Όπως φροντίζει καθημερινά να μας υπενθυμίζει η επικαιρότητα δεν είναι καθόλου εύκολο να είσαι γυναίκα. Ποτέ δεν ήταν. Ούτε το 1938 που το αμερικάνικο περιοδικό Parade φιλοξενούσε ένα photostory με tips για το πρώτο ραντεβού προς αδέσμευτες δεσποινίδες. Κατά καιρούς, οι εν λόγω φωτογραφίες που συνοδεύονται από συμβουλές για κορίτσια που φιλοδοξούν να βρουν “τον άντρα των ονείρων τους” ανασύρονται από τα βάθη του διαδικτύου και παρουσιάζονται εκ νέου.
Η πρώτη φορά που δημοσιεύτηκαν ήταν μέσω του Retronaut, του site με τα σπάνια φωτογραφικά αρχεία του παρελθόντος. Αυτό που έχει ωστόσο ενδιαφέρον, είναι το γεγονός ότι όλες τις φορές που έχουν αναπαραχθεί προσεγγίζονται ως αστείες, ή ακόμα χειρότερα “διαχρονικές”. Εμάς πάλι μας φαίνονται το λιγότερο εξοργιστικές, απαράδεκτες και σεξιστικές καθώς αναπαράγουν το ένα στρεβλό στερεότυπο για το γυναικείο φύλο μετά το άλλο και γι αυτό αποφασίσαμε να τις αποδομήσουμε.
Μην κάθεστε με περίεργη στάση σώματος – μη δείχνετε ότι βαριέστε, ακόμα κι αν έτσι νιώθετε. Να είστε σε εγρήγορση και αν πρέπει να μασήσετε τσίχλα (αν και δεν συστήνεται) να το κάνετε ήσυχα και με το στόμα κλειστό.
Η αλήθεια είναι πως δεν περιμέναμε ένα περιοδικό στα τέλη της δεκαετίας του ‘30, είχαμε κι εκείνη τη θεία που μας έλεγε ότι τα κορίτσια δεν κάθονται με ανοιχτά πόδια. Το ότι θα καθόμαστε όπως νιώθουμε το θεωρώ αυτονόητο, για αυτό και θα σταθώ στο κομμάτι της βαρεμάρας. Ραντεβού είναι, τι να κάνουμε, μπορεί να συμβεί κι αυτό και να μην πάει όπως περιμέναμε, αν βαρεθούμε, δεν θα κάτσουμε να προσποιηθούμε ότι ο άνθρωπος απέναντί μας μάς κρατά το ενδιαφέρον.
Θα παραμείνουμε ευγενικές, όπως οφείλουμε σαν μέλη αυτής της κοινωνίας ανεξαρτήτως του φύλου μας και θα λήξουμε το ραντεβού καθώς, καμία μας δεν είναι υποχρεωμένη να περάσει χρόνο με κάποιον που νιώθει ότι δεν της ταιριάζει. Επίσης αυτός ο κάποιος δεν μας χρωστάει τίποτα και μπορεί να συνεχίσει ελεύθερος τη ζωή του μέχρι να βρει το άτομο με το οποίο πραγματικά “συναντιούνται”. Ότι δηλαδή τι; Θα έπρεπε δύο άνθρωποι να εγκλωβιστούν σε μία σχέση χωρίς κοινά σημεία επαφής, απλώς και μόνο για να μην είναι single; Για την τσίχλα, που έχει ταυτιστεί πολλάκις στον ξένο αλλά και ελληνικό κινηματογράφο με το στερεότυπο της αφελούς γυναίκας, δεν θα μιλήσω.
Ντυθείτε στο μπουντουάρ σας για να διατηρήσετε το μυστήριο. Να είστε έτοιμες όταν το ραντεβού σας φτάσει, μην τον κάνετε να περιμένει. Χαιρετήστε τον με ένα χαμόγελο!
Εδώ έχουμε αυτό το οριακά επικίνδυνο τσιτάτο που μας θέλει σεμνές και “να αφήνουμε και τίποτα στη φαντασία”, το οποίο έχει δύο φοβερές αναγνώσεις: η μία είναι ότι αν ντυνόμαστε “αποκαλυπτικά” φαινόμαστε εύκολες ή τα “δίνουμε όλα στο πιάτο” κι έτσι δεν μένει τίποτα για τον άνδρα να… ανακαλύψει στην πορεία, λες και είμαστε τόπος ανασκαφών ή τέλος πάντων λες και εκείνος δεν έχει ξαναδεί βυζιά. Ή άλλη που είναι και – δυστυχώς – εξαιρετικά επίκαιρη είναι ότι αν ντυνόμαστε προκλητικά, δεν φταίει ο άνδρας αν δεν “μπορέσει να συγκρατηθεί”. Εμείς δεν μπορούμε να συγκρατηθούμε, να συγκροτήσουμε την οργή μας συγκεκριμένα που τέτοιες προβληματικές αντιλήψεις επιβιώνουν ανά τους αιώνες, ή δυστυχώς αποτελούν κανόνα σε κάποια άλλα σημεία του πλανήτη.
Κατά τα άλλα, τα έχουμε ξαναπεί πολύ αναλυτικά για το “Πόση ώρα σου παίρνει να ετοιμαστείς πια;” εδώ, αυτή την ατάκα που ακούνε διαρκώς όσες από εμάς αντιμετωπίζουν το στιλ και τη μόδα με έναν δικό τους μοναδικό τρόπο κι αυτό, όχι μόνο τις κάνει να φαίνονται στα μάτια των άλλων ρηχές, αλλά τους φορά και το στερεότυπο ότι για να είναι τόσο “περιποιημένες” περνάνε ώρες μπροστά από τον καθρέφτη. Στο μεταξύ, δεν έχω γνωρίσει ΜΙΑ γυναίκα να αργεί να ετοιμαστεί, έχω γνωρίσει άτομα που είναι αφηρημένα κι αργούν κι άλλα που είναι συνεπείς σε βαθμό αηδίας. Ανθρώπινα δηλαδή χαρακτηριστικά που δεν έχουν να κάνουν με το φύλο. Α! Και μην ξεχνάτε κορίτσια να χαμογελάτε, ε; Στα αγόρια βέβαια δεν δίνει κανείς παρόμοιες συμβουλές, καθώς το χαμόγελο θα έσπαγε την πολύ καλά δομημένη macho εικόνα τους. Oh.dear.God.
Αν ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ σουτιέν, φορέστε ένα, μην τραβάτε τον κροσέ σας και προσοχή να μην κάνει το καλσόν σας ζάρες.
Ευτυχώς, τόσοι αγώνες κορίτσια, καταφέραμε και γλιτώσαμε από τον κορσέ, τα καλσόν πλέον έχουν καλύτερη εφαρμογή και ΕΥΤΥΧΩΣ η πανδημία μας δίδαξε ότι μία ζωή χωρίς σουτιέν είναι μία μαγική ζωή. Το αν χρειάζεται να φοράμε ή όχι θα το κρίνουμε εμείς, ευχαριστούμε αγαπητό περιοδικό. Τελικά σε αυτό το ρημάδι το ραντεβού επιτρέπεται να κουνιόμαστε καθόλου ή πρέπει να στεκόμαστε λες και είμαστε εκθέματα του Madame Tussauds;
Οι άνδρες δεν γουστάρουν κορίτσια που δανείζονται το μαντήλι τους και το γεμίζουν κραγιόν. Βαφτείτε σε μέρος που δεν μπορεί να σας δει.
Μη χρησιμοποιείτε τον καθφρέφτη του αυτοκινήτου για να διορθώσετε το makeup σας. Ο άνδρας τον χρειάζεται για την οδήγησει και τον ενοχλεί πάρα πολύ να πρέπει να γυρίσει για να δει τι είναι πίσω του.
Δεν έχει τύχει να βγω ραντεβού με άντρα που να κουβαλά handkerchief (έχει διαφορά από την ποσέτ, δηλαδή το διακοσμητικό μαντήλι πέτου) και μάλλον καλύτερα, καθώς αυτό έρχεται πακέτο και μ’ ένα αναχρονιστικό συμβολισμό – χρησιμοποιείται για πρακτικούς σκοπούς πχ σκούπισμα ιδρώτα, μύτης, αλλά ένας gentleman της εποχής επιβάλλονταν να κρατά ένα πρόχειρο για να σκουπίσει τα δάκρυα κάποιας “όμορφης παρουσίας” (όπως διάβασα σε ένα άρθρο σε ανδρικό site – πεθαίνω). Γιατί φυσικά μόνο οι γυναίκες κλαίνε επειδή είναι αδύναμες και ευσυγκίνητες, οι άνδρες απλά ιδρώνουν κι έχουν μύξες.
Αλλά ας πάμε στο αγαπημένο μου part. Το makeup. Γιατί να μη μας δει να βαφόμαστε; Θα νομίζει ότι έτσι ξυπνάμε μέχρι να παντρευτούμε και να κάνουμε τα παιδιά του ή μήπως τον “εξαπατάμε” γιατί δεν του δείχνουμε “τη φυσική μας ομορφιά”; Όσο για τον καθρέφτη του αυτοκινήτου, πιστεύετε ότι είμαστε τρελές και θέλουμε να σκοτωθούμε; Εδώ μάλλον έψαχναν πώς να γεμίσουν την ύλη, δεν εξηγείται αλλιώς.
Σημαντική σημείωση: Προσέχετε στις λεζάντες ότι πάντα γράφει “άνδρες – men” και “κορίτσια – girls”, έτσι;
Μην είστε συναισθηματικές και μην του εκμαιεύσετε κάτι που δεν θέλει να πει παίζοντας με τα συναισθήματά του. Στους άνδρες δεν αρέσουν τα δάκρυα, πόσω μάλλον δημοσίως.
Αφού δεν τους αρέσουν τα κλάματα, τότε γιατί κουβαλάνε handkerchief για να σκουπίζουν τα δάκρυά μας; Χοχο. Να το πάλι το κλισέ που θέλει τις γυναίκες – Ουπς! Συγγνώμη, τα κορίτσια – πιο συναισθηματικά που βάζουν τα κλάματα όπου σταθούν κι όπου βρεθούν φέρνοντας τους άνδρες σε δύσκολη θέση. Εκτός από αυτό βέβαια, να μην ξεχνάμε ότι είμαστε χειριστικές και όπως μας έχουν μάθει φυσικά οι μαμάδες μας, με ύπουλα μέσα και ψεύτικα δάκρυα αναγκάζουμε τους άνδρες να παραδεχτούν συναισθήματα που δεν νιώθουν καν. What the fuck?!
Μη μιλάτε για τα ρούχα σας ή μην προσπαθήσετε να περιγράψετε το νέο σας φόρεμα σε εκείνον. Κάντε του κομπλιμέντα κι ευχαριστείστε τον με το να μιλάτε για όσα θέλει να μιλήσει.
Κοινώς, εσείς δεν υπάρχετε, τα γούστα σας και η προσωπικότητά σας δεν έχουν καμία σημασία. Θεός φυλάξοι, μη μιλήσετε για μόδα! Αυτά είναι εντελώς “γυναικεία” πράγματα και είναι αδιανόητο να αφορούν έναν άνδρα. Αυτό που έχει σημασία είναι ο άνδρας που έχετε δίπλα σας να σας λέει ιστορίες από τον στρατό, να σας εξηγεί τι είναι το offside και να σας εκμυστηρευτεί που θα ήθελε να δει τον εαυτό του σε 5 χρόνια – αυτό πιθανότατα εκείνη την εποχή σήμαινε μάλλον σε ένα πολυτελές γραφείο με μία σέξι γραμματέα, ενώ εσείς έχετε σε κάθε χέρι ένα μωρό κι άλλο ένα στην κοιλιά και φοράτε μπικουτί.
Μην αναπτύσσετε οικειότητα με τον συνόδο σας με τον χαϊδεύετε δημόσια. Οι διαχυτικότητες είναι κακόγουστες και συνήθως τον φέρνουν σε δύσκολη θέση ή τον ταπεινώνουν
Το πρόβλημα των ανθρώπων με τις δημόσιες εκδηλώσεις τρυφερότητας το έβρισκα πάντα ακατάληπτο. Εδώ μαθαίνουμε ότι κάποτε ήταν όχι απλώς κακόγουστο, αλλά ταπεινωτικό το να χαϊδέψεις τον σύντροφό σου ενώ είστε έξω. Ε, βέβαια, οι άντρες είναι σκληροί, ρε, τα χάδια είναι για τα μωρά. Θα ήθελα πάρα πολύ να πιστέψω ότι δεν υπάρχουν πια εκεί έξω αγόρια που θεωρούν ότι το να φιλιέσαι στα μπαρ ή στο δρόμο ή ότι τους κάνει να φαίνονται ευάλωτοι κι για παράδειγμα φανταστικοί που δείχνουν τα συναισθήματά τους. Πάντως εμείς λιώνουμε να βλέπουμε ερωτευμένα ζευγάρια.
Μην έχετε πολλές οικειότητες με τον σερβιτόρο λέγοντάς του πόσο ωραία περάσατε με άλλη παρέα στο μαγαζί του. Οι άνδρες αξίζουν και ποθούν την πλήρη προσοχή σας.
Η πλήρης προσοχή μας σε οποιονδήποτε κερδίζεται, δεν την αξίζει κανείς από μόνος του λόγω του φύλου του. Εννοείται φυσικά ότι δεν έχετε ζωή, παρελθόν, άλλες παρέες, στέκια και ότι είστε ένα ανέγγιχτο λουλούδι που περίμενε αυτό το πρώτο ραντεβού για να ανθίσει ολοκληρωτικά ε;
Οι απερίσκεπτες γυναίκες δεν είναι ελκυστικές στους κυρίους. Μην μιλάτε όταν χορεύετε, γιατί όταν ένας άνδρας χορεύει, θέλει μόνο να χορέψει.
Έτσι είναι κορίτσια μου. Οι άνδρες που δεν χόρευαν, δεν το έκαναν επειδή ήταν εμποτισμένοι από πατριαρχικά στερεότυπα που ήθελαν τον χορό ως σύμβολο ελαφρότητας, τελικά ήταν επειδή δεν ήθελαν! Μας λύθηκε η απορία. Όταν θέλουν είναι τρομεροί χορευταράδες βέβαια, απλώς τότε, δεν πρέπει με τίποτα να τους αποσπάτε από το σημαντικό τους έργο, διότι πρόκειται περί απερισκεψίας και η απερισκεψία σας κάνει μη ποθητές! Αν αναρωτιέστε τι ορίζεται ως απερισκεψία, μην ζορίζεστε και πολύ, όλη σας ύπαρξη.
Χρυσοί μου εκεί στα 30s’, τα παιδιά θέλουν χορό που λέει και ο PanPan, και αμά λάχει και κουβέντα ταυτόχρονα, να φωνάζουμε να φεύγουν τα σταγονίδια και να μη μας νοιάζει. Αν ποτέ ζήσουμε ξανά τόσο ξέγνοιαστες στιγμές το πιο πιθανό είναι να χορεύουμε σα να μην υπάρχει αύριο άνδρες, γυναίκες, όλ@! Πίσω σε εκείνη την εποχή ωστόσο, ξέχασαν να μας πουν όσο χορεύετε να μην αναπνέετε κιόλας, γιατί κι αυτό θα ενοχλήσει τον άνδρα που αποφάσισε να σας κάνει την τιμή να χορέψετε, δεν μπορεί.
Μην πιείτε πολύ, καθώς ο άνδρας περιμένει από εσάς να διατηρήσετε την αξιοπρέπειά σας όλο το βράδυ. Το ποτό μπορεί να κάνει κάποια κορίτσια να φαίνονται έξυπνα, αλλά τα περισσότερα γίνονται χαζά.
Αυλαία ίσως με την πιο τρομακτική συμβουλή απ’ όλες κι αυτό γιατί δυστυχώς η επικαιρότητα των ημερών μας θυμίζει ότι η “αξιοπρέπεια” και η κατανάλωση πολύ αλκοόλ δεν είναι δύο πράγματα που μπορούν να συμβαδίζουν για τις γυναίκες. Το πιο ανατριχιαστικό είναι ότι διαβάζοντας μία από τις λεζάντες, σχεδόν ανακουφίστηκα που το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σύμφωνα με αυτό το photostory από 30s’ είναι να μην σε ξανακαλέσει το αγόρι με το οποίο βγήκες ραντεβού. Έχουμε λοιπόν 2022 κι έχουμε φτάσει αντανακλαστικά να λέμε “Μακάρι, να είναι μόνο αυτό”.
Οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να αγαπούν το αλκοόλ για πολλούς λόγους. Δεν γίνεται να θέλουν ένα βράδυ “να την ακούσουν” γιατί πολύ απλά έτσι θέλουν να διασκεδάσουν. Αν χαλαρώσουν υπερβολικά “πηγαίνουν γυρεύοντας”, κάποιος θα τις εκμεταλλευτεί. Πώς είναι δυνατόν τόσα χρόνια να ακούγονται όλα αυτά τα πράγματα και να κανονικοποιούνται; Οι γυναίκες δικαιούνται να πίνουν αλκοόλ και να μην αισθάνονται ανασφάλεια και φόβο ότι κάποιος θα το εκμεταλλευτεί, ούτε να καιροφυλακτούν πάνω από το ποτήρι τους για να μην τους ρίξει κάτι κάποιος στο ποτό τους. Όλα τα άτομα οφείλουν να σέβονται το ένα το άλλο σε όλες τις περιπτώσεις και όταν το ένα από τα δύο είναι σε κατάσταση μέθης δεν αποτελεί εξαίρεση.
Μη μιλάτε επιδεικτικά σε άλλους άνδρες. Η κορφή του παγόβουνου θα είναι να λιποθυμήσετε από το πολύ αλκοόλ. Το πιο πιθανό είναι ότι το ραντεβού σας δεν θα σας ξαναπάρει τηλέφωνο!
Όσο για τη “χαζομάρα”, βεβαίως, εδώ και χρόνια μέσα από την pop κουλτούρα έχουμε μάθει ότι γυναίκες πίνουν μονάχα ένα ποτήρι κρασί ή λιβανίζουν το ίδιο Cosmopolitan όλο το βράδυ γιατί – εκτός φυσικά από το ότι πρέπει να προσέχουν όλα όσα αναφέρονται παραπάνω, το αλκοόλ παχαίνει και καμία μεθυσμένη γυναίκα δεν δείχνει σέξι. Δείχνει γελοία. Και δεν το ξέρατε κορίτσια; Ναι, πρέπει να δείχνουμε σέξι όλη την ώρα. Δεν γίνεται να στραβοπατήσουμε ή να μας πιάσει λόξιγκας, χάνουμε αυτομάτως την υπόστασή μας ως γυναίκες.
Και μιας που είπαμε για pop κουλτούρα και η λεζάντα αναφέρει μια μερίδα γυναικών που το αλκοόλ τις κάνει έξυπνες, ναι, υπάρχει το στερεότυπο της “ whiskey-drinking woman” – που έχει γίνει τόσο κλασική τροπή σε σειρές ή ταινίες που πια έχει καταντήσει κλισέ. Είναι αυτή που δεν είναι σαν τις “άλλες”, τις χαζές, είναι αυτή που το σηκώνει το ουίσκι. Είναι η “περπατημένη” γυναίκα, η “δύσκολη” που δεν φοβάται να κάτσει μόνη στη γωνιά του μπαρ, σκυθρωπή, σκοτεινή και μυστηριώδης, όπως ακριβώς εικονίζεται εδώ και χρόνια ένας άνδρας που πίνει μόνος σε μια μπάρα με δερμάτινα σκαμπό και χαμηλό φωτισμό, αλλά θα λυγίσει αν έρθεις να της ψιθυρίσεις στο αυτί “Έλα να την κάνουμε από εδώ”. Είναι σκληρή, αλλά όχι πολύ σκληρή. Είναι δυνατή, αλλά όχι πιο δυνατή τον άντρα που θα “την καταφέρει”. Είναι πάντα σέξι και πάντα διψασμένη για σεξ, για αυτό θα είναι διαχυτική και με άλλους άνδρες.
Θα είμαστε ό,τι θέλουμε και όπως θέλουμε αγαπημένοι! Είτε έχουμε 1938 είτε 2022.