Δεν υπάρχει συγγραφέας που να μην ονειρεύεται να του συμβεί αυτό που συνέβη στον Walter Mosley: να επαινέσει δημόσια το έργο του ο ίδιος ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα βιβλία του, αν και γνώριζαν ήδη επιτυχία, έγιναν ανάρπαστα εν μία νυκτί, όταν ο Bill Clinton τον αποκάλεσε αγαπημένο του συγγραφέα κι έφτασε μάλιστα να τον καλέσει στον Λευκό Οίκο για δείπνο. Βλέπετε ο δρόμος του δεν ήταν πάντα στρωμένος με ρόδα, όπως δεν ήταν κανενός μαύρου συγγραφέα, τουλάχιστον εκείνη την εποχή.

Γιός μιας Εβραίας κι ενός μαύρου από την Λουϊζιάνα, μεγάλωσε στην Νότια Καλιφόρνια και περιπλανήθηκε αρκετά ώσπου να καταλήξει να σπουδάσει προγραμματιστής ηλεκτρονικών υπολογιστών αλλά και πολιτικές επιστήμες. Εργάστηκε στην συνέχεια και ως τα 34 του χρόνια ως προγραμματιστής αλλά και σύμβουλος επιχειρήσεων, βγάζοντας μάλιστα αρκετά χρήματα. Τότε του προέκυψε η συγγραφή. Αφού άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα δημιουργικής γραφής στο City College, εξέδωσε ένα διήγημα. Η δασκάλα του, η διάσημη Ιρλανδή συγγραφέας Edna O’Brien όμως, τον προέτρεψε να γράψει κάτι μεγαλύτερο, ένα μυθιστόρημα. Αυτό κι έκανε και το αποτέλεσμα ήταν το Gone Fishing στο οποίο πρωταγωνιστούν δύο νεαροί μαύροι άνδρες. Προσπάθησε να βρει εκδοτικό να τον αναλάβει όμως αυτό δεν στάθηκε δυνατό.
“Οι άνθρωποι το έβλεπαν και μου έλεγαν ‘Ποιος θα το διαβάσει αυτό;’ Όλοι το απέρριπταν. Έλεγαν ότι δεν θα ήταν εμπορικό. Αυτό που εννοούσαν όμως ήταν ότι οι λευκοί δεν διαβάζουν μαύρους συγγραφείς που μιλούν για μαύρους ήρωες.”

Όσο παρακολουθούσε ακόμα τα μαθήματα δημιουργικής γραφής στο City College του Harlem, ολοκλήρωσε το διάσημο πια Devil in a blue dress και με την βοήθεια ενός καθηγητή του, κατάφερε να βρει ατζέντη και στην συνέχεια εκδοτικό οίκο (1990). Το μυθιστόρημα εκδόθηκε, γνώρισε επιτυχία και ο ίδιος ο συγγραφέας παράτησε τελείως την δουλειά του ως προγραμματιστής για αφιερωθεί στην νέα του αγάπη, το γράψιμο. Και καλά έκανε διότι έγινε διάσημος, κέρδισε βραβεία και δόξα και πρόσφερε στον κόσμο τον εμβληματικό μαύρο χαρακτήρα Easy Rawlins και μια δυνατή ματιά στην ζωή της μαύρης κοινότητας της Αμερικής.

Χρόνια μετά, βρήκε εκδοτικό για το Gone Fishing το οποίο πήγε μια χαρά στις πωλήσεις.
Αφού γνώρισε την επιτυχία, ο Walter Mosley ξαναγύρισε στο City College προκειμένου να πείσει τον πρόεδρό του να δημιουργήσει ένα διετές εκδοτικό πρόγραμμα για μειονότητες.
“Ο ρατσισμός, όπως και ο σεξισμός” λέει ο ίδιος, “βρίσκεται παντού. Ο εκδοτικός χώρος αλλάζει σιγά σιγά, τα πράγματα είναι όμως ακόμα άσκημα. Υπάρχουν πολύ λίγοι έγχρωμοι συγγραφείς και οι εκδοτικοί δεν σου δίνουν σημασία μέχρι να αναγκαστούν να το κάνουν. Όταν δηλαδή πρόκειται να χάσουν χρήματα ή επιρροή, τότε αναγκάζονται να αλλάξουν.”
Εύκολα μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι ο Walter Mosley βοήθησε ώστε περισσότεροι ικανοί έγχρωμοι άνθρωποι να μπορέσουν να μπουν στην εκδοτική βιομηχανία. Όταν μάλιστα η PEN-International, ο μεγάλος αυτός διεθνής οργανισμός για ποιητές και συγγραφείς αρνήθηκε να προσλάβει έγχρωμους υπαλλήλους, εκείνος παραιτήθηκε (2002). Ο ίδιος του ο ήρωας, ο Easy Rawlins βαδίζει πάνω στην γραμμή που χωρίζει την μαύρη από την λευκή κουλτούρα, δίνοντάς του την ευκαιρία να εξερευνήσει τα όρια του ρατσισμού στην Αμερική της εποχής, καθώς και κοινωνικά ζητήματα που αφορούν στην μαύρη κοινότητα.
Μοιάζει λες και οι ήρωες των βιβλίων του βαδίζουν πάνω στα σοφά λόγια του πατέρα του συγγραφέα. Του είχε πει κάποτε:

“Walter κοίτα, αν θέλεις να τα πας τόσο καλά όσο κι ένας λευκός στην δουλειά σου, θα πρέπει να πηγαίνεις για δουλειά μισή ώρα νωρίτερα και να φεύγεις μισή ώρα αργότερα. Αν θέλεις να τα πας καλύτερα απ’ αυτόν θα πρέπει να πηγαίνεις μία ώρα νωρίτερα και να φεύγεις μία ώρα αργότερα.”

“Μα αυτό είναι άδικο” απάντησε ο Walter

“Αν είσαι μαύρος στην Αμερική, την βλέπεις τόσο πολύ πιο καθαρά. Εμείς γνωρίζουμε την ιστορία της χώρας καλύτερα, διότι ξέρουμε και το κομμάτι της που μας αφορά και στο οποίο δεν πιστεύουν εκείνοι”

 

@oneofusgr

If you're here, you're one of us!