Η δεύτερη σεζόν του Euphoria ήταν ξεκάθαρα συνταρακτική, με τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών να είναι καθηλωτικές και να φαντάζουν αληθινές. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, οι ερμηνείες ήταν τόσο δυνατές, ώστε μέσα μας να ανησυχούμε για τους ίδιους τους ηθοποιούς και να απορούμε για το ψυχικό σημείο, που πρέπει να ακούμπησαν, για να φτάσει η συγκεκριμένη σκηνή στην οθόνη μας. Ακριβώς αυτό αισθάνθηκε και ο Andrew Garfield.
Το Variety ξεκίνησε τη 16η σεζόν της διαδικτυακής εκπομπής του Actors On Actors, όπου δύο ηθοποιοί παίρνουν συνέντευξη ο ένας από τον άλλον. Συγκεκριμένα, σε αυτήν έφερε τους ηθοποιούς, που είναι τα φαβορί για τα επερχόμενα Emmys, που θα πραγματοποιηθούν τον Σεπτέμβριο. Με αφορμή αυτό, το Variety ένωσε τη Zendaya με τον Garfield, οι οποίοι φωτογραφίθηκαν και μαζί για το εξώφυλλο του περιοδικού, ντυμένοι με κοστούμια σε ασορτί neutral αποχρώσεις, με τον ηθοποιό να φοράει Valentino, και με τη μία φωτογραφία να είναι πιο cool από την άλλη.
Στο πλαίσιο της συνέντευξής, λοιπόν, ο Garfield αποφάσισε να αποκαλύψει στη Zendaya πόσο εκπληκτική βρήκε την ερμηνεία της στη δεύτερη σεζόν του Euphoria, αλλα και το πόσο ανησύχησε για την ψυχική κατάσταση, στην οποία πρέπει να βρέθηκε. “Θέλω να σε κάνω να νιώσεις πολύ άβολα και να πω ότι είναι ένα από τα πιο αξιοσημείωτα πράγματα, που έχω δει να κάνει πρόσφατα ένας ηθοποιός. Πώς; (…) Νομίζω ήταν στο 5ο επεισόδιο. Είναι ένα από τα πιο αμείλικτα επεισόδια της τηλεόρασης, που έχω δει ποτέ. Αρχίζω να σε γνωρίζω καλύτερα, αλλά το να έχεις πρόσβαση σε αυτό το είδος της φρικαλεότητας και της φθοράς και του πόνου και να το κάνεις τόσο ανθρώπινο. Ήμουν σε κατάσταση, ‘Είσαι καλά;’. Πώς έκανες σίγουρο ότι είσαι καλά, όταν το έκανες αυτό; (…) Με κάνει να θέλω να κλάψω. Δεν αισθάνθηκα ότι υπήρχε κάποια υποκριτική. Το αισθάνθηκα σαν να το ζούσες μέσω κάποιου πράγματος με έναν τόσο αυθεντικό τρόπο”.
Η απάντηση της Zendaya επιβεβαίωσε ότι δεν ήταν εύκολο ψυχολογικά να παίζει την Rue, ειδικά στο συγκεκριμένο επεισόδιο, το οποίο φοβόταν ουσιαστικά να γυρίσει. “Είναι δύσκολο. Και πίστευα ότι ήταν πραγματικά γλυκό πως, όταν βγήκε το επεισόδιο, πήρα πολλά μηνύματα από κόσμο, που τσέκαρε πώς είμαι, πράγμα που το εκτίμησα. (…) Είναι δύσκολο να πω ότι υπάρχει κάποια συγκεκριμένη διαδικασία σε αυτό. Νιώθω πως όταν φτάνουμε στη Rue, τουλάχιστον για εμένα, η εμπειρία μου μαζί της είναι ότι είχα το προνόμιο να την παίξω για λίγο. Οπότε είχα την πολυτέλεια να ζήσω ως αυτή για λίγο. Και η εγγύτητα, που μοιράζομαι με τον Sam (Levinson) είναι τεράστια, γιατί η Rue είναι σε μεγάλο βαθμό βασισμένη σε εκείνον ως έφηβο. Η Rue έχει γίνει μία συνένωση των εμπειριών μου, των εμπειριών του και του συλλογικού μας πόνου – και του να βλέπω μέσα από τα μάτια ενός εθισμένου. Νομίζω ότι η προσέγγιση ήταν να προσπαθήσω να είναι όσο πιο ανθρώπινο γίνεται, χωρίς να φοβηθώ την απόγνωση και την ασχήμια του τι αυτό μπορεί να δημιουργήσει. Στην πραγματικότητα, φοβόμουν πολύ να γυρίσω αυτό το επεισόδιο. Είχε γραφτεί λίγο πριν την πανδημία και έτρεμα που έπρεπε να το κάνω”.
Σε περίπτωση που δεν έχεις καταλάβει για ποιο επεισόδιο συζήτησαν οι δύο ηθοποιοί, πρόκειται για εκείνο, που η μητέρα της Rue, η Jules και ο Elliot την αντιμετωπίζουν, αφότου ανακαλύπτουν ότι έχει κυλήσει ξανά στα ναρκωτικά. Σε αυτό, είδαμε τη Rue να πηδάει από το αμάξι της μητέρας της, όταν αυτή προσπαθεί να την πάει για αποτοξίνωση, να βιώνει τα συμπτώματα του στερητικού στο σώμα της και να ξεφεύγει από την αστυνομία, αφότου είχε διαρρήξει ένα σπίτι.
