Φτάνοντας στο τέλος της, η υπόθεση Τζωνι Ντεπ εναντίον Άμπερ Χερντ θα μας αφήσει αρκετά να θυμόμαστε που μάλλον δεν έχουν σχέση με την δικαστική απόφαση ή τα εκατομμύρια. Αυτά δεν έχουν ενδιαφέρον. Εμένα με συγκίνησε η Κέιτ Μος, ίσως επειδή είναι και της εποχής μου, αλλά και επειδή κλήθηκε να κάνει κάτι που μου φάνηκε ιδιαίτερα λεβέντικο και με έβαλε σε σκέψεις.
Η Κέιτ χρειάστηκε, έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, να πει μια καθοριστικά καλή κουβέντα για τον πρώην της και αυτό δεν το λες και εύκολο, ειδικά όταν ολόκληρος ο πλανήτης του κουτσομπολιού έχει το βλέμμα του στραμμένο επάνω σου. Άχαρη στιγμή. Kαι κολλητάρι να είσαι με το πρώην σου, πράγμα που συμβαίνει σπάνια, χρειάζεσαι μια δικαιολογία για τους άλλους αλλά και για τον εαυτό σου: γιατί εσύ, στα καλά καθούμενα, να τρέξεις να βγάλεις το φίδι από την τρύπα για αυτόν με τον οποίο έχετε χωρίσει;
Χωρίζεις και ο πιο κοντινός σου άνθρωπος στη γη γίνεται αυτός που δεν θέλεις να βλέπεις μπροστά σου, ένας από τους λίγους για τους οποίους θα άλλαζες πεζοδρόμιο-έτσι είναι οι ανθρώπινες σχέσεις: Ορίζονται από υπερβολικά συναισθήματα. Τίποτα δεν είναι χλιαρό στον έρωτα και στον χωρισμό και κάτι πάντα μένει μετά τέλος, έπειτα από καυγάδες, πικρία και αυτό το συναίσθημα που είναι χειρότερο από το θυμό: καλύτερα να μην είχες μπλέξει.
Έχουμε, νομίζω όλοι, ένα συγκεκριμένο στυλ χωρισμού που επαναλαμβάνουμε, έναν τρόπο που παύουμε συναισθήματα, ένα διακόπτη on-off, ένα σχέδιο αντιμετώπισης κρίσης, καλό ή παταγωδώς αποτυχημένο.
Κάποιοι προτιμούν να είναι ορκισμένοι εχθροί. Αν μισείς έναν πρώην που πέρασε από τη ζωή σου, συνήθως μισείς κι άλλους. Αν εσύ είσαι η βασίλισσα του cool άλλα έτυχε να ερωτευτείς την μεγαλύτερη Drama Queen, δεν βγαίνει άκρη. Αν τα στυλ χωρισμού είναι διαφορετικά τότε το τέλος μπορεί να γίνει κόλαση, όμως όταν τα χρόνια περάσουν, διασώζεται το απομεινάρι που σε κάνει να εκτιμήσεις αυτούς που άξιζαν, ο,τι κι αν συνέβη και έτσι προκύπτουν τα είδη πρώην που θα έσωζες: θα ορκιζόσουν στο δικαστήριο πώς είναι εντάξει, έντιμα, αξιοπρεπή άτομα -ας μην τα βρήκατε μεταξύ σας το 2009.
Αυτός με τον οποίο χώρισες κατά λάθος
Μερικές σχέσεις, χαλάνε για λόγους που έπειτα από χρόνια κανείς δεν θυμάται. Μπορεί να φταίει η ανωριμότητα, πως συναντηθήκατε τη λάθος εποχή, πως σου έκανε τσαλίμια ή του έκανες εσύ γιατί σου άρεσε συγχρόνως τότε, ο αδερφός της φίλης σου. Οι σχέσεις χαλάνε κατά κανόνα για βλακώδεις λόγους. Κάτι θα έγινε και ακολουθήσατε ξεχωριστούς δρόμους και τώρα η σύγκριση, σκέφτεσαι πως τον ευνοεί. Αν είχατε γνωριστεί 5 χρόνια αργότερα; Πηγαίνεις να τον σώσεις λοιπόν εφόσον χρειάζεται τη βοήθεια σου, γιατί τον εκτιμάς και κάπως καθυστερημένα κατάλαβες πως ήταν το κελεπούρι που δεν αναγνώρισες όταν έπρεπε.
Η μεγάλη σου αγάπη
Αυτή η κατηγορία, διαφέρει με την προηγούμενη καθώς εδώ είναι δεδομένη η σοβαρότητα της αγάπης. Η ειρωνεία της τύχης τα φέρνει έτσι: η σχέση στην οποία θα αποτύχεις θεαματικά είναι ίσως ο μεγαλύτερος σου έρωτας ή έτσι νομίζεις. Μεγαλώνοντας θα καταλάβεις πως για μερικούς, ο μεγάλος έρωτας συνιστά ανέφικτη συνθήκη για μια επιτυχημένη σχέση, πριν φτάσεις όμως σε τέτοιο κυνισμό θα έχεις πονέσει και θα έχεις απωλέσει μερικά κομμάτια της καρδιάς σου. Το μελό οδηγεί σε μελό: όταν λοιπόν η μεγάλη σου αγαπούλα σε πάρει τηλέφωνο γιατί σε έχει ανάγκη, θα γίνεις χαλί να σε πατήσει. Κάπως έτσι αρχίζουν και οι μυθιστορηματικές επανασυνδέσεις εξάλλου.
Αυτός στο οποίο εσύ φέρθηκες απαίσια
Ας δούμε την αλήθεια κατάματα. Ήσουν άπιστη; Φέρθηκες απαράδεκτα; Του έκανες τη ζωή κόλαση για ψύλλου πήδημα με ένα σχεδόν σαδιστικό μπρίο; Υπάρχουν σχέσεις στις οποίες βγαίνει ο χειρότερος εαυτός λόγω βαθύτερων ψυχολογικών καταστάσεων αλλά και γιατί μπορεί ο χαρακτήρας του ανθρώπου να είναι πράγματι απαίσιος χωρίς εξήγηση. Οι τύψεις σε κάνουν κουρέλι. Ο μονός τρόπος να εξιλεωθείς είναι να τρέξεις να βοηθήσεις, όπως μπορείς. Σε εκείνους που φερθήκαμε απαίσια ενίοτε επιφυλάσσουμε την πιο συγκινητική θυσία, έτσι στο ξεκάρφωτο. Φτάνει να αναρωτιέται εκείνος άλλα και εσύ. Βάζεις μέσον για να διοριστεί η ξαδέρφη του, του δίνεις δανεικά και αγύριστα, κρατάς τη γάτα του όλο τον Αύγουστο, του βρίσκεις σπίτι να νοικιάσει στου Ζωγράφου και τον βοηθάς στην μετακόμιση κουβαλώντας το ψυγείο στην πλάτη σου μέχρι τον τρίτο.
Ο αδαμάντινος πρώην
Πρόκειται για την πιο κραυγαλέα περίπτωση όπου η αυτοθυσία απαιτείται και δεν έχεις άλλη επιλογή. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα αξέχαστα καλό παιδί. Ένας ευγενέστατος τύπος που λάτρευε το χώμα που πατούσες και βρήκε αποκλειστική για την γιαγιά σου όταν μπήκε στον Ευαγγελισμό για να χειρουργήσει το κότσι της. Έχει κάνει τόσα για σένα που δεν μπορείς να μην ανταποδώσεις κάπως, κάποτε. Ήταν και είναι τόσο καλός που την καλοσύνη του δεν θα την φτάσεις και έτσι του χρωστάς, θα βάλεις το χέρι σου στη φωτιά για χάρη του και θα το εννοείς αλλά δεν θα τα ξαναφτιάξετε. Ποτέ δεν σου άρεσαν οι φλώροι.
Το απωθημένο σου που θέλεις να αποκτήσει απωθημένο μαζί σου
Εδώ είναι περίπλοκο τα πράγμα. Γεμάτο γλυκόπικρα συναισθήματα από αυτά που όσο μένουν, γίνονται πανίσχυρα σαν λικέρ βύσσινο που φτιάχνουν οι γιαγιάδες σε βάζο που αφήνουν στην βεράντα για χρόνια. Η απόρριψη, μπορεί να προκαλέσει μεταχρονολογημένο μεγαλείο ψυχής. Εσύ που ήσουν ένα κουρελάκι εξ αιτίας του, μπορείς να παίξεις αποφασιστικό ρόλο και σκοπεύεις να το διασκεδάσεις και να το ευχαριστηθείς. Τι θέλει; Να τον βοηθήσεις με ένα επαγγελματικό project; Να τον γνωρίσεις στον κατάλληλο άνθρωπο τώρα που ψάχνει δουλειά, ο καημενούλης; Φυσικά και θα το κάνεις, θα βάλεις τα δυνατά σου για να καταυποχρεωθεί, θα πας κούκλα στη συνάντηση και θα είσαι καθησυχαστικά υπέροχη, σαν γενναιόδωρη αυτοκράτειρα. Δεν είναι αυτός το θέμα σου. Έχεις ρίξει τόσο κλάμα που τον έχεις ξεπεράσει. Θέλεις να ζηλέψει που υπάρχεις. Να μετανιώσει κάθε στιγμή που δεν σε εκτίμησε, να φανείς απολύτως απαραίτητη, μεγαλόκαρδη και ξεχωριστά φανταστική και έπειτα να εξαφανιστείς με μυστήριο ώστε να υποφέρει που δεν σε έχει και να μην συνέλθει πότε απο το κακό που τον βρήκε. Τον βλάκα! Ας πρόσεχε!