Αυτή την στιγμή περίπου το 2% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD). Σε περίπτωση που το ποσοστό σου φαίνεται μικρό, να σου πούμε ότι αντιστοιχεί σε περίπου 156 εκατομμύρια ανθρώπους. Είναι, λοιπόν, αρκετά σημαντικό να λαμβάνουμε υπόψη το πώς επηρεάζεται αυτό το 2%, αλλά και να ακούμε πώς είναι δυνατόν να μην επιτρέψει στο OCD να ορίσει τη ζωή του.
Το YouTube κανάλι As/Is φρόντισε, λοιπόν, να φέρει στο προσκήνιο έναν άνθρωπο, που μπορεί να μάς μεταφέρει ακριβώς αυτές τις πληροφορίες. Ο λόγος για τη Leighton Heegaard. Η ίδια υποφέρει από πολύ μικρή ηλικία από OCD, αλλά δεν άφησε αυτό να την εμποδίσει από το να ακολουθήσει το όνειρό της και να γίνει μοντέλο. Στο βίντεό της απαντάει σε όποια σχετική απορία μπορεί να έχεις.
Πώς ήταν τα πρώτα χρόνια με OCD;
Διαγνώστηκε από αρκετά μικρή ηλικία με OCD, όταν ήταν μόλις 3 ετών. Οι γονείς της το έψαξαν και το ανακάλυψαν, γιατί έκλαιγε αρκετά και έμοιαζε να μην μπορεί να κάνει πολλά πράγματα μόνη της. Μάλιστα, ξεκίνησε να κάνει ψυχοθεραπεία όταν ήταν μόλις 5 ετών. Από τα δυσκολότερα κομμάτια για εκείνη, ήταν το γεγονός ότι οι φίλοι της έπαιζαν και έκαναν πράγματα χωρίς κανένα απολύτως άγχος, ενώ εκείνη χρειαζόταν να κάνει την εικοσαπλάσια προσπάθεια, για να κάνει τα ίδια πράγματα. Επιπλέον, μεγάλωσε με τους ανθρώπους γύρω της να της λένε ότι ποτέ δεν θα καταφέρει να κάνει απλά για τους άλλους πράγματα, όπως να μείνει μόνη ή να σπουδάσει.
Πώς εκδηλώνεται στην ίδια το OCD;
Οι περισσότεροι όταν ακούμε OCD σκεφτόμαστε ανθρώπους μανιακούς με την καθαριότητα ή που ελέγχουν συνεχώς αν έκλεισαν το μάτι της κουζίνας ή τον θερμοσίφωνα. Αυτή, όμως, είναι μόνο μία έκφραση του OCD. Μία έκφραση που η Heegaard δεν βίωσε ποτέ.
Για εκείνη το OCD είχε πάντα δύο εκδοχές. Η μία είναι το γεγονός ότι μέσα στο κεφάλι της υπεραναλύει και σκέφτεται υπερβολικά το παραμικρό. Η δεύτερη έχει να κάνει περισσότερο με καταναγκασμούς. Συγκεκριμένα, όπως εξηγεί, είχε υιοθετήσει αρκετά “τελετουργικά”, επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές και τικ. Αυτά, μάλιστα, της δημιουργούσαν και πρόβλημα στο σχολείο, μιας και την καθυστερούσαν από πράγματα που έπρεπε να κάνει. Σήμερα έχει καταφέρει να ξεπεράσει τα περισσότερα από αυτά τα “τελετουργικά”, με μοναδικές εξαιρέσεις κάποια που δεν επηρεάζουν αρνητικά τη ζωή της, όπως το ότι μπαίνει στα δωμάτια πάντα με το δεξί πόδι και πιάνει τα αντικείμενα πάντα πρώτα με το δεξί χέρι.
Πώς είναι μία μέρα από τη ζωή της;
Το πρώτο πράγμα που κάνει πάντα με το που ξυπνάει είναι να πάρει τα χάπια της για το OCD. Εξηγεί, μάλιστα, ότι για αρκετό καιρό ένιωθε ενοχικά που έπαιρνε χάπια, αντί να το ελέγξει μόνη της. Κάθεται αρκετή ώρα ξαπλωμένη στο κρεβάτι και παίρνει βαθιές αναπνοές, γιατί το πρωί νιώθει πιο αγχωμένη απ’ όλες τις ώρες. Όταν πλέον σηκωθεί, κάνει yoga ώστε να ηρεμήσει ακόμα περισσότερο.
Συνήθως, αργότερα θα έχει κλείσει κάποια δουλειά (το πιο πιθανό φωτογράφιση). Σε περίπτωση, που δεν έχει δουλειά κάποια μέρα, προσπαθεί να μείνει απασχολημένη, ώστε ο εγκέφαλός της να μην έχει χρόνο για υπερανάλυση. Οι επιλογές της είναι είτε να ζωγραφίσει, είτε να ασχοληθεί με τη μουσική της, είτε να βγει για περπάτημα. Το τελευταίο, μάλιστα, αναφέρει ότι την βοηθάει να συνειδητοποιεί ότι υπάρχει κόσμος, πέρα από ό,τι συμβαίνει μέσα στο μυαλό της.
Το βράδυ είναι μία αρκετά δύσκολη ώρα για εκείνη. Είχε πάντα πρόβλημα με τον ύπνο, κυρίως γιατί τις περισσότερες φορές βλέπει εφιάλτες με τις φοβίες της. Αυτό που κάνει είναι να ανοίγει μία συσκευή λευκού ήχου, η οποία προβάλλει και στο ταβάνι ένα ήρεμο φωτισμό, που την κάνει να αισθάνεται ασφαλής. Επιπλέον, πριν ξαπλώσει, κάνει και διαλογισμό ή παίρνει βαθιές ανάσες, ώστε να ηρεμήσει. Πλέον έχει επισκεφτεί και έναν ειδικό γιατρό, ο οποίος προσάρμοσε στο πρόβλημα ύπνου της τη φαρμακευτική της αγωγή και της είπε πότε είναι η καλύτερη ώρα, για να κοιμάται.
Πώς επηρεάζεται η διατροφή της;
Το OCD επηρεάζει αρκετά τη διατροφή της. Συχνά πρέπει να βάζει υπενθυμίσεις για να φάει ή πιέζεται για να το κάνει. Ο λόγος είναι τόσο ότι το μυαλό της “τρέχει” συνεχόμενα με αποτέλεσμα να ξεχνάει να φάει, όσο και ότι είναι τρομερά δύσκολο να φας όταν βιώνεις μία κρίση άγχους ή πανικού. Γι’ αυτό και πολλές φορές επιλέγει τροφές, όπως μπάρες ή ροφήματα, που περιέχουν όλα όσα χρειάζεται ο οργανισμός της, για να της είναι πιο εύκολο να φάει.
Από την άλλη, πίνει υπερβολικά πολύ νερό. Ειδικά μόλις ξυπνάει και πριν πέσει για ύπνο. Ο λόγος είναι ότι η κατανάλωση νερού έχει συνδεθεί στο μυαλό της ως ένα μέσο ασφάλειας, που την ηρεμεί και την κάνει να νιώθει καλύτερα.
Πώς είναι να είσαι μοντέλο και να έχεις OCD;
Όπως είπαμε παραπάνω, για χρόνια άκουγε ανθρώπους να της λένε τι δεν θα μπορεί ποτέ να κάνει εξαιτίας του OCD. Αντί να αφήσει αυτό να την αποθαρρύνει, αποφάσισε να κάνει όλα όσα της έλεγαν ότι δεν θα μπορεί. Ένα από αυτά ήταν και το να γίνει μοντέλο.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα ψυχολογικά, όταν έχει μία δουλειά, το αντιμετωπίζει μέχρι να φτάσει εκεί. Όλες τις προηγούμενες ώρες από τη δουλειά, υπεραναλύει τα πάντα σχετικά με αυτήν. Από το πώς θα είναι ο φωτογράφος και η κάμερα, μέχρι το πώς η ίδια θα συμπεριφερθεί και θα ποζάρει. Μόλις φτάσει, εκεί τα πράγματα αλλάζουν. Όταν συστήνεται με τον φωτογράφο, τον ενημερώνει ότι έχει OCD και ότι είναι πιθανό αν αγχωθεί να βγάλει εξάνθημα στο στέρνο της, έτσι ώστε να μην νιώσει αμήχανα αν αρχίσουν να της κάνουν ερωτήσεις γι’ αυτό.
Στη διάρκεια της φωτογράφισης συνήθως δεν έχει ιδιαίτερα προβλήματα. Εξηγεί ότι στο modeling πρέπει να αφήνεις λίγο πέρα τον εαυτό σου και να μπαίνεις 100% στην κατάσταση που χρειάζεται για την εκάστοτε δουλειά. Αυτό την βοηθάει γιατί είναι από τις λίγες στιγμές, που πράγματι μπορεί να παραμερίσει το OCD της. Όσες φορές έχει τύχει να αγχωθεί και να βγάλει εξάνθημα, έχει αντιμετωπίσει αρκετά θετικές συμπεριφορές. Τόσο από τους φωτογράφους, που της δίνουν για λίγο τον χώρο της μέχρι να ηρεμήσει, όσο και από τους makeup artists, που την βοηθούν να καλύψει το εξάνθημα.
