Με αυτούς τους πέντε μην ταξιδέψεις ποτέ:
O Ερωτευμένος
Από τα αξιοθέατα θαυμάζει το κινητό του. Το κρατάει συνεχώς στο χέρι και στέλνει emoji με φιλάκια, βγάζει σέλφι μπροστά σε τοίχους που γράφουν “love”, δείχνει φωτογραφίες στις οποίες βουρτσίζει το σκύλο της, κάνει συνεχώς face time και βάζει τους υπόλοιπους να της πουν “καλημέρα”, μετά αρχίζει τα γλυκόλογα που τελειώνουν σε -ίνι (αγαπουλίνι, ομορφουλίνι, ζαχαρίνι). Οι συζητήσεις του περιορίζονται στο πως γνωρίστηκε με την αγαπημένη του και θεωρεί ότι γίνεται συναρπαστικός όταν θυμάται την πρώτη φορά που είδαν μαζί τα αστέρια. Τα βράδια μελαγχολεί και σας κρατάει ξύπνιους γιατί ακούει από το Spotify το Can’t Live Without You και επιμένει να τραγουδάει δυνατά το ρεφρέν. Αγοράζει οτιδήποτε σε καρδούλα συναντήσει (φτιαγμένη από πηλό, πλεγμένη με άχυρα, ζωγραφισμένη με νερομπογιά πάνω σε βότσαλα) και κάνει βιντεάκια με άσχετους Γιαπωνέζους που τους βάζει να πουν «σ’ αγαπώ νινίνι» και τα ανεβάζει στο Instagram. Επιστρέφοντας στην πατρίδα δεν τον περιμένει κανείς, γιατί στο μεταξύ το νινίνι τα έχει φτιάξει με άλλον.
O Αδέξιος
Συνήθως είναι ο αδερφός του κοριτσιού σου που μόλις τελείωσε το Λύκειο. “Θα έρθει μαζί, αλλά είναι πολύ ανεξάρτητος, έχει το δικό του πρόγραμμα, δεν θα μας ενοχλήσει καθόλου”. Τελικά ενοχλεί. Λέει ανέκδοτα που ξεχνάει το τέλος, σκοντάφτει πάνω σε θεόρατους τύπους που έχουν τατουάζ με νεκροκεφαλές και μετά σου ζητάει να βγάλεις τα κάστανα από τη φωτιά, θέλει να φάει κάστανα γιατί αλλιώς δεν ενεργείται, όταν διαλέγει καρτποστάλ ρίχνει κάτω όλα τα stand. Ευτυχώς που μετά από την τρίτη μέρα παθαίνει ηλίαση και βγάζει το υπόλοιπο των διακοπών στο νοσοκομείο.
O Πατριώτης
Με το που περάσει τα σύνορα αρχίζει να νοσταλγεί την Ελλάδα και να κάνει συγκρίσεις. Βρίσκει ότι τα ελληνικά σύννεφα είναι πολύ πιο άσπρα, η ελληνική γλώσσα πολύ πιο κατανοητή, δημιουργεί επιτόπου την θεωρία ότι η πολλή καθαριότητα σε κάνει μελαγχολικό, γι’ αυτό και αυτοκτονούν τόσο πολλοί στη Σουηδία. Ο πύργος του Άιφελ του φαίνεται κατώτερος από τον Πύργο των Φιλιατρών, επιμένει ότι το Κολοσσαίο χρειάζεται μια καλή ανακαίνιση, δεν θέλει να δει την Guernica γιατί η ανιψιά του η Νεφέλη ζωγραφίζει πολύ καλύτερα, «τι να μας πει το Μάτσου Πίτσου, στο χωριό μου έχει ένα πολύ πιο ωραίο βουνό». Για φαγητό έχει καλές πληροφορίες από έναν κουμπάρο φορτηγατζή για το που βρίσκονται τα καλύτερα σουβλατζίδικα, όταν τρώει παέλια την βρίσκει πολύ άνοστη γιατί δεν έχει φέτα, γυρίζει πίσω την πίτσα γιατί δεν έχει πάνω της κανελόνια με κέτσαπ, σαν αυτή που κάνουν στη ταβέρνα της γειτονιάς και μοσχοβολάει ο τόπος. Εκνευρίζεται με τους οδηγούς που σταματάνε στις διαβάσεις πεζών, ειρωνεύεται τους ποδηλατόδρομους, γράφει με μαρκαδόρο “Greece” πάνω στις πινακίδες της εθνικής οδού. Σε αυτό το σημείο τον συλλαμβάνουν και το ταξίδι γίνεται καλύτερο.
Ο εναλλακτικός
Γνωρίζει ένα δρομάκι που αν το πάρεις γλιτώνεις τα διόδια. Συνήθως καταλήγει σε αδιέξοδο. Αποφεύγει τα εμπορικά αξιοθέατα και σας πηγαίνει σε μία γειτονιά που οι οδηγοί γράφουν “Danger”,αλλά εκείνος υποστηρίζει θα βρεις την αληθινή κουλτούρα της περιοχής. Εκεί σας ληστεύουν. Θέλει να δοκιμάσει αυθεντικά φαγητά και μαζί με δεκαπέντε νοματαίους τρώτε από τον ίδιο κουβά κάτι πράσινο που είναι μέσα στη λάσπη και σαλεύει. Την επόμενη μέρα έχετε δυσεντερία. Σας υποχρεώνει να μείνετε όλο το βράδυ πάνω σε ένα βράχο για να αφουγκραστείτε τις δονήσεις της πέτρας. Όταν φεύγετε, πονούν τα κόκαλα σας. Την ημέρα της επιστροφής προτείνει να μην πάτε στο αεροδρόμιο και να μείνετε για πάντα σε μία κοινότητα που δεν έχουν ρεύμα και τρώνε ρίζες. Του λέτε να πάει πρώτος κι εσείς θα τον βρείτε αργότερα.
Ο πλακατζής
Πειράζει τις αεροσυνοδούς κάνοντας ότι βήχει ψεύτικα και λέγοντας «λες να έχω κόβιντ;» Μετά κατεβάζει τις μάσκες οξυγόνου και κάνει τον εκφωνητή. Μόλις φτάσετε στο ξενοδοχείο, σας ρίχνει με τα ρούχα στην πισίνα. Λέει ελληνικές βρωμοκουβέντες στο γκρουμ. Όταν πηγαίνετε στο μπάνιο γεμίζει την τσάντα σας με αφρό ξυρίσματος. Κάνεις στα ψέματα ότι ροχαλίζει. Μετά ροχαλίζει στα αλήθεια. Φωτογραφίζεται στον Πύργο της Πίζας κάνοντας ότι τον σπρώχνει με το δάχτυλο. Πετάει βρωμούσες στο πούλμαν. Όταν μαθαίνει ότι στα ιταλικά η βρώμα λέγεται puzza, επαναλαμβάνει την λέξη κάθε πέντε λεπτά. Μπροστά στο άγαλμα της
Νίκης της Σαμοθράκης λέει ένα αστείο με φτερά που είχε ακούσει στο Δελφινάριο. Περπατάει στο Παρίσι και φωνάζει “Σήκου Άννα”. Στo μαντάμ Τισό πιάνει τα οπίσθια της Μέρκελ. Όλα αυτά ενώ ιδρώνει ασύστολα.