Η ολυμπιονίκης Σοφία Μπεκατώρου μίλησε ανοιχτά, σαφέστατα και λεπτομερώς για το βιασμό που υπέστη στο ξεκίνημα της καριέρας της. Η τοποθέτηση της προκάλεσε κύμα λογικά αγανακτισμένων αντιδράσεων αλλά δυστυχώς η κουλτούρα του βιασμού έκανε και πάλι την φρικτή της εμφάνιση. Παράνομες και ανήθικες “απόψεις” που κατηγόρησαν το θύμα (“γιατί τώρα;”, “τα ήθελε και εκείνη”) φιλοξενήθηκαν στα μεγάλα ειδησεογραφικά sites που για μια χούφτα κλικ έγιναν εν γνώση τους το χαλί για να πατήσουν οι επόμενοι βιαστές.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή με την Σοφία Μπεκατώρου να περιγράφει τον εφιάλτη που έζησε: “Κάποια στιγμή, όπως μιλάγαμε με τον Χ, γύρισε και με φίλησε. Εγώ πάγωσα, δεν ήξερα πώς να αντιδράσω, δεν περίμενα ποτέ να κάνει μία τέτοια κίνηση. Για μένα ο Χ αντιπροσώπευε το πατρικό πρότυπο, ήταν ένας άνθρωπος μέσα στην Ομοσπονδία και ήθελε το καλό μας. Συνέχισα να προχωράω με ταχύτερο ρυθμό, κάνοντας πως δεν κατάλαβα ότι συνέβη, αν και του το ανέφερα, λέγοντάς του ότι δεν περίμενα ποτέ μία τέτοια κίνησή του. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο μας, στο ασανσέρ, πριν πάει στο δωμάτιό του, μου ζήτησε να τον ακολουθήσω. Εγώ αρνήθηκα και πήγα να κλείσω την πόρτα. Εκείνος πάντα ευγενικά και με χαμόγελο με ρώτησε αν τον φοβάμαι και τότε του απάντησα πως όχι, αλλά ότι δεν υπήρχε λόγος να πάω μαζί στο δωμάτιό του. Εκείνος, προσπαθώντας να με πείσει, με διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να κάνει κάτι ερωτικό, απλά να συζητήσουμε. Ήξερε όμως πώς να μου μιλήσει και πώς να με ηρεμήσει και να με κάνει να ρίξω τις άμυνές μου. Και όταν αυτό έγινε, τότε άρχισε να ασελγεί εις βάρος μου. Προσπάθησα να τον απωθήσω, να του δείξω ότι δεν υπάρχει αμοιβαία επιθυμία, θεωρώντας ότι θα το σεβαστεί.
Του είπα όχι, του επανέλαβα ότι δεν θέλω να προχωρήσω και εκείνος με ψεύτικα γλυκόλογα έλεγε ότι δεν είναι τίποτα, κάνοντας χιούμορ. Έλεγε ότι θα σταματήσει αν δεν το θέλω, όμως δεν σταμάτησε ό,τι κι αν του έλεγα. Κλαμένη και ντροπιασμένη, έφυγα από το δωμάτιο όταν αυτός ολοκλήρωσε και σηκώθηκε από πάνω μου. Γύρισα στο δωμάτιό μου, όπου η συναθλήτριά μου κοιμόταν ανυποψίαστη. Έκανα μπάνιο, ένιωθα βρώμικη, εξαντλημένη, ταπεινωμένη και ανίκανη να υπερασπιστώ τα δικαιώματά μου…
Στο μικρό και αθώο μυαλό μου η μόνη λύση ήταν να σιωπήσω και να κάνω ότι δεν συνέβη τίποτα. Έκλαψα πολύ και όταν ξύπνησα άρχισα μία παράσταση που έληξε μέχρι και πριν από λίγο καιρό. Με πολλή δουλειά, θεραπεία και ανάλυση κατάφερα να αναλάβω το βάρος της ευθύνης μου, το να μην μιλήσω τότε, ώστε να απομακρυνθεί αυτός ο παράγοντας εκτός αθλητικών χώρων.”

Το κείμενο δημοσιεύτηκε σε όλα τα μεγάλα sites και ανατρέχουμε στα σχόλια που το συνόδευσαν σε ιδιαιτέρως δημοφιλή πηγή ενημέρωσης. Οι διαχειριστές τα φιλοξένησαν αυτούσια, δήθεν υπηρετώντας τον “δημοκρατικό διάλογο”, που στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου “δημοκρατικός”, αλλά συνένοχος διότι απενοχοποιεί τον βιαστή και ετοιμάζει τους επόμενους.

(Διατηρούμε την ορθογραφία και το συντακτικό των σχολίων)

“Να εκανε τη καταγγελια οταν ηταν ακομα ενεργη, τοτε θα εδειχνε οτι δεν την ενδιεφεραν οι οποιες ‘επιπτωσεις’ αγωνιστικα και θα ηθελε πραγματικα την διωξη του και καλυτερα βεβαια να την εκανε οταν εγινε. Τωρα δειχνει οτι ενδιαφερθκε περισσοτερρο για την καριερα και εξελιξη της …”

“Εγώ πάλι, αν κάποιος με φιλήσει ή με χουφτώσει, απλά κρύβομαι να μην τον ξαναδώ. Σίγουρα όμως δεν θα πάω σε ένα δωμάτιο μόνος μαζί του”.

“Γιατί η καταγγελία γίνεται τώρα;…μπορεί να είναι και δόλος, δεν μπορούμε να ξέρουμε για αυτό καλό είναι να μην παίρνουμε τόσο εύκολα θέση και να μην είμαστε έτοιμοι να ρίξουμε ανάθεμα στο άλλο φύλο”.

“Πόσες αλήθεια φλερτάρουν εργοδότες, παράγοντες, πολιτικούς, άτομα με αναγνωρισιμότητα και εξουσία . Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται”.

“Οι γονείς της δεν έχουν καμία ευθύνη; Ένα κορίτσι 20 χρονών πήγαινε αποστολές στο εξωτερικό και δεν την είχαν προετοιμάσει γι’αυτό;”

“Τέρας=δράκος του παραμυθιού. 20 χρονών =ενήλικη. Τέρμα πιά τα παραμύθια”

 “Όλο αυτο είναι μια τρύπα στο νερό για διαφήμιση στα κανάλια και καλά ότι η Ελλάδα προχωράει μπροστά”.

“Είμαι γυναίκα αλλά αρνούμε πλέον να λυπηθώ οποιαδήποτε που μετά από χρόνια βγαίνει και εκθέτει τα βιώματά της. Έχει κάνει καριέρα ενώ άφησε ατημώρητη την κακοποίησή της επειδή φοβόταν για αυτήν καριέρα. Λυπάμαι που κακοποιήθηκε αλλά λυπάμαι και για την επιλογή που έκανε. Έβαλε την καριέρα της μπροστά στην τιμή της”

“Εκ του ασφαλους τωρα…..αφου μας βολευε τοτε και ανεβηκαμε ψηλα,κοπελα μου σου την επεσε και δεν γουσταρες,αλλα μετα πας στο δωματιο του? μας δουλευεις?και καλα δεν τον καταγγελεις αμεσως,μετα απο μια βδομαδα,μηνα,χρονο?”

“ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΕΙ ? Να την λυπηθούμε” ?

“Οποιοδηποτε δικαστηριο θα ρωτουσε την ενηλικη ” φερατε σωματικη αντισταση?φωναξατε βοηθεια?η απαντηση ειναι οχι,κομμενη η υποκρισία”.

“Είναι ύποπτο να γίνεται καταγγελία μετά παρέλευση πολλών ετών”.

Η ντροπή είναι διπλή. Αφορά σε αυτούς που τα έγραψαν και σε αυτούς που τα δημοσίευσαν.

@oneofusgr

If you're here, you're one of us!