Άλλη μια χρονιά φτάνει στο τέλος της, μια χρονιά που όλοι πιστεύαμε με σιγουριά πως θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Πώς άλλωστε να ξεπεράσεις σε μιζέρια, στεναχώρια και τραγικότητα το 2020, το έτος που μας έφερε την μεγάλη πανδημία. Και τελικά το 2021 ήταν χειρότερο. Ή καλύτερο; Ή τίποτα από τα δυο; Αν με ρωτάς το 2021 ήταν μια χρονιά που κανείς δεν ξέρει πού να την τοποθετήσει, τι βαθμό να της βάλει. Ήταν μια χρονιά πιο εύκολη από την προηγούμενη γιατί πια είχαμε συνηθίσει την μιζέρια. Και πιο δύσκολη γιατί πια είχαμε κουραστεί από τη μιζέρια. Εν πάσει περιπτώσει, με μια φράση το 2021 ήταν μια χρονιά σε κενό αέρος, και όλοι μέσα σε αυτό μετέωροι, ούτε καλά ούτε κακά, να περιμένουμε τι μέλλει γενέσθαι. Το 2021 ήταν σαν μια αίθουσα αναμονής ΙΚΑ, με την αναμονή να κρατάει 365 μέρες. Και βάλε.
Ναι, μπορεί να ακούγεται βαρύ, αλλά πρέπει να είμαστε ρεαλιστικοί με το παρελθόν. Είναι το μέλλον που έχει νόημα να το κοιτάμε με αισιοδοξία. Και αυτό θα κάνουμε, ευχόμενοι το 2022 να μην είναι μια καλή χρονιά, ούτε καλύτερη από την προηγούμενη, ας μην είναι τουλάχιστον χειρότερη, αυτό μας φτάνει.
Με το νέο έτος λοιπόν κατά νου, σας έχουμε μαζέψει μερικά αποσπάσματα από ποιήματα και βιβλία σημαντικών λογοτεχνών, που σε αντίθεση με εμάς, ίσως σας δώσουν λίγο παραπάνω ελπίδα για όσα έρχονται. Εμάς τουλάχιστον μας έδωσαν.
by Jeff Östberg
“Δεν ξέρω πότε θα χαράξει / έτσι ανοίγω κάθε πόρτα.”
– Emily Dickinson, Not Knowing When the Dawn Will Come
“Δεν έφτιαξα λίστα με στόχους για τη νέα χρονιά. Το συνήθειό μου να κάνω σχέδια, να κριτικάρω, να εγκρίνω και να καλουπώνω την ζωή μου, αυτό εγώ το κάνω κάθε μέρα.”
– Anaïs Nin από το ημερολόγιό της, Ιανουάριος 1927
“Παλιά με φανταζόμουν να δραπετεύω από την κανονική μου ζωή, όμως η ζωή μου δεν ήταν ποτέ κανονική. Δεν είχα απλά παρατηρήσει πόσο εξαίσια ήταν.”
– Ransom Riggs, Miss Peregrine’s Home For Peculiar Children
“Σηκώστε πάνω τα πρόσωπά σας, έχετε μεγάλη ανάγκη / Για αυτή την αυγή που χαράζει για σας / …Ο ορίζοντας γέρνει μπροστά / Και σου αφήνει χώρο για νέα βήματα αλλαγής.”
– Maya Angelou, On The Pulse Of Morning (Ο Παλμός της Αυγής), ένα ποίημα για την ορκομωσία του Πρόεδρου Bill Clinton τον Ιανουάριο του 1993
“Το έτος τελείωσε. Αράδιασα τις περασμένες 365 μέρες μπροστά μου στο χαλί του σαλονιου… διπλώνω τις καλές μέρες και τις τοποθετώ στην μικρή πίσω μου τσέπη για να τις φυλάξω. Τράβα το σπίρτο. Αποτέφρωσε τις περιττές. Το φως της φωτιάς ζεσταίνει τα πόδια μου. Βάζω να πιω ένα ζεστό ποτήρι νερό, να με καθαρίσω για το Γενάρη. Ορίστε να ‘μαι. Πιο δυνατή και πιο σοφή προχωρώ στο καινούργιο.”
– Rupi Kaur, The Sun And Her Flowers
“Ελπίζω τη χρονιά που θα έρθει να κάνεις λάθη. Ένδοξα, ανεπανάληπτα λάθη. Γιατί αν κάνεις λάθη, σημαίνει πως φτιάχνεις νέα πράγματα, δοκιμάζεις νέα πράγματα, μαθαίνεις, ζεις, σπρώχνεις τον εαυτό σου, αλλάζεις τον εαυτό σου, αλλάζεις τον κόσμο. Κάνεις πράγματα που δεν έκανες ποτέ πριν, και το βασικότερο, κάνεις κάτι.”
– Neil Gaiman, Neil Gaiman’s Journal
