Δεν μπορώ να πω ακριβώς ότι χάρηκα με την είδηση ότι ο Πέτρος Φιλιππίδης κρίθηκε προφυλακιστέος για την κακοποίηση και τους βιασμούς ως προς γυναίκες συναδέλφους του, καθώς οι συνέπειες των πράξεών του δεν αναιρούν το έγκλημα αυτό καθαυτό και αυτή είναι μία θλίψη που θα υπάρχει μονίμως. Παρόλα αυτά υπήρξε μία ανακούφιση και ένα ελαφρύ χαμόγελό, όχι χαιρέκακο αλλά ελπιδοφόρο για τις ημέρες που έρχονται και την ιδέα πως η ελληνική δικαιοσύνη ίσως ξεκινάει να είναι με το μέρος του θύματος και όχι του ισχυρού θύτη. Μετά την δίκη της Χρυσής Αυγής και την φυλάκιση του Δημήτρη Λιγνάδη, την απήχηση του #MeToo στην χώρα και την κατακραυγή του κοινού ενάντια σε σεξιστικές και ρατσιστικές τακτικές από τα media (φέρνω για παράδειγμα το συμβάν στο Big Brother και στο Η Φωλιά Των ΚούΚου), ίσως υπάρχει τελικά ένα φως στην άκρη του τούνελ που οδηγεί σε καλύτερες ημέρες.

Παρόλα αυτά, δυστυχώς δεν βιάζομαι ακόμα να ‘γιορτάσω’ για την εξέλιξη του κυρίου Φιλιππίδη, καθώς ‘προφυλακιστέος’ δεν σημαίνει και ‘καταδικαστέος’ και, εφόσον ζούμε ακόμα σε έναν κόσμο όπου άτομα σαν τον Bill Cosby περπατούν ελεύθερα και οι δολοφόνοι του Βαγγέλη Γιακουμάκη μπορούν να βγουν από την φυλακή με ένα πεντοχίλιαρο, το σενάριο να περπατήσει ελεύθερος σφυρίζοντας δεν θεωρείται τόσο απίθανο στο μυαλό μου. Επιπλέον, αν όλα όσα λέγονται για την απολογία του κυρίου Φιλιππίδη είναι σωστά, ότι δηλαδή αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες και έμεινε άναυδος με την απόφαση του δικαστηρίου, τότε η πιθανότητα να μην αντιμετωπίσει την ποινή που του αξίζει, οδηγεί και σε ένα άλλο, εξίσου άσχημο συμπέρασμα: ότι θα συνεχίσει να κάνει τα ίδια όταν την τελέσει. Ότι τελικά σε λίγα χρόνια θα ανακάμψει από το ‘σοκ’ και την ‘άσχημη ψυχολογική κατάσταση’ (την οποία συνέχεια πληροφορούμαστε από τις εφημερίδες πως έχει- λες και θα έπρεπε να τον λυπόμαστε) και θα ξεκινήσει πάλι να κακοποιεί με όποιον τρόπο μπορεί, νομίζοντας ότι αδικήθηκε, ότι ο κόσμος δεν ήταν καλός μαζί του, ότι δικαιούται να συμπεριφέρεται όπως θέλει, γιατί είναι ο Πέτρος Φιλιππίδης και αρκετά άντεξε. Ε, και μετά αν δει τα σκούρα θα αρχίσει πάλι να στέλνει κάνα-δυο εξώδικα.

Ίσως βέβαια και όλα τα παραπάνω να είναι μία προσωπική απαισιοδοξία, σε συνδυασμό με την ματαιότητα της εποχής και την βίαιη πραγματικότητα. Σε καμία περίπτωση δεν επιθυμώ να επισκιάσω την θετική εξέλιξη της προφυλάκισης ενός κατά συρροή εγκληματία, ο οποίος μέχρι και πριν ένα εξάμηνο δρούσε ανενόχλητος ενώ όλη η χώρα τον θαύμαζε. Είναι ένα τεράστιο βήμα μπροστά το οποίο όχι μόνο δικαιώνει τα θύματά του, αλλά προτρέπει και άλλα να μιλήσουν, ενώ ίσως (μακάρι) να φοβίζει ‘ιερά τέρατα’ σε ανάλογες θέσεις από το να εκμεταλλευτούν την εξουσία τους με τον χειρότερο τρόπο. Περιμένω παρόλα αυτά το επόμενο κεφάλαιο αυτής της ιστορίας. Δεν θα υπάρξει happy end. Ας υπάρξει τουλάχιστον λύτρωση.

@oneofusgr

If you're here, you're one of us!