Μέχρι και σήμερα, ένα χρόνο μετά την έναρξη της πανδημίας του κορωνοϊού, όσο κι αν έχουμε “συνηθίσει” την κατάσταση, βιώνουμε πρωτόγνωρα συναισθήματα. Η αντίδρασή μας σε αυτό που συμβαίνει έχει περάσει διάφορα στάδια από το πρώτο lockdown (το οριγκινάλε) μέχρι αυτό που διανύουμε τώρα (το έξυπνο). Κάτι που φάνηκε σε όλα εκείνα που επιλέξαμε να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε το φόβο του άγνωστου.
Ακολοθούν δέκα πράγματα που τρένταραν κατά τους πρώτους μήνες της πανδημίας, αλλά τώρα πια, τα περισσότερα από αυτά, αποτελούν μακρινό παρελθόν.
Οι online συναυλίες / DJ sets
Δεν είναι ότι δεν συμβαίνουν ακόμα, συμβαίνουν και μάλιστα πιο οργανώμενα. Παράδειγμα, το Stages A/live, η πρωτοβουλία του Onasis Stegi για την στήριξη της ανεξάρτητης ελληνικής μουσικής σκηνής είναι από τις πιο προσεγμένες παραγωγές που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή διαδικτυακά. Ωστόσο, στην αρχή της πρώτης καραντίνας βομβαρδιζόμαστε, όχι μόνο από online συναυλίες, αλλά και από “σπιτικα” live όπου διάσημοι και λιγότερο γνωστοί μουσικοί και καλλιτέχνες έπαιρναν την κιθαρίτσα τους και ντρούγκου ντρούγκου έριχναν κι από ένα Facebook live κάθε τόσο. Επίσης δημοφιλή έγιναν και τα σπιτικά Dj sets, τα οποία πολλές φορές γίνονταν και μέσω πλατφορμών στις οποίες μπορούσες να κάνεις donation, ώστε να βοηθήσεις τους φίλους Djs που πλήττονται μέχρι και σήμερα από τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας. Δυστυχώς ή ευτυχώς οι περισσότεροι από εμάς συνειδητοποίησαν ότι είναι λίγο άβολο και θλιβερό να χορεύεις στο πιξελιασμένο παραθυράκι μιας οθόνης, ή να τα πίνεις μόνος στο σπίτι ενώ ο Μάλαμας παίζει κιθάρα στο δικό του και έτσι το trend αυτό ανήκει στο παρελθόν.
Οι self care / improvement συμβουλές
ΕΥΤΥΧΩΣ ΘΕΕ ΜΟΥ! Με τον καιρό, τα διάφορα sites και έντυπα σταμάτησαν να μας υποδεικνύουν τι ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε για να γεμίσουμε όλο αυτό τον ελεύθερο χρόνο με τον οποίο βρεθήκαμε στα χέρια μας. Γυμναστική, yoga, διατροφή, μαγειρική, διάβασμα, ταινίες, θεατρικές παραστάσεις, όλα για να μας κάνουν καλύτερες εκδοχές του εαυτό μας και να βγούμε από την καραντίνα κορμάρες αλλά και έξυπνοι (κάτι που όπως όλοι ξέρουμε εδώ και χρόνια αποτελεί ασυμβίβαστο). Μάλλον ακόμα και αυτοί που παράγγελναν τα συγκεκριμένα θέματα – γιατί πιστέψτε με, ελάχιστοι συντάκτες ξύπνησαν και είπαν “Α, ας πούμε στους ανθρώπους ότι είναι ευκαιρία να διαβάσουν το “Πόλεμος και Ειρήνη” και tips για τέλειους κοιλιακούς” – κατάλαβαν ότι είναι μάταιο καθώς α) ο καθένας από εμάς είναι διαφορετικός και θα το διαχειριστεί όλο αυτό όπως μπορεί και θέλει, β) δεν μας έφτανε που πιεζόμαστε να ανταποκριθούμε σε πολλαπλούς ρόλους στην καθημερινότητά μας όπως ήταν προ πανδημίας, μας επιβλήθηκε να είμαστε τέλειοι σε μία άγνωστη σε εμάς συνθήκη. Εεεεμ…όχι.
Τα online μαθήματα γυμναστικής
Τελειώνουν ποτέ τα online μαθήματα γυμναστικής στ’ αλήθεια; Όχι. Φυσικά η διαδικτυακή γυμναστική ήταν μια πραγματικότητα και πριν τον κορωνοϊό, κυρίως όμως ακολουθώντας fitness instructors που ανεβάζουν τις εκπομπές τους στο YouTube. Με την αρχή της καραντίνας μπήκαν στη ζωή μας δύο νέα ήδη online άσκησης, το personal training μέσω Ζοom ή άλλων πλατφορμών και φυσικά τα ομαδικά μαθήματα pilates ή yoga που διαρκούν τουλάχιστον μία ώρα μέσω Facebook live. Ειδικά τα τελευταία δεν μας ακολούθησαν στο 2ο lockdown (ναι, αυτό ήταν το Νοέμβρη θυμίζω), δίνοντας τέλος και στα σχόλια όσων συμμετείχαν και θεωρούσαν ότι αυτό τους δίνει το δικαίωμα να κρίνουν τον τρόπο αλλά και τη διάρκεια εκγύμνασης άλλων ανθρώπων (ναι, έβγαλα λίγο ψυχούλα).
Το banana bread
Οφείλω να ομολογήσω ότι υπέπεσα κι εγώ στο αμάρτημα της παρασκευής banana bread (και FYI απέτυχα). Υποθέτω πως λόγω ευκολίας έγινε το πιο δημοφιλές γλυκό (;) του lockdown και για αυτό οριακά κάθε ελληνικό σπίτι φούρνησε μπανανόψωμο, πολύ πριν επιστρέψει στην γνώριμη και ζεστή αγκαλιά του Άκη Πετρετζίκη. Ευτυχώς, για χάρη της ψυχικής μας υγείας αυτό το frenzy ξεθώριασε αρκετά γρήγορα.
Το ψωμί, το σκέτο, το παραδοσιακό
Παράλληλα με το banana bread φυσικά, κάθε κουζίνα που σέβεται τον εαυτό της έπρεπε να φουρνήσει και από ένα καρβέλι σπιτικό, χειροποίητο ψωμί. Θυμάστε που την είδαμε όλοι ξαφνικά “η γιαγιά μας η Μαρίτσα που έριχνε τα καρβέλια δυο – δυο στον ξυλόφουρνο για να προλάβει να χορτάσει και τα έξι της παιδιά;”. Πόσο αστείο σας μοιάζει τώρα;
Οι χειροποίητες μάσκες
Ίσως το μοναδικό trend του πρώτου lockdown που βγάζει νόημα. Κανείς δεν είχε προβλέψει μία πανδημία, το απόθεμα σε χειρουργικές μάσκες και FFP2 KN95 ήταν τρομακτικά λίγο στην αρχή της και οι λοιμωξιολόγοι προς αποφυγή μαζικού πανικού μας συμβούλευαν να φτιάξουμε τις δικές μας. Ήταν η στιγμή που κάθε μητέρα κατέβασε στο κινητό της το Pinterest για να ξεσηκώσει ιδέες και ραπτομηχανές και βελόνες πήραν φωτιά. Σταδιακά άρχισαν να κυκλοφορούν υφασμάτινες μάσκες στο εμπόριο και μάλιστα σε ομορφότερα σχέδια και χρώματα από τις παλιές μας μαξιλαροθήκες και τα T-shirt του πρώην μας κι έτσι σώσαμε τα χεράκια μας από τα τρυπήματα.
Το online shopping
Μη με παρεξηγήσετε, φυσικά και ακόμα ψωνίζουμε online και μάλιστα με σταθερότητα και συνέπεια. Όμως αν το καλοσκεφτείτε, στο πρώτο lockdown ψωνίζαμε πράγματα που δεν χρειαζόμαστε απαραίτητα. Εκπαιδευμένοι πλέον, αγοράζουμε διαδικτυακά σχεδόν τα πάντα, από προστατευτικό τζαμάκι για το κινητό, μέχρι καναπέ, ωστόσο, πίσω στον Μάρτιο του 2020 αγοράζαμε με την ελπίδα της επαναφοράς στην κανονικότητα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Κοινώς, αγοράσαμε ρούχα! Και παπούτσια. Και κανένα τσαντάκι. Και κραγιόν. Ακόμα και σήμερα τα κοιτάζουμε μελαγχολικά ενώ στο μυαλό μας παίζει αυτό.
Τα σπιτικά κοκτέιλ
Τους δύο πρώτους μήνες του lockdown του Μαρτίου (του ‘20, εκείνο το σκληρό τύπου, ξέρετε) τα αγαπημένα μας μπαρ μάς στήριξαν δίνοντάς μας μέσω των καναλιών τους στα social media τις συνταγές για classic αλλά και signature κοκτέιλ. Πήραμε φράουλες, πήραμε grapefruit soda, φτιάξαμε σιρόπι ζάχαρης. Επειδή όμως τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει το χέρι του μπάρμαν και το ξύλο της μπάρας, επιστρέψαμε πολύ γρήγορα στην περιπτερόμπυρα και τα κρασιά που έχει προσφορά ο Σκλαβενίτης.
Το sexting
Let’s face it. Για κάποιο μυστήριο λόγο, όταν γυρνούσαμε έξω σαν ελεύθερα πουλάκια δεν κάναμε μισή κίνηση, αλλά με το που κλειστήκαμε σπίτι ξαφνικά γίναμε ασυγκράτητοι και αρχίσαμε να τσατάρουμε. Στάλθηκαν κάτι old school απροσδόκητες dick picks που οδήγησαν σε εξίσου ωραία παραδοσιακά ΠΛΟΚ, έγιναν κάτι άβολα διαβάστηκε από εδώ κι από ΄κει, σε γενικές γραμμές όμως τη δουλέψαμε μια χαρά τη χειροτεχνία με παρέα. Όπως όμως ήταν φυσικό, η λίμπιντο έπεσε όσο βυθιζόμασταν όλο και πιο βαθιά στα lockdowns μέσα σε αυτή τη νολανική δυστοπία που ζούμε. Για τους μερακλήδες, το κινητό συνέχισε να λειτουργεί μόνο για αποστολή κωδικού 4, τα έχουμε ξαναπεί εδώ στο One of Us, αυτοί που λαχταρούν σεξ είναι άνθρωποι σε ανάγκη. Οι υπόλοιποι μάλλον έχουν χάσει κάθε κέφι ακόμα και για να τη βρουν εντελώς μόνοι.
Το χειροκρότημα στο μπαλκόνι
Αναγνωρίζω και με το παραπάνω την υπεράνθρωπη προσπάθεια των υγειονομικών υπαλλήλων, οι οποίοι εργάζονται αδιάκοπα εδώ και ένα χρόνο σε αδιανόητες συνθήκες, με σκληρά ωράρια ρισκάροντας τις ζωές τους για να σωθούν οι δικές μας. Ωστόσο, το χειροκρότημα στο μπαλκόνι που ξεκίνησε από την γειτονική Ιταλία ήταν κάτι που με έκανε να νιώθω εξαιρετικά άβολα και δεν λυπάμαι και τόσο που ξεθώριασε. Μάλιστα ο λόγος που δεν μου άρεσε ήταν ακριβώς αυτό, ότι ήταν προορισμένο εξ αρχής να ξεθωριάσει μέσα σε λίγες εβδομάδες. Ναι, ο χαρακτήρας του ήταν συμβολικός και ενδεχομένως αρκετοί εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας να το βρήκαν συγκινητικό, ωστόσο μια έμπρακτη βοήθεια σε εκείνους είναι σίγουρα πιο χρήσιμη από ένα ραντεβού στις 8 στο μπαλκόνι για χειροκρότημα. Κι αν αναρωτιέστε ποια είναι η έμπρακτη βοήθεια που θα μπορούσαμε να δώσουμε εμείς, οι απλοί πολίτες, στους εργαζόμενους στην υγεία, είναι η νέα μας καθημερινότητα, αυτό που κάνουμε εδώ και ένα χρόνο, το ότι τηρούμε τα μέτρα προστασίας. Ανεξάρτητα από το τι κάνει το Κράτος.
