Την περασμένη εβδομάδα ολοκληρώθηκε το 26ο Συνέδριο για την Κλιματική Αλλαγή από τον ΟΗΕ, ή αλλιώς Cop26 στην Γλασκώβη. Πολλά είναι αυτά που θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε σχετικά με τα όσα συνέβησαν και ειπώθηκαν, όμως εδώ θα μιλήσουμε για την δυσανάλογη αντιπροσώπευση των γυναικών στις επιτροπές που λαμβάνονται όλες οι σχετικές αποφάσεις, και τους λόγους που αυτό είναι εξαιρετικά προβληματικό.

Ας ξεκινήσουμε από την αρχή. Πώς καταλάβαμε ότι η μπαλάντζα των γυναικών στις επιτροπές γέρνει προς τα κάτω; Δεν χρειάστηκε καν να μπούμε στην διαδικασία να βρούμε την λίστα των συμμετεχόντων, αφού σε μια πανοραμική φωτογραφία που τραβήχτηκε με τους αρχηγούς κρατών που παρευρέθηκαν στο συνέδριο, η ανισορροπία είναι ολοφάνερη. Για να γίνουμε όμως ακόμα πιο ακριβείς, από τους 75 περίπου παρευρισκόμενους, μόλις εφτά ήταν γυναίκες.

Βέβαια, η έλλειψη αρχηγών κρατών και εν γένει ισχυρών πολιτικών προσώπων με γένος θηλυκό, δεν είναι κάτι που μας κάνει (δυστυχώς) εντύπωση, οπότε η παραπάνω εικόνα ήταν μάλλον αναμενόμενη. Αυτό που αληθινά μας απογοήτευσε, είναι πως δυσανάλογος ήταν ο αριθμός των γυναικών και στις επιτροπές που επέλεξε το κάθε κράτος για την αποστολή του Cop26, που επρόκειτο να συμμετέχουν τόσο στις συζητήσεις, όσο και στις τελικές αποφάσεις. Συγκεκριμένα, ένα από τα χειρότερα παραδείγματα ήταν αυτό του Ηνωμένου Βασιλείου, αφού όπως γνωστοποίησε ο ακτιβιστικός οργανισμός She Changes Climate τον Δεκέμβρη του 2020, η επιτροπή που είχε συσταθεί δεν συμπεριλάμβανε ούτε μια γυναίκα. Έπειτα από την εν λόγω επισήμανση του παραπάνω οργανισμού, η αγγλική κυβέρνηση ενέταξε (επιτέλους) γυναίκες στην επιτροπή, με το ποσοστό να φτάνει στο 45%, ωστόσο όπως φαίνεται, ελάχιστες από αυτές συμμετείχαν στη λήψη αποφάσεων, δηλαδή στο πιο σημαντικό κομμάτι του συνεδρίου.

Και το πρόβλημα δυστυχώς δεν είναι μεμονωμένο, αφού στο τελευταίο αντίστοιχο συνέδριο, το Cop25, που πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη το 2019, το 60% των κυβερνητικών αντιπροσώπων ήταν άντρες, ενώ το 73% των επικεφαλής των επιτροπών ήταν επίσης (ώ τι έκπληξη) άντρες.

Το θέμα βέβαια έγκειται στην ανισότητα των φύλων, που για όποιον πιστεύει πως έχει εξαλειφθεί, οι παραπάνω στατιστικές τον διαψεύδουν πανηγυρικά. Ωστόσο δεν σταματάει εκεί, αφού πέρα από το κομμάτι της εν γένει δυσανάλογης αντιπροσώπευσης, υπάρχει και άλλο ένα στοιχείο το οποίο καλό θα ήταν να σκεφτούμε, αν δεν μας έχει περάσει ακόμα από το μυαλό. Συγκεκριμένα, όπως λέει η συνιδρύτρια του She Changes Climate , “Έχουμε φτάσει μέχρι εδώ σήμερα, λόγω του γυναικείου αποκλεισμού, λόγω του ότι οι γυναίκες ποτέ δεν συμμετείχαν στον σχεδιασμό των συστημάτων, τα οποία πρέπει να αντιμετωπίσουμε τώρα”, και συνεχίζει με το αυτονόητο, “Θέλουμε τις γυναικείες φωνές γιατί αποτελούμε το 51% του πληθυσμού.”

Ίσως το πιο σημαντικό δεδομένο που πρέπει όλοι να μάθουμε, είναι πως σύμφωνα με στατιστικές, οι γυναίκες είναι αυτές που υποφέρουν περισσότερο από τις ήδη υπάρχουσες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Συγκεκριμένα, ο ΟΗΕ υπολογίζει πως το 80% των ανθρώπων που καλούνται να μεταναστεύσουν εξαιτίας των συχνών κλιματικών κρίσεων, είναι γυναίκες.

Λόγω λοιπόν αυτής της απαράδεκτης κατάστασης, είναι απαραίτητο να μπουν στην συζήτηση αλλά και στην διαδικασία λήψης αποφάσεων όχι μόνο οι γυναίκες γενικά και αόριστα, αλλά και οι γυναίκες που ζουν στις περιοχές που πλήττονται περισσότερο από αυτήν την κατάσταση. Δεν θέλει και πολλή σκέψη, χωρίς την γνώμη των ανθρώπων που παλεύουν καθημερινά με αυτά τα προβλήματα, κανένα συνέδριο δεν βγάζει κάποιο ουσιαστικό νόημα.

Illustration by Petra Braun

Μέχρι να καταλάβουμε πως τα κεφάλια που ορίζουν την ορμή ή την επιβράδυνση της κλιματικής αλλαγής αυτή τη στιγμή αποτελούν την παγκόσμια μειονότητα, και μέχρι να πιέσουμε για την βελτίωση της αντιπροσώπευσης στην διεθνή συζήτηση και δράση, η κατάσταση δε θα φτιάξει. Το γεγονός πως οι περισσότεροι από εμάς στον Δυτικό κόσμο ακόμα δεν βιώνουμε τις συντριπτικές συνέπειες τις κλιματικής αλλαγής, δεν σημαίνει πως δεν αποτελεί ένα αληθινό και πολύ κοντινό χρονικά πρόβλημα, ούτε πως δεν πλήττει άλλες κοινότητες σε ήδη μεγαλύτερη δυσχέρεια από εμάς. Ας πάρουμε λίγο πιο σοβαρά το μέλλον μας, αλλά και τις δυσκολίες των “διπλανών” μας.

@oneofusgr

If you're here, you're one of us!