Soul diva, αυθεντική Πειραιώτισσα, μάγκας, cool τύπισσα, φωνάρα. Αυτοί είναι μερικοί από τους προσδιορισμούς που αποδίδονται στην Sugahspank! aka Γεωργία Καλαφάτη, μερικές φορές ακόμη και μέσα στην ίδια πρόταση, στην προσπάθεια κάποιου να την περιγράψει.

Φωτογραφία: Πηνελόπη Γερασίμου

Είναι το κορίτσι που το 2008 έβαλε στον ελληνικό μουσικό χάρτη τη soul και τη funk και έστρεψε ξανά την προσοχή στις μεγάλες γυναικείες φωνές της underground μουσικής σκηνής. Η ερμηνεύτρια που σε κάθε δισκογραφική δουλειά είναι όλο και πιο συναρπαστική. Και σε κάθε συνέντευξη όλο και πιο προσγειωμένη και ώριμη.

Στο “διάλειμμα” ανάμεσα στα δύο lockdowns η Sugahspank! συνάντησε ξανά τον Blend Mishkin, aka Γιώργο Μαντά και παρέα κυκλοφόρησαν το άλμπουμ “Paint Everything White”, 12 χρόνια μετά την πρώτη τους δισκογραφική συνάντηση (βλ. το πρώτο προσωπικό άλμπουμ της Γεωργίας “The Incredible, The Invisible” που κυκλοφόρησε το 2008 σε παραγωγή του Blend). Ένα reggae soul διαμάντι που επιβεβαίωσε τη μουσική τους χημεία ακόμα και από απόσταση, εν μέσω καραντίνας.

Oι εναλλαγές στο beat και οι soulful ερμηνείες συναντούν την reggae, το hip-hop και δημιουργούν μία δυνατή μουσική εμπειρία με εναλλαγές στο συναίσθημα, χωρίς να λείπουν οι πιο εσωτερικές, ευαίσθητες στιγμές. Παρόλο που η δεύτερη καραντίνα έβαλε στα πιθανά σχέδια για live παρουσίαση του δίσκου μια άνω τελεία χωρίς χρονικό ορίζοντα, αυτός κατάφερε να αποσπάσει θετικότητες κριτικές και να αγαπηθεί πολύ.

Το “Paint everything white” θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά ζωντανά στον Κήπο του Μεγάρου αυτή την Πέμπτη, 17 Ιουνίου, και η Sugahspank! με τον Blend πλαισιωμένοι από τους Roots Evolution, μετά από τόσο καιρό χωρίς συναυλίες, είναι έτοιμοι να κάνουν χαμό, να πάρουν το αίμα τους πίσω, όπως λέει και η ίδια. Λίγες μέρες πριν το live, η Γεωργία μιλά στο One of Us, μεταξύ άλλων, για όσα της έλειψαν κατά τη διάρκεια των lockdowns, τη συνεργασία με τον Blend, τα πατριαρχικά κατάλοιπα και για το κατά πόσο η πολιτική ορθότητα την έχει εγκλωβίσει ή απελευθερώσει δημιουργικά.

Γεια σου Γεωργία, την τελευταία φορά που μιλήσαμε, πριν ο κόσμος όπως τον ξέραμε αλλάξει, θα ετοίμαζες κάτι ελληνόφωνο. Τι έγινε με αυτό;

Γενικά δουλεύω χαοτικά, συνήθως δουλεύω πάντα τουλάχιστον 2-3 project ταυτόχρονα και ότι τελειώσει πρώτο. Όντως έχω στα σκαριά κάποια ελληνικά κομμάτια εδώ και καιρό, τα 4-5 είναι σχεδόν έτοιμα. Τα έφτιαχνα με τον φίλο μου το Βαγγέλη Ντουμανά ο οποίος μένει Πειραιά και ήταν δύσκολο να τα δουλεύουμε λόγω καραντίνας, έχω μιλήσει γι αυτά και με ένα underground label. Ε, θα βγουν κάποτε, δεν θα βγουν;

Παρόλα αυτά φυσικά είχαμε το release του “Paint Everything White” με τον Blend Mishkin που έγινε δεκτό με πολύ καλές κριτικές. Πώς είναι να δημιουργείς ένα album σε καθεστώς lockdown; Και το κυριότερο, πώς είναι έπειτα από τόσους μήνες να το πρόκειται να το ερμηνεύσεις live;

Η δημιουργία του άλμπουμ έδωσε νόημα στη ζωή μου τις μέρες της καραντίνας, ήταν ο μόνος τρόπος να νιώθω χρήσιμη. Το πιο σημαντικό είναι ότι ήρθα ξανά κοντά με τον Blend. Και τώρα που πλησιάζει το live μετά από τόσον καιρό συναυλιακής απραξίας δεν το πιστεύουμε, θα κάνουμε κακό χαμό στον κήπο του Μεγάρου, να το ξέρετε! Θα πάρουμε το αίμα μας πίσω!

Γεωργία και Γιώργος 12 χρόνια μετά. Πώς ήταν να συνεργάζεσαι ξανά με τον Blend; Είναι αλήθεια ότι το μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ στήθηκε στέλνοντας ο ένας στον άλλο αρχεία με mail;

Ναι είναι αλήθεια. Απλά ένα μέρος των μίξεων έγινε στο τέλος στο The Cave studio. Όλο το υπόλοιπο έγινε από τα home studio μας με ατελείωτα wetransfer. Ήταν όμως πολύ γλυκιά αυτή η ανυπομονησία να κατεβάσω και να ακούσω κάθε φορά την καινούρια ιδέα που μου έστελνε ο Γιώργος ή να περιμένω να ακούσει τα φωνητικά που έγραψα και να μου στείλει μήνυμα “Μπράβο, γαμάει!” (γέλια).

Πώς και είπατε 12 χρόνια μετά να συναντηθείτε ξανά μουσικά;

Νομίζω μας ώθησε η καραντίνα. Είχα αυτό το κομμάτι το Paint Everything White (από το οποίο ονομάσαμε το δίσκο) και για κάποιο λόγο το μήνυμα του ρεφρέν με έκανε να σκεφτώ το Γιώργο, και του το έστειλα με mail σε πρόχειρη μορφή. Αυτό ήταν, σε μια βδομάδα καταλάβαμε ότι φτιάχνουμε άλμπουμ τελικά.

Sugahspank! & Blend Mishkin ft. Roots Evolution: Caribbean soul στον Κήπο του Μεγάρου, Φωτογραφία: Πηνελόπη Γερασίμου

Τα κομμάτια “Daughter” και “ Holy Murdered Virgin” είναι φεμινιστικοί ύμνοι. Μπορείς να μου πεις λίγα πράγματα για τη διαδικασία της γέννησης τους; Πώς ήταν να γράφεις τους στίχους, ποιο ήταν το αρχικό έναυσμα;

Θέλω να γίνω μητέρα και το “Daughter” λέει τα αυτονόητα, θέλω να μην περάσει η φανταστική μου κόρη αυτά που πέρασα εγώ μικρή. Θέλω η φανταστική μου κόρη να μπορεί να είναι ο εαυτός της, να είναι ελεύθερη και χαρούμενη, να μη φοβάται να βγει στο δρόμο, να μη ντρέπεται για το σώμα της, για τις ερωτικές της επιλογές, να μην έχει λιγότερες ευκαιρίες κλπ. Θέλω να ζήσει τη δική της ζωή, όχι την αντανάκλαση των απαιτήσεων που έχει για εκείνη η πατριαρχική κοινωνία.

Το “Holy Murdered Virgin” είναι το κομμάτι – αντίβαρο του άλμπουμ. Αντίστοιχα μιλάει για τη δύναμη που άντλησα ως γυναίκα μέσα από τρομερές δυσκολίες στη ζωή μου, για αυτό το γυναικείο τσαγανό που κι εγώ δεν ήξερα ότι είχα καν αλλά έσκαψα και το βρήκα. Ήμουν προχθές σε μία γιατρό, γυναικάρα γύρω στα 55, μου διηγήθηκε ένα ανατριχιαστικό συμβάν της ζωής της και μου είπε στο τέλος: “Εμείς οι γυναίκες είμαστε πολύ δυνατά όντα, άγρια, πολύ σκληρά, έχουμε απίστευτη δύναμη. Και οι άντρες, δεν λέω, είναι χρήσιμοι, αλλά οι γυναίκες είμαστε άλλο πράμα”. Αυτό εννοώ.

Γεωργία, αναρωτιέμαι, είναι εύκολο σήμερα αν είσαι γυναίκα να δηλώνεις ότι αυτοπροσδιορίζεσαι ως φεμινίστρια. Ταυτόχρονα όμως, τα βαθιά ριζωμένα στερεότυπα και οι πεποιθήσεις της ελληνικής κοινωνίας, μας “τα σκάνε” ακόμα. Πάνω στο λόγο μας καθημερινά είναι πολύ πιθανό να κάνουμε σεξιστικά σχόλια για άλλες γυναίκες. Πιστεύεις ότι θα είναι ποτέ εφικτό να αποτινάξουμε τα στρεβλά πρότυπα με τα οποία γαλουχηθήκαμε; Πόση προσπάθεια χρειάζεται;

Αρχικά ας αποτινάξουμε την ενοχή για τα πάντα. Ας μην είμαστε καν τέλειες φεμινίστριες, ας προσπαθούμε απλά να αγαπάμε τον εαυτό μας και τους συνανθρώπους μας με τις διαφορές τους και ας κρατάμε ανοιχτή την κουβέντα για όλα αυτά. Ανθρώπινο είναι να κάνουμε συνεχώς διάφορα λάθη λόγω conditioning, προσωπικά κι εγώ πετάω συχνά μπούρδες που προσπαθώ μετά να τις σκέφτομαι και να τις διορθώνω, αλλά ταυτόχρονα να μην είμαι τραγικά αυστηρή ούτε με τον εαυτό μου, ούτε με τους άλλους.

Είσαι αρκετά vocal στα social media. Έρχεσαι αντιμέτωπη με τοξικά σχόλια και αν ναι πώς τα αντιμετωπίζεις;

Δεν έχω και τόσα τοξικά σχόλια είναι η αλήθεια. Αν τύχει κάτι να με ενοχλήσει πολύ, θα απαντήσω και τελείωσε, δεν είναι να τα παίρνεις και πολύ σοβαρά τα social, ένα απλό εργαλειάκι είναι, όποιος νομίζει ότι θα οργανώσει επανάσταση από τα social media την πάτησε. Μπαίνουμε και λέμε καμιά μπούρδα, κουβέντα να γίνεται.

Η Γεωργία Καλαφάτη υπόσχεται να κάνει χαμό, στον Κήπο του Μεγάρου στο πρώτο της live μετά την καραντίνα

Όλο και πιο έντονα τελευταία συζητείται η σχέση της πολιτικής ορθότητας με την καλλιτεχνική έκφραση και δημιουργία. Έχεις νιώσει ποτέ το κύμα του political correctness να σε περιορίζει δημιουργικά ή μήπως αντίθετα, σε απελευθέρωσε;

Προσωπικά δεν νιώθω να με έχει επηρεάσει θετικά ή αρνητικά, με την έννοια ότι δεν θυμάμαι ποτέ να βγαίνω και να λέω ακραίες μαλακίες. Καταλαβαίνω απολύτως τη χρησιμότητα του αυτή την εποχή που ζούμε, απλά πιο πολύ απ’ όλα με ενδιαφέρει η πρόθεση πίσω από τις λέξεις και όχι οι λέξεις καθαυτές.

Αν αύριο εξαφανίζονταν ο κορωνοϊός, και άρα δεν υπήρχε κανείς περιορισμός, ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα έκανες;

Απεριόριστες αγκαλιές και φιλιά στους φίλους μου και μετά κομμωτήριο, ναι, ακόμα να πάω, για νύχια πάω, κομμωτήριο γιατί δεν πάω, δεν καταλαβαίνω.

Θα είναι ένα καλοκαίρι με πολλά live; Πού αλλού θα σας δούμε με τον Blend και τους Roots Evolution μετά το Μέγαρο;

Δεν έχουμε ιδέα ακόμα, συζητούνται διάφορα. Είχαμε κλείσει κάμποσα φεστιβάλ στο εξωτερικό και όλα πάγωσαν. Τώρα μιλάμε για κάποια νησιά.

Αρχικά ας αποτινάξουμε την ενοχή για τα πάντα. Ας μην είμαστε καν τέλειες φεμινίστριες, ας προσπαθούμε απλά να αγαπάμε τον εαυτό μας και τους συνανθρώπους μας με τις διαφορές τους και ας κρατάμε ανοιχτή την κουβέντα για όλα αυτά.

Υπάρχει κάτι άλλο δισκογραφικά στα σκαριά;

Πολλά και διάφορα, αλλά αργούν.

Φαντάζομαι ότι σου έχουν λείψει τα ταξίδια, όσο και σε εμάς. Θα μοιραστείς με τους αναγνώστες μας έναν προορισμό που θα ήθελες να επισκεφτείς φέτος το καλοκαίρι και ένα τραγούδι που θα ήταν το ιδανικό του soundtrack;

Θέλω απλά να πάω σε κάποιο νησί που να μην έχω ξαναπάει ποτέ, να είναι όλα καινούρια, να πίνω κοκτέιλ και να χορεύω συνέχεια, μόνο με κορίτσια, reggaeton για κώλους τύπου “Πάνω Κάτω” του FY. Hot Girl Summer, αυτό θέλω, γίνεται;

Sugahspank! & Blend Mishkin ft. Roots Evolution: Caribbean soul
Πέμπτη 17 Ιουνίου 2021
Ώρα έναρξης: 21.00
Κήπος του Μεγάρου
Τιμή εισιτηρίου: 15 ευρώ

@oneofusgr

If you're here, you're one of us!