Οι teen drama σειρές έχουν πολύ μεγάλη πέραση τα τελευταία χρόνια. Από τους προκατόχους και πρωτοπόρους (βλέπε Skins, Dawson’s Creek, Gossip Girl) μέχρι και τις τελευταίες προσθήκες (Euphoria, Genera+ion, Elite, Riverdale), έχουν αποτελέσει μαγνήτη για πολλά κλικ, όχι μόνο από το νεανικό, αλλά και από πιο ώριμο κοινό. Αυτό μπορεί να συμβαίνει, γιατί μας θυμίζουν στο περίπου τις ίντριγκες που ζήσαμε κατά την διάρκεια της εφηβικής μας ηλικίας με μικρότερο budget. Μπορεί όμως να ισχύει και το αντίθετο, δηλαδή τα εφηβικά μας χρόνια να ήταν τόσο “αδιάφορα” που να ζηλεύουμε λίγο τις δικές τους ζωές, με το δράμα, το σεξ, τα ναρκωτικά, τα ένοχα μυστικά.
Τον τελευταίο καιρό κυκλοφόρησε μία ακόμη τέτοια σειρά στο Netflix και το όνομα αυτής είναι Young Royals. Πρόκειται για την ιστορία του δεύτερου σε διαδοχή πρίγκιπα της Σουηδίας, Wilhelm (Edvin Ryding), οποίος ήθελε να ζήσει μία απλή, καθημερινή ζωή αλλά τι να κάνουμε που είναι γαλαζοαίματος.
Μεγαλώνοντας, είχε αποφασίσει να πάει σε δημόσιο σχολείο και όχι σε ιδιωτικό, όπως έκαναν όλοι οι πρόγονοί του. Σε μία έξοδο με τους φίλους του όμως έμπλεξε σε έναν καβγά, με αποτέλεσμα να βάλει αυτόν και την βασιλική οικογένεια σε μπελάδες (βλ. πρίγκιπα Harry). Εν τέλει αποφασίστηκε να συνεχίσει την σχολική χρονιά στο ιδιωτικό. Εκεί που θα περίμενε κανείς ότι θα είχε μόνο προβλήματα προσαρμογής, ο έρωτας έκανε την ξαφνική του εμφάνιση. Άρχισε να έχει συναισθήματα για έναν συμμαθητή του, τον Simon (Omar Rudberg), ο οποίος όχι μόνο δεν έχει βασιλικό αίμα στις φλέβες του, όχι μόνο δεν είναι πλούσιος, αλλά προέρχεται από μία απλή εργατική οικογένεια. Με αυτό ως σημείο αφετηρίας ξεκινάει ένα ταξίδι ανακάλυψης της σεξουαλικότητας και του πραγματικού κόσμου και για τους δύο.
Γιατί όμως να κάτσει κάποιος να δει την συγκεκριμένη σειρά; Ιδού έξι δικοί μας λόγοι
1. Δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι συναντιούνται
Όπως αναφέραμε πιο πάνω, ο Simon προέρχεται από την εργατική τάξη. Επίσης, είναι μισός Σουηδός και μισός Ισπανός. Οι γονείς του είναι χωρισμένοι και ο ίδιος μένει με την μητέρα του και την αδερφή του, Sara. Σε περίπτωση που αναρωτιέστε για το πώς κατάφερε να κερδίσει μία θέση μαζί με την αδερφή του στο σχολείο, έχουμε να σας πούμε μόνο μία λέξη: Υποτροφία. Ουσιαστικά έρχεται σε άμεση αντίθεση με αυτά που πρεσβεύει η βασιλική οικογένεια, όπως για παράδειγμα το ότι δεν θίγεται καν το θέμα περί διαζυγίου μεταξύ δύο αριστοκρατών.
Η σχέση μεταξύ των δύο ανοίγει μία συζήτηση σχετικά με τις κοινωνικές τάξεις στις οποίες ανήκουν. Ο Wilhelm είναι πρίγκιπας και ο Simon είναι φτωχός. Όμως, όταν βρίσκονται οι δύο τους μόνοι, είναι απλά δύο ερωτευμένοι έφηβοι, χωρίς κανένα άλλο χαρακτηριστικό.
2. Το μέρος είναι μαγευτικό
Το ιδιωτικό σχολείο, Hillerska, βρίσκεται σε μία απομονωμένη περιοχή, περικυκλωμένη από το πράσινο της σουηδικής υπαίθρου. Το κτήριο στέκεται αγέρωχο και μεγαλοπρεπές, με την αρχιτεκτονική του να σου θυμίζει ότι κτίστηκε κατά την περίοδο της μοναρχίας. Πιο δίπλα, βρίσκεται μία λίμνη, στην οποία κάνουν προπόνηση όσοι βρίσκονται στην ομάδα κωπηλασίας. Οι εγκαταστάσεις του είναι πλήρεις, από στάβλους και γήπεδο ιππασίας, μέχρι γυμναστήριο για όσους επιθυμούν να προπονηθούν περαιτέρω. Αυτό όμως που εκπλήσσει είναι ότι δεν εστιάζουν καθόλου σε αυτό. Αν ήταν ηθοποιός, θα ήταν κομπάρσος. Ούτως ή άλλως, οι χαρακτήρες έχουν να ασχοληθούν με σημαντικότερα θέματα. Αποτελεί όμως πανέμορφο background.
3. Οι έφηβοι συμπεριφέρονται σαν έφηβοι
©Netflix
Σε πολλά τέτοια προγράμματα στο παρελθόν, οι περισσότεροι χαρακτήρες είναι πολύ πιο ώριμοι από όσο θα έπρεπε. Επιπλέον, oι ηθοποιοί είναι αρκετά χρόνια μεγαλύτεροι από τους χαρακτήρες που υποδύονται, δημιουργώντας πρότυπα ομορφιάς, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με τους εφήβους. Πρώτα από όλα, οι πρωταγωνιστές, Edvin Ryding και Omar Rudberg, είναι 18 και 22 αντίστοιχα, οπότε είναι αρκετά κοντά ηλικιακά με τους χαρακτήρες τους.
Επίσης, πολλοί από τους ηθοποιούς δεν είναι “τέλειοι” εμφανισιακά. Για παράδειγμα, κλατι το οποίο σου κινεί αμέσως το ενδιαφέρον είναι η ακμή και όχι με τον κακό τρόπο. Απλώς το να εμφανίζονται τέτοια πρόσωπα στην μικρή – και στην μεγάλη – οθόνη είναι πολύ σπάνιο. Σου δημιουργεί μία οικειότητα, ένα αίσθημα ότι, αν πήγαινες την επόμενη μέρα στο σχολείο σου και τους έβλεπες εκεί, θα ταίριαζαν αμέσως με τους υπόλοιπους μαθητές. Επίσης, η εκπροσώπηση διαφόρων εθνικοτήτων και σωματότυπων είναι ένα τεράστιο “συν”. Με αυτόν τον πολύ απλό τρόπο ρίχνουν μία σφαλιάρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού του Hollywood για τα πρότυπα που μας προβάλλει τόσα χρόνια.
4. Δεν επικεντρώνεται στο coming out
©Netflix
Σε μία πληθώρα LGBTQ+ ιστοριών, δίνεται πολύ μεγάλη προσοχή στο πως ένας χαρακτήρας “βγαίνει από την ντουλάπα”. Όταν αυτό γίνεται σωστά, μπορεί να βοηθήσει αρκετά άτομα της LGBTQ+ κοινότητας να πάρουν θάρρος και να εμπνευστούν από αυτό. Αλλά τις περισσότερες φορές, εστιάζουν υπερβολικά πολύ σε αυτό το trope, υπονομεύοντας άλλες πτυχές της queer εφηβείας.
Εδώ δεν υπάρχει το coming out. Ο Simon, σε μία απλή συζήτηση με τον πατέρα του του υπενθυμίζει ότι είναι ομοφυλόφιλος, ενώ η ερωτική έλξη του Wilhelm προς τον Simon είναι κάτι που δεν κρύβεται, ήδη από την πρώτη στιγμή. Η ρομαντική αλληλεπίδρασή τους είναι τόσο φρέσκια, ωμή και αληθινή που δεν χρειάζεται να γίνει κάποια μεγαλοπρεπής αποκάλυψη.
5. Η σεξουαλική έκφραση βασίζεται σε ένα συναισθηματικό επίπεδο
©Netflix
Το πλέον συνηθισμένο μεταξύ δύο ερωτευμένων χαρακτήρων είναι να πέφτουν να φάνε ο ένας τον άλλον, σαν άγρια ζώα σε κάποιο σαφάρι. Ο τρόπος με τον οποίον εκφράζουν το ότι γουστάρονται είναι τόσο άγαρμπος, που καταλήγει να φαίνεται ψεύτικος ή και χυδαίος. Ευτυχώς, στην περίπτωση του Wilhelm και του Simon, συμβαίνει το αντίθετο. Οι ερωτικές σκηνές μεταξύ τους, που δεν συμπεριλαμβάνουν το σεξ, είναι ό,τι πιο γλυκό υπάρχει αυτήν την στιγμή. Δίνουν πεταχτά φιλιά σε έναν περίπατο στο δάσος και οι αγκαλιές τους φαίνονται να είναι το ασφαλές μέρος τους. Οι δε σκηνές σεξ είναι τρυφερές, δίχως να θυμίζουν περιεχόμενο που θα έβλεπες σε βίντεο που πρωταγωνιστούν επαγγελματίες porn stars. Αν είχε κυκλοφορήσει νωρίτερα, ίσως να μάθαιναν κάτι από αυτά άλλες σειρές, όπως το Riverdale. Sorry, not sorry.
6.Έχει μικρό, αλλά δυνατό cast
©Netflix
Συνήθως σε τέτοιες σειρές το cast είναι μεγάλο. Αυτό δημιουργεί το πρόβλημα του να μαθαίνουμε ελάχιστα τους χαρακτήρες. Στην περίπτωση του Young Royals, ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα μικρό cast, στο οποίο εξερεύνιουνται τα backstories τους στην ίδια έκταση. Τρανό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός πως μαθαίνουμε τις οπτικές γωνίες και των δύο πρωταγωνιστών εκτενώς, χωρίς να “τρώνε” τον χρόνο του άλλου. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους δευτερεύοντες ρόλους, με αποτέλεσμα να τους βλέπουμε ως αληθινούς ανθρώπους και όχι ως κούκλες, που μπήκαν για να γεμίσουν τον χώρο. Και αυτό είναι τέλειο.
