Είναι γνωστό ότι στα 90s, αλλά και στα 00s τα σωματικά πρότυπα ήταν εξαιρετικά τοξικά και οδηγούσαν συχνά τους ανθρώπους και κυρίως τις γυναίκες της εποχής και extreme ανθυγιεινές δίαιτες. Φυσικά, για όσους βρίσκονταν με τον όποιον τρόπο στη βιομηχανία του θεάματος τα πράγματα ήταν αρκετά πιο δύσκολα, αφού κυριαρχούσε ο άγραφος κανόνας ότι αν δεν ήσουν εξαιρετικά αδύνατος, δεν πρόκειται να κάνει καριέρα. Πριν μερικούς μήνες, η Μαντώ είχε μιλήσει για το θέμα, αναφέροντας ότι αν έπαιρνε τρία κιλά παραπάνω, στη δουλειά τής έλεγαν να χάσει δέκα, με αποτέλεσμα να κάνει δίαιτες, που την αρρώσταιναν και να πηγαίνει κόντρα στη φύση του σώματός της. Είχε, μάλιστα, υπογραμμίσει ότι αυτό σήμερα την έχει μάθει να μη συνδέει την καλλιτεχνική υπόσταση και τη δουλειά με τα κιλά της.
Δυστυχώς, μία άλλη γυναίκα της μουσικής βιομηχανίας δεν εκφράστηκε με τον ανάλογο υγιή τρόπο για την τοξική στάση, που επικρατεί ως προς το θέμα τον κιλών και της οποίας θύμα έχει υπάρξει και η ίδια. Ο λόγος για την Έλλη Κοκκίνου, με την τραγουδίστρια να δίνει συνέντευξη στο Κοσμοράδιο και στον Τάσο Ριζόπουλο. Ο ραδιοφωνικός παραγωγός την ρώτησε αν έχει δεχτεί bullying στη δουλειά της, με την ίδια να απαντάει ότι στο παρελθόν είχε χάσει δουλειές, όταν είχε βάλει κιλά, αλλά να σημειώνει ότι δεν το θεωρεί bullying και πως αντικειμενικά ως τραγουδίστρια χρειάζεται να έχει μία συγκεκριμένη εμφάνιση.
“Ναι, το ότι δεν έπαιρνα δουλειές και ότι έχανα δουλειές στο παρελθόν, γιατί ήμουν 22 κιλά plus… Ναι, και; Ναι, η δουλειά αυτή καλώς ή κακώς, μάς αρέσει δεν μάς αρέσει, τουλάχιστον στο ρεπερτόριο, που κινούμαι εγώ, θέλει και κάποια εμφάνιση. Δεν σού λέω να βγω σαν τη Gisele. Δεν είμαι η Gisele, προφανώς. Αλλά θέλει και μία προσεγμένη, εγώ θα το πω, εμφάνιση. Όσο μπορεί ο καθένας. Μην κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας. Με 22 κιλά παραπάνω, δεν γινόταν, μάς αρέσει ή όχι. Κάποιοι θα συμφωνήσουν, κάποιοι θα διαφωνήσουν. Δεν μπορώ, όμως, να κοροϊδεύω ούτε τον κόσμο, ούτε τα δικά μου πιστεύω. Άρα αυτό δεν σημαίνει ότι εγώ δέχτηκα bullying. Δεν μπορώ να το πω αυτό. Πρέπει να είμαστε και λίγο αντικειμενικοί.
Σαφώς είμαι κατά του bullying, κατά του εκφοβισμού, δεν το συζητώ. Και ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να είναι όπως θέλει, να πιστεύει αυτά που πιστεύει, να είναι θρήσκος, να μην είναι, να πιστεύει σε έναν δικό του θεό, να εμφανίζεται όπως θέλει, γιατί είναι ο κάθε άνθρωπος μοναδικός. Αν ήμασταν όλοι ίδιοι, θα ζούσαμε σε μία απίστευτα βαρετή κοινωνία, και αν πιστεύαμε όλοι στα ίδια, θα ήμασταν πάρα πολύ βαρετοί σαν άνθρωποι, δεν θα είχαμε θέματα να διαφωνήσουμε. Η διαφωνία δεν σημαίνει ότι είναι κακό”, την ακούσαμε να λέει.
Προφανώς, κανένας δεν θα διαφωνήσει με το δεύτερο κομμάτι των παραπάνω, όπου αναφέρει ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να είναι όπως ο ίδιος θέλει. Ωστόσο, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πόσο προβληματικό μάς φαντάζει το πρώτο μέρος όσων είπε. Όχι, δεν είναι αντικειμενικό ότι πρέπει να έχεις συγκεκριμένη εμφάνιση και κιλά, για να είσαι τραγουδιστής του όποιου ρεπερτορίου. Αυτό δεν είναι παρά ένα χοντροφοβικό στάνταρ, που η μουσική βιομηχανία έχει θέσει, σχεδόν αποκλειστικά στις γυναίκες, και που δεν απέχει πολύ από το γεγονός ότι για χρόνια η βιομηχανία της μόδας έλεγε ότι σε αυτήν ταίριαζαν μόνο εξαιρετικά αδύνατα σώματα, μέχρι που τα plus size και τα midsize μοντέλα ήρθαν να την αποδείξουν λάθος. Αν στηρίξουμε την άποψη ότι αν είσαι 22 κιλά πάνω, τότε δεν μπορείς να γίνεις τραγουδίστρια λαϊκού ή pop ρεπερτορίου, δεν θα καταλήξουμε να μην κοροϊδεύουμε τον κόσμο, αλλά να προωθούμε την τοξική κουλτούρα της δίαιτας και πιθανώς να κόβουμε τα φτερά σε κοπέλες με όλο το ταλέντο να ασχοληθούν με τη μουσική, αλλά όχι με το XS ή το S στα ρούχα τους.
Συμφωνούμε με την Έλλη Κοκκίνου ότι δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Όλοι αναγνωρίζουμε ότι πράγματι νυχτερινά μαγαζιά και δισκογραφικές απορρίπτουν καλλιτέχνες λόγω της εμφάνισής τους, ενώ πληρούν όλες τις άλλες (όντως σημαντικές) προδιαγραφές. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποδεχτούμε αυτή την στάση, να μην την κρίνουμε αρνητικά και να μην κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να ανατραπεί. Εμείς, εξάλλου, θα ευχαριστιόμασταν το ίδιο τα κομμάτια της Έλλης Κοκκίνου είτε τα έβγαζε στο τωρινό της βάρος, είτε με 22 κιλά παραπάνω.