Το stand up, στη μορφή που το αγαπήσαμε, άρχισε να ανθίζει στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία. Προάγγελοί του υπήρξαν εκπομπές όπως το Κάψε το Σενάριο και τα Σφηνάκια, μέσω των οποίων ήρθαμε σε επαφή με εξαίρετους κωμικούς όπως είναι ο Λάμπρος Φισφής, ο Ζήσης Ρούμπος, και ο Γιώργος Χατζηπαύλου. Με το ταλέντο τους και την σκληρή δουλειά κατάφεραν να το εδραιώσουν ως μία νέα μορφή ψυχαγωγίας, με εμάς να τρέχουμε σε μπαράκια, μικρά θέατρα και άλλες ψυχαγωγικές πίστες για να τους απολαύσουμε. Όλα αυτά βέβαια γίνονταν τις όμορφες, αγνές και τρυφερές εποχές προ Covid. Τώρα όλοι έχουμε στρέψει τα βλέμματά μας σε πλατφόρμες όπως το YouTube για να γελάσει λίγο το χειλάκι μας, μα όσο και αν ψάχναμε η γυναικεία παρουσία ωχριούσε μπροστά στην ανδρική, κυρίως σε εγχώριο επίπεδο. Με το Netflix στη διπλανή καρτέλα να μας κλείνει το μάτι, πήραμε μία βαθιά ανάσα και τρέξαμε κατά κει για να ικανοποιήσουμε την ανάγκη μας για θηλυκές παρουσίες πάνω στην κωμική σκηνή. Έχουμε να πούμε πως δεν απογοητευτήκαμε με τα γυναικεία specials της πλατφόρμας, τουναντίον μάλιστα, πετύχαμε φλέβα χρυσού.

1. Wanda Sykes: Not Normal (2019)

Ένα stand up special για την πολιτική κατάσταση των ΗΠΑ, τις κοινωνικές αλλαγές και την κλιμακτήριο. Η Sykes αποφάσισε να μιλήσει για ακόμη μία φορά έξω από τα δόντια, και ποιος την είδε και δεν την φοβήθηκε. Ένα από τα ατού της συγκεκριμένης κωμικού είναι και οι μιμήσεις. Είναι ότι πιο αποτυχημένο έχεις δει, για αυτό είναι αστείο. Φαντάσου ότι βλέπεις ένα πεντάχρονο που προσπαθεί να αντιγράψει τις χορευτικές σου κινήσεις για να σε κοροϊδέψει και να νομίζει πως έχεις σκάσει στα γέλια επειδή το πετυχαίνει. Ξεκίνησε με τον Donald Trump και κατέληξε στην σύζυγό της. Ίσως από τις πιο κορυφαίες ιστορίες της είναι αυτές που έχουν να κάνουν με την οικογένειά της. Πώς συμβιώνει μία μαύρη λεσβία Αμερικανίδα με μία λεσβία Γαλλίδα και τα δύο παιδιά τους; Με πολύ χιούμορ, είναι η σωστή απάντηση.

2. Iliza Shlesinger: Elder Millennial (2018)

Η συγκεκριμένη κωμικός έχει μία υπερδύναμη: Μπορεί να μιλήσει για τις διαφορές μεταξύ των cis straight αντρών και γυναικών χωρίς να τους διχάζει. Κάνει το troll και την κατσίκα, για να κοροϊδέψει τις σκέψεις και τα συναισθήματα των γυναικών. Γίνεται χυδαία και απότομη για να κάνει το ίδιο στους άντρες. Σατιρίζει όλες τις ανθρώπινες σχέσεις, με αποκορύφωμα τον γάμο. Τι καλύτερο να βλέπεις τις προσδοκίες που έχεις για αυτό το μυστήριο να καταρρέουν μπροστά στα μάτια σου; Μα είναι ακόμη πιο αστείο όταν μαθαίνεις πως αυτό γίνεται από μία γυναίκα που παντρεύτηκε λίγο πριν το special της.

3. Ali Wong: Baby Cobra (2016)/ Hard Knock Wife (2018)

Η Ali Wong δεν είναι μία ακόμη stand up comedian. Βασικά, δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και μια έγκυος Ασιάτισσα που βωμολοχεί ασταμάτητα. Υπάρχουν προκαταλήψεις για τις γυναίκες που χρειάζεται να καταρριφθούν, και η ίδια το καταφέρνει με ένα απλό σήκωμα του δαχτύλου της – του μεσαίου για να είμαστε ακριβείς. Ας πάρουμε για παράδειγμα το ότι η Ali Wong αποφασίζει να κάνει παραστάσεις μόνο όταν είναι έγκυος. Με αυτήν της πράξη μας βγάζει από το σκεπτικό ότι οι έγκυες γυναίκες είναι ανήμπορες και αντιθέτως μπορούν να τρέξουν, να σκύψουν, να δουλέψουν, να βρίσουν σαν νταλικέρης. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα αισθητό στο δεύτερο special (Hard Knock Wife)  καθώς μιλάει για τα πιο ταμπού θέματα της εγκυμοσύνης, όπως το τι συμβαίνει στο αιδοίο μετά τον τοκετό, χωρίς να μασάει καθόλου τα λόγια της.  Προσοχή! Ακολουθούν λεπτομερότατες περιγραφές. Μπορεί να μη καίγεσαι να γίνεις μάνα μετά από αυτό, αλλά χαλάλι για το γέλιο και τις γνώσεις που θα κερδίσεις βλέποντάς το.

4. Tig Notaro: Happy To Be Here (2018)

Η Tig Notaro ίσως είναι από εκείνες τις προσωπικότητες που άργησαν να πάρουν την αναγνώριση που τους αξίζει. Η ίδια, κωμικός και μάνατζερ, αποφάσισε να επικεντρωθεί περισσότερο στο stand up στα σαράντα της χρόνια. Σε αυτήν την περίπτωση, η αναμονή άξιζε. Με αυτό το silliness που την χαρακτηρίζει, ετοιμάσου για ένα σωρό νέες και παλιές ιστορίες της, όλες ξεκαρδιστικές και τελείως ανθρώπινες. Πώς είναι το να έχεις παιδιά, να κάνεις φάρσες αλλά και να είσαι καλεσμένος σε πάρτι της Ellen DeGeneres – την λυπούμαστε λίγο για αυτό – ; Το μόνο που έχουμε να προτείνουμε είναι να βάλεις ζώνη, γιατί όλη η παράσταση είναι ένα roadtrip πολλών χιλιομέτρων, με τελική στάση πάνω σε τσιμεντένιο τοίχο.

5. Jen Kirkman: I’m Gonna Die Alone (And I Feel Fine) (2015)

Δεν αποτελεί πρόβλημα το να πεθάνεις μόν@, αλλά το να φοβάσαι αυτήν την πιθανότητα. Ας πάρουμε για παράδειγμα την Jen Kirkman η οποία το έχει αποδεχτεί σε τέτοιο βαθμό, που αποφάσισε να ονομάσει έτσι την παράστασή της. Σε ένα από τα πρώτα special στο Netflix με γυναίκα πρωταγωνίστρια, σατιρίζει και η ίδια τον γάμο, αλλά από την πλευρά μίας γυναίκας που είναι σαράντα και χωρισμένη. Από την στιγμή που δεν αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο, δε σχολιάζει την επικαιρότητα, και δεν είναι πολιτικά χρωματισμένο, αποτελεί έναν διαχρονικό ιδιόμορφο μονόλογο. Μία εξαιρετική επιλογή εάν θέλεις να ξεφύγεις από τα γεγονότα που μας έχουν ρουφήξει την ψυχή με πλαστικό καλαμάκι το τελευταίο διάστημα.

6. Jenny Slate: Stage Fright (2019)

Το συγκεκριμένο show αποτελεί υβρίδιο stand-up και μίνι βιογραφίας. Η Jenny Slate θεώρησε συνετό να γυρίσει παράλληλα ένα ντοκιμαντέρ με την οικογένειά της, και αυτά που μαθαίνουμε αιτιολογούν την ροπή της προς την κωμωδία. Ως ένα εξαιρετικά μοναχικό πλάσμα μετά το διαζύγιό της γύρισε στο σπίτι των γονιών της. Είναι σοφό να αυνανίζεσαι στο κρεβάτι των γονιών σου, ενώ φτιάχνεσαι με το φεγγάρι; Υπάρχουν φαντάσματα; Υπάρχει έρωτας μετά το διαζύγιο για κάποια σαν και αυτή; Βγάζει λοιπόν από μέσα της τον κοριτσίστικο εαυτό της και μας οδηγεί σε έναν μονόλογο που θα μπορούσαμε και εμείς οι ίδιοι να κάνουμε καθημερινά, αλλά κάτι συμβαίνει και δεν τον κάνουμε. Είναι ξεκαρδιστική, είναι στιλάτη, είναι αυτή που είναι και δε δίνει λογαριασμό σε κανένα.

7. Hannah Gadsby: Nanette (2018) / Douglas (2020)

Το Nanette ήταν η πρώτη κωμική παράσταση της Hannah Gadsby που βιντεοσκόπησε για το Netflix. Σύμφωνα με τους κριτικούς και το κοινό, αποτελεί μία performance-γροθιά στον μισογυνισμό, την ομοφοβία, και στα θεμέλια της ίδια της κωμωδίας. Είναι ένα πρόγραμμα το οποίο δε θέλει να σε κάνει να γελάσεις, μα πιο πολύ να σκεφτείς.  Και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που του φόρεσαν δάφνινο στεφάνι με το που κυκλοφόρησε. Με το Douglas,  συνεχίζει να δίνει νέο νόημα στην κωμωδία. Για παράδειγμα, δίνει απάντηση στην ερώτηση “Tι μπορεί να πάει στραβά σε ένα πάρκο με σκύλους;” Να ξεκινήσεις να κάνεις μαθήματα ανατομίας για το θηλυκό σώμα, αυτή είναι η απάντηση. Ένα από τα highlights του Douglas είναι η απολαυστικότατη ιστορία με την δασκάλα της. Σε αυτήν σατιρίζει το πόσο εύκολα μπορούν να χαλάσουν οι σχέσεις μεταξύ δασκάλου-μαθητή, επειδή ο μαθητής μπορεί να έχει αυτισμό. Δεν το κάνει για να την λυπηθούμε – η ίδια έχει διαγνωστεί με high functioning autism – αλλά ούτε και να γελάσουμε εις βάρος της. Το απόλυτο must της λίστας.

8. London Hughes: To Catch A D*ck (2020)

Σου λείπει η δράση; Μήπως έχεις διάσπαση προσοχής και δε μπορείς να παρακολουθείς κωμικούς απλά να πηγαίνουν πάνω-κάτω στην σκηνή; Μην ψάχνεις αλλού, η London Hughes στο To Catch A D*ck είναι για σένα. Δεν είναι μία ήρεμη δύναμη στη σκηνή. Είναι ο κεραυνός στην καταιγίδα, είναι η σπίθα στη βενζίνη. Από τη στιγμή που ανεβαίνει στη σκηνή δε σταματάει για κανέναν και κανείς δεν την σταματά. Αρχίζει να μιλάει για το πώς απέκτησε το πρώτο ακριβό ζευγάρι παπουτσιών, για το πόσο λάθος μπορεί να πάει το role-playing στο σεξ και την κύρια διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών κωμικών. Κρατήσου καλά από τη θέση σου, γιατί αυτή η πρώην χορεύτρια/σεναριογράφος/κωμικός ήρθε για να μας πάρει και να μας σηκώσει.

 

Είναι όλες τους εξαιρετικές και με το δικό τους προσωπικό στυλ. Όμως περιμένουμε με ανυπομονησία κάποια στιγμή να δούμε και άλλες τρεις ενδιαφέρουσες γυναίκες να κάνουν stand up για το Netflix: Κατερίνα Βρανά, Χρύσα Κατσαρίνη,  Ήρα Κατσούδα. Γιατί όπως λέει και η παροιμία “Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει”.

@oneofusgr

If you're here, you're one of us!