Τελευταίες μέρες του χρόνου – ναι, ακόμα και αυτού του καταραμένου χρόνου – χωρίς απολογισμούς και λίστες δεν γίνονται. Σε μία περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη για τους καλλιτέχνες και συγκεκριμένα τους μουσικούς, που στερήθηκαν την επαφή με το κοινό μέσα από τις live εμφανίσεις τους και φυσικά το βιοπορισμό τους από αυτές, ξεχωρίζουμε 10 ελληνικές κυκλοφορίες από αυτή την τόσο περίεργη χρονιά, που μας κράτησαν συντροφιά σε πραγματικά δύσκολες φάσεις. 

Η σειρά δεν είναι σε καμία περίπτωση σειρά κατάταξης, αλλά μερικά από αυτά όντως κονταροχτυπιούνται για την πρωτιά στην καρδιά μας. 

Ormenion – Εβρίτικη Ζυγιά

 

Αν δεν έχετε βρεθεί οι ίδιοι σε ένα live της Εβρίτικης Ζυγιάς είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσπαθήσει να μεταφέρει κανείς την σχεδόν παγανιστική ατμόσφαιρα που καταφέρνει να δημιουργήσει το συγκρότημα με το που εμφανίζεται στη σκηνή. Φέτος κυκλοφόρησε η πρώτη επίσημη δισκογραφημένη δουλειά τους από την Teranga Beat του Αδαμάντιου Καφετζή, που φέρει άλλωστε αποκλειστική ευθύνη για την επέλαση των Θρακιωτών στην Αθήνα (και όχι μόνο). Αν αναρωτιέστε ωστόσο πως ένα παραδοσιακό συγκρότημα που φιλοδοξεί να διατηρήσει και να εξελίξει τη θρακιώτικη μουσική παράδοση κατάφερε να γεμίζει ασφυκτικά τα μεγαλύτερα αθηναϊκά venues και να κάνει τους ανθρώπους να πιάνονται ώμο με ώμο και να περιστρέφονται σε κύκλους σε εκστατική κατάσταση, τότε πατήστε play στο “Ormenion”. Βαφτισμένο από τη βορειότερη κατοικημένη περιοχή της Ελλάδας, το χωριό Ορμένιο Έβρου, σταυροδρόμι ανάμεσα σε Ελλάδα – Βουλγαρία – Τουρκία, το “Ormenion” είναι ένας αμιγώς ψυχεδελικός δίσκος που γεφυρώνει την παράδοση με το σήμερα, με έναν τρόπο σχεδόν ανεπαίσθητο. Ηχογραφημένο live μεταφέρει την ενέργεια ανάμεσα στα μέλη της Εβρίτικης Ζυγιάς (αν και επιμένω, πού να τους δείτε και live!), ενώ το πάντρεμα της τσαμπούνας, του νταουλιού, του καβαλιού και της λύρας με τα πλήκτρα CRB Diamond 800 και Moog παραδίδουν ένα μυσταγωγικό αποτέλεσμα, ένα μοναδικό μουσικό αποτύπωμα. 

Ταξίδι Αστρικό – Nalyssa Green 

Τον τελευταίο μήνα του 2020 η Nalyssa Green μας χάρισε ένα εισιτήριο για ένα ταξίδι αστρικό, όπως τιτλοφορείται και η τελευταία της δισκογραφική δουλειά. Ορκισμένη πια στον ελληνικό στίχο, έχοντας μάλλον ξεπεράσει τον φόβο της έκθεσης που αυτός ενέχει, δημιουργικά πλουσιότερη μέσα από την εμπειρία της σύνθεσης μουσικής για θεατρικές παραστάσεις και πιστή στη μελαγχολία, τον γλυκό, αλλά ταυτόχρονα αβάσταχτο πόνο του έρωτα και την εξερεύνηση της γυναικείας ψυχοσύνθεσης παραδίδει τον πιο τολμηρό της δίσκο μέχρι σήμερα. Μια αυθεντική λαϊκή ατμόσφαιρα “ταρακουνάει” σε στιγμές το “Ταξίδι Αστρικό”, καθώς η τραγουδίστρια και τραγουδοποιός δεν φοβήθηκε να σκύψει τρυφερά πάνω από τις μουσικές της αναφορές, να τις κρατήσει στα χέρια της και να τις ακουμπήσει απαλά πάνω στην αρχέγονη δύναμη των κρουστών, για να τις μεταφέρουν με τη σειρά τους, σε μία θριαμβευτική πομπή, προς την επιφάνεια αυτού του ιδιοσυγκρασιακού δίσκου. 

In Greece We Trap (Deluxe) – Moose

Ένας από τους καλύτερους εγχώριους hip – hop δίσκους του 2019, το “In Greece We Trap” του ταχύτατα ανερχόμενου τότε – πλέον εδραιωμένου στη σκηνή – rapper Moose, επέστρεψε το 2020 με έξι κομμάτια περισσότερα, σε μία deluxe έκδοση που πολύ απλά το απογείωσε. Οι συμπαραστάτες του Νέγρος του Μοριά και Kareem Kalokoh ήταν και πάλι εκεί – μαζί με τους Musha και Thug Slime ενισχύοντας ένα ήδη άρτιο άλμπουμ. Ο Moose γεννήθηκε στη Νιγηρία και μεγάλωσε στους δρόμους της “K City” (βλ. Κυψέλη). Φανερά επηρεασμένος από το αμερικανικό hip – hop, πήρε την ορμή που έδωσε το προσωπικό του struggle, το αυθεντικό swag του, την κυψελιώτικη ενέργεια και μερικούς πολύτιμους συνεργάτες και έφτιαξε έναν δίσκο – ύμνο στην street κουλτούρα και την Αθήνα. 

Mektoub – Vlospa 

Το σύγχρονο ελληνικό ραπ είναι ένα μοναδικό φαινόμενο που κατάφερε να σπάσει το φράγμα του underground και να παρεισφρήσει στη σφαίρα του mainstream με φοβερό τσαμπούκα. Ωστόσο, καθώς το φάσμα του ελληνικού ραπ είναι ιδιαίτερα ευρύ, κάποια ονόματα είναι πιο mainstream από άλλα, φλερτάρουν με την ψυχορραγούσα ελληνική pop και παίζουν με urbano, latin trap και reggaeton ρυθμούς. O Ελληνογάλλος Vlospa είναι μια μοναδική περίπτωση ράπερ που βρίσκεται με το ένα πόδι στο underground, ενώ με το άλλο στις πρώτες θέσεις των τάσεων στο YouTube. Η διπλή του καταγωγή υπήρξε καθοριστική για το στιλ του. Ραπάρει μισά ελληνικά – μισά γαλλικά και έχει ζήσει για χρόνια και στις δύο χώρες. Πλέον μοιράζει το χρόνο του ανάμεσά τους και η επιρροή που έχει η πολυδιάστατη γαλλική hip – hop σκηνή είναι εμφανής στο beat και το flow του. Το 2020 κυκλοφόρησε το πρώτο επίσημο άλμπουμ του “Mektoub”, ένα σφιχτό hip – hop δίσκο με τον (παντοδύναμο) Skive στο τιμόνι της παραγωγής και μία συμμετοχή από τον ΛΕΞ (την απαραίτητη “2310 συνάντηση”, καθώς ο Vlospa είναι από τη Βότση της Καλαμαριάς), έναν από τους κορυφαίους ελληνικούς hip – hop δίσκους για αυτή τη χρονιά. 

Hiraeth – Hiraeth 

Το υπέροχο indie folk δίδυμο των Hiraeth υπήρξε μία από τις πιο φωτεινές κυκλοφορίες του 2020 και πραγματικά αξίζει την προσοχή. Πίσω από τις Hiraeth – που σημαίνει νοσταλγία στην ουαλική γλώσσα – βρίσκονται η Γεωργία και η Χριστίνα, ένα indie folk δίδυμο από τη Λάρισα που με μία ακουστική κιθάρα, μία βιόλα και τις μελωδικές τους φωνές καταφέρνουν να περάσουν ακριβώς αυτή την γλυκιά μελαγχολία που φέρει το όνομά τους. Την παραγωγή του πρώτου τους ομώνυμο EP έχει αναλάβει ο Άλεξ Μπόλπασης, υπερδραστήριος παραγωγός και μπασίστας των The Steams, ο οποίος κατάφερε πραγματικά να αναδείξει τις ικανότητες των δύο μουσικών δημιουργώντας έναν ήχο ταυτόχρονα οικείο και φρέσκο.  

Είμαι ένα ξενοδοχείο – The Callas 

 

Ο πρώτος αμιγώς ελληνόφωνος δίσκος των Callas “Είμαι Ένα Ξενοδοχείο” κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2020, κάνοντας μας να αναρωτιόμαστε αν έχει υπάρξει καλύτερο άνοιγμα ελληνόφωνου δίσκου από τον στίχο “Μικρό μου άντε και γαμήσου” του κομματιού “Νυχτολούλουδο”. Η επιστροφή στον ελληνικό στίχο είναι κάτι που απασχολεί έντονα την εναλλακτική μουσική σκηνή της Αθήνας τα τελευταία δύο χρόνια. Για τους Callas όμως, δεν είναι η πρώτη φορά που εξερευνούν τον ελληνικό στίχο. Μπορεί το “Trouble and Desire”, το album που κυκλοφόρησαν σε συνεργασία με τον Lee Ranaldo των Sonic Youth να κυκλοφόρησε ακριβώς τη στιγμή που και οι υπόλοιπες μπάντες και μουσικοί άρχισαν να βγάζουν όλο και περισσότερα ελληνόφωνα κομμάτια ή άλμπουμ, δηλαδή το 2018, ωστόσο τα τραγούδια είχαν ξεκινήσει τη συναυλιακή τους πορεία τουλάχιστον τρία χρόνια πριν από αυτό, κάτι που μάλλον σημαίνει ότι ο ελληνικός στίχους τριγυρνούσε καιρό στο μυαλό τους. Το “Είμαι Ένα Ξενοδοχείο” που γράφτηκε μέσα σε μία εβδομάδα σε μία αποθήκη στην Αργολίδα, δεν δημιουργήθηκε από μία ανάγκη να καβαλήσουν το κύμα, αλλά σαν φυσική εξέλιξη του συγκροτήματος με τις τόσο ετερόκλητες αναφορές, οι οποίες παρουσιάζονται για πρώτη φορά με τόση συνοχή και τόσο ολοκληρωμένα, κάνοντάς τον τον “πιο Callas” δίσκο που έχουν βγάλει μέχρι σήμερα.

ΕΔΩ/ΕΚΕΙ – LogOut

Ο δίσκος του LogOut “ΕΔΩ/ΕΚΕΙ” φιγουράρει ήδη στις ψηλότερες θέσεις πολλών λιστών με τα καλύτερα της χρονιάς και όχι άδικα. Ακόμα ένας μουσικός της εγχώριας εναλλακτικής σκηνής που ενέδωσε πλήρως στον ελληνικό στίχο, ο LogOut γράφει έναν από τους πιο ενδιαφέροντες psycho pop ελληνικούς δίσκους που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ. Ένας δίσκος που με έναν τρόπο είναι συγγενής με το “Ταξίδι Αστρικό” της Nalyssa Green (η οποία μάλιστα συμμετέχει σε δύο κομμάτια του “ΕΔΩ/ΕΚΕΙ”) υπό την έννοια ότι και ο LogOut αφήνει άφοβα να επηρεάσουν τις συνθέσεις του οι μουσικές του αναφορές. Στο “ΕΔΩ/ΕΚΕΙ” έχει απαρνηθεί αρκετά τον ηλεκτρονικό ήχο του παρελθόντος δίνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην κιθάρα για μια σειρά από μελωδίες που μοιάζουν να έχουν βγει από απόκοσμα cotton candy όνειρα, ή από πλάσματα που ζουν σε πλανήτες με πολλά φεγγάρια.

Αντιλόπη – The Boy 

Από τις κυκλοφορίες που ξεχώρισαν το 2020 δεν γίνεται να λείπει η “Αντιλόπη” του Αλέξανδρου Βούλγαρη – “The Boy”, που καταφέρνει για ακόμα μία φορά μέσα από την στιχουργική του να αποδώσει το εδώ και τώρα. Ενδεχομένως η φράση “το soundtrack της πανδημίας” να ισορροπεί επικίνδυνα μεταξύ του παρωχημένου και της υπερβολής, ωστόσο, πώς να περιγράψει αλλιώς κανείς το γεγονός ότι, αν θέλει κάποιος να ανατρέξει στην καλλιτεχνική δημιουργία εν μέσω κορωνοϊού θα έπρεπε να ξεκινήσει από αυτόν τον δίσκο; Ο Βούλγαρης, πατώντας πάνω στην οικεία συνθετική φόρμα που έχει χτίσει εδώ και χρόνια, ψυχογραφεί ξανά ένα ολόκληρο έθνος μέσα από το πρίσμα της προσωπικής εμπειρίας. Αυτή η μαεστρία που διαθέτει να μετατρέπει το ατομικό σε συλλογικό και τανάπαλιν, σε αυτόν εδώ το δίσκο βρίσκει την απόλυτη έκφρασή της – ίσως να μπορεί να αναμετρηθεί μόνο το “Κουστουμάκι”, αλλά αυτό μάλλον αδικεί και τους δύο δίσκους. “Και οταν μετρήσουμε πόσοι μείναμε πίσω θα πούμε ένα αχ και θα πάρουμε το δρόμο για το κοντινότερο μπαρ // Θα μετρήσουμε μέχρι το τρια και θα πούμε ταυτόχρονα το αγαπημένο μας μέρος στη Γη. 1-2-3 Εδώ. Μαζί σου”

Partners in Hell – Selofan 

Τι θέσει μπορεί να έχει το new wave στο 2020; Την απάντηση έδωσαν οι Selofan με το άλμπουμ “Partners in Hell”. Με τον Σεραφείμ Τσοτσώνη στην παραγωγή, οι Selofan μηδενίζουν την απόσταση ανάμεσα στην Αθήνα και το Βερολίνο χωρίς να ακούγονται στιγμή απαρχαιωμένοι. Το “Partners in Hell” ξεχωρίζει από τις κυκλοφορίες του 2020 ακριβώς επειδή δεν προσπαθεί να “μιμηθεί” το new / dark wave μιας άλλης εποχής, ένα ατόπημα στο οποίο διάφορες ελληνικές μπάντες του συγκεκριμένοι genre έχουν υποπέσει κατά καιρούς, αλλά παράγουν έναν αυθεντικό, συνειδητοποιημένο ήχο και ασφαλώς πιο ήρεμο απ’ ό,τι στις προηγούμενες κυκλοφορίες τους, χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι στερείται της σκοτεινής ατμόσφαιρας που του αναλογεί. Το άλμπουμ αυτό είναι η στιγμή τους. 

Konserva – Μινέρβα 

Το πολλά υποσχόμενο garage/post-punk σχήμα των Μινέρβα κυκλοφόρησε το πρώτο του LP “Konserva” το 2020 και είναι τρομερό κρίμα που δεν είχαν την ευκαιρία να το παίξουν σε ένα ακόμη από τα “ηλεκτρικά” τους live. To “Konserva” είναι ένας δίσκος γεμάτος ενέργεια, ορμή και νεύρο. Με τις κιθάρες μπροστά, το μπάσο να σιγοντάρει αριστοτεχνικά και τα τύμπανα να δίνουν το εναρκτήριο λάκτισμα για “χαμούλη”, οι συνθέσεις του “Konserva” βγαίνουν με μία σχεδόν εφηβική καύλα, σε έναν δίσκο που διέπεται από συνθετική ωριμότητα. Παράλληλα κλείνουν το μάτι στον ελληνικό στίχο και μας υποψιάζουν ενδεχομένως για ένα επόμενο αμιγώς ελληνόφωνο LP.

@oneofusgr

If you're here, you're one of us!