδιά μαθαίνουν να καταπιέζουν τα συναισθήματά τους για να επιβιώσουν από τον πόνο που τους προκαλούν οι συναισθηματικές επιθέσεις των γονέων.” λέει η Mendez. “Το να απωθούν τα αισθήματά τους είναι απαραίτητο για την ψυχολογική τους επιβίωση.”

Επιθυμείτε διαρκώς την προσοχή

Αν υπήρξατε παραμελημένο παιδί ή λαμβάνατε μόνο αρνητική προσοχή, είναι ίσως φυσικό να ψάχνετε για συναισθηματική κάλυψη με άλλους τρόπους. Ακόμα κι αν έχετε αρκετή προσοχή και ενθάρρυνση τώρα στην ζωή σας, μπορεί ακόμα να την αποζητάτε γιατί σας έλειψε ως παιδί.

“Όταν ένα παιδί δεν λαμβάνει ενθάρρυνση, έπαινο ή αποδοχή, μεγαλώνει αναζητώντας την προσοχή των άλλων” λέει η Mendez. “Η συναισθηματική κακοποίηση οδηγεί το παιδί σε συναισθηματική πείνα, κάτι που συχνά προκαλεί τέτοιες συμπεριφορές όπως η διαρκής επιθυμία για προσοχή.”

Θέλετε να διαπρέπετε

Αν και το να εργάζεται κανείς σκληρά για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του δεν συνδέεται απαραίτητα με την συναισθηματική κακοποίηση, ο οικογενειακός ψυχίατρος Dawn Friedman λέει στο Bustle ότι κάποιες φορές τα παιδιά των κακοποιητικών γονέων “κυνηγούν την επιβράβευση προσπαθώντας να διαπρέψουν ακαδημαϊκά ή επαγγελματικά.” Αν και η επιβράβευση που παίρνουν είναι προσωρινά ικανοποιητική, “δεν είναι κάτι το σταθερό κι έτσι καταλήγουν να κυνηγούν κάτι άπιαστο- τον γονεϊκό έπαινο που επιθυμούν”. Αν συνειδητοποιήσετε κάτι τέτοιο για εσάς, λέει ο Friedman, “γίνετε λίγο πιο επιεικείς με τον εαυτό σας και αρχίστε να παίρνετε πιο ρεαλιστικές αποφάσεις για το που να επικεντρώσετε τις προσπάθειές σας.”

Ζητάτε πολύ συχνά συγγνώμη

Αν πιάσετε τον εαυτό σας να ζητάει συγγνώμη συχνά για τον απλό λόγο, ότι εκφράζετε τις βασικές ανάγκες σας δηλαδή, θα μπορούσε να είναι σημάδι ότι είχατε κάποιον γονέα που σας έκανε να νοιώθετε σαν βάρος. Αν ζητάτε συγγνώμη απλά και μόνο γιατί επιθυμείτε ένα ποτήρι νερό ή γιατί χρειάζεται να πάτε στην τουαλέτα, ο Friedman λέει ότι θα μπορούσε να είναι δείγμα ότι κάποιος γονέας σας σας έχει δώσει το μήνυμα ότι “αυτές οι απλές ανάγκες ήταν παράλογες και ενοχλητικές” κι ότι “είναι πραγματικά δύσκολο να τις ξεπεράσετε ως ενήλικες” πράγμα που σημαίνει ότι ζητάτε συγνώμη όλη την ώρα.

Είστε ξεθεωμένοι αφού συναντηθείτε με τους γονείς σας

Αν είστε εσωστρεφείς ή έχετε γονείς με έντονες προσωπικότητες, είναι απόλυτα φυσικό να νοιώθετε κάπως ταλαιπωρημένοι μετά από μια συνάντηση μαζί τους. Σύμφωνα με τον Friedman, αν η έντασή σας είναι μεγάλη ή αισθάνεστε θλιμμένοι αφού τους συναντήσετε, μπορεί να σημαίνει ότι έχετε κακοποιηθεί συναισθηματικά ως παιδί. “Οι γονείς μας είναι συχνά ενοχλητικοί ή βγαίνουν εκτός ορίων, αν όμως δυσκολεύεστε να επανέλθετε αφού περάσετε κάποιον χρόνο μαζί τους (ακόμα και στο τηλέφωνο), αυτό είναι ένα σημάδι ότι η σχέση σας είναι τοξική.”

Ο γονέας σας σας πείραζε υπερβολικά

Το να μας πειράζουν τα μέλη της οικογένειάς μας είναι φυσιολογικό, όταν όμως αυτά τα πειράγματα μας πληγώνουν γιατί πιθανά να στοχεύουν στις ανασφάλειές μας, τότε αυτό ισοδυναμεί με ψυχολογική κακοποίηση. Ιδιαίτερα εάν χρησιμοποιήθηκε για να κρατήσει την αυτοεκτίμησή σας χαμηλά.

“Άτομα που έχουν εκτεθεί σε επαναλαμβανόμενα πειράγματα, κοροϊδίες και προσπάθειες να καμφθεί το ηθικό τους, μαθαίνουν να αλληλοεπιδρούν με τους άλλους με αυτόν τον τρόπο.” λέει η Mendez.

Σας αγνοούσαν

Η λεκτική κακοποίηση είναι ο πιο προφανής τύπος συναισθηματικής κακοποίησης, το να σας αγνοούσαν όμως ή να σας έκαναν να νοιώθατε εξοστρακισμένοι είναι επίσης σημαντικό. Αν νοιώθατε διαρκώς παραμελημένοι ως παιδιά, αυτό μπορεί να σας οδηγήσει σε αρνητικά μοτίβα συμπεριφορών ως ενήλικες.

“Αυτό συμβαίνει όταν εκφράζετε μια ανάγκη σας ή μια άποψη που δεν υποστηρίζεται από τους γονείς σας, με αποτέλεσμα να νοιώθετε ότι σας παραμερίζουν.” λέει η ψυχοθεραπεύτρια Holly Brown στο Bustle. “Αγνοώντας σας, σας δίνουν να καταλάβετε ότι  δεν σας εγκρίνουν.”

Σας σύγκριναν συχνά με τα αδέρφια σας

Μια άλλη τακτική συναισθηματικής κακοποίησης είναι η διαρκής σύγκριση με τα αδέρφια σας.

“Αντί οι γονείς σας να επισημαίνουν τα δυνατά σας σημεία, έκαναν το αντίθετο και μάλιστα σε σχέση με τις επιδόσεις των αδερφιών σας,” λέει η Brown. “Αυτό δεν είναι μόνο κακό για την αυτοεκτίμησή σας, μπορεί να έχει υπονομεύσει την σχέση που έχετε με τα αδέρφια σας, οδηγώντας σας σε αντιπαλότητα.”

Σας πίεζαν και σας αμφισβητούσαν

Μερικές φορές η συναισθηματική κακοποίηση μοιάζει με αγάπη υπό όρους. Αν δηλαδή η αγάπη των γονιών σας καθοριζόταν από το πως τα πηγαίνατε στο σχολείο ή τα αθλήματα, αυτό μπορεί να έχει αφήσει τα σημάδια του. Είναι όμως σημαντικό να θυμόμαστε ότι υπάρχουν άνθρωποι που μας αγαπούν άνευ όρων, ακόμα κι αν δεν πήραμε εκείνη την προαγωγή.

“Ο φόβος ενός παιδιού ότι θα χάσει την αγάπη των γονέων του αν δεν είναι αρκετά καλό σε κάτι μπορεί να οδηγήσει σε ανασφάλεια και σε μια αίσθηση ότι οι σχέσεις είναι πάντα υπό προϋποθέσεις.”

@oneofusgr

If you're here, you're one of us!