Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) ο ετήσιος πληθωρισμός της Ελλάδας εκτοξεύθηκε στο 6,2% σε σχέση με τον αντίστοιχο δείκτη τον Ιανουάριο του 2021, υψηλότερη αύξηση από το 1997. Συγκεκριμένα, άλμα της τάξεως του 154% σημειώθηκε στις τιμές του φυσικού αερίου, ενώ το κόστος στέγασης είναι αυξημένο κατά 22% και τα τρόφιμα 5%. Για όλα τα παραπάνω οι περισσότεροι από εμάς δεν χρειάζονται τα στατιστικά δεδομένα. Βιώνουμε ήδη στην καθημερινότητά μας τις συνέπειες της ακρίβειας. Με αυτή την αφορμή, αναρωτήθηκα πόσο μπορεί να κοστίζει μια μέρα ενός μέσου πολίτη στην Αθήνα.
Επιτελούμε την καθημερινή μας ρουτίνα μηχανικά και υπάρχουν φορές που δεν συνειδητοποιούμε για παράδειγμα ότι το αγαπημένο μας ταχυφάγειο από το οποίο παραγγέλνουμε στο γραφείο έχει προβεί σε αναταμίσεις. Έτσι, αποφάσισα να ορίσω ως budget ένα σχετικά λογικό, αλλά όχι μεγάλο ποσό, εκείνο των 10 ευρώ, για να διαπιστώσω αν μπορώ να καλύψω με αυτό τα καθημερινά μου έξοδα. Τι σημαίνει ακριβώς “καθημερινά έξοδα”; Μετακίνηση, ένα πρωινό σνακ κι έναν καφέ, μεσημεριανό και απογευματινή έξοδο μετά τη δουλειά. Στόχος του challenge δεν ήταν απαραίτητα να βρω τρόπους να “κόψω” χρήματα, αν και στην πορεία αναγκάστηκα, συνεπώς έκανα ό,τι μπορεί πάνω – κάτω να προκύψει στη μέρα όλων μας, χωρίς να περιοριστώ. Τα κατάφερα;
Μετακίνηση
Τι σημαίνει ακριβώς “καθημερινά έξοδα”; Μετακίνηση, ένα πρωινό σνακ κι έναν καφέ, μεσημεριανό και απογευματινή έξοδο μετά τη δουλειά.
Για τους σκοπούς του challenge δεν χρησιμοποίησα τη μηνιαία κάρτα απεριορίστων διαδρομών μου, αλλά έβγαλα κανονικά εισιτήριο όποτε χρειάστηκε να μετακινηθώ, έτσι ώστε να καλύψω την καθημερινότητα κάθε πιθανού commuter. Ξεκίνησα λοιπόν έχοντας στην πραγματικότητα ήδη 7,60 ευρώ στην τσέπη μου, καθώς θα χρειαζόμουν σίγουρα να μετακινηθώ μέσα στη μέρα τουλάχιστον δύο φορές, από το σπίτι στο γραφείο κι αντίστροφα. Πράγμα που σημαίνει 1,20 ευρώ (ευχαριστούμε πανδημία) επί δύο. Με σχεδόν 8 ευρώ ήμουν έτοιμη να ξεκινήσω τη μέρα μου.
Τι θα μπορούσα να έχω κάνει διαφορετικά: Να έχω βγάλει κάρτα απεριορίστων διαδρομών ή φυσικά να περπατήσω περισσότερο. Θα είχα ακόμα άθικτο το δεκάευρώ μου.
Πρωινό
Η καλύτερη τυρόπιτα του κέντρου της Αθήνας κοστίζει 1 ευρώ και βρίσκεται κοντά στο γραφείο, οπότε με το πιο ποιοτικό αθηναϊκό brunch στο χέρι και 6,60 ευρώ στην τσέπη πάω γραφείο.
Η καλύτερη τυρόπιτα του κέντρου της Αθήνας κοστίζει 1 ευρώ και βρίσκεται κοντά στο γραφείο, οπότε με 6,60 ευρώ στην τσέπη και το πιο ποιοτικό αθηναϊκό brunch στο χέρι είμαι έτοιμη να προμηθευτώ και τον καφέ μου και να κατευθυνθώ προς την εργασία μου. Είχα ήδη περάσει το σοκ των ανατιμήσεων στον καφέ, όταν την προηγούμενη εβδομάδα, σε παρακείμενο στο σπίτι μου καφέ, τη μία μέρα τον πλήρωσα 1,90 ευρώ και την επόμενη 2,10 ευρώ. Συμβιβασμένη λοιπόν με την ιδέα σταμάτησα σε γνωστή αλυσίδα για να αγοράσω ένα freddo cappuccino προς 2 ευρώ. 4,60 αργότερα ήμουν στο γραφείο.
Το σοκ της αύξησης της τιμής του καφέ, το είχα ήδη περάσει λίγο καιρό πριν
Τι θα μπορούσα να έχω κάνει διαφορετικά: Να έχω πάρει ένα κουλούρι Θεσσαλονίκης προς 0,50 λεπτά και φυσικά να έχω πάρει καφέ στο θερμός από το σπίτι. Θα ήμουν πίσω στα 7,10 ευρώ.
Μεσημεριανό
Ξέχασα να βγάλω φωτογραφία το καλαμάκι μου, πριν το φάω, συνεπώς… ορίστε! Η λεμονόκουπα τελικά επιβίωσε.
Με 4,60 ευρώ τα πράγματα είχαν αρχίσει ήδη να φαίνονται ζοφερά. Σε αυτό το σημείο έχω ήδη αποκλείσει το delivery, καθώς όπως ξέρουμε στις σχετικές δημοφιλείς εφαρμογές η ελάχιστη παραγγελία είναι στα 6 ευρώ. Κοντά στο γραφείο υπάρχει τίμιο σουβλατζίδικο, συνεπώς συνδυάζω το lunch break με λίγο περπάτημα και πάω για ένα καλαμάκι που κοστίζει 1,80 ευρώ, καθώς αν φάω δύο, after work μπύρα – αντίο! Πάλι καλά που έφαγα και την τυροπιτούλα μου το πρωί και που οι άνθρωποι βάζουν ψωμάκι μαζί με το καλαμάκι. Οριακά δεν έφαγα και τη λεμονόκουπα. Υπόλοιπο 2,80 ευρώ.
Τι θα μπορούσα να έχω κάνει διαφορετικά: Να έχω φέρει φυσικά ταπεράκι από το σπίτι και να βρισκόμουν και πάλι με 4,60.
Έξοδος μετά τη δουλειά
Τα χρήματα έφτασαν κυριολεκτικά για μια μπύρα.
Η ώρα είναι η 6 και έχει έρθει η στιγμή να κλείσει ο υπολογιστής και να χαλαρώσω με μία μπύρα. Κυριολεκτικά όμως μία, καθώς με 2,80 είμαι τυχερή που υπάρχει μέρος όπου η μπύρα κοστίζει περίπου τόσο. Χωρίς να έχω κάνει απαραίτητα κάποια “έκπτωση” στον τρόπο που ήθελα να διασκεδάσω, συναντώ καλή μου φίλη σε ένα από τα αγαπημένα μου καφενεία στον Κεραμεικό που αποτελεί χρόνια στέκι μας και όλες οι μπύρες κοστίζουν 2,50 ευρώ (πλέον, κάποτε πίναμε μπύρα ακόμα και με 1,80 ευρώ). Αυτό ωστόσο που έπρεπε να κάνω για να μπορέσω όντως να απολαύσω την μπύρα μου, ήταν να περπατήσω από το γραφείο ως τον Κεραμεικό, καθώς δεν μπορούσα να σπαταλήσω ακόμα 1,20 ευρώ για εισιτήριο. Αυτό σήμαινε περίπου 30 λεπτά περπάτημα. Δεν θα πω ψέματα, κάπως το απήλαυσα γιατί είναι και όμορφη διαδρομή και ένιωσα να κάνω καλό στο σώμα μου, ωστόσο δεν είναι κάτι που θα έκανα κάθε μέρα, κυρίως, γιατί δεν διαθέτω, όπως πολλοί από εμάς, αυτό το έξτρα μισάωρο κάθε μέρα.
Τι θα μπορούσα να έχω κάνει διαφορετικά: Όλα τα παραπάνω, αλλά και τίποτα. Ακόμα κι αν είχα πάρει το μεσημεριανό μου σε τάπερ και πάλι δεν θα μπορούσα να πιω δύο μπύρες, θα έπρεπε να ζητήσω από τη φίλη μου να τσοντάρει 0,40 λεπτά. Και κάρτα απεριορίστων διαδρομών να είχα εντάξει εξαρχής στο παιχνίδι, απλώς θα έφτανα στην έξοδο μετά τη δουλειά με 7 ευρώ, και άρα θα μπορούσα να πιω δύο μπύρες, θα παρέμενα ωστόσο (σχετικά) πεινασμένη.
Συμπέρασμα
Είναι αδύνατο να τη βγάλεις με 10 ευρώ για μια μέρα στην Αθήνα. Θα πρέπει όντως να κάνεις περικοπές, να θυσιάσεις πράγματα που θα ήθελες, να περπατήσεις πολύ και άρα να χάσεις χρόνο και να μη φας σωστά. Η παγίδα του challenge; Άρχισα να σκέφτομαι ενοχικά για τις επιλογές μου. Σκεφτόμουν ότι θα μπορούσα πραγματικά να έχω γλιτώσει χρήματα με διαφορετικούς τρόπους το οποίο, εκτός από τοξικό και μάταιο, είναι και μία αυταπάτη, καθώς αφενός, ακόμα και ο καφές από το σπίτι ή το φαγητό στο τάπερ έχουν κόστος – όχι το ίδιο με το take away ή το delivery, αλλά έχουν -, αφετέρου είναι χρήματα και όπως ξέρετε ακόμα κι αν τα κόψεις από κάπου, θα πάνε κάπου άλλου. Το πραγματικό ερώτημα συνεπώς δεν είναι αν φτάνουν 10 ευρώ για να επιβιώσεις για μια μέρα στην Αθήνα. Είναι απόλυτα λογικό τα καθημερινά μας έξοδα να ξεπερνούν τα δέκα ευρώ με τα σημερινά δεδομένα στο κόστος ζωής. Το ερώτημα είναι πόσο θα έπρεπε να είναι ο βασικός μας μισθός.
