Το βιβλίο Where the Crawdads Sing (Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες) της Delia Owens από την κυκλοφορία του το 2018 έχει πουλήσει πάνω από 15 εκατομμύρια αντίτυπα, ενώ η ομώνυμη ταινία, που κυκλοφόρησε πριν μερικές μέρες, έχει σκορ κοινού 95% στο Rotten Tomatoes. Αυτό, παρά το γεγονός ότι μία σκοτεινή ιστορία φαίνεται να ακολουθεί τη συγγραφέα, αλλά και να συνδέεται εν μέρει με την πλοκή του βιβλίου (Μη συνεχίσεις να διαβάζεις, αν δεν θες spoilers).
Υπερβολικά συνοπτικά, η πρωταγωνίστρια του βιβλίου είναι μία φυσιολάτρης κοπέλα, που εγκαταλείφθηκε από την οικογένειά της και μεγάλωσε μόνη της στα έλη. Τώρα, κατηγορείται για τον φόνο ενός άντρα, που ήταν πρώην της και του οποίου το πτώμα βρέθηκε εγκαταλελειμμένο στα έλη. Τελικά, η κοπέλα αθωώνεται, αλλά μετά από χρόνια αποκαλύπτεται ότι ήταν πράγματι ένοχη για τον φόνο. Μάλιστα, η πλοκή παρουσιάζει την πράξη της ως δικαιολογημένη και ουσιαστικά ηθική, διότι μερικές μέρες πριν τον δολοφονήσει, ο άντρας είχε προσπαθήσει να τη βιάσει.
Όταν το βιβλίο κυκλοφόρησε, πολλοί δεν μπόρεσαν να αγνοήσουν τα κοινά σημειολογικά του κομμάτια με μία δολοφονία, στην οποία η συγγραφέας ίσως να εμπλέκεται έστω και έμμεσα. Συγκεκριμένα, είδαμε να αναδύεται και να παίρνει μεγάλη διασημότητα ένα άρθρο του Jeffrey Goldberg του 2010 για το The New Yorker. Ποια είναι η ιστορία; Όσο πιο περιληπτικά γίνεται, περίπου από τα 70s η Delia ως ζωολόγος και ακτιβίστρια οικολόγος έκανε έρευνα στην Αφρική μαζί με τον τότε σύζυγό της, Mark Owens, και μετέπειτα με τον γιο αυτού, Christopher. Το 1986, εγκαταστάθηκαν σε μία περιοχή της Ζάμπια, επικεντρώνοντας την δράση τους στην καταπολέμηση της λαθροθηρίας. Μάλιστα, η δουλειά τους πήρε τέτοια έκταση, ώστε η εκπομπή του ABC, Turning Point, να στείλει συνεργείο στη Ζάμπια, για να την καταγράψει ως ντοκιμαντέρ.
Αυτό το επεισόδιο του Turning Point ήταν που γέμισε με ερωτήματα όποιον το παρακολούθησε. Κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1996 με τίτλο Deadly Game: The Mark and Delia Owens Story. Μάλιστα, το κανάλι είχε φροντίσει να βγάλει και προειδοποίηση, πριν το προβάλλει ότι “Το ακόλουθο πρόγραμμα περιλαμβάνει μερικές σκηνές βίας, που ίσως αναστατώσουν τους θεατές”. Όποιος τελικά είδε το επεισόδιο, παρακολούθησε στην οθόνη του να πυροβολείται και να δολοφονείται ένας άντρας, ο οποίος αναφέρεται ως λαθροθήρας. Τα στοιχεία του τελευταίου δεν έγιναν ποτέ γνωστά, ενώ οι αρχές που βρήκαν το πτώμα του σε μία λιμνοθάλασσα, δεν επιβεβαίωσαν ποτέ ότι πράγματι επρόκειτο για λαθροθήρα. Όσο για το ABC και τη δημοσιογράφο του, που βρισκόταν μπροστά στο συμβάν, Meredith Vieira, αρνήθηκαν να δώσουν το όνομα του ανθρώπου, που πάτησε την σκανδάλη, λόγω πρότερης συμφωνίας τους ότι μπορούσαν να καταγράψουν τη δουλειά κατά των λαθροθήρων στη Ζάμπια, μόνο αν δεσμεύονταν να μην ταυτοποιήσουν τους παρευρισκόμενους, σε περίπτωση που έπεφταν πυροβολισμοί.
Γιατί, λοιπόν, η Delia, ο πρώην άντρας της και ο θετός γιος της θεωρούνται εμπλεκόμενοι, πέρα από τα κοινά σημεία με το βιβλίο και το γεγονός ότι το ντοκιμαντέρ τούς αφορούσε; Από τη μία, έχουμε την παρουσία του Mark στην οθόνη μας πριν και μετά τη δολοφονία. Συγκεκριμένα, πριν τη δολοφονία τον είχαμε δει να κρατά ο ίδιος τουλάχιστον τρία όπλα (εκείνος υποστηρίζει ότι ήταν ψεύτικα για εκφοβισμό, αλλά η Vieira επιμένει ότι ήταν αληθινά) και να λέει σε συνεργάτες του πως, αν δουν λαθροθήρα με όπλο, πρέπει να τον πυροβολήσουν πριν προλάβει εκείνος να κάνει κίνηση. Παράλληλα, μετά τη δολοφονία ακούγεται να λέει στη δημοσιογράφο ότι αυτή είναι η πραγματικότητα και στην ουσία να δικαιολογεί πλήρως την πράξη.
Το δεύτερο στοιχείο ήρθε από τον άνθρωπο, που κατέγραψε τη δολοφονία. Σύμφωνα με το κείμενο του Goldberg, ο cameraman Chris Everson ήταν ο μόνος από το ABC, που δέχτηκε να τού δώσει το όνομα του δολοφόνου. Εκείνος, λοιπόν, κατονόμασε τον Christopher. Πάνω σε αυτό, η Delia είχε απαντήσει το 2010 στον δημοσιογράφο, “Ίσως πει κάτι, που θα μπορούσες να παρεξηγήσεις. Προσπαθεί να βάλει τη ζωή του σε μία σειρά. Απλά άφησέ τον ήσυχο. Αν έχεις κάτι να τον ρωτήσεις, ρώτα εμάς”.
Να ξεκαθαρίσουμε ότι κανένας από τους τρεις τους δεν καταζητείται στη Ζάμπια ως ύποπτος για τη δολοφονία του φερόμενου ως λαθροθήρα. Ωστόσο, οι αρχές της χώρας εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες τους έχουν στη λίστα των καταζητούμενων για ανάκριση. Η υπόθεση δεν έχει προχωρήσει, όμως, καθόλου μιας και δεν υπάρχει συμφωνία έκδοσης μεταξύ Ζάμπια και ΗΠΑ, ενώ σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Goldberg η πρεσβεία των ΗΠΑ τότε είχε συμβουλεύσει την οικογένεια να μην επιστρέψει ποτέ στη Ζάμπια, εκτός κι αν κλείσει η υπόθεση οριστικά. Η ίδια συγγραφέας τελευταία φορά αναφέρθηκε στο όλο θέμα το 2019 στη The New York Times:
“Δεν εμπλεκόμουν. Δεν υπήρχε ποτέ υπόθεση, δεν υπήρχε τίποτα. Είναι επίπονο να αναφέρεται αυτό, αλλά είναι το ίδιο, με το οποίο η Kya έπρεπε να έρθει αντιμέτωπη, με χαρακτηρισμούς. Απλά πρέπει να σηκώσεις το κεφάλι σου ψηλά ή να το χαμηλώσεις ή οτιδήποτε. Πρέπει να συνεχίσεις να προχωράς και να είσαι δυνατός. Μού έχουν επιτεθεί ξανά ελέφαντες στο παρελθόν”.
Μπορείς να διαβάσεις όλο το κείμενο του Jeffrey Goldberg για το The New Yorker από το 2010 εδώ.