Τα τελευταία χρόνια η ελληνική σκηνή κόμιξ βρίσκεται ίσως στην πιο ακμάζουσα φάση της. Νέοι και ταλαντούχοι δημιουργοί παράγουν αυθεντικό και πρωτότυπο περιεχόμενο εκπροσωπώντας όλα τα genres, αναγνωρίζονται, συμμετέχουν σε φεστιβάλ, ο αγώνας για την πραγματοποίησή τους γίνεται μέχρι και το πιο πετυχημένο crowdfunding που έχουμε δει. Το είδος βέβαια που ανθίζει αυτή τη στιγμή στην ελληνική σκηνή κόμικ και απαρτίζεται από δημιουργούς που έρχονται με πολλή φόρα και όρεξη είναι το queer κόμικ.
Το Equidistance ανήκει σε αυτή την κατηγορία, αλλά παράλληλα βρίσκεται κάτω από την ταμπέλα του φανταστικού, ένας συνδυασμός απολαυστικά ιδανικός. Πρόκειται για την ιστορία δύο αγοριών του Έρλαντ και του Μανού των οποίων οι ζωές θα συναντηθούν με έναν απροσδόκητο τρόπο. Τα δύο αγόρια θα διασχίσουν σύντομα μονοπάτια, ανακαλύπτοντας κοσμικές αλήθειες που θα αλλάξουν τον κόσμο τους για πάντα. Θα υποχρεωθούν να πολεμήσουν τους δαίμονες τους μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά. Όμως δε θα είναι μόνοι, καθώς θα συνεργαστούν με τους πιο ασυνήθιστους, αλλά ισχυρούς συμμάχους.
Ντέννις Γιατράς
Ζωή στον Έρλαντ και τον Μανού έδωσαν ο Αύγουστος (Αυγό) Κανάκης και ο Ντέννις Γιατράς. Ο Ντέννις Γιατράς είναι απόφοιτος του τμήματος Γραφιστικής του ΠΑ.Δ.Α και κάτοχος του BA Fashion Design του Middlesex University. Το 2018 εξέδωσε το κόμικ “Dark Practice“. Mέσα στο 2022 θα ακολουθήσουν και άλλες δουλειές του σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Αύγουστος Κανάκης
Ο Αύγουστος Κανάκης σπούδασε Φιλοσοφία της Επιστήμης στο Καποδιστριακό πανεπιστήμιο Αθηνών. Αρκετά εξάμηνα και ένα πτυχίο μετά, αποφάσισε ότι προτιμάει να κάνει αυτό που πάντα ονειρευόταν: comics. Το 2017 και το 2018 εξέδωσε το “Γριμόριο της Γκρέτα, Βιβλίο 1: Μύηση” και το “Τερατολόγιο” αντίστοιχα σε συνεργασία με την Jemma Press, ενώ επίσης ετοιμάζει πολλά μέσα στον επόμενο χρόνο.
Η περιπέτεια του Equidistance ξεκίνησε το 2019 και οι δύο δημιουργοί μαρτυρούν ότι όσο μιλάμε μαγειρεύεται ήδη το δεύτερο τεύχος του. Πώς όμως ο Αύγουστος και ο Ντέννις αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να δημιουργήσουν αυτό που σήμερα αποκαλούν “μικρό τερατάκι”;
Πώς προέκυψε η ιδέα του Equidistance; Ασχολείστε και οι δύο με το φανταστικό ή πρώτη φορά δοκιμάζεστε σε αυτό το είδος;
Από πολύ νωρίς στη γνωριμία μας ονειρευόμασταν κάποια στιγμή να δουλέψουμε μαζί. Το 2019 λοιπόν είπαμε να δοκιμάσουμε τις δυνάμεις μας και να ξεκινήσουμε κάτι μικρό και διαχειρίσιμο. Κάτι που να έχει μέσα οτιδήποτε γουστάραμε κι οι δυο αισθητικα, σχεδιαστικά αλλά και ως ιστορία. Στην πορεία βέβαια έγινε ένα μικρό τερατακι γιατί, αν όλα πάνε καλά, έχουμε ολόκληρο σύμπαν και μια σωρεία χαρακτήρων που ανήκουν στον ίδιο κόσμο με αυτόν στον οποίο διαδραματίζεται το Equidistance. Σε γενικές γραμμές ασχολούμαστε κι οι δυο πάρα πολύ με το φανταστικό. Για να φανταστείς, σε έναν ιδανικό κόσμο που θα σχεδιάζαμε μόνο ό,τι θέλαμε όλα θα είχαν να κάνουν με το φανταστικό με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο. Ούτως η άλλως το μέσο του κόμικ είναι τέτοιο που ενδείκνυται για ιστορίες larger than life.
Το Equidistance είναι ταυτόχρονα και ένα queer comic. Πόσο ανάγκη έχει η Ελλάδα το συγκεκριμένο genre και ποια είναι η γνώμη σας για τα queer comics σε αυτή γενικότερα; Μπορούμε να μιλάμε πλέον για μία άνοιξη στο συγκεκριμένο είδος; Υπάρχουν συνάδελφοι που ξεχωρίζετε;
Η δημιουργία ιστοριών με queer χαρακτήρες είναι μια αφηγηματική επιλογή η οποία μπορεί να εφαρμοστεί σε όλα τα είδη, από ιστορίες τρόμου μέχρι ιστορίες δράσης κλπ. Και αυτό ακριβώς είναι και η επιθυμία μας. Να συμμετάσχουμε στην κανονικοποίηση αφήγησης ιστοριών οι οποίες εμπεριέχουν την διαφορετικότητα σαν κάτι φυσιολογικό και συνηθισμένο. Πιστεύουμε ότι αρκετοί καλλιτέχνες σκέφτονται με αυτό τον τρόπο και έχουν όντως φέρει τις πρώτες νότες της άνοιξης. Πιο συγκεκριμένα αυτοί που έπεσαν πρώτοι στην αντίληψη μας ήταν ο Steve ο Στιβακτής, η Σμαράγδα Μάγου (Smar) και η Έλενα Γώγου. Και τυχαίνει να είναι από τους αγαπημένους μας Έλληνες δημιουργούς.
Μπορείτε να μας μιλήσετε λίγο για τους χαρακτήρες; Προς τα πού προσανατολίστηκε η έρευνά σας και τι στοιχεία αντλούν ενδεχομένως ο Έρλαντ και ο Μανού από τις ζωές σας και τους χαρακτήρες σας;
Οι χαρακτήρες των παιδιών έχουν στοιχεία κι από τους δυο μας. Ο Μανού έχει την αισιοδοξία του Αυγού και την τσαχπινιά του Ντένη, ενώ ο Έρλαντ έχει το άγχος του Ντένη, την κούραση του Αυγού και την κοινωνική αμηχανία και των δυο. Και οι δυο είναι νεαροί ενήλικες σε κρίση που αντιμετωπίζουν προβλήματα τα οποία λίγο πολύ οι περισσότεροι έχουμε κληθεί να αντιμετωπίσουμε. Σε γενικές γραμμές πάντως, για να ξέρετε, μεταξύ μας λέμε ότι ο Μανού είναι σαν τον Μπόμπ Σφουγγαράκη ενώ ο Έρλαντ μοιάζει με τον Καλαμάρη.
Ανάμεσα στις μάχες που θα δώσουν οι δύο ήρωες, θα συναντήσουμε αλληγορίες για τα τέρατα του ρατσισμού και της ομοφοβίας;
Ο κόσμος του Έρλαντ, στον οποίο θα περιηγηθούμε περισσότερο, είναι μια δυστοπία στα πρόθυρα του αφανισμού λόγω οικολογικής καταστροφής. Είναι ένας κόσμος δύο ταχυτήτων με ένα τεράστιο κοινωνικοπολιτικό χάσμα μεταξύ των ανθρώπων που είναι χρήσιμοι για τις πόλεις και αυτών που εξοστρακίζονται στη νεκρή έρημο. Αυτή είναι η βασική διάκριση που υπάρχει εκεί. Όσον αφορά στον Μανού, ο οποίος μένει στον δικό μας κόσμο, επιλέξαμε να περιτριγυρίζεται από queer positive ανθρώπους, γιατί θέλαμε να δείξουμε πόσα προτερήματα μπορεί να έχει ένα τέτοιο, υγιές περιβάλλον. Οπότε, ναι θα συναντήσουμε αλληγορίες, αλλά θα αφήσουμε τους αναγνώστες να αποφασίσουν περί τίνος πρόκειται.
Πώς ήταν η μεταξύ σας συνεργασία; Είστε από τις περιπτώσεις που ο ένας συμπληρώνει τον άλλο; Υπήρξαν δημιουργικές διαφωνίες που σας οδήγησαν εν τέλει σε ένα καλύτερο αποτέλεσμα;
Να πούμε την αλήθεια, ενας από τους λόγους που ξεκινήσαμε αυτο το πρότζεκτ ήταν για να δούμε όντως πώς μπορούμε να συνεργαστούμε. Και καταλήξαμε ότι δεν τα πάμε καθόλου άσχημα. Βασικό πλάνο ήταν να φέρνουμε κι οι δύο προτάσεις και να χτίζουμε ο ένας πάνω στην πρόταση του άλλου και στο τέλος να κρατάμε τα κομμάτια που θα δημιουργούν την πλέον άρτια αφήγηση. Τωόντι συμπληρώνουμε ο ενας τον άλλο σε αρκετά θέματα.
Πώς νιώθετε για τη φετινή Comicdom ειδικότερα μετά από 1,5 χρόνο πανδημίας; Με ποια άλλα έργα σας θα συμμετέχετε εκτός του Equidistance;
Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Από τη μια υπάρχει ενθουσιασμός. Είναι το ετήσιο πάρτυ εμάς των κομιξάδων και πέρσι το στερηθήκαμε, σίγουρα λοιπόν υπάρχει ενθουσιασμός. Από την άλλη υπάρχει και λιγάκι άγχος. Θες το ότι θα είμαστε για πρώτη φορά μετά από καιρό μέσα σε πολλούς ανθρώπους και ξεσυνηθισαμε, θες και ο καινούργιος χώρος του convention; Όλα παίζουν. Αλλά είμαστε έτοιμοι, μας έχει λείψει η γιορτινή ατμόσφαιρα του φεστιβάλ. Φέτος θα συμμετάσχουμε ο Αύγουστος με το “Τερατολόγιο” και την ιστορία υπερφυσικού μυστηρίου το “Γριμόριο της Γκρέτα”, και ο Ντέννις με το κόμικς φανταστικού τρόμου “Dark Practice”. Επίσης και οι δυο μας θα έχουμε ποικιλία από πολύχρωμο merch από πράγματα της ποπ κουλτούρας που μας τράβηξαν την προσοχή τον τελευταίο χρόνο. Δυστυχώς το “Equidistance” θα λείπει από το comicdom καθώς υπάρχουν τεχνικές διαδικασίες οι οποίες βρίσκονται ακόμη υπό επεξεργασία. Έτσι, οποίοι φίλοι έχουν κάνει την προπαραγγελία τους από το e-shop του Nerdula μπορούν να περιμένουν να το έχουν στα χέρια τους το Νοέμβρη.
Τι πιστεύετε ότι μπορεί να αποκτήσει ένα queer άτομο διαβάζοντας το graphic novel σας και τι ένα cis;
Η ελπίδα μας είναι ότι τα queer άτομα που θα διαβάσουν το κόμικ μας θα νιώσουν ότι έχουν θέσεις στην ποπ κουλτούρα γενικά, θέσεις που δεν έχουν να κάνουν μόνο με δευτεραγωνιστές ή κοινωνικούς απόκληρους. Σε γενικές γραμμές ωστόσο ελπίζουμε ότι όλοι θα βιώσουν, μέσα από τα μάτια του Μανού και του Έρλαντ, την αγωνία και τους προβληματισμούς τους.
