Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων σε αυτόν τον κόσμο: εκείνοι που λατρεύουν τα Χριστούγεννα και εκείνοι που τα μισούν. Σε περίπτωση που ανήκεις στους πρώτους, τότε γνωρίζεις πως το Christmas mood αποτελεί τρόπο ζωής και δεν εξαρτάται καθόλου από μήνες του χρόνου και ημερολόγια. Πιθανότατα δηλαδή να αισθάνεσαι φτερουγίσματα στην καρδιά όταν ακούς το Jingle Bells ακόμα και αν είναι Αύγουστος. Εάν τώρα ανήκεις στην δεύτερη κατηγορία, μάλλον το 2020 σου σπάει λίγο περισσότερο τα νεύρα από ότι στους υπόλοιπους. Έντρομος βλέπεις φίλους και γνωστούς να ανεβάζουν φωτογραφίες και βίντεο με στολισμένα δέντρα, με κατοικίδια να παίζουν ανάμεσα στις γιρλάντες, πιάτα με μελομακάρονα και το All I Want For Christmas να ακούγεται στο background. Η τάση φέτος είναι “στολίζουμε από νωρίς” και για τους Grinch εκεί έξω υπάρχουν οι εξής επιλογές: ή συνεχίζετε να γκρινιάζετε ή αφήνετε τους υπόλοιπους να βρουν χαρά από όπου μπορούνε ανενόχλητοι. Εμείς στο One of Us είμαστε φανατικοί υποστηρικτές του δεύτερου οπτιόν και έτσι “τρυπώσαμε” στα στολισμένα σαλόνια 7 διαφορετικών κοριτσιών για να χαζέψουμε τα δέντρα τους και να ρωτήσουμε πώς αποφάσισαν να σκορπίσουν χριστουγεννιάτικη χρυσόσκονη γύρω τους από τόσο νωρίς.
Το σπίτι της Στελίνας
“Φέτος πιο νωρίς απο κάθε άλλη χρονιά στόλισα το χριστουγεννιάτικο δέντρο και δεν μετανιώνω! Η αλήθεια είναι ότι κάθε χρόνο κρατιόμουνα να μην το κάνω από αρχές Νοέμβρη ωστόσο φέτος με τόση καταπίεση από παντού δεν βρήκα λόγο να περιμένω. Θέλω να τα χαρώ όσο περισσότερο μπορώ. Έβαλα Mariah και μπουμπούνισα λαμπιόνια και στολίδια και ελαφάκια και γενικώς πράγματα που γυαλίζουν για να τα βλέπω στο σαλόνι μου όταν πίνω το προσεκο μου.”
Το σπίτι της Εβελίνας
“Όσα χρονιά έμενα με τους γονείς μου το είχα παράπονο να στολίσουμε μια φορά νωρίς, γιατί στολίζαμε πάντα παραμονή Χριστουγέννων. Πέρυσι μετακομίσαμε Νοέμβρη όποτε πάλι αργήσαμε κι έτσι φέτος καταφέραμε και στολίσαμε ανήμερα 28ης Οκτωβρίου. Έβρεχε κιόλας και είπα στον γιο μου να η ευκαιρία, θα στολίσουμε!!! Δεν ξέρω γιατί, αλλά πάντα όταν τα έβλεπα όλα φωτισμένα στο δρόμο και τα μαγαζιά με τα φωτάκια μου έφτιαχνε η διάθεση (αφού δεν τράκαρα ακόμα χαζεύοντας χριστουγεννιάτικες βιτρίνες πάλι καλά). Ειδικά τώρα με όλη την κατάσταση που ζούμε είναι κάτι σαν λύτρωση… Σαν να αλλάζουμε σκηνικό, εποχή κάθε βράδυ και έχω διαπιστώσει πως τόσο εγώ όσο και ο γιος μου είμαστε ξαφνικά πιο ήρεμοι, πιο χαρούμενοι και με περισσότερη θετική ενεργεία όταν ανάβουμε τα φωτάκια μας και καθόμαστε στο σαλόνι. Στολίστε, περιποιηθείτε τον εαυτό σας, φορέστε το πιο όμορφο χαμόγελο σας και απολαύστε χαρούμενες και μαγικές στιγμές με τους κοντινούς σας ανθρώπους. Το χρειαζόμαστε όλοι.”
Το σπίτι της Έλλης
“Μου αρέσει να στολίζω χριστουγεννιάτικα τον χώρο μου, μου αρέσουν τα Χριστούγεννα και το κλίμα των γιορτών γενικά, αν και το παράδοξο είναι ότι δεν είμαι πιστή. Πρώτη φορά, όμως, στολίζω από τόσο νωρίς. Σκέφτηκα ότι μέσα σε αυτήν την δύσκολη εποχή θα μου ανεβάσει την ψυχολογία. Κανείς δεν με κρατούσε από το να το κάνω (μόνη μου την περνάω την καραντίνα no 2 έτσι κι αλλιώς) και έτσι μόλις μπήκε ο Νοέμβρης το έκανα. Και ναι, όντως μου φτιάχνει πολύ την διάθεση και κάνει το σπίτι μου να φαίνεται πιο ζεστό. Οπότε θα συνεχίσω να πίνω ζεστές σοκολάτες από την χριστουγεννιάτικη κούπα μου και να ακούω χριστουγεννιάτικα τραγούδια χωρίς ντροπή.”
Το σπίτι της Αθανασίας
“Σάββατο 31 Οκτωβρίου, 23.59 έβαλα τα λαμπάκια στην πρίζα, έκανα το απαραίτητο story με mention την Mariah, και κάθισα αναπαυτικά στον καναπέ, για να χαζέψω το δέντρο (οκ, πριν κάτσω κατέβασα τον γάτο από τα κλαδιά που είχε σκαρφαλώσει για να κάνει επιθεώρηση).
Too soon? Nah.
Ήμουν πάντα υπέρμαχος του κινήματος “Στολίζω νωρίς”, μάλιστα ακολουθούσα πάντα το εξής πλάνο· έρευνα αγοράς για νέα στολίδια, γενική στο σπίτι (aka στρώσιμο xmas σεμεδακίων από τη μαμά- ναι, υπάρχουν και τέτοια) και στολισμός- φωταγώγηση δέντρου στις 30 Νοεμβρίου, ώστε να βρει ο Δεκέμβριος το σπίτι μας με μπόλικο Christmas cheer. Φέτος όμως δεν ακολούθησα το ίδιο πλάνο. Όλη αυτή η παράνοια που βιώνουμε από τον Μάρτιο, συν το ότι υπάρχει ένα τρομακτικό ενδεχόμενο να περάσω μόνη μου τα Χριστούγεννα, μακριά από τους δικούς μου, που έτσι κι αλλιώς δεν βλέπω συχνά καθώς μένουν σε άλλη πόλη, ενίσχυσαν την ανάγκη μου να στολίσω όσο πιο νωρίς γίνεται. (Φήμες ότι είχα αρχίσει το countdown από το Σεπτέμβριο, είναι πέρα ως πέρα αληθινές).
Τι κερδίζω στολίζοντας τόσο νωρίς; Την ηρεμία της ψυχούλα μου *κυρίως* γιατί όσο βαθιά κυνική και να είμαι, εξακολουθώ να πιστεύω ότι αυτές οι μέρες ολ@ με κάποιο τρόπο δείχνουμε την αγάπη μας στους ανθρώπους γύρω μας, και αυτό γυρνάει πίσω, ξορκίζοντας το κακό vibe. Όπερ σημαίνει, όσο πιο νωρίς στολίσεις, τόσο περισσότερη καλή ενέργεια και αγάπη θα στείλεις στο σύμπαν. Και ειδικά φέτος, αυτά τα δύο τα χρειαζόμαστε φουλ.Επίσης έχετε δοκιμάσει να καθίσετε κάτω από το δέντρο για να χαζέψετε τα λαμπάκια που αναβοσβήνουν και κάνουν τις γκλιτερομπάλες να λαμπυρίζουν; It’s cheaper than therapy, you should try it.”
Το σπίτι της Κέλλυς
“Είμαι η Κέλλυ και είμαι 40! Μα πώς μπορείς να γιορτάσεις τα 40 στην εποχή του Covid; Χωρίς φίλους, γνωστούς και συγγενείς; Πόσο αποξενωμένα; Πριν μερικούς μήνες ονειρευόμουν ένα μεγάλο πάρτι σε κάποιο μαγαζί, για να χωρέσουμε όλοι, με εκπλήξεις, ποτά, χορό και πολλά χαμογελά. Λόγω των συνθηκών όμως, δεν είχαμε κανονίσει κάτι περισσότερο από ένα μεσημεριανό τραπέζι με την οικογένεια και κολλητούς φίλους. Έτσι το πρωί που ξύπνησα και ενώ είχα πατήσει στην νέα μου δεκαετία σκέφτηκα να στολίσω χριστουγεννιάτικα το σπίτι αν και ήμασταν μόνο στην 28η Οκτωβρίου. Στόχος ήταν να κάνω έκπληξη σε κάθε καλεσμένο καθώς και να δημιουργήσω ζεστή και χαρούμενη ατμόσφαιρα. Γέμισα κάθε γωνίτσα του σπιτιού με φιγούρες χριστουγεννιάτικες και στόλισα το δέντρο με πολλές μπάλες και παιχνίδια. Κάθε φορά που άνοιγα την πόρτα για να υποδεχτώ κάποιον πραγματικά έβλεπα ένα τεράστιο χαμόγελο και μια χαρά σχεδόν παιδική. Συμπτωματικά είχα αγοράσει λίγες μέρες πριν ένα νέο στολίδι που προσθέτω κάθε χρόνο στο δέντρο για το καλό. Το φετινό δεν θα μπορούσε να λέει κάτι λιγότερο Keep Calm and Merry on! Λίγες μέρες αργότερα με την έλευση του νέου λοκντάουν είναι αυτό που χρειάζομαι να βλέπω καθημερινά. Τελικά δεν ήταν καθόλου νωρίς.”
Το σπίτι της Βούλας (και του Κώστα)
“Ποιος ορίζει τον χρόνο; Τι είναι ο χρόνος; Τι σημαίνει νωρίς, αργά, on-time; Σημασία έχει να περνάς καλά και να χαίρεσαι αυτό που κάνεις. Και εμείς χαιρόμαστε τα Χριστούγεννα. Και το Halloween. Ναι, βλέπουμε το The Nightmare Before Christmas και τις δυο εποχές (και 3-4 φορές τον υπόλοιπο χρόνο, αλλά σσσ…). Και τρώμε. Μας αρέσει να τρώμε. Βασικά στολίζουμε νωρίς για να τρώμε από πιο νωρίς κουραμπιέδες (με cranberries, έχουμε και αλλεργίες, σόρρυ ε) και μελομακάρονα. Και στην τελική ανάλυση, τι είναι η ζωή χωρίς περιπέτεια; Χωρίς να αγχώνεσαι ότι ένα από τα δυο γατιά-τυφώνες (ή και τα δυο) που ζουν μαζί σου, δεν θα αποφασίσει να εκτοξευθεί στο δέντρο σαν να κυνηγάει περιστέρι στην αυλή; Για όσους έχουν δεύτερες σκέψεις ή θεωρούν πως υπάρχει ‘πολύ νωρίς΄ για τις γιορτές, έχουμε μια συμβουλή/ευχή: Χαμογελάστε! Χαρείτε! Στολίστε όποτε θέλετε. Ή μη στολίσετε ποτέ. Κάντε αυτό που θα σας κάνει χαρούμενους!”
Το σπίτι της Δούκισσας
“Αυτό το δέντρο έχει μεγάλη συναισθηματική αξία για εμένα. Είναι το δέντρο που στολίζαμε με την οικογένεια μου στο πατρικό μας σπίτι από τότε που ήμουν στην ηλικία του Σάββα. Φέτος, το στολίσαμε αρκετά νωρίτερα, συγκεκριμένα μία ημέρα πριν από το γενικό lockdown, έτσι ώστε να μας γλυκάνει η ζεστασιά και η μαγεία των Χριστουγέννων. Προσπαθώ να κάνω τα αδύνατα δυνατά για να υπάρχει χαρά και αισιοδοξία στο σπίτι. Και πράγματι, τα παιδιά είναι ξετρελαμένα με όλα τα φωτάκια και τα στολίδια. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου σε όλο τον κόσμο να έχει υγεία, αγάπη και υπομονή.”